New home......New life

"Jullie viezen vuilen rot beesden! Jullie lijken wel pisenbedden!" Riep de vrouw. Silver klauterde over de schuting heen, en viel die vrouw aan. Yucka wou het niet eens zien. "Arrgh! Vies beest! Etienne en Kobus! haal dat beest van me af! Nee oma! Katten zijn niet vies!" Klopt! Katten zijn niet vies. Die jonges hebben helemaal gelijk. Rotmens is zelf stom, duhhhhhh! Yucka kee naar het hek waar silver nu achter was. Tot yucka's schrik werd silver over het hek heen gegooid. Hij schaafde zich flink. Met een smak kwam hij neer op de grond. Yucka renden erheen, maar spooky was haar voor. "Silver, gaat alles wel goed met je!?" Vroeg hij. Spooky gaf een paar likjes en kroop tegen hem aan. Toen ze bij silver was zag ze dat hi zwaar ademde. "Silver, ik ga mijn baasje halen. Je hbet verzorging nodig!" Yucka wachtte niet op antwoord, maar ze renden naar binnen, en begon te miauwen als een gek. Haar baasje kwam er aan gesneld en volgde haar naar buiten. Ze zag silver en renden erheen. Ze had silver blijkbaar eerder gezien, of ze had gewoon de buurvrouw gesproken. Want ze riep de buurvrouw om te zeggen wat er met haar kat was. Yucka ging naar silver toe, maar ze wred opgepakt en naar binnen gebracht. Ze mocht blijkbaar niet, ze dee het kattenluikje zelfs dicht! Was ze bang dat ik het nog erger maaktte ofzo! yucka ging op de venster bank liggen en keek naar buiten. naar silver....

Silver klauterde over het hek heen en sprong met uitgestrekte klauwen op het hoofd van Rotmens. Hij scheurde haar haar eraf en klauwde in haar hoofd. ''Arrgh! Vies beest! Etienne en Kobus! haal dat beest van me af!'' Schreeuwde rotmens. Twee jongens kwamen aanrennen. ''Nee oma! Katten zijn niet vies!'' Zieden ze in koor. Silver stak zijn klauw in haar oog waardoor ze door haar knieén zakte. ''Waag het nooit meer dat katertje met ook maar ÉÉN vinger aan te raken en ik maak je af!'' Siste hij. Niet hij rotmens hem kon verstaan maar het moest er gewoon uit. rotmens gooide hem over de schutting waardoor hij langs het het schuurde en zijn vel openging. Met een harde klap belande hij op de grond. Hij bloedde en ademde zwaar. Spooky ging tegen silver aanliggen. Milly keek ernstig naar de wond en rende snel naar Silver toe. Naast het hoofd van Silver liet ze zich vallen en fluistrede in zijn oor:"Het komt goed hoor. En ik blijf hier zolang zitten al nodig is." Haar kopje legde ze voorzichtig tegen zijn hals en ging met het gezicht in zijn vacht. Als hij het maar heeft overleeft dacht Milly erntsig. Achter haar voelde ze ook een vacht van een kat. Ze keek om en zag Spooky daar ook lag. Was hij ook bezorgt hij kende hem pas een paar minuten. Maar snel richtte ze haar andacht weer op Silver. Beweeg zeg wat ik wil weten of je bewuseloos bent ze ze. In haar hoofd bedacht ze nog ergere dingen maar die zei ze maar niet hardop. Ze draaide haar kopje en zag dat Yucka ook zat te kijken naar Silver. Zij ook al is ze verliefd ofzo?

Yucka lag nog steeds voor het raam. Ze vond het niet eerlijk, spooky en milly mochten wel blijven! En zij! Zij moest binnen zitten. Ze lagen allemaal gezellig daar, nouja het was niet echt gezellig. Maar hun lagen allemaal bij elkaar! En zij mocht gewoon niet! Ze hield ziels veel van silver en het mocht gewoon niet! Yucka schrok van wat ze had gedacht. Maar het was waar silver... Hij was degenen waar ze voor altijd bij wou blijven. Ze wou hem nooit meer verlaten. Hij was degen die haar leven redden. Hij was de kat die haar zo gezellig had begroet toen ze hier kwam wonen. Maar hield hij ook van haar? dat was de vraag. Ze wou het niet tegen hem zeggen. Als hij nee zou zeggen dan stond ze voor schut. Als hij van haar hield, zou hij dan naar haar toe komen? Of moest zij het zeggen. Er verscheen een glimlach op yucka's gezich meschien meost ze het maar gewoon zeggen! Ze ging door het katten luikje in de voor deur, waar ze iet eerder aan had gedacht. Ze renden snel richting de tuin. Ze sprong er op, en er in haar tuin weer af. Haar baasje was net naar binnen gegaan. ucka ging naar silver toe en kroop tegen hem aan. Ze zou even wachten... Wachten tot hij beter was. Nu ze er was durfde ze bovendien eigelijk ook niet echt meer. maar ze moest. Ze kroop dichter tegen hem aan. Ze wou toch nog even wachten met het tegen hem zeggen...

Nog steeds op zijn zij lag Silver daar en yucka werd naar binnen gedragen. Zijn lichaam bloedde maar hij krabbelde overeind. Er schoven donkere wolken voor de zon en het begon te regenen. Eerst wat motregen maar het draaide uit tot emmers water die met bakken uit de hemel kwamen. Hij stond op en ging over Milly en Spooky heen staan. Hij duwde ze een beetje naar voren en liep met ze mee naar het huis van Yucka Silver duwde tegen het kattenluikje aan maar het zat op slot. Hij duwde harder en hij beukte er nu tegenaan. ''Dit gaat niet werken.'' Miauwde de rode kater. ''Nou Spooky, kom dan maar met ons mee naar huis.'' Miauwde hij en greep de twee kleintjes vast hij hun nekvel. Hij droeg ze naar binnen en kroop in zijn verwarmde mandje aan de kachel. Het was al donker en het was al avond. Stil legde hij Milly en Spooky bij hem in de mand. Hij kroop eruit en pakte een deken met zijn bek. Het was de deken van toen Milly nog een kleine kitten was. Zachtjes spreidde hij de deken uit over Spooky en Milly. ''Slaap maar lekker, morgen weer een dag.'' Zei hij zacht. Zelf sprong hij op de stoelleuning die vlak bij het mandje stond. Hij gaapte en viel ook in slaap.

Spooky komt logeren bij Silver xD

''Dit gaat niet werken. Nou Spooky, kom dan maar met ons mee naar huis." Hoordde yucka ze zeggen. Yucka was opnieuw naar binnnen getild. Spooky mocht zelfs bij hem logeren. Haar baasje was op de bank gaan zitten en vond het blijkbaar niet erg aangezien spoky gewoon mee mocht. Yucka liep naar de hoek van de woonkamer. dat was eigelijk een vierkante inham. Die heel erg groot was. daar lag haar overdreven grote mand en een zitzak waar zij ook altijd in lag. De zitzak vulde een klein deel van de kamer. De rest werd gevuld door mand. Er was genoeg plek dus spooky sliep daar ook. Er lagen heel erg veel speeltjes en dekentjes zodat het niet saai werd. Yucka liep helemaal naar achteren. Daar ging ze onder de dekens liggen. Haar baasje wou echt het beste voor haar. Anders kreeg ze niet de hele hoek. Maar haar baajse zat daar ook wel eens in de zitzak. Yucka viel in slaap.

De vogende morgen kwam haar baajse meteen aanlopen toen ze wakker was. Ze gaf haar een knuffel en liep vervogens naar de keuken. "Mam! mag ik een hond?" Wat krijgen we nou! Wil ze een hond. Ze heeft me nooit lief gevonden en nu wil ze een hond. Het was de oudste, het jongste kind die knuffelde met haar en hield het meeste van iedereen van haar. "Nee! We hebben een kat! Dat weet je donders goed!" Ja! En zo is het! Yucka moest aan spooky, silver en milly denken. Die lagen nu gezellig bij elkaar. Ze voeldde zich buiten gesloten. Dat was nattuurlijk niet zo, maar zo voeldde het. Yucka begon op een van haar muizen speeltjes te kauwen. Ze stond op, en renden naar haar voer bakje. En egon te eten. Ze liep meteen terug naar haar mand. En gin op de zitzak liggen.

Hoeps vond het verschrikkellijk om in zo'n duffe mand te liggen, met te veel warmte om haar heen. Ze wilde de frisse wind door haar pels voelen en niet het schurende rode bandje met een belletje om haar nek. Het ding was al bijna weer van haar nek af, aangezien Hoeps er de hele tijd op aan het bijten was. Een oranje vacht maakte duidelijk dat Yukcka wakker was en opweg naar de etensbak was. Ook Hoeps sliep in de grote inham naast Yucka, in die grote mand, maar ze lag veel liever op de zitzak, die een beetje onvast en korrelig was. Hoeps gaapte, rekte zich uit en ston ook maar op. Ook zij had nu een eigen etesnbak die gevuld was bruinachtige brokjes die er, zo te zien, erg hard uitzagen.''Ieuwh.. waarom eet je dat?'' vroeg Hoeps verschrikt toen Yucka in haar eigen bakje op de bruine dingen begon te kauwen. Hoeps porde er tegenaan en sprong verschrikt achteruit toen er een brokje naar beneden viel. Daarna rook ze eraan, het gaf een vreselijke stank van kittypet en huismensvoer, wat Hoeps alleen maar wantrouwde.''Moet ik dat eten?'' Vroeg ze toen voorzichtig.

Milly was in slaap gevallen naast Spooky met een dekentje over haar heen. Naar ze realiseerde zich dat ze nu wel heel dicht bij hem lag. Ze sprong opzij en zag Silver liggen op de stoeleuning. Snel liep ze diekant uit en sprong daarna soepel in de stoel. En ze legde haar pootje op Silvers zijn hoofd en schudde zijn hoofd doorelkaar.Wakker worden!riep ze. Milly besloot hem te verassen en een ontbijt op ja stoelleuning te geven. Haar bakje en die van Silver waren net gevuld met eten en drinken. Snel rende ze heen en weer met het eten en het drinken. En als allerlaatste pakte ze een kaart van de koelkast waar opstond beterschap en die zetten ze naast het eten rechtop neer. Net toen ze surprise wou roepen werd ze opgepakt door haar baasje. En ze werd op tafel gezet. Het baasje zei:"Dit word je eerste opmaakbeurt." Op haar hoofd werd een klein kerstmutje gezet. En er werden haar kleine rode Snowboots aangedaan. En als allerlaatste kreeg ze een rode cape over haar heen. Het baasje keek aandachtig naar haar en zei:"Aahh wat schattig". Ze werd weer neersgezet en snel rende ze naar Silver. Surpriseriep ze hard. En nu zijn reactie.

Silver werd wakkervan een stemmetje die naar hem schreeuwde. "Surprise" Schreeuwde zijn zusje in zijn oor. Silver knipperde met zijn ogen en zag zijn zusje in een compleet kerst pakje staan. Hij gaapte even luidruchtig en rekte zich uit. Er ging een steek door zijn zei terwijl hij dat deed. Hij moest maar rustig aan doen vandaag. Zijn baasjes hadden zijn bandana af gedaan toen hij sliep. Voor hem lag zijn echt zilveren voerbakje met zijn naam in het goud op het bakje. Bruine brokken lagen erin met een kaartje waar beterschap op stond. "Aww, dankje Milly! En wat zie je er mooi uit! Ben benieuwd wat mij vandaag weer word aangetrokken. Het is tenslotte al bijna kerst." Zei hij tegen Milly terwijl hij haar een lief likje gaf en daarna ging eten. Hij sprong van de stoel af en weer een kreun. De snee in zijn zij deed pijn en het brandde. De baas had er wat zalf op gesmeerd. De baas kwam aanlopen met iets vreemds. "Silver, Milly, ik heb een verassing voor jullie! Nieuw huisgenootjes! Wees lief voor elkaar terwijl ik de boodschappen ga doen." Ze zette een kooi met een vogel naast Silvers mand en een kooi met een konijn. Silver liep als eerst naar het konijn. "Ben jij het soort wat konijnen eet?" Vroeg het konijn hem als eerst. Op zijn kooi stond Diégo. "Nee Diégo, welkom in ons huis!" Zei hij vrolijk naar het konijnttje. Daarna liep hij naar de vogelkooi. Daar zaten drie parkietjes in. Op hun koon stonden de namen; Rocky, vriendje en Jenny. Allemaal hadden ze een piepklein halsbandje om met elk de letter van hun voornaam. Jenny en vriendje waren groen met geel. Rocky darintegen was blauw. "Welkom Jenny, Vriendje en Rocky. Wij zullen jullie niet kwaad doen." De baas aaide over zijn kop en deed hem een zwarte strik om. "Dag al mijn schatjes," Riep de baas terwijl ze de deur dicht deed.

"Dag al mijn schatjes," Riep de baas terwijl ze de deur dicht deed. Milly liep naar Silver toe en zag hem bij twee vogeltjes staan. Inmiddels was het wel gewend dat Silver steeds weg was. Maar nu zag ze hij ze bij een paar vogeltjes staan. En daar dichtbij stond ook een konijnenhok met daarop geschreven Diego. Ze besloot te gaan kijken bij het kleine konijntje. Snel zei het konijntje:"Jij eet me toch ook niet op he?" Haar antwoord was:" Welnee ik eet allen kattenbrokjes". Het kleine konijntje ontspande zich en ging aan zijn hooi zitten te knagen. Daarna ging ze kijken bij Silver die stond te kijken naar een paar vogeltjes. Haar intereseerde de vogekltjes niet dus liep ze naar haar eetbakje die inmdels weer vol zat. Gretig begon ze eraan en ze slurpte nog wat water naarbinnen. Ze was heel moe omdat ze niet heel goed had geslapen. Ze liep naar de tuin en viel daar in slaap

Milly zat met Silver en Yucka en Spooky in het bos bij een vijver met mooie Zonsopgang. Zij was met Spooky aan het spelen met de blaadjes die naar beeden vielen. Yucka en Silver zaten aan de vijver dicht naast elkaar. Hun schoven nog dichter tegenelkaar aan en nu ook met hun neuzen. Toen viel er ineen sin blaadje in het water, Milly sprong erachteraan het water in. Silver!! Help! riep ze. Maar Silver bleef zitten naast Yucka. Het water slokte haar op en..

Milly schrok op. Alweer dezelfde droom. Straks heeft Silver geen aandacht meer voor mij. Yucka pikt hem gewoon in! Haar gedachten sloegen op hol. Snel rende ze naar Silver en zei:"Je bent verliefd op Yucka wordt jezelf ze gebruikt je gewoon!!" Hopelijk heeft Silver mij begrepen dacht ze

[ Flut maar Yucka Milly begint nu te geloven dat Yucka hem gaat in pikken]

''Ieuwh.. waarom eet je dat? Moet ik dat eten?'' Vroeg hoeps aan haar. Yucka had nog niet ontzettend veel tijd met haar doorgebracht ookal was het toch echt een huisgenootje van haar. Ja, eigelijk wel. Ik moest er eerst ook heel erg aan wennnen. Maar geloof me, het went echt wel. Ik vang afentoe nog steeds vogels, muizen weet ik veel wat. Gewoon, om de smaak te behouden. Ze moest nog steeds tegen silver zegen dat ze hem leuk vond. Dus ze wou naar hem toe gaan maar eerst nam ze nog een paar flinke slokken water. Ze had echt dorst. "Hoeps, ik ga even naar silver. Ik, ik moet hem wat zeggen. Aleen ik weet niet hoe. Maar het moet ooit gebeuren. Nouja, ooit is ook morgen. Weetje het kan wel wachten. Nee! Dat kan het niet" Nu meer praatend hardop in zich zelf dan tegen hoeps. Het katten luikje was alweer open dus ging ze naar buiten. Ze sprong hun tuin in en keek naar silver. Ze hoordde milly nog net zeggen:"Je bent verliefd op Yucka wordt jezelf ze gebruikt je gewoon!!" Wat! Ik silver egbruiken. Nee dat is niet waar. Yucka keek naar binnen. Zou ze het nog wel zeggen. Silver zou milly natuurlijk meteen gelofen. Maar het is niet waar.Wacht eens, is silver verliefd op mij?

Silver lg nog steeds op zijn zij. Hij zag dat Yucka naar binnen werd gebracht. Silver krabbelde overeind. Het begon te motregenen. even lter viel het wter met bakken uit de lucht. Silver ging over Milly en hem heen staan. Hij duwde ze naar hij liep met ze mee naar zijn en Yucka's huis. Hij duwde tegen het kattenluikje aan maar het ging niet open. Nu begon hij ertegenaan te beuken, mar het hielp niets. ''Dit gaat niet werken.'' Miauwde de rode kater. ''Nou Spooky, kom dan maar met ons mee naar huis.'' Miauwde hij en greep de twee kleintjes vast hij hun nekvel. Hij droeg ze naar binnen en kroop in zijn verwarmde mandje aan de kachel. Het was al donker en het was al avond. Stil legde hij Milly en Spooky bij hem in de mand. Hij kroop eruit en pakte een deken met zijn bek. Zachtjes spreidde hij de deken uit over hem en Milly. ''Slaap maar lekker, morgen weer een dag.'' Zei hij zacht. Zelf sprong hij op de stoelleuning die vlak bij het mandje stond. Spooky ging lekker liggen en deed zijn ogen dicht. Hij viel in slaap.

Langzaam deed hij zijn ogen open en zag vaag twee katten. Hij stond op en gaapte. Daarna rekte hij zich uit. Milly was helemaal in kerstoutfit. Hij grijnsde. "Goedemorgen zonder zorgen!" Riep hij.

Sorry, moest weg...

Yucka zat nog steeds buiten in hun tuin. Ze zag door het raam dat spooky opstond. Ze hoordde net niet wat hij zij. Nouja, het zal wel. Yucka was nog steeds moed aan het verzamelen. Ze begon heen en weer te lopen en toen besloot ze dat ze silver nu zou roepen om het tegen hem te zeggen. Yucka liep richting de deur en liep naar binnen. Ze andemde eens diep in en zei toen:"hey, allemaal. Goeienmorgen! Wat zie jij er leuk uit in dat kerst pakje! Uh, silver. Kan, kan ik je meschien even spreken? naar buiten en liep veder naar het hoekje van de tuin. Helemaal achteraan. "Goed, ik vind dit nog al moeilijk om te zeggen maar..... Kijk silver.... Toen ik hier voor het eerst was, kwam ik jou tegen en jij was meteen heel erg aardig. Je bood me zelfs wat melk aan, terwijl je me nog niet goed kenden. Jij bendt altijd heel aardig geweest en, jij hebt jou leven gewaagt, voor de mijne......" Yucka wist eigelijk niet goed hoe ze nu veder moest gaan. Ze merkte zelf wel dat ze heel erg van toon wisselend was. Maarja, dat kon ook niet anders. Ze moest veder gaan, ze kon nu niet opeens stoppen met praaten. "Maar, wat ik nou wou zeggen was..... Ik vind je leuk! Ik ben er gisteren pas echt achter gekomen. Maar ik voel dit al een tijdje voor je. Jij bendt degenen met wie ik mijn leven wil delen!" Yucka was dolblij dat ze het had gezegd, nu maar hopen dat hij hetzelfde denkt over mij.

Silver lag wat met Diego te kletsen todat yucka binnenkwam. "hey, allemaal. Goeienmorgen! Wat zie jij er leuk uit in dat kerst pakje! Uh, silver. Kan, kan ik je meschien even spreken?'' Silver knikte en liep achter haar aan de tuin in. "Goed, ik vind dit nog al moeilijk om te zeggen maar..... Kijk silver.... Toen ik hier voor het eerst was, kwam ik jou tegen en jij was meteen heel erg aardig. Je bood me zelfs wat melk aan, terwijl je me nog niet goed kenden. Jij bendt altijd heel aardig geweest en, jij hebt jou leven gewaagt, voor de mijne......" Silver keek naar yucka, naar haar twinkelende ogen. ''Tuurlijk,'' Zei hij kalmpjes. Yucka aarzelde even. Was dit wat hij denkt dat ze zou zeggen? "Maar, wat ik nou wou zeggen was..... Ik vind je leuk! Ik ben er gisteren pas echt achter gekomen. Maar ik voel dit al een tijdje voor je. Jij bendt degenen met wie ik mijn leven wil delen!" Ja, dat was het. Silver ogen puilde uit van verbazing. Hij stapte naar voren gaf yucka een likje over haar snuit. ''Dit gevoel had ik ook over jou, maar ik wist nooit hoe ik het moest zeggen.'' Hij gaf yucka een paa likjes. ''Kerstwensen doen wonderen, laten we het maar delen met allen dieren in ons huis..'' Zei hij met een grote glimlach.

Spooky merkte dat er een konijnen en vogelkooi stonden. Hij liep naar het konijnenhok. Diégo stond op de kooi. Zo heette het konijn vast. "Ben jij zo'n type dat konijnen eet?" Vroeg het konijn. "Wacht maar tot ik groter ben, dan vreet ik je in 1 keer op!" Het konijn sjokte naar zijn eetbakje en begon op een worteltje te knagen. "Pfff laat me niet lachen! JIJ? Mij opeten!? In nog geen duizend jaar!" Het konijn lachtte hem uit. Spooky werd boos. "Wacht maar, konijn." Zei hij beledigd. Hij ging naar de vogelkooi. Er stonden 3 namen op: Rocky, Vriendje en Jenny. Allemaal hadden ze een piepklein halsbandje om met elk de letter van hun voornaam. Jenny en vriendje waren groen met geel. Rocky daarentegen was blauw. Hij wilde net zijn poot uitsteken naar de kooi toen hij werd opgepakt door een tweebeen. Hij zag nog net dat Yucka aan kwam lopen. "En wie ben jij? Een vriendje van Silver en Milly? Kom maar mee, dan krijg jij ook een mooi kerstpakje aan." Hij werd meegenomen en op een soort tafel gezet. Het baasje van Silver en Milly keek tussen een paar kleertjes. "Welke zou jou het leukst staan? Ja, deze is schattig!" ze pakte een bruin ding en deed hem dat aan. Ze deed ook nog een ding op zijn kop en een bel om zijn hals. Daarna zette ze een spiegel voor hem. "Nou, vind je het niet eeeeenig?" Hij keek in de spiegel. Hij schrok zich kapot. Hij zag er echt belachelijk uit! Hij was verkleed als rendier! het mens zette hem op de grond en hij rende naar de kamer waar de vogeltjes en dat duffe konijn waren. Hij trok zich niets meer van dat pak aan en sprong op de vogelkooi af, hopend een vogeltje te vangen.

Nou Silver, doe je werk! xD

gevoel had ik ook over jou, maar ik wist nooit hoe ik het moest zeggen.' Kerstwensen doen wonderen, laten we het maar delen met allen dieren in ons huis..'' Zei silver tegen haar. "graag! Komop! We gaan het nu meteedn vertellen." Yucka renden naar de deur en snelden naar binnen. Er verscheen een grote glimlach op haar gezicht toen ze spooky zag. Zo zo, jij ziet er goed uit zeg! Maar silver en ik willen jullie wat vertellen.. Goed hier gaat ie dan." Yucka wou verder praaten maar werd opgepakt door silvers baasje. "Hallo, ben jij soms ook een vriendje van silver? O ik zie het al! Jij was die kat waarmee silver zijn melk deelden. wacht eventjes, meschien heb ik voor jou ook een pakje liggen!" Ja ja het zal wel, wacht een pakje! Yucka werd weer neergezet en ze snelden zich naar silver. Yucka keek silver aan. Er verscheen een grote glimlach op haar gezicht. Ze zou haar leven normaal voort zetten, alleen nu zou ze het deelen met silver!

Milly zat bij naast te tafel te bedelen." Zo zo, jij ziet er goed uit zeg! Maar silver en ik willen jullie wat vertellen.. Goed hier gaat ie dan." Hoorde ze om de hoek. Ze stak haar hoofdje voorzichtig om de hoek en zag dat Yucka probeerde wat te vertellen. "Maar silver en ik willen jullie wat vertellen.. Goed hier gaat ie dan." sprak Yucka verder. Net toen Yucka verder wou gaan werd ze opgepakt door het baasje. Milly bedacht al wat ze wou zeggen en had al snel een plan. Haar plan was om Spooky over te halen dat het geen goed idee was van Yucka x Silver. Als een pijl uit een boog schoot ze door de kamer. Eenmaal bij Spooky trok hij hem mee naar een klein hoekje waar zij altijd zat als ze verstoppertje deed. Ze zei:"Weet je het al, je zus en Silver zijn smoor verliefd." Met haar staart begon ze zenuwachtig heen en weer te gaan. Milly sprak verder:" Je wilt toch niet dat ze alle aandacht geven aan elkaar, dan hebben wij niks meer. En dan krijgen ze mischien ook nog kittens" In de keuken had ze gezien vi het raampje dat Silver haar een lik had gegeven. Met haar poot waste ze het haar op haar vacht meestal kreeg ze dan een goed idee. En deze keer was dat ook het geval. "Kom we spelen het spelletje mee, en als we ze cht te dichtbij elkaar zien leiden we ze af, waarschijnlijk willen ze toch niet dat we zien hoe het gaat kittens maken." Milly wist al hoe en het bedacht dat ze dat zelf nooit zou doen het is vies! Maar waarschijnlijk hielden Silver en Yucka zoveel van elkaar dan ze het mischien wel wilden doen. Milly zei toto slot tegen Spooky:"Doe je mee?"

Yucka maakte zich klaa om het te zeggen. Eerst riep ze milly en spooky. "Milly! Spooky! We moeten jullie iets vertellen. Het is officeel. We hebben wat! Yucka wist niet of hun het wel leuk zouden vinden. Maar dat maaktte haar echt niks uit op dit moment. Yucka legde haar staart om silver heen en gaf een paar likjes over zijn hoofd. Ze was moe dus liep ze naar de stoel die naast hewt mandje stond. Daar sprong ze op en ging opgekruld liggen. Ze sloot haar ogen en dacht aan wat ze toen ze net kon praatten steeds tegen haar moeder had gezegd. "Ik wil later ook kittens, net als jij!" Yucka kreeg een glimlach op haar gezicht. Meschien zou ze die droom van vroeger nu wel kunnen voort zetten...

(Flut ik was eigelijk inspi loos.)

Pukkie liep over straat. Ze zag een mooi groot huis. Het leek een beetje op het oude huis waar zij had gewoont. Maar die wilden geen poes meer en wouden snel van haar af. Ze werd achter gelaten in een bos. Ze wist de weg zo ver van huis niet terug. Het was haar wel gelukt om terug naar de bewoonde wereld te gaan, maar waar ze was wist ze niet. Ze zag een katen luikje. Ze sloop naar het katten luikje en kroop zonder geluid het huis binnen. ze ging op de grond ligen en viel in een diepe slaap!!!

Het was een paar weken later en yucka had voor het eerst krampen in haar buik. Er verscheen een grote glimlach op haar gezicht en ze likte voorzichtig over haa buikje. Haar baasje had nog geen idee maar dat zou snel veranderen want morgen moest ze naar de dierenarts voor onderzoek. Ze lag in haar hoekje, bij haar thuis. Meschien zou haar baasje haar begrijpen en mocht ze bij silver wonen. Nouja, ze wou het wel maar ze wou ook thuis blijven. Ze had eigelijk twee huizen. Ze was vaak bij silver, maar ze was ook vaak thuis. Ze had gewoon twee woningen! "Yucka! Ik kan morgen niet naar de dierenarts voor je controlen, maar daarom gaan we vandaag. Kom op, we gaan." Yucka werd in de auto gelegd en de auto begon al snel te rijden. Topen ze rogue was had ze nog niet geweten dat het een auto was. Nu wel. De auto stopte en ze werd eruit getild. Ze liepen een groot gebouw binnen en de dierenarts en haar baasje zeiden elkaar gedag. Ondertussen nam de dierenarts haar over en nam haar mee naar een aparte kamer. Haar baasje mocht natuurlijk wel mee! daar werd ze op een kouden metalen tafel gelegd. Yucka werd van top tot teen onderzocht. De dokter drukte ook op haar buikje. Yucka miauwde waarschuwend, dan zou hij vast wek begrijpen dat er wat aan de hand was. De dokter pakte een metlaen rond dingetje, die werd op haarbuik gelegd en hij luisterde aandachtig naar iets wat in zijn oren zat. Daarna dee hij iets raars met een soort apperaat en een tvtje. Yucka had geen idee wat het was maar zag el rare vlekken op het ding. Er verscheen een grote glimlach op zijn gezicht. " Ik zie hte al. Ze is zwanger! Gefeliciteerd. Veder gaat het goed met haar. Ze mag mee naar huis. Kom over een paar weken terug voor een foto van haar buik!" Zei hij. Haar baasje nam haar mee naar huis. thuis werd ze heel erg verwend en haar baasje nam haar mee naar de buurvouw. haar baasje had al door wie de vader was en ze vetelde het vlug. het baasje van silver kreeg ook een glimlach op haar gezicht. Yucka zocht een lekker plekje op en ging vervogens liggen. Ze was doodmoe. Opeens schrok ze. Daar lag een kat. een katje die ze nog nooit had gezien. "Hallo? Wie ben jij. Ik heb jou nog nooit gezien hier. laat ik niet onbeleefd zijn, ik ben yucka en woon hier naast. We zijn hier opbezoek en... Ik kom hier laat maar zeggen wel vaker." Zei yucka op een beleefde toon. Ze likte nog eens over haar buik. Ze hoopte dat silver, milly en spooky zo zouden komen. Ze had echt gezelschap nodig. Wat ze nu wel had, ookal had ze geen idee wie het was. Maarja, het was iemand. en ze was moe. Ze wou slapen. Maar eerst wou ze toch wel eens weten wie het was!

Silver stond voor de tuin van rotmens, boos naar het litteken op zij flank kijkende. Hij moest nog wraak op haar nemen. Dankzij Kobus en Etienne was hij nu nog levend. Maarja, het leven onbeschofte kinderen van rotmens. Nouja, kleinkinderen dan. Hij was woester sinds Yucka hem had versteld haar ex poes te zijn. Ze had ooit een knuffeltje dar waar ze alles mee deed. Het was een rood driehoekje met oogjen en ledematen. Hij besloot het terug te gan stelen. Snel en soepel sprong hij over de schutting naar rotmens haar tuin. Hij pikte een vage geur op van allerlei kattenspeeltjes! Een schaapje, een bak balletjes, en daar.... Yucka haar speeltje! Hij stopte alle speeltjes in de bak en schoof de bak naar zijn eigen huis. Eenmaal binnen gekomen riep Silver; "Milly, Spooky kom maar iets uitzoeken! Ik heb allemaal nieuwe speeltjes van rotmens gestolen!" zijn taak was volbracht....


Fluuuuuuuttz!!!!