Glory [T2]

De rosse kater had een van zijn Young Ones vertelt naar de Highlands te gaan. Waar de ene nog halverwege haar trainingen zat, kwam de ander aan het einde van de trainingen. Thora was op de leeftijd waar ze bij de clans een warrior zou worden, bij de Elite werd ook rond die tijd hun final assessment afgenomen. Ondanks dat de flame-point zich pas later bij de Elite had gevoegd en minder van die trainingen had gehad werd voor haar het zelfde verwacht. Het jagen en de kennis zat er goed in dus het was vooral het vechten waarop ze de afgelopen moons hadden getraind. Ook haar houding was verbeterd. Normaal gesproken trainde hij daar niet op. Hij wilde dat zijn Young Ones hun eigen persoonlijkheden konden behouden, in plaats van dat hij die er bij hun in zou drammen. Thora had echter gevraagd of hij dat wel kon doen, als de Young One het wenste zou hij het dan ook doen. Het zou haar op zich wel makkelijker af gaan als ze steviger op haar poten stond, vandaar dat hij er op had ingestemd.

[Training Thora]

De voorgaande trainingen hadden effect gehad. Thora liep er steviger, sterker bij, haar houding straalde zelfverzekerdheid uit en zo goed als alle sporen van Thunderclan in haar leken te verdwijnen. Loyaliteit had ze al niet gevoeld, maar de gewoonten hadden moeten slijten en dat was zo goed als klaar. Ze maakte zich niet meer druk om haar plekje in de Elite, want die zou ze vanzelf wel verdienen, maar ze liet ook niet meer over zich heen lopen door andere Young Ones, omdat andere Young Ones dachten beter te zijn omdat zij afkomstig was uit Thunderclan. Hellhound maakte haar harder, doofde haar emoties en medeleven, genade. Ze zou er klaar voor worden om member te worden, nu eerst was het een kwestie van nog beter worden in vechten. Met geheven kop en sprankelende ogen stapte Thora op Hellhound af, in het Riverclan territorium ditmaal. "Genoeg getraind in Thunderclan gebied?" Was haar manier van Hellhound begroetten, al knikte ze wel ter respect naar de kater om te laten zien dat ze die zeker wel had. In de afgelopen twee moons was Thora nog een stukje gegroeid, niet alleen in de lengte, maar ook qua spierbouw. Maar ze bleef klein en dat zou ze moeten accepteren en naar haar voordeel zien te krijgen.

Het duurde niet lang voor de flame-point kattin in zijn zichtveld verscheen. Het was een heel ander beeld dan tijdens hun eerste training. Natuurlijk begroette ze hem met een knikje. Het hebben van respect voor de juiste katten achtte hij belangrijk en dat was een van de dingen die hij er in hield en anders wel in stopte bij zijn Young Ones. "Genoeg getraind in Thunderclan gebied?" vroeg Thora direct. Hellhound knikte bevestigend. Ze hadden vooral in het Thunderclan gebied getraind de afgelopen moons. De reden daarvoor was eigenlijk vrij simpel. "De andere gebieden zijn nu weer goed bereikbaar dus zullen de trainingen meer verspreid worden." Het Shadowclan gebied was een lange tijd een groot modderbad geweest waardoor het trainen daar haast onmogelijk werd. Het Riverclan gebied was ook grotendeels overstroomd en bestond uit allerlei stukken modder en kleine stroompjes. Het Windclan gebied was er nog het best aan toe geweest samen met dat van de Thunderclan. Alleen was het daar simpelweg minder beschut."Thora, jij weet welke tijd er aan begint te komen?"

Thora wist zelf ook wel waarom ze veel tijd in het territorium, wat zij haar oude thuis noemde, hadden doorgebracht. Het was om te kijken of ze nog oude, loyale gevoelens had naar Thunderclan. Maar ook om er voor te zorgen dat, als ze die had gehad, die gedoofd zouden worden door constant met het oude gebied geconfronteerd te worden. Hoe dan ook. De trainingen hadden geholpen op alle aspecten. "Klinkt goed, ben stiekem altijd wel benieuwd geweest hoe alle andere territoria er uit zag," biechtte Thora met een kleine grijns. "Tijd dat ik klaar gestoomd ga worden om full member van de Elite te worden," reageerde ze zeker van haar woorden op de vraag die Hellhound had gesteld. Thora moest klaar zijn om een kat of een kleine hond te kunnen vermoorden en vanaf dat moment zou zij zichzelf member van de Elite mogen noemen en zal ze een halsband dragen als token waaruit bleek dat ze lid was van de Elite. "Ik wil een kat van het leven beroven, Hellhound, want dan weet ik zeker dat ik de titel member ook echt waard ben," sprak ze. Ze wilde iemand vermoorden die ze kon verstaan en iemand die haar kon verstaan, want dan zou ze niet alleen fysiek op de proef gesteld worden, maar ook mentaal. Want hoe sterk zou Thora zijn wanneer haar tegenstander om 'genade' zou smeken?

"Klinkt goed, ben stiekem altijd wel benieuwd geweest hoe alle andere territoria er uit zag," reageerde Thora met een kleine grijns op haar gezicht. Hellhound merkte haar woorden iets anders op. Ze was dus niet zelf op verkenning uit gegaan. Hij had de kattin wel toestemming gegeven daartoe. Dat was misschien nog een puntje waaraan ze zouden kunnen werken qua houding. Bij de Clans kon je niet zomaar het kamp uit wandelen maar bij de Elite was dat niet meer dan normaal, mits je toestemming had. "Tijd dat ik klaar gestoomd ga worden om full member van de Elite te worden," beantwoordde ze zijn vraag correct. Hellhound knikte dan ook bevestigend. "Ik wil een kat van het leven beroven, Hellhound, want dan weet ik zeker dat ik de titel member ook echt waard ben," zei Thora. Een kat vermoorden was makkelijk fysiek maar moeilijker mentaal. Voor een hond gold het tegenovergestelde. Hij kon Thora's keuze daarom ook wel begrijpen."Die keuze is aan jou maar wat denk je dat je nog moet verbeteren?" Het was natuurlijk veel leuker om zijn Young Ones zelf na te laten denken over zulke dingen dan ze het alleen maar voort e schotelen.

De vraag die Hellhound aan haar stelde was een vraag die haar ook echt aan het denken zette. Want wat moest ze nog verbeteren? Ze had met Hellhound al aan vele dingen gewerkt en qua alles was ze vooruit gegaan. Misschien was Thora nog wat terughoudend en alles kon perfecter, zoals het vechten. "Misschien ben ik nog wat terughoudend?" Vroeg ze daarom ook, terwijl ze het zelf eigenlijk wel zeker wist. Ze schudde daarom ook vervolgens met haar kop. "Ik ben nog steeds terughoudend en ook al gaat het vechten beter, misschien zelfs goed hier en daar, ben ik nog steeds niet tegen alles opgewassen," sprak ze vervolgens. Haar zelfkennis was goed, dus waarom twijfelen?

"Misschien ben ik nog wat terughoudend?" sprak de kattin als optie, al was het meer als vraag uitgesproken. Thora schudde met haar kop voor ze verder antwoord gaf. "Ik ben nog steeds terughoudend en ook al gaat het vechten beter, misschien zelfs goed hier en daar, ben ik nog steeds niet tegen alles opgewassen," zei ze. Deze keer klonk het al een heel stuk zelfverzekerder. Hellhound knikte instemmend. "Je mag inderdaad wat minder terughoudend. Tijdens het vechten maar ook gewoon in de Elite zelf." Rustig zwaaide hij een keer met zijn staart terwijl hij zijn groene ogen op de ogen van zijn Young One richtte. "Je staat op het punt om member te worden, dan mag je wel wat meer eigen keuzes maken."

Thora mocht inderdaad minder terughouden, dit gold voor tijdens het vechten maar ook binnen de Elite zelf. Misschien ging dit nog een klus worden, maar ze ging er zeker nog meer aan werken dan dat ze al deed. Dus knikte ze. De volgende woorden brachten toch een grijns op het gelaat van Thora. "Dat zal ik doen, Hellhound," sprak ze. En nu kon ze het laten zien dat ze voor zichzelf kon staan. Thora wilde beginnen aan de training. "Ik wil nog wat werken aan mijn vechten en dan vooral het gedeelte wat pijn betreft," sprak ze. "Ik wil daar veel beter mee om kunnen gaan," sprak ze. Thora wilde niet dat haar tegenstander zag wanneer zij pijn had, want dan zou haar tegenstander door hebben dat hij of zij kon winnen. Zolang haar tegenstander niet door had dat hij of zij haar pijn deed, kon Thora zelf altijd nog kans maken wat het winnen betrof. Thora ging al klaar staan, verwachtend dat dit dus een gevechtstraining zou worden. Tijdens het vechten kreeg je veel mee, werd je harder en sterker, zowel fysiek als mentaal.

"Dat zal ik doen, Hellhound," sprak Thora. Hellhound knikte een keer. Dan was het nu tijd om te beginnen aan de training en dat was ook precies wat de kattin had gedacht. "Ik wil nog wat werken aan mijn vechten en dan vooral het gedeelte wat pijn betreft," zei de flame-point. "Ik wil daar veel beter mee om kunnen gaan," vulde de kattin aan. Hellhound gaf een kort knikje. Dat was zo ongeveer het onderdeel dat hij het minst graag deed. Het betekende dat hij zijn Young Ones pijn moest doen en dat was niet bepaald zijn hobby. Waarschijnlijk had hij er meer moeite mee dan de meeste Elite leden maar dat betekende niet dat hij dat helemaal niet kon. Er was een reden dat hij hier met alle twaalf hondentanden rond liep. De rosse kater schudde zijn vacht een keer uit voor hij een paar stappen naar achter zette. "Dat zullen we doen door te sparren," sprak de rosse kater waarna hij klaar ging staan. Hij gaf een knikje ten teken dat de eerste aanval bij Thora zou liggen.

Soms kreeg ze het idee dat Hellhound niet van het vechten was, het leek in ieder geval niet zijn favoriete onderdeel te zijn. Toch behoorde hij tot de members met de meeste honden tanden. Hellhound had twaalf honden tanden wat zeer indrukwekkend, nee, super indrukwekkend was. Daarom was Thora ook trots op het feit dat hij haar mentor was. De training ging beginnen nadat Thora haar wensen uitgesproken had. Aan het einde van de training zou ze nog wel vragen wat Hellhound eigenlijk vond met waaraan ze moest werken. Hij was tenslotte haar mentor en hij moest toch wel enige kennis over haar hebben. Hellhound stapte naar zijn woorden naar achteren waardoor Thora wist dat het aan haar was om toe te slaan. Het was de Elite, dus nagels werden gebruikt. Er waren verschillende technieken waar Thora de afgelopen tijd aan had gewerkt, zoals de moeilijkste, waarbij je sprong, in de lucht draaide en uithaalde met je achterpoot. Hiermee verraste je je tegenstander en het verrassingseffect was nou juist waar Thora het van hebben moest met haar grootte, dus voerde ze deze uit. Thora richtte op de kop van Hellhound en had haar nagels uitgeslagen. Na haar uitvoering landde ze netjes op haar poten en richtte ze haar ijsblauwe blik op haar mentor, klaar voor de volgende aanval, of om zichzelf te moeten verdedigen. Eens zien of haar prachtige techniek gewerkt had.

Thora kwam vrijwel meteen in beweging, dat was goed. Als je te lang aarzelde voor je in beweging kwam zou de eerste aanval aan de tegenstander zijn, niet aan jou. Thora kwam vanuit de hoogte, een plek waardoor een aanval afweren moeilijk werd. Haar beslissing was een goede geweest, een die de meeste niet zouden verwachten. Hij was degene die het haar had geleerd. De rosse kater had het haar al zo vaak zien doen dat het subtiele verschil in de beweging te herkennen viel. Hellhound liet zich door zijn poten zakken waardoor hij plat op de grond kwam te liggen. Thora's poot raakte zijn kop niet, het ging enkel door de vacht op zijn schouders. Het was dik daar dus zou het hooguit een krasje veroorzaken. Het was niet geheel realistisch dat de tegenstander zoiets zou zien aankomen, helemaal niet als het een Kittypet was. Maar goed, hij had er ook niet echt behoefte aan om met extra krassen rond te gaan lopen. De rosse kater sprong meteen weer op zijn poten en trok een sprintje tegen de kattin. Vlak voor haar maakte hij een lange sprong, zijn tanden op haar schouder gemikt.

Haar aanval ging goed, al ontweek Hellhound deze bijna vloeiend. Haar klauw ging over de schouder van de kater heen, wat hoogstens een schrammetje veroorzaakte. Thora belandde vloeiend op haar poten en draaide zich direct naar haar tegenstander. Die kwam meteen snel met een lange sprong op haar af en hapte naar haar schouder. Doordat Thora weg rolde wist de kater enkel wat vacht en misschien een beetje huid mee te nemen waardoor haar schouder wond niets meer dan een sneetje was. Het deed wel pijn, vooral het haar dat Hellhound met zich mee nam en dus uit haar schouder werd getrokken. Thora wist haar gezicht echter in plooi te houden en na haar omrollen vrijwel meteen weer op te staan. Ze aarzelde ook geen moment toen ze op Hellhound af sprintte, vlak voor hem door haar poten zakte en vervolgens van onderen naar de keel van de kater uithaalde. Aangezien het niet de bedoeling was om haar mentor in levensgevaar te brengen hield ze nu wel haar nagels ingetrokken, maar zorgde ze er voor dat de klap wel hard was. Om Hellhound mogelijk tot adem te laten snakken was namelijk ook zo verkeerd nog niet en ze hoopte dat haar mentor daar het zelfde overdacht.

- Wound one; snee op haar linker schouderblad

Ze ontweek niet op tijd, daar had ze te weinig tijd voor. De rosse kater proefde vacht in zijn bek, die hij grotendeels mee los trok. De Young One wist verder te rollen en vervolgens de tegenaanval in te zetten. Haar gezicht was weinig vertrokken door de kleine wond wat betekende dat ze er aan begon te wennen. Thora dook naar onder zodra ze vlak voor hem was. Dat was de juiste keuze geweest voor een aanval. Op die manier schermde je al je gevoelige plekken af en kon je daar niet geraakt worden tijdens een counter en kon je beter bij de gevoelige punten van je tegenstander. Hij had kunnen zien dat ze haar klauwen niet uitgeslagen hield. Ze zou voor zijn keel gaan. Hij liet raken, ze moesten het wel realistisch houden natuurlijk. Een klap tegen zijn keel. De rosse kater begon te hoesten en moest wat naar lucht happen. Daardoor liet hij zichzelf natuurlijk vrij ver open voor Thora om verder aan te vallen.

Helemaal in plooi was niet mogelijk, maar het was niet heel duidelijk meer. Thora begon ook te wennen aan het feit dat ze pijnlijke klappen en dergelijke ontving. Ze wilde er maar wat graag aan werken om hier 'tegen' te kunnen, of in ieder geval het niet zichtbaar te laten zijn wanneer ze pijn had. Geen zwakte tonen. Haar tegen aanval was om naar hem toe te duiken, omlaag en vervolgens van onderen uit te halen naar zijn keel. Ze hield haar nagels in getrokken en haalde hard uit en de klap was raak. De kater moest hoesten en hierdoor kon Thora nog een keer aanvallen. Daarom sprong ze ook op zijn rug en beet ze in zijn nek, niet door, maar hard genoeg om het voelbaar te maken, mits het lukte. Dit was natuurlijk een getrainde, ervaren Elite kat met twaalf hondentanden. Dus waarschijnlijk als ze deze vechtkunsten uitoefende op een kat buiten de Elite zal dit alles veel effectiever zijn. Daarbij zou ze dan haar nagels wel gebruiken en al haar kracht inzetten. Niet dat ze dat laatste nu niet deed, maar ze liet zich natuurlijk niet helemaal gaan.

Vier poten besprongen zijn rug en de puntige tanden van de kattin vonden hun weg in zijn nek. Het was de beste en veiligste keuze hier. Zijn rug kon hij door het hoesten slecht verdedigen. Het nadeel alleen was wel dat ze niet te lang zou kunnen blijven staan. Dan zou hij namelijk precies de zelfde techniek gebruiken als die hij gebruikt had tijdens hun aller eerste oefen gevechtje. Daar zou Thora zeker rekening mee moeten houden. Ze kon niet domweg bijten, dat zou haar enkel pletten uiteindelijk. Bovendien was het een beweging waar weinig kracht voor nodig was en die dus prima uitvoerbaar was tijdens het hoesten. De rosse kater begon dan ook aan de beweging om te testen of Thora op tijd weg zou springen of dat ze zichzelf zou laten pletten.

Het springen op de rug en bijten had Thora eerder gedaan, daarom probeerde ze nu gewoon om wat schade aan te richten en vervolgens sprong ze van de kater af, waarbij ze hem een schop na gaf met haar achterpoten om vervolgens zo ver mogelijk bij hem vandaan te belanden. Afstand bewaren was goed, zo kon ze zien wat de kater vervolgens van plan was. Daarom richtte ze haar felle blauwe ogen op de kater en zette ze zich schrap. Haar ogen sprankelde, je kon overduidelijk aan Thora merken dat het boskatje aan het verdwijnen was en de Elite poes aan het settelen was.

Thora leerde van haar fouten, iets wat de rosse kater wel kon appreciëren. Deze keer sprong ze dan ook slim van hem af en probeerde hem nog een flinke trap na te geven. Door het afzetten kwam de trap niet hard aan maar zorgde wel voor een moment van onbalans. Tegen de tijd dat hij weer stevig op zijn poten in een gevechtshouding stond, stond Thora op de zelfde manier tegenover hem. Hellhound gaf een klein knikje voor hij weer op haar af rende. Met zijn grote poten maakte hij een paar krachtige uithalen naar de kattin om te zien hoe ze zou reageren op een head-first confrontatie. Hij was sterker dan haar maar zij was beweeglijker, eens zien wat ze met die informatie zou gaan doen.

Haar mentor kwam weer op haar af en haalde meerdere malen naar haar uit. Deze ontweek ze door weg te duiken. De laatste klap van Hellhound was bijna raak, maar bijna is niet helemaal, dus ook die had Thora weten te ontwijken. Thora bleef niet stilstaan en haalde nu zelf direct uit naar de kop van Hellhound, in de hoop deze te raken. Thora was dan klein, ze was ook niet per se slap en een snelle uithaal, want snelheid had ze, kon hard aankomen.

OOC: Zullen we de training gaan afronden?

Thora wist haar formaat en snelheid te gebruiken om de aanvallen te ontwijken. De laatste scheelde weinig maar ze wist het voor elkaar te krijgen om niet geraakt te worden. De flamepoint zette de tegenaanval zo snel mogelijk in. De kattin gebruikte snelheid in plaats van kracht om klappen uit te delen. De slimste optie voor een kat van haar formaat. Het nadeel van snelle aanvallen was dat hij ze ook niet zomaar kon ontwijken en daarom op instinct reageerde. Deze keer betekende het dat hij een stap naar voren zette waardoor de poot tegen de zijkant van zijn nek kwam in plaats van zijn gewicht. Ook zou het Thora uit haar balans halen omdat hij tegen haar aan stapte. Hij zette recht weer een paar passen naar achter en gaf een knikje richting de kattin. "Je bent er bijna klaar voor Thora. Onderweg naar het kamp wil ik je graag nog een keer zien jagen en dat is dan het einde van de training."

[Alright ^^]

Hellhound deed niet wat Thora had verwacht. In plaats van naar achteren stappen om haar aanvallen te ontwijken, stapte hij naar voren, waardoor Thora uit balans raakte. Wel wist ze zich soepel te herpakken door naar achteren te springen, in plaats van om te vallen. Nu kon ze eigenlijk meteen weer toeslaan, mits Hellhound niet had gesproken en zo een einde aan hun gevechtstraining had gebracht. Thora bleef stil staan en keek afwachtend naar haar mentor. Ze was er bijna klaar voor. Waar klaar voor? Om member te worden? Waarschijnlijk wel en dat wist Thora zelf ergens ook wel. Ze moest nog even door zetten met het oefenen op het vechten en dan zou ze een Kittypet beroven van het leven. Nu was de opdracht echter dat ze weer moest gaan jagen en dan was de training ten einde gekomen. "Oké dan," sprak Thora. "Nog een voorkeur voor een bepaalde prooi of locatie?" Besloot Thora vervolgens te vragen, haar lichaam even uitstrekkend omdat ze haar spieren nu toch wel voelde branden door het trainingsgevecht van daarnet.