New home......New life

Yucka liep door het kattenluikje in de achter deur de tuin in. Ze sneuf de nieuwe geur eens goed op. Yucka was net verhuisd, en haar twee been baasje was even weg. Toen ze vertrok had ze tegen haar twee been kit gezegd dat ze zo terug was. Het twee been kit zit in haar kamer, dan heb ik even de tijd om de buurt te verkennen. En bovendien als ze geen zin had om geaaid te worden waarschuden ze het twee been kit gewoon. Dacht yucka. Yucka liep veder de tuin in en ging voor het tuin hek zitten. Het hek was wel een stukje groter dan dat ze gewend was maar het was een makkie voor katten om er op te springen. Yucka sporng soepel op het hek en liep naar de linker buur. Ze had twee buren. Bij haar vorige huis zaten de huizen niet aan elkaar vast en had ze maar een buur. Ze bekeek de tuin eens goed en srpong daarna van het hek af. Ze was benieuwd hoe het huis er vanbinnen uit zou zien, de deur stond open dus ging ze maar gewoon naar binnen. Ze bekeek het huis eens goed, ze zag de gewoonen spullen die bijna elk twee been in z'n huis had staan. En ze zag ook een mand. Er zou hier dus we eens een kat kunnen wonen bedacht ze zich. Yucka besloot maar naar boven te gaan. Ze liep de trap op en liep toen de gang in. Toen ze zag dat er een deur open stond liep ze naar binnen en zag ze een nacht kasje een stapel boeken een kast en een bed. Het was een slaapkamer. Ze liep de kamer in en sprong op bed. Toen ze het bed had goed gekeurd en haar plekje had gevonden ging ze liggen. Ze dee haar ogen dicht en viel langzaam in slaap.

Yucka werd wakker door hard gesnuffel in de gang. Ze wist niet hoe lang ze had geslapen maar wist wel dat het genen op de gang geen kat was. Dus moet het een hond zijn. En ander huisdier slaapt namelijk niet in een mand. Yucka zette haar haren overeind en dee haar staart tussen haar poten. Toen de hond de kamer in liep en haar op merkte begon de hond te blaffen. De hond was niet groot maar ook niet klein. Hij was wel iets groter dan haar. Yucka sprong van het bed af en renden de gan o daar na ze een enormen sprint de rap af en toen ze even niet opletten, renden ze zo tegen de benen van het twee been baasje van de hond op. 'Hallo wie ben jij dan wel niet? Ik heb jou in deze buurt nog nooit gezien. Wacht ik zet je even in de tuin en pak daarna een bakje melk voor je.' Zei het twee been baasje van de hond tegen haar. Yucka ging in de tuin zitten en likte zich af. Toen het baasje weer naar buiten kwam zette ze het schoteltje met melk neer. Toen yucka het op had kwam de hond naar buiten. Yucka deinsde achter uit. Ze dee weer wat ze op het bed ook had gedaan, en keek de hond strak aan. Toen begon de hond te kwispelen en vrolijk te blaffen. Yuka besloot dat de hond geen bedreiging was en ze sprong weer op de schutting. Ze besloot maar naar de rechter buur te lopen. Yucka kee de rechter tuin in en zzag een anderen kat. 'Hallo! Ik ben yucka ik ben nieuw hier. En wie ben jij? Woon jij hier al lang?' Vroeg yucka aan de kat. Ze wachtte op antwoord.

Een sterke rode kater maakte de straten en tuinen van de tweebeen plaatsen onveilig. ZIjn grote langahrige poten raakte het zachte gras dat kietelde onder zijn poot kussentjes. De baas had hem wat ham gegeven en toen is hij door zijn kattenluikje gekomen in de tuin. Hij hief zijn poot op en begon die grondig schoon te wassen. Toen voor de laatste keer zijn ruwe tong over zijn vacht gleed begon hij aan zijn andere poot. En zo zijn lichaam enzovoort. Toen hij zich helemaal schoon had gewassen besloot hij maar eens naar de linker buren te gaan kijken. Hij had gehoord dat daar een nieuwe poes was komen wonen. Hij wist van zichself ook wel dat hij met chicks wel goed zat. Hij besloot maar eens een kijkje te gaan nemen. Hij schudde zijn kop zodat zijn zilverkleurige halsband recht kwam te hangen en zijn écht zilveren letter S op zijn plek kwam te hangen. Hij sprong de schutting op en zag een rode poes aankomen lopen. Dat moest de nieuweling zijn. 'Hallo! Ik ben yucka ik ben nieuw hier. En wie ben jij? Woon jij hier al lang?' Miauwde de poes licht enosiast. Silver lachte en miauwde terug: "Haaj Yucka! leuk dat je hier bent komen wonen! Ik ben Silver. Ik heb in een clan gezeten maar mij respecteerde ze niet genoeg. Toen ben ik hierheen gelopen. Ik woon hier nu net vijf maanden. Waar kom jij vandaan?" Hij mocht de poes wel op een of andere manier. Gewoon al hoe ze hem begroette. Toen kwam zijn baas naar buiten en zag de twee katten op de schutting. "Hey schat. Hier heb ik wat melk voor jou en je nieuwe vriendinnetje!" Zei z'n baas. Hij zuchtte. Ik wou dat hij dat niet had gezecht! Dacht hij. Hij schaamde zich maar dat was niet aan hem te zien. Hij boog zijn kop en begon wat van de melk te drinken. Hij hees zijn kop weer op en mauwde: "Tast maar toe!" En hij knipoogte.

Haaj Yucka! leuk dat je hier bent komen wonen! Ik ben Silver. Ik heb in een clan gezeten maar mij respecteerde ze niet genoeg. Toen ben ik hierheen gelopen. Ik woon hier nu net vijf maanden. Waar kom jij vandaan?" Zei de kater tegen haar. Yucka bekee de kater eens goed en zag toen zijn baasje naar buiten komen. 'Hey schat hier heb ik wat melk voor jou en je nieuwe vriedinnetje!' Ze het baasje van silver. Silver begon te drinken en toen zei hij: Tast maar toe!' Hij knip oogden. Yucka liep voorzichtig naar het bakje melk toe. Ze nam een paar slokjes en wachtte toen even. Daarna nam ze nog een paar slokjes en sprong weer op de schuting. 'Yucka! Kom eens hier!' Riep een van haar baasjes. Toen yucka achterom keek zag ze dat het het kleinen meisje was. 'Sorry ik kom zo wel terug, ik krijg weer een knuffel buurt!' Zei yucka tegen silver. Yucka sprong haar tuin in en ging naar het baasje. Ze werd meteen op gepakt en mee naar binnen genomen. Nu maar hopen dat ze me maar nkiet te wild gaat knuffelen. Dacht yucka. Yucka vroeg zich af of de kater er nog zou zijn. Silver zo heette hij. Hij was wel aardig. En hij klonk vrolijk toen hij op haar vraag antwoorden. Toen haar baasje eindelijk was uit geknuffeld, en haar wat losser vast hield sprinten yucka weg. Ze renden naar buiten en sprong op de schutting. Yucka zag silver niet. Het kon aan haar liggen of silver was gewoon weggeaan. Yucka sprong aan de anderen kant van het hek af zodat ze achter haar tuin terecht kwam. Ze landen op de weg en liep naar de over kant. Ze zag een eindje de anderen kant op de bossen. Meschien kon ze daar eens een kijkej gaan nemen, maar nu niet nu had ze geen zin. Eigelijk wou ze op zoek gaan naar silver. Dus sprong ze weer op het hek en keek om haar heen zoekend naar silver. Ze zag silver nergens. 'SILVER!!!' Riep yucka. Ze keek om zich heen. meschien was hij wel gewoon in zijn tuin en had ze niet goed geken, dacht ze. Ze wachtte op antwoord.

Milly zat in de tuin maar toen kwam er een kat die haar broer silver riep. Ze ging naar de bloemen in de tuin en ging er achter zitten. Ze wachten af wat de kat zou doen. Waarom komt die voor silver. Het was duidelijk een poes mischien had silver weer en poes versierd. Dat was dan niet de eerste keer. Maar milly dacht er niet aan om uit de bosjes te komen daar was ze veel te bang voor, want die poes was stukken groter dan haar. Milly had een idee om door de bosjes naar de deur te kruipen. Ze kroop stil naar de deur. 1 Hard geluid en zou ze zich moeten laten zien. Ze was niet zwaar maar een goede schutkleur had ze niet tussen de bladeren. Dus kroop ze zo laag mogelijk over de grond. Soms ontweek Milly wat takken of nog meer dingen die geluid maken. Ze was er bijna. Milly bleef kruipen. Ze keek vooruit. En zag dat de struiken ophielden. Ze stopten en zag dat de deur nog een paar meter verder was. Milly zou moeten rennen. Toen de poes niet opletten. Zetten ze zich af en rende hard weg. Op weg naar de deur. Ze rende zo hard dat ze struikelde en op de grond terecht kwam. Ze bleef liggen en durfde niet achterom te kijken. Milly was te verlegen ze bleef liggen en wachten af.

Yucka keek naar het katje wat op de grond lag. Ze had net gedaan alsof ze haar niet had gezien omdat kleinen katjes altijd willen spelen. Yucka sprong van het hek af en liep naar het katje toe. Het katje leek best wel op silver. Zou het ook bij silver wonen?Dacht ze. 'Gaat het wel? Ik zag je kruipen keek weg en toen zag ik dat je op de grond lag. Woon jij soms bij silver je renden naar de ingang van het huis?'Vroeg yucka aan het katje. 'Ik zal je even laten gaan, ik ga naar de anderen kant van het hek messchien kan je ook mee komen?'Zei yucka daarna nog een keer. Yucka liep naar het hek en sprong er soepel op. eliep naar haar tuin en hoorde dat er eten in haar bakje werd gedaan. O eerst eten, maar wel een plekje voor een vogeltje vrij laten dacht ze bij zich zelf. Ze ving nog wel afentoe vogeltjes. Ze liep naar binnen, recht naar haar etens bakje. Ze at even flink en ging toen weer naar buiten. Ze sprong weer op het hek en sprong er aan de anderen kant weer af. Zo op de vuilinsbak die daar stond. Hmmmmm heerlijk op gewarmd door de zon dacht yucka. Maar ze had even geen zin om te gaan liggen. Ze sprong van vuilnis bak af en zag meteen al een vogel. He he eindelijk een keer geluk, dacht ze. Ze maakte zich klaar en sloop heel zachtjes naar de achterkant van de vogel. Ze moest nu alleen nog maar springen en als ie dan weg vloog, wat een hele grote kans was had ze dikke pech. Ze wachtte en wachtte en ze dee nog een stap dichterbij en sprong. Zo op de vogel ze zette haar nagels erin en maakte hem dood. Yucka nam daar ook een paar happen van en ging toen veder op pad. Yucka besloot een kijkje te nemen bij haar oude huis. Ze wist nog waar het was en het was niet eens zo ver! Ze waren maar een klein stukje verhuisd eigelijk een straat! Dat was omdat haar baasje het huis te klein vond worden en een grotere wou. Yucka vond dat niet zo erg, en ze had tenslotte anders waarschijnlijk silver ook niet ontmoet. Ze liep veder de straat uit en liep de anderen straat in. Ze nam een sprint tot aan haar oude huis en ging voor de deur zitten. Hun hadden nog het katten luikje in de achterdeur zitten wat van yucka was geweest, dus kon ze gemalijk naar binnen. Yucka wist precies hoe je in de tuin moest komen vanaf het punt waar ze was. Ze liep om het huis heen onder een hek door en toen sprog ze op het hek vande tuin. En nu maar hopen dat ze het luikje niet hadden afgeloten, dacht yucka. Het luikje was niet afgesloten en ze liep naar binnen. Yucka zag meteen waarom niet ze hadden zelf ook een kat. Ze zag de kat nergens. Dus liep ze veder ze wist nog precies waar alles was. Ze liep de trap op en toen nog een naar de zolder. Ze had daar en favoriet plekje om te liggen. Ze ging daar weer eventjes liggen en ging toen weer de eerste trap af. Zo dat heb ik wel weer gezien daht ze. Ze bekeek de verdieping weer en liep nog een trap naar benden. Ze liep naar de achterdeur en toen naar het luikje. Gelukkig was die ondertssen niet dicht gedaan dus kon ze gewoon naar buiten. Toen ze buiten was lsprong ze weer op het wat lagere hek dan wat ze nu had, onder het anderen hek door en weer naar de voorkant van het huis. 'Dag huis!' Mompelde yucka
Ze ging weer de straat uit ging haar eigen straat weer in en renden naar haar huis. Ondertussen waren er al allemaal kraaien rondom het karkas van het vogeltje. Yucka had geen zin om ze weg te jagen. Ze sprong op de vuilnisbak en toen weer op het hek. Ze sprong haar eigen tuin in en liep naar binnen. Ze ging naar haar mandje en ging liggen. Sloot haar ogen en viel in slaap. Bovedien was het al avond geworden en wou ze slapen, dus dat deed ze. Morgen zou ze gaan kijken waar silver en millie waren. Maar nu slapen.

Milly keek om en zag de poes weggaan. Ze was opgelucht. Maar Milly had toch het idee dat de poes aardig was. Morgen ochtend wou Mily naar de poes toe gaan om te kijken of ze aardig was. Maar nu was milly te moe. Ze liep naar binnen naar haar mand ging liggen deed haar ogen dicht en viel in een droomloze slaap.

Milly was vroeg op die morgen. Ze liep naar het katenluikje en ging naar buiten. Sprong op een doos en daarna over het hek. Milly was nog te klein om in een keer over het hek te springen. Milly liep door de tuin heen en keek naar het grote huis voor haar. Omdat het nog schemerde was het nog donker en zag dat de lichten nog uit waren. De tweebenen van de poes sliepen nog. Dus durfde Milly naar binnen. Ze zocht het hele huis af maar vond niks. Maar. Na een tijdje vond ze een kamer en ging naar binnen. Milly hoorde wat en keek op. Ze zag een tweebeen uit bed kruipen. Snel rende ze weg naar het luikje. Opweg naar het luikje zag ze een mand met de poes! Maar toch bleef ze doorennen. Ze begon nog sneller te rennen en sprong door het luikje. Snel ging ze op een afgelegen plek zitten. Maar de tweebeen kwam niet achter haar aan. Milly probeerde het nog 1 keer. En deze keer liep ze rechtsreeks naar de mand die ze had gezien. Toen Milly de mand zag sloop ze er naar toe. Ze keek naar de mand met de slapende poes erin. Milly bleef sluipen tot ze bij de mand was. Toen luisterde ze goed om te kijken of de tweebeen weer sliep. Niks te horen dacht milly. Ze keek weer naar de poes en miauwde zo hard ze kon. Zou de poes wakker worden?

Yucka dee haar ogen open. 'Hey! Wat doe jij hier? Kijk maar uit straks zit mijn baasje je nog. Kom mee dan gaan we naart buiten.' Zei yucka tegen het katje. Yucka pakte het katje bij haar nekvel en sprong op het hek. Ze sprong op de vuilnis bak daar achter en toen op de grond. Yucka liep voor het katje uit naaar het bos. 'Niet vragen wat we gaan doen.' Ze ze tegen het katje. Toen ze het bos hadden bereikt pakte yucka het katje weer bij haar nekvel klom de boom in en begon te praatten. 'Ik was vroeger rouqe geweest. Ik vroeg me al een tijdje af hoe het zou zijn om kittypet te worden. Dus ik besloot om naar de tweebeen gebied te gaan. Ik liep er heen, en toen ik er eenmaal was ging ik voor een huis zitten. Ik zag een tweebeen naar buiten komen, en ik werd opgepakt. Ik werd ergens heen gebracht waar er iets over mijn nek heen ging. Ik wist en weet nog steeds niet wat het was. Ik werd meegenomen dor de tweebeen en kreeg allemaal spullen. Ik was nooit terug gegaan. Ik weet eigelijk nog steeds nie waarom. Ze waren gewoon heel aardig voor mij. Maar ik ga nog steeds afentoe naar dit bos dan kom ik een paar dagen niet thuis maar mijn tweebeen weet dat ik altijd wel terug kom. Ik vertel dit aan jou omdat ik weet dat dit jou wat boeit. Jij bendt waarschijnlijk een nieuwschierig katje dat kan ik aan jou ogen zien.' Zei yucka tegn het katje. Yucka klom met het katje in haar bek de boom uit en liep terug. 'Vaaf deze kant kan je wel op het hek springen.' Zei yucka. Ze sprong op het hek en liep naar de tuin van het katje. 'Hoe heet je eigelijk?' Vroeg yucka.

Milly zag dat de kat opschrok. En zei he wat doe jij hier. Milly voelde de verlegenheid weer opkomen maar besloot te blijven staan. Milly werd meegenomen naar het bos waar het gesprek volgde. Milly hoorde veel over de poes. Maar niet haar naam daar zou ze achter moeten komen. Net toen ze het hek over waren vroeg de poes. Hoe heet je eigenlijk?
Milly had dit niet verwacht en keek de poes verbaasd aan. Ze wachte even en verzamelde moed bijelkaar. Toen ze alle moed had zei ze razendsnel: Ik heet Milly. Ik ben het zusje van silver. Milly hield op met praten. En voegde erbij dat ze al twee keer binnen was geweest. Milly vroeg toen ineens hoe heet jij eigenlijk.

'Ik heet yucka.' Zei ze. Ik ga nu weer even naar het bos ga maar even niet mee. Yucka renden naar het bos. Ze keek om zich heen en zag niemand. Ze liep ietsjes veder en daar,daar in de bosjes zag ze de kat die ze zocht. 'Nou, ik heb je gevonden en zeg nu maar waarvoor ik moest komen.' Zei yucka tegen de kater die cookie heette. 'Ik wou je wat laten zien, na al die jaren dat ik werd behandelt als een poesiepoes, wil ik nu eens wat anders. Je weet het ik ben rouqe geworden en bijna niemand kend me.' Zei cookie. Yucka wist dat het inderdaad klopete dat niemand hem kenden, omdat zei afentoe nog in het bos was kenden ze hem goed. Je moest hem absoluut niet boos maaken. Maar blijkbaar was hij wel boos op yucka. Yucka hoopte dat milly haar niet was gevolgd. Het was natuurlijk een nieuwschierig katje, teminste in haar ogen. En dat klopte waarschijnlijk ook wel. 'Waarom ben je boos op me? Ik heb niks gedaan. Zei ze. 'Nee weet ik maar anderen katten hebben aan mij verteld wat jij over mij heb gezegd, en nu ga jij ontekennen dat je iets over mij heb gezegd. Zei hij. 'Ja dat ga ik want ik heb niks gezegd, en kom nu die bosjes uit!' Riep yucka. Ze hoorde een snel geritsel en daarna niks meer. 'Cookie!?' Riep ze vragend. Opeens sprong er een kat op haar. Natuurlijk was het cookie. Yucka renden snel een eind naar voren en zorgde dat cookie viel. Ze renden wat veder en keerde zich snel om. 'Ik ben dan wel een kitypet maar ben vroeger rouqe geweest en ik kan nog net zo goed vechten als vroeger!' Riep yucka snel voordat hij weer aanviel. Yucka renden op hem af en sprong op hem. Ze zette haar nagels in zijn vel en haalde daarna eens flink uit. Toen ze zich aan het klaarmaken was voor nog een uithaal zorgde cookie dat ze viel. Hij greep naar haar poot en haalde haar onderuit. Hij krabde haar en beet zelfs. Hij kon haar doodde maar dat deed hij niet, nee hij renden gewoon weg. Ycka ging meteen terug naar huis. Ze renden het bos uit sprong op haar schuting haar tuin in en daarna het huis in. Ze ging meteen in haar madn liggen, en dacht aan silver. Waar zou hij zijn? Ze viel langzaam i slaap en ondertussen hoopte ze dat mily haar niet ws gevolgd.

Yucka zei tegen milly te blijven. Maar Milly nieuwsgierigheid was te groot. Milly zag er dan wel schattig uit maar ze was best ondeugend. Ze wachten tot ze yucka niet meer zag. Milly liep de struiken in. Toen stopten milly en keek naar yucka en de kat. Milly zag hoe de katten door het lint gingen. Milly kreeg rillingen over haar rug. Ze besloot rustig weg te sluipen. Toen ze uit de struiken was. Rende ze naar huis en ging naast haar baas op de bank liggen. Milly was geschrokken van yucka was ze altijd zo. Milly twijfelde heel veel of ze haar moest vertrouwen of niet. Milly had dit niet van haar verwacht. Wat nu vroeg ze zich al heel lang af. Toen ze was uitgeknuffeld liep ze weer door het kattenluikje naar buiten. Het was al donker. Hoe lang heeft ze zitten knuffelen? Vroeg ze zich af? Haar bestemming was haar al duidelijk. Milly sprong over het hek. Het was pikkedonker maar de ogen van milly waren al gewend aan het donker. Al snel keek ze opzij naar het kattenluikje van yucka. Ze was van plan om door het kattenluikje naar binnen te gaan. Milly had onthouden waar het mandje stond. Maar toen zag milly het baasje van yucka. Milly werd opgepakt en de tweebeen zei: Arm katje je bent vast de weg kwijt. Milly hield van knuffelen maar niet van oppakken. Ze bleef spartellen maar de tweebeen hield zich groot. Het baasje van yucka knuffelende anders dan haar baasje. En dit was heel vervelend voor haar. De tweebeen begon te lopen opweg naar de mand van yucka. Straks maakt de tweeben haar nog wakker. Ze werd op een kussentje gelegt naast de mand van yucka. Milly werd moe en besloot toch te gaan liggen. Maar toch viel ze al snel in slaap met een afschuwelijke nachtmerrie. Ze droomde dat yucka haar morgen zou uitdagen voor een gevecht. En dat zij verloor. Hopelijk werd de droom niet werkelijkheid.

Yucka werd de vogende ochtend wakker. Ze keek om zich heen en zag dat milly naast haar lag. 'Wat doe jij nou hier!' Riep ze tegen het katje. Het was nog vroeg dus ze wist bijna zeker dat haar baasje nog sliep. 'Ben je hier gewoon naar binnengelopen en gaan slapen?' riep yucka ook nog tegen het katje. Yucka liep richting het kattenluikje keerde zich om en renden naar milly. Ze sprong op milly en probeerde haar te krabben, ze wou raakte haar net niet toen ze zich bedacht dat dit fout was. Yucka liep achteruit en keek naar het katje. 's sorry stotterde ze, het spijt me het was niet de bedoeling. Ik ik was nog een beetje stom van gisteren, en je weet vogens mij donders goed wat er is gebeurd. Ik weet dat je me hebt gevolgd. Vraag me asjeblieft niet hoe. Maar het spijt me ik moet even wandelen om rustig te worden. En milly, volg me asjeblieft niet meer. Ik wil niet dat je bang voor me word. En ik zal jou nooit echt pijn doen.' Zei yucka tegen milly. Yucka liep door het kattenluikje naar buiten. Ze dacht steeds aan hoez het katje wou krabben. Ze sprong over het hek, en liep de straat uit. Ze had eventjes geen zin om te jagen. Dus liep ze maar gemalin ergens heen. Ze kenden deze buurt goed omdat haar vorige huis niet ver hiervandaan was. Ze wist dat hier in de buurt een treinrails was. Ze liep daar altijd overheen om naar de andere kant te gaan. Daar ergens in de buurt was een trainrails waar ze altijd heen ging om anderen katten te ontmoeten. Ze was bij de rails en liepner zonder uit te kijken overheen. Toen ze op de helft van de rails was hoorde ze een terrein. Yucka kon geen kant op want de rails was heel hoog en liep over het water. Ze kon dan wel snel door rennen maar dat haaldde ze nooit, de terrein ging veel te snel en ze was nog te ver weg van de anderen kant. Ze draaiden zich om, en keek hoe de terrein langzamerhand dichterbij kwam.

Solveer werd net waker uit een lange diepe slaap. Op een of andere manier kon hij zijn buurvrouw yucka maar niet uit zijn kop krijgen. En milly, hij ahad zijn zusje ook de hele ávond niet gezien. Nou ja, die waren vast vrouwen dingen aan het doen. Silver had nu echt zin om een chickie te versieren. Maar hij moest dat ook maar is gaan afleren. Stel je eens voor: als silver nou ooit de ware ontmoet, dan kon hij geen chicks blijven versieren! Hij slaakte een diepe zucht. Toen besloot hij maar eens een wandeling te gaan maken. Langzaam raakte zijn grote harige poten het zachte mos. Er was een treinspoor hoog boven het water. Daar ging hij altijd overeen. Aan de andere kant was een groot weiland. Daar kon je elke keer dat je er kwam weer iets nieuws ontdekken. Maar soms niet zonder gevaar. Hij was een keer in een hol gelopen om te kijken hoe het daar was. Toen heeft een vos hem opgejaagd tot aan de treinrails. Toen pi,te hij ehet niet meer en heeft hij d vos over de brug het water in gesmeten. Bij die gedachtes was hij van plan om opnieuw daar heen te gaan. Daar had hij ook een geheime plek. Nou ja, niet echt geheim. Het was een hoge steen. Met een opening. De steen was erg hoog en door de opening was een grot. Hij ging daar altij naar toe als hij even rut wou. Zelfs zijn eigen zusje milly wist niet waar die plek was. Toen hij was aangekomen bij het spoor zag hij yucka! Achtervolg door een giga gantishe trein! "yucka! Hou vol ik kom eraan!" hij sprong op de rails en rende naar yucka toe. Hij greep yucka bij haar nek en sprong de brug af. Toen hij viel met yucka dacht hij dat hij dood zou gaan. Het is niet te beschrijven wat er oen allemaal door zijn hoofd ging. Hij belandde met een harde plons in ehet water. Er dreef een boomtak langs hen. Silver greep de stam vast en legde yucka erop. Daarna klom hij er zelf ook op. De stroom ging rustiger en hij pielde aan bij zijn gei en plek! Hij klom met zijn lafste krachten op de rots. Hij legd yucka neeer en ging beschermend om haar heen liggen. "geen zorgen, het zal niet meer gebeuren." fluiters hij no in haar oor voordat ze in slaap vielen.

Yucka was al weer weg na dat ze milly wou krabben. Milly was het al snel vergeten en ging opweg naar huis. Het baasje van milly was aan het koken in de keuken. En toen haar baasje milly zag pakte ze de kattenbrokjes en schepte het bakje van milly en haar broer silver vol. Al snel zat ze bij haar bakje te eten. Milly had besloten nog wat te bewaren voor later. Zijn waterbakje was ook gevuld door milly's baasje. Ze dronk nog wat en ging weer opweg. Milly liep door het kattenluikje weer naar buiten. Ze liep weer naar de tuin van yucka. En liep wat rond door de tuin. Al snel had milly de geur van yucka gevonden en volgde die. Milly keek voor zich en zag silver en yucka op een boomstam door het water gaan. Snel erheen dacht milly. Binnen een paar seconden was ze bij de boomstam. Milly bleef meelopen met de boomstronk. De struiken waren dicht begroeid en zo kon ze vanuit de struiken niet zien hoe silver en yucka op de boomstronk zaten. Milly keek vooruit in de struik en zag een gat. Ze rende naar het gat en keek erdoorheen. En zag yucka en silver op de kant komen. Milly zocht naar ze maar vond ze niet. Ze liep de struiken uit en hoorde aan de kant silver in de struiken zeggen:Geen zorgen het zal niet meer gebeuren Mily liep op het geluid af en zag yucka liggen met silver er beschermd omheen. Milly zag hoe ze daar heel romantisch lagen te slapen. Silver was duidelijk verliefd alweer maar deze keer echt dit was de waren voor hem. Mily wou silver te helpen. Ze ging weer in de struiken zitten. Zetten zich schrap en miauwde heel hard: Silver wordt wakker!!!! Milly bleef zitten en wachten af

Yucka werd wakker door milly. Ze hoorde meteen dat het milly was aan haar stem. Ze besefte eigelijk nu pas wat er was gebeurd. 'Silver, bedankt. Ik hadhet niet gered zonder jou.' zei ze. Yucka wist niet of silver wakker was. Maar dat boeide haar ook niet. Ze wist wel dat HIJ degenen was die haar leven had gered. Zonder hem was ze dood geweest. Tenzij ze er zelf op was gekomen om in het water te springen, maar dat was waarschijnlijk toch niet gebeurd. Yucka had geen zin om antwoord te geven, op milly. Milly was wel aardig hoor. En ze verdiende het niet om genegeerd te worden, maar nu nu wou ze gewoon even rust. Yucka keek eens goed naar silver. Ze voeldde zich bij de meetse katten wel fijn. Maar bij silver bij silver was het anders. Het leek wel of yucka silver gewoon alles kon vertellen, en dat was waarschijnlijk ook wel zo. Yucka bedacht zich nu eigelijk pas echt hoe leuk ze silver vond. En dat was niet omdat hij haar leven had gered. Nee het was gewoon hem zelf, die dat met haar dee. Ookal had ze silver maar twee keer gezien, zwakst gewoon dat hij het was. Hij was de ware. Maar dat ging ze natuurlijk niet nu meteen al aan hem vertellen. Daar had ze hem nog tekort voor gezien, teminste dat vond zi. Als silver het zelfde voor haar voelde dan ging ze natuurlijk niet zeggen dat het te vroeg was ofzo. Yucka probeerde nog eens te slapen maat dat lukte niet. Ze dacht nog steeds aan die groote stalen trein die langzaam op haar af kwam. Toen ze har ogen dicht dee viel ze toch nog in slaap.

yucka zag de trein aankomen, ze renden weg. Steeds harder en harder. Het einde van het spoor leek maar niet gekomen. Ze zag het niet eens. Ze bleef rennen en raakte werd steeds koeier. In het water zag ze silver hij renden met haar mee. Opeens verdween hij. 'Silver!!! Neeeeeeeeee!!!! Yucka begon te huilen. Ze keek achterom en zag de trein niet meer. Ze bleef nog even door rennen en bleef toen staan. Ze keekomzich heen en een eindje voor haar verscheen silver weer. 'yucka, kijk uit!' de trein kwam tegen hem aan en hij verdween. 'Nee ga niet alweer weg! Silver?' Ze zag de trein ze kon nergens heen de trein raakte haar beina....

'SILVER!!!' Riep yucka. Ze keek om zich heen. O het was maar een droom. Yucka kroop dicht tegen hem aan. Toen ze har ogen sloot zag ze een flits van de trein. Yucka dee natuurlijk haar ogen meteen weer open. Nee nee 's dacht ze waarom ben ik nu nou bang. Dacht ze. Ze stond op en bekee de grot eens, als afleiding. Ze wist niet dat deze grot hier was. En ze kenden deze buurt goed. Ze keek naar buiten. Ze zag het kalme water, en ook een vis. Ze wou nu niet gaan jagen. Vooral niet bij het water. Ze liep de grot in en ging liggen. Ze sloot voorzichtig haar ogen. Ze zag nu niks. Gelukkig, dan kan ik in ieder geval gewoon slapen. Dacht yucka. Maar ze had nu geen zin om te slapen. Dus keek ze naar silver en wachtte tothij wakker zou worden, teminste als niet al wakker was.

Milly zag dat yucka wakker was geworden van haar miauw maar snel weer in slaap viel. Milly voelde alsof ze negeerd werd. Die yucka pakt mijn broer af dacht milly. In de struiken waar ze zat kon milly gaan liggen. Toen milly bijna slaapte schrok zze op. Milly keek in de richting en zag dat yucka weer wakker was. Waarschijnlijk had ze een nachtmerrie. Nu voelde milly zich onodig. En besloot weer terug te lopen. Ze sprong de tuin die ze altijd zo fijn vond. En ging naar binnen. Al snel zat milly weer bij haaar voerbakje lekker de rest van haar en eten en drinken op te eten en drinken. Milly had nu geen idee wat ze moest doen. Milly's baasje zat op de bank en milly besloot bij haar te liggen en wat te slapen. Al snel lag ze op de bank te slapen.

(kon niet langer moest weg)

Yucka werd weer wakker. Ze keek naar silver en stond op. Ik vind het aardig dat hij mij heeft gered, maar nu wil ik kijken hoe ik hier weg kom. Hij is heel erg aardig en ik wil niet weggaan zonder te zeggen dat ik ga, en ik wil hem niet wakker maken. Dacht ze. Yucka besloot om te blijven en wachtte tot hij wakker werd. Yucka keek naar het water. Ze geloot even haar evenwicht en viel om. Ze zorgde dat ze niet omviel in de richting van het water. Ze probeerde op te staan, het lukte niet ze wist niet waarom. Ze merkte wel dat ze heel erg last van haar poot had. Ze probeerde haar poot te bewegen, dat lukte wel. Maar opstaan kon ze niet. Ze keek om zich heen. Messchien was ze in glas gestapt ofzo. En ja hoor, daar lag een groot stuk glas. Ze had geen idee hoe het hier kwam. Waarom ik!!! Niet dat ik het iemand anders gun. Dacht ze. Ze besloot maar gewoon silver te roepen. 'Silver!!!! Word wakker!!!' Zei yucka. Yucka wachtte op antwoord.

Milly was vanuit huis weer opweg gegaan. Ze liep weer langs het water. Toen hoorde ze ineens heel hard iemand Silver roepen. Het klonk als yucka die hulp nodig had! Milly wou eigelijk niet helpen maar haar broer silver had volgens Milly een zwak voor yucka. Milly liep op het geluid af. Ze bleef doorlopen tot de struiken stopten. Wat nu dacht ze. De vorige keer lagen ze daar. Of mischien niet. Ze bleef lopen en sloeg rechtaf. Ze rende de weg over allemaal straten in. En zelfs een keer het dak op van en klein huisje om te kijken of ze het hier wel kenden. Ze keek naar vooren en zag een onbekende stad onwijs groot hier kom ik nooit uit. Ik had thuis moeten blijven dacht Milly. Weer op de grond keek ze naar de mensen op straat. Wat veel dacht ze ik moet uitkijken dat ik niet opgepakt wordt. Milly liep naar een park en ging in de bosjes zitten dit is veel te eng. Ze bleef zitten en hoopte dat iemand haar zal missen.

Yucka lag op de grond, en zei nog een keer. 'Silver....' Op een fluisterden toon. Ze was nu echt moe van het liggen. Nou dan roep ik milly. Nee die vind deze plek echt nooit. Mijn baasje mist me vast. Normaal ben ik nu al terug voor het eten, maar ze weet dat ik afentoe niet tuis kom 'savonds. Ze kee om zich heen, niks bijzonders eigelijk. Messchien moet ik maar gewoon wachtte. Silver moet toch een keer wakker worden. Nouja het kan ook zijn dat........ Nee dat nooit! Waar is milly eigelijk? Nouja die vind deze plek waarschijnlijk niet meer. Van alles spookte door haar hoofd, Waarom word silver niet wakker? Waar ben ik eigelijk, messchien dat ik meteen de buurt herken als ik hier weg ben. Als ik hier nog weg kom! En waar is milly!? Ze vond het raar dat har nu wat uitmaakte, maarja het was wel een schatje. 'Silver!!!' Prbeerde ze nog een keer. Ik moet messchien maar gewoon wachtte, nee wacht dat doe ik al de hele tijd.' yucka slaakte een diepe zucht, dit heeft geen nut. Dacht ze. Ze probeerde op te staan en het lukte. Maar niet op haar zeren poot. 'Wow, en ik kom er nu pas op om gewoon op te staan?'Zei ze mompelend. Ze hinkde naar silver toe plofte neer, en kroop egen hem aan. Zo viel ze langzaam in slaap.

Milly rende naar de overkant weer de struiken in. Ze bleef doorlopen tot ze een krabspoor zag op een boom. Zij keek naar de krab op de boom en rook eraan. Het bleek dat zij het had gemaakt. Ze had dat een keer gedaan toen ze naar buiten ging en bang was dat ze zou verdwalen. Al snel zag ze op een andere boom hetzelfde spoor. Ze keek naar de boom daarnaast daar zag ze ook hetzelfde spoor. Ze bleef erachteraan lopen tot ze op de goeie straat kwam. Ze liep naar gek genoeg niet uitzichzelf naar haar huis maar dat van yucka. Ze was bezorgt om yucka dat had ze echt niet verwacht. Milly keek naar binnen en zag dat de lichten uit waren. De tweebeen was er niet. Ze liep door het kattenluikje naar binnen en liep naarde mand. Die was helemaal leeg. Milly was teleurgesteld. Ze ging in de mand liggen en bleef naar de mand kijken. Ik ga in de mand liggen tot yucka komt hoe lang het ook duurt ik moet haar spreken dacht milly. Ze ging in de mand zitten en richten haar blik op het kattenluikje. En bleef met een muurvast besluit zitten.

Nu kan ik niet langer meer wachten. Ik moet gewoon weg hier. Dacht ze. Ze was al een tijdje wakker geworden en wist niet wat ze nu moest doen. 'ik kan gewoon weglopen, maar als silver dan wakker wordt, dan is hij alleen.' Mompelde ze bij zichzelf. Ze pakte een stuk hout en krasse er een paar keer flink op. En nu maar hopen dat hij snapt dat ik weg ben gegaan. Yucka Kee om zich heen en liep naar de uitgang van de grot. Ze nam een bocht naar links er was meteen gras. De grot was verscholen achter riet en bosjes. Ze liep erdoor heen en herkenden meteen de straat. Yucka wist vanaf hier precies waar ze woonde. Ze begon te rennen en merkte al snel dat ze daar te moe voor was, maar bleef doorgaan. Ze sprong op de vuilnisbak har hek het katten puikje door, en toen zag ze milly liggen op haar kleedje. Ze liep ernaartoe, schoof haar iets op met haar hoofdje. Ging even snel wat eten en drinken. En plofte toen meer naast milly. Alleen slapen lukte niet. Ze bleef wachtten tot milly iets zou zeggen.