Freedje
176
Actief
| |
|  Onderwerp: Sunshine in my pocket.  wo 11 jul 2018 - 11:13 | |
| Thistle stak zijn kopje behoedzaam naar buiten en keek snel in het rond. De warriors die zich op de open plek verzameld hadden, keken totaal niet zijn kant op. Smokegaze en zijn voormalige mentor stonden ook niet in de buurt. Een kleine grijns ontsnapte zijn lippen en ij stapte behoedzaam uit de schaduwen. En oef… de volle zon in. Hij keek een beetje dramatisch naar boven… en dat had hij beter niet kunnen doen. “Mijn ogen!” riep hij dramatisch. Hm. Dat had hij beter niet kunnen doen, want nu kregen ze hem natuurlijk direct in de gaten! Maar diegenen die ze hem zagen, rolden enkel met hun ogen en gingen verder met hun gesprekken alsof hij niet eens bestond. Ah, heerlijk als je op dit soort momenten onzichtbaar was. Want ja, nu hoefde hij niks te doen. Geen verplichtingen, geen taken, geen gezeur. Hij vond het prima. En dus glipte hij snel langs hun. Hij hoorde achter hem ergens nog zijn naam, maar besloot dat er genoeg andere apprentices waren die ook Thistlepaw heetten en… “Thistlepaw, als je je lelijke tabby vacht nu niet mijn richting op draait, dan heb je echt een probleem.” Hm. Hij probeerde zich een Thistlepaw met een tabby vacht voor zich te halen, maar kwam enkel op zichzelf uit. Verdomme. En met een dramatische zucht draaide hij zich om en ging naar zijn kwelgeest toe. Hij kreeg te horen dat hij moest jagen voor de queens en de kittens en moest toen maar weer weggaan. “Hij heeft enkel gezegd dat ik wat moest vangen, hij heeft niet gezegd hoe veel en wanneer.” Thistle grijnsde breed en rende weer de kant op waar hij op wilde gaan. De zon brandde genadeloos op zijn pels en het duurde niet al te lang eer dat Thistle stopte met zijn hoge tempo en een rustig slakkengangetje aanhield. Uiteindelijk kwam hij aan op the Highlands en liet zichzelf op de meest dramatische manier ever op de grond vallen. “Nooit. Meer. Opnieuw!”
+ Eerste post voor Outrage |
|
