You can call me queen bee

Onderwerp: You can call me queen bee vr 28 apr 2017 - 21:54

Hoewel het eigenlijk niet volledig bij haar karakter paste, had de kattin zich voor deze reis bij de queens gevoegd. Ze hielp met het dragen van kittens, aangezien zij de toekomst waren van hun Clan. Vaak droeg ze de kittens van Waspsting, Roughflower of Emberspark. Het was immers moeilijk voor de moeders om hun hele kroost in de gaten te kunnen houden. Otterdive was een verantwoordelijke kattin, en nam deze taak dan ook erg serieus. Ze liet de willekeurige kitten die ze vast had nooit in de steek, en ook vandaag had ze zichzelf nog geen rust gegund. Haar nek begon ietwat te steken, aangezien ze hem lang in dezelfde positie moest houden wilde ze Adderkit - die ze vandaag vervoerde - geen onnodige discomfort bezorgen. Haar oortjes wiebelden constant heen en weer, aangezien ze zich aan de zijkant van de groep bevond, maar toch wilde horen wat er allemaal gezegd werd. Zelf hield ze zich uiteraard wel stil.

- Open

❄︎ Empress

JUS DREIN JUS DAUN
Met felle, uitgestrekte passen baande de grote tom zich een weg doorheen de massa. Hij was langzaam maar zeker aan het uitwijken naar de rand van de colonne. Daar was het iets rustiger lopen. In het midden was er altijd de druk en vooral het verstikkende gevoel van honderden katten om je heen. Om het zacht uit te drukken, hij had er genoeg van. Een dezer dagen zou hij gewoon ergens op zijn kont gaan zitten en niet meer moven totdat iemand hem eindelijk eens vertelde waar ze nu precies heen liepen. Opgelucht haalde Bear adem toen de massa iets minder dicht werd en hij weer vrijer kon bewegen. Zijn ambere ogen gleden over de katten in zijn buurt. Uiteindelijk viel zijn blik op Otterdive, die met Adderkit tussen haar tanden zo ongeveer naast hem liep. ”Is het niet veiliger om iets meer naar het midden te lopen met die kitten?” Vroeg hij neutraal, niet bestraffend of whatever. Naar zijn weten liepen de queens met hun kittens, of de dragers, allemaal samen onder het toeziend oog van een hoop warriors in het midden van de groep. Al kon hij ook wel snappen dat dat de laatste plek is waar Otterdive wilde lopen.

Haar aandacht werd getrokken door een kater die haar kant opgelopen kwam. Ze herkende hem als Blackbear, een clangenoot van haar. Echt kennen deed ze hem echter niet, er zat immers een groot leeftijdsverschil tussen de twee en naast clanzaken hield Otterdive zich niet erg betrokken bij anderen. Kort neeg ze haar kop naar hem, om aan te tonen dat ze hem gezien had, maar het was geen uitnodiging om haar te vergezellen. Echter leek hij deze hint niet op te merken en kwam hij dichter naar haar toe. Toen hij eenmaal naast haar liep, was het eerste dat zijn bek verliet, een kritiserende opmerking. Met een koele blik in haar gouden ogen keek de kattin hem aan. Vlug keek ze achter zich, om vast te stellen of iemand er last van had als ze een korte pauze zou nemen, maar er liep niemand die per ongeluk tegen haar aan kon botsen. Dus zette de siamees Adderkit even neer, en gaf haar een vlugge lik over haar kop, die aantoonde dat ze zodalijk weer verder zouden gaan. "Wil je hiermee zeggen dat je aanneemt dat ik niet beschik over de kwaliteiten om zelf een kitten te beschermen?" vroeg ze hem kalmpjes.

❄︎ Empress

JUS DREIN JUS DAUN
Toegegeven, echt veel wist hij niet over deze she-cat. Alleen dat ze in zijn Clan zat en dat ze zich vaak afzijdig hield van welk contact dan ook. Daar bleef het bij. Dat ze blijkbaar ook een moederinstinct had, was nieuwe informatie. Maar was dat niet iets typisch voor katten van haar leeftijd? Of hij moest zich erg vergissen, en had iemand haar opgedragen om zich over deze kitten te ontfermen. Said kitten werd na zijn opmerking op de grond gezet. "Wil je hiermee zeggen dat je aanneemt dat ik niet beschik over de kwaliteiten om zelf een kitten te beschermen?" Vroeg ze rustig. Bear onderdrukte een zucht. ”Als ik dat bedoelde, dan had ik dat zo gezegd”, Kaatste hij terug. Meteen voelde hij zich weer persoonlijk aangevallen, al bedoelde ze het vast niet zo. Het was gewoon zo dat de meeste warriors die hem tegenspraken, dat deden om zijn afkomst en hij kreeg dat maar niet uit zijn kop.

De kater leek geprikkeld te zijn door haar opmerking. Zijn reactie was merkbaar op een aanvallende manier bedoelt, en ze versmalde kort haar ogen. Otterdive besloot dat ze de oudere kater niet mocht. Vaak had ze niet een al te lang gesprek nodig om tot zo'n conclusie te komen. Immers ontweek ze spreken in het vaakste geval. Ze stuurde hem een koude blik toe. "Ik betwijfel of meer katten jou in je eerlijkheid zouden volgen." Haar toon was niet beschuldigend, maar de uitspraak kon zeker zo opgevat worden. Het maakte haar eerlijk gezegd niet zo uit. Als hij haar arrogant vond, mocht hij van haar vertrekken. Ze begonnen toch redelijk achter te raken op de rest; ze zouden binnenkort weer door moeten lopen.

❄︎ Empress

JUS DREIN JUS DAUN
Nu snapte hij weer waarom hij nooit echt andere katten met Otterdive zag praten. Echt aangenaam gezelschap was ze niet. Misschien had hij al een beetje spijt dat hij haar had aangesproken. Maar hij had het gedaan omdat het hem het beste leek. De kitten zou echt wel veiliger zijn als ze meer naar het centrum van de colonne liep. Hoe meer ze afdwaalde, hoe meer risico’s er waren. Natuurlijk zou ze de kit niet laten vallen op een Thunderpath ofzo, ze was immers geen ThunderClanner, maar toch. Een koude blik werd hem toegeworpen na zijn comment. "Ik betwijfel of meer katten jou in je eerlijkheid zouden volgen." Merkte ze kil op. Blackbear beet kort op zijn tong. ”Whatever, Otterdive. Ik wil alleen maar zoveel mogelijk ShadowClanners op de eindbestemming krijgen. Als je het daar niet mee eens bent, dan fine”, De grote tom stond op en keek op haar neer, zijn ambere ogen vurig. ”Als Adderkit ook maar een schrammetje heeft vanavond, dan zal ik je vinden”, Zei hij, een bedreiging, al sprak hij het uit alsof hij een praatje maakte over het weer.

Onderwerp: Re: You can call me queen bee