Closer to the Stars

Onderwerp: Closer to the Stars ma 24 jul 2017 - 14:54

Van slaap kwam zo nu en dan niet al te veel. En voor vannacht had Butter het dan ook maar weer opgegeven. Ze was richting de Starpools gelopen in de hoop om een vlaag op te vangen van hun eigen sterrenhemel. Want hoe ver van huis ze dan ook waren,
Butter zou haar geloof dat Starclan elke stap bij hen was nooit op kunnen geven. Hoe moeilijk en zwaar het dan ook was om hier te zijn. Zo ver weg van thuis waar al hun voorouders begraven lagen was het toch belangrijk om dat geloof vast te houden. Het was misschien het enige dat de vier clans op dit moment bij elkaar hielden. Met een zucht liet de Riverclan leader haar lichaam zakken en plaatste haar poot in een van de kleine poelen. Het koele water verzachtte haar zere pootkussens. Ze was net zoals vele anderen niet gewend om op de harde rotsondergrond te lopen.
Enkel voor reizen naar de Moonstone en die hadden nooit langer geduurt dan twee dagen. Dit was compleet anders. En ze merkte het aan alles. Alles was anders.. En of het ooit normaal zou worden was nog maar de vraag.

-Evergreen first

Onderwerp: Re: Closer to the Stars ma 24 jul 2017 - 15:41

Haar poten brachten haar weer naar de Starpools, net als een nacht geleden, en ze dacht aan wat Acefray had gezegd. De sterren in de lucht, de sterren in het water... ze leken niet wrokkig. Ze leken niet te haten. Ze leken gewoon koud en stil. Vooral stil. Waarom wilde ze ze zien? Waarom ging ze weer naar deze plek? Toch nog een vage hoop op antwoorden? Of gewoon omdat ze geen betere plek kon verzinnen. Toen ze bij de poelen aankwam, zag ze dat ze niet de enige was geweest. Een kat en haar weerspiegeling zaten aan de waterkant, aan weerszijden van het oppervlak. Butterstar. Zwijgend liep Evergreen naar het water. Acefray was misschien verbazingwekkend spraakzaam tegen haar, maar Butterstar hield de clangrenzen graag intact, dat had ze bij de Gathering wel duidelijk gemaakt. Evergreen betwijfelde of de RiverClan leidster veel zin had om te praten, maar misschien zou ze de aanwezigheid van een mislukte WindClan warrior wel tolereren. Ze kon niet echt anders, ze had geen recht om haar weg te sturen.

Onderwerp: Re: Closer to the Stars ma 24 jul 2017 - 17:24

Het leek er op dat haar eenzaamheid niet zo lang vol zou houden. Als eerste was het de geur die haar zintuigen alert maakte. Het was niet zomaar windclan. Het was de geur van een kattin die ze haar gehele leader carrière gehaat had. Maar nu dat de Windclan Leader haar rang naast zich neer had gelegd had Butter geen mogelijkheden meer om haar politieke keuzes te verachten. Ze waren slechts twee katten nu. Langzaam hief de kattin zichzelf omhoog terwijl ze haar kop bijdraaide en even recht naar de rossige kattin keek. Met een langzaam knikje begroette ze haar. "Niet kunnen slapen?" Vroeg ze enkel geen vijandigheid of irritatie in haar stem aanwezig.

Onderwerp: Re: Closer to the Stars ma 24 jul 2017 - 17:41

Butterstar reageerde minder vijandig op haar aanwezigheid dan Evergreen had verwacht. Ergens wist ze niet eens of ze daar blij mee was of niet. Het was op zich natuurlijk best prettig om niet met kilte begroet te worden, maar het tegelijkertijd droeg het alleen maar bij aan haar verwarring. Niemand gedroeg zich meer zoals ze zich zouden moeten gedragen. In zekere zin was het dus makkelijker geweest als Butterstar dezelfde vijandige kat was geweest als altijd. Duidelijker. "Niet echt", miauwde ze. Slapen was nooit een van haar sterke punten geweest. Zorgen hielden haar wakker, of gaven haar nachtmerries. Ze had altijd snel last gehad van nachtmerries. "Jij ook niet?"

Onderwerp: Re: Closer to the Stars ma 24 jul 2017 - 17:51

Haar blik gleed weer weg van de rosse kat terwijl ze haar kop langzaam schudde. Er waren zoveel moeilijkheden geweest tussen haar en Evergreen. Ze hadden over geen enkel ding op gelijke grond gestaan. Maar nu waren er nog maar weinig dingen om echt over te discussiëren. In een zekere zin was Butter er zelfs blij mee dat ze haar rang had afgestaan. Oceanbreeze had de leiding overgenomen en dat was een kat waar, hoewel ze alsnog niet compleet eens waren over dingen tenminste wel fatsoenlijk mee kon praten. Niet dat ze dit openlijk uit zou spreken. Iedereen zag haar dan wel als een strenge en misschien zelfs egoistische leader. Maar de waarheid was dat Butter vaak genoeg haar hart had gebroken op iedere tegenspraak en irritatie die ze ooit had gehoord. Het had lang genoeg geduurd voor ze een schild opgebouwd had en ieder behalve haar clan had buitengesloten emoties verwijderd uit haar ogen en er voor gezorgd had dat ieder die haar niet mocht haar nog minder mocht maar oh well. Het was nou eenmaal zo. Want opende ze haar hart wel zou ze alleen maar meer pijn leiden. "Niet echt nee." Gaf ze uiteindelijk toe terwijl ze zuchtend haar kop schudde. "Vier kittens houden je nog wel s wakker." Waterig glimlachte ze terwijl ze naar haar eigen spiegelbeeld staarde. Tuurlijk was dat de rede.

Onderwerp: Re: Closer to the Stars ma 24 jul 2017 - 18:01

Dus ook Butterstar leed aan slapeloze nachten. Maar schijnbaar om een andere reden. Evergreen zou haast vergeten dat de gewoonlijk nogal ijskoude RiverClan leidster ook een queen was. En dan was er in WindClan protest over Oceanbreeze en Bronzemask. Butterstar was duidelijk een voorbeeld dat liet zien dat queens behoorlijk felle, harde leiders konden zijn.
Ze vroeg zich af of kittens echt de reden waren dat Butterstar hier was, maar het inschatten van iemands persoonlijke gemoedstoestand was niet echt haar ding en het waren sowieso haar zaken niet. Ze was Acefray de psycholoog niet. Als Butterstar zei dat het om de kittens ging, vond Evergreen dat prima. Zwijgend staarde ze naar het water. Wat viel er te zeggen? Wat viel er te bespreken met een kat die eerst haar vijand was en nu... ze wist niet eens wat. Butterstars deputy had Wolverinebit vermoord, en haar volgende deputy had meerdere moordpogingen op Evergreen gedaan. Dus echt een kat om gezellig mee te gaan zitten kletsen was Butterstar niet. Maar tegelijkertijd kon Evergreen het niet echt opbrengen om nu vijandige gevoelens te hebben. Dus ruziemaken zat er ook niet in. Dan bleef er weinig over.

Onderwerp: Re: Closer to the Stars ma 24 jul 2017 - 18:06

De stilte tussen hen in was bijna welkom. Het was vreemd om te bedenken dat deze kat naast haar haar in de weg had gelegen in elke mogelijke manier. Haar en haar clan zo vaak had uitgemaakt voor leugenaars en moordenaars. Ze wou haar niet zien op een andere manier als de walgelijke leider die ze eeuwen van haar troon had willen zien vallen. Maar nu ze hier zo zaten was er niets meer van die tiran te zien en waren ze slechts twee katten. Hetzelfde in de ogen van de vreemde hemel boven hen. En ergens vroeg Butter zich af of, als alles anders was gegaan, de twee misschien zelfs een vriendschappelijke relatie hadden kunnen krijgen. Beide hadden een zelfde temperament en zagen hun clan als het belangrijkste. Ever was er zelfs voor afgestapt omdat ze in had gezien dat ze fouten had gemaakt die haar clan in gevaar hadden gebracht. Butter kon niet anders dan dat een moedige en respectvolle keuze vinden. Haar blik gleed terug naar haar spiegelbeeld. Afvragend wanneer ze zichzelf had gaan zien als een hard en emotieloos wezen. Waar de vrolijke en onbezorgde Butterbell heen was verdwenen. En of ze die ooit terug zou zien. "Ik wou dat we maar een bericht van Starclan kregen." Mompelde ze meer in zichzelf. "We kunnen hier niet altijd blijven.."

Onderwerp: Re: Closer to the Stars ma 24 jul 2017 - 19:24

Het bleef even stil. Het woei nauwelijks. Evergreens blik ging weer even naar Butterstar toen deze begon te praten. Ze glimlachte flauw. "Ik zou er niet te veel op rekenen", miauwde ze. Geloofde Butterstar nog dat StarClan hen uit deze hel zou helpen? Dat ze alles voor hen op zouden lossen? Misschien zouden ze nog wel een of andere vage hint sturen en toekijken of de levenden hun raadseltje op konden lossen, of ten onder zouden gaan. Ze vroeg zich af of het hen veel kon schelen. Het was slecht om zo te denken, dat wist ze, maar ze kon haar hoop niet meer op dode katten vestigen die zo vaak hadden nagelaten iets te doen. Of ze het nu niet wilden of niet konden, de uitkomst was hetzelfde: de levenden zouden het vooral zelf op moeten lossen.

Onderwerp: Re: Closer to the Stars ma 24 jul 2017 - 19:34

Zuchtend knikte ze op de woorden van Everstar. Hoewel haar geloof in Starclan nog altijd even sterk was, was ze zelf nooit iemand geweest om zichzelf volledig te laten leiden door de overleden katten. Ze was zich bewust van het feit dat ze zelf oplossingen en beslissingen moest bedenken en maken. Maar toch was het fijn om te weten dat Starclan over hen neerkeek. en zelfs al was het niet geheel starclan wist ze dat haar familie over haar waakte. Ze had ze zelf gezien dus hoe kon het anders. "Hoe dan ook moeten we hier weg zijn voor Leafbare zijn intrede doet. Het zou me niet verbazen als de tribe dan een stuk minder vriendelijk is, als hun prooivoorraad in gevaar komt." Bitter staarde ze richting de bergen. Het was een gevaar dat de rest van de clans niet onder ogen wouden komen. Iets wat ze in de hersens van zeker Tallshadow moest indwingen. Hij moest onder ogen zien dat niet iedereen zo lief was als hij hoopte dat ze waren.

Onderwerp: Re: Closer to the Stars wo 26 jul 2017 - 16:18

Butterstar leek het zowaar met haar eens te zijn. Dat was eens iets nieuws. En Evergreen moest zeggen dat zij het ook met Butterstar eens was toen deze verder sprak. Ze knikte dan ook en keek even naar Butterstar. "Jij hebt ze ontmoet, neem ik aan?" miauwde ze. Zelf was ze nog geen van hen tegengekomen. Ze was ook niet echt naar ze op zoek. De clans waren al ingewikkeld genoeg, ze hoefde er niet nog een groep katten bij. Maar misschien was het toch wel verstandig om zelf eens polshoogte te gaan nemen van deze vreemdelingen. Ze waren op dit moment immers grotendeels afhankelijk van hun gastvrijheid. Hoewel Oceanbreeze die Skyteller leek te vertrouwen, kon Evergreen het geloof in hun goedheid niet helemaal delen. Net zoals Butterstar had ze zo'n vermoeden dat die goedheid zijn grenzen nog wel zou laten zien als de tijdens zwaarder werden.

Onderwerp: Re: Closer to the Stars ma 7 aug 2017 - 17:09

Een iet wat bedenkelijke blik lag in haar ogen terwijl ze zich op Evergreen richtte en langzaam knikte. "Ja dat heb ik.. En sommige zijn minder goed in hun gedachten verstoppen dan anderen. Lijken ons duidelijk niet te willen." Mompelde ze rustig haar ogen richtend op de oud leader. "anderen, voornamelijk zoals Stoneteller hebben een masker op waar alleen maar vriendelijkheid vanaf straalt." Het waren zorgen die in haar vastgebakken zaten. Maar hoe kon ze zich geen zorgen maken. De katten van de bergen lieten nauwelijks merken dat ze haat hadden aan de clans maar ze waren duidelijk niet tevreden met hun aanwezigheid. Dat was toch meer als genoeg om je als elke clankat zorgen over te maken. Ze was niet gek.

Onderwerp: Re: Closer to the Stars wo 16 aug 2017 - 7:49

Evergreen knikte nadenkend. Ja, daar was ze al bang voor. "En met die vriendelijkheid zal het ook wel afgelopen zijn zodra er barre tijden aanbreken", miauwde Evergreen somber. "Maar waar moeten we heen? In het wilde weg nog verder naar het westen blijven lopen?" Het eerste deel van hun reis was al zwaar genoeg geweest. En als ze hier bleven hangen tot bladkaal zouden ze in de kou moeten reizen, zelfs StarClan wist waarschijnlijk niet waarheen, terwijl er nauwelijks eten te vinden zou zijn om hen op de been te houden. De helft zou het niet overleven, dacht Evergreen. Ergens vroeg ze zich af of ze met de Tribe zouden kunnen vechten voor dit gebied, als zij hen weg wilden hebben. Met hoe veel waren ze? Genoeg om een bedreiging te zijn, had Oceanbreeze gezegd, maar zou één Tribe echt zo groot en sterk zijn als vier clans?

Onderwerp: Re: Closer to the Stars do 31 aug 2017 - 21:34

Everstar leek toch meer van haar inzichten te delen dan ze ooit geacht had. Wonderbaarlijk maar ook verontrustend. Hadden manen van haat en nijd zelfs na alle problemen over en weer wel gegrond geweest? Of waren ze alletwee oude taarten geweest die weigerde met elkaar te spreken? Hoeveel gewonden hoeveel doden waren er wel niet gevallen. Een naam bleef hangen in haar hoofd. Degene die Ever's haat richting Riverclan mogelijk nog meer gevoed had dan wat dan ook. Wolverinebite was vermoord door zijn eigen halfzus wie destijds ook nog eens haar deputy was geweest. En daarna had Butterstar het deputyschap overgegeven naar Panthergrowl. Een door ieder in Riverclan wonende kat een geweldige warrior. Maar Ever zou hem enkel zien als een mogelijke moordenaar. Het had er vast niet rooskleurig uitgezien voor de oud leader. "Inderdaad." Mompelde ze enkel terwijl haar gedachtes wegebte. Het was in het verleden, simpel zat. "Het is wachten op een teken van Starclan en enkel hopen dat dat teken snel zal komen." Een moeilijke blik gleed over haar gelaat terwijl ze in de verte staarde. "En anders.. misschien terug naar huis. Hopen dat de regen niet alles verwoest heeft en leven opnieuw opbouwen. Doortrekken naar het onbekende is onmogelijk. Dat zou teveel levens riskeren." Haar gedachten schoten naar haar kittens en bleven hangen op een nachtmerrieopwekkend idee dat Moonkit misschien een eindeloze reis naar het westen niet zou overleven. Als Slowkit de weg terug naar huis al zou overleven.. Het was misselijkmakend maar ze moest zichzelf er overheen zetten en zichzelf strak houden. ZE had niet alleen haar kittens om zich zorgen over te maken. De gehele clan, alle vier de clans, liepen gevaar. Waar ze dan ook heen gingen.

Onderwerp: Re: Closer to the Stars ma 18 sep 2017 - 11:27

Wachten op een teken van StarClan. Evergreens blik werd wat donkerder, maar ze zei niets. Als ze aangewezen waren op een teken van StarClan, konden ze lang wachten. Waarschijnlijk wisten de doden net zo goed niet wat het plan was. "Teruggaan?" miauwde ze. Ze zuchtte, maar zei verder niets. Zij wist het ook niet. Misschien, als het niet anders kon. Ergens maakte het woord teruggaan een verlangen in haar los, naar vertrouwde heuvels en hun eigen kamp. Maar was dat niet een illusie? Als de regen al iets van hun territoria had overgelaten, zou het er nog heel anders uitzien dan vroeger. Het zou een schaduw van thuis zijn, misschien nog treuriger dan een compleet nieuwe omgeving. En misschien zou het ook wel een complete woestenij zijn waar ze naar terugkeerden, zonder beschutting, zonder prooi. Niets. Leegte. Dat overleefden ze niet. Het zou het definitieve einde van de clans zijn. Deze hele reis zou voor niets geweest zijn. Maar doorreizen naar onbekende gebieden was ook geen aanlokkelijk plan. Teruggaan, doorgaan, blijven, het was allemaal even riskant. Het leek erop dat toch al hun hoop op StarClan gevestigd was.

Onderwerp: Re: Closer to the Stars