One day

Een blik die kon moorden lag in de robuuste she-cats ogen toen ze veder door de weilanden liep. Al dagen had ze niks anders gezien dan oneindig lange velden die werden doorkruist met Thunderpaths. Heel moeilijk was het niet om de grote wegen over te steken als je maar genoeg oplette. Ondanks dat leken er toch nog katten te zijn die dachten dat ze konden vliegen en hadden de weg overgestoken als een kip zonder kop. Uiteraard was dat niet goed afgelopen, maar ja dat schelde weer een mond om te voeden als je het aan de positieve kant bekeek. Minder katten van andere clans hoe beter right. Misschien dat ze ooit nog wel is Windclan sterk kon krijgen want nu leken ze niks anders dan een stel bange hazen. Het deed haar hoofd pijn om haar clan zo te zien, leidend daar een oude stok en een kleuter. Vond je het gek dat Windclan geen angst aanjaagde. Dat ze gezien werden als een makkelijk doelwit. Sweetheart zuchtte, haar oren in haar oren gedrukt toen ze veder door de weilanden liep. Ooit zal ze die Everstar en Oceanbreeze krijgen, maar voor nu had ze geduld. Ze moest geen stomme dingen doen maar wachten tot de perfecte tijd om dan goed toe te slaan.  

- Blackbear

Vol ergernis had de massieve she-cat door de groep katten heen gelopen. Windclan was al niet om aan te zien en dus was ze het liefst daar ook niet te zien. Straks dachten katten nog dat ze net zo zwak was als haar clangenoten en Sweetheart was alles behalve dat. De Windclan warrior duwde wat katten van zich af, een doorgang creërend tussen die massa katten. Oh wat had ze hier een hekel aan. Met alle katten van de vier clans op reis, zoekend naar een zogenaamde plek waar ze konden overleven. Ze moest niks hebben van haar clan laat staan van andere en nu was ze opgescheept met iedereen. De robuurste she-cat was zo diep verzonken in haar gedachthens, piekerend over hoe erg ze dit haatte dat ze bijna tegen een zwarte tom had gelopen. De geur die hij droeg vertelde dat hij van Shadowclan afkwam en dat prikkelde wat nieuwsgierigheid bij haar op. De tom leek net wel een kopie van haar maar dan.. wat mannelijker. De tom straalde de zelfde houding uit als haar en het was best goed om te weten dat ze niet de enige was die hier niet bepaald blij mee was.  

Haar ogen waren vastgeplakt om de amberkleurige van de Shadowclan tom. Alsof ze elkaar de vuur doorgaven die in hun ogen flikkerde. Normaal gesproken was Sweetheart niet bepaald onder de indruk maar deze zwarte grote tom gaf haar een licht geïnteresseerd gevoel, alsof ze samen de stekende vergif in hun aderen hadden die hen tot gevaarlijk katten dreef.”I know what you’re thinking”, Mauwde hij plots. De she-cat verast door zijn woorden maar dat was amper te zien. Ze droeg nog steeds dezelfde masker, de niet doordringbare masker die haar een koude blik gaf. "Cause I’m thinking the same.” Stelde hij vast. Sweetheart keek hem aan, haar snorharen trillend om niet te grommen. Ze had een hekel aan andere clankatten en dan er nog mee praten was echt een no go. De she-cat knikte dus lichtjes, haar verschillend gekleurde ogen gefocust op die van hem alsof ze hem dwars door zijn ziel kon kijken. Toch benieuwd aan waar hij dacht "What are you thinking then?"  

Bij elke woord die de mond van de zwarte tom verliet gaf Sweetheart een extra gevoel van interesse bij. Ze hadden inderdaad het zelfde gedachten alleen was die van Sweetheart verhaal hoogstwaarschijnlijker wat bloederiger dan die ban de zijne. Bloed van andere katten kleefde aan haar poten en dat maakte het verschil tussen de twee. De Shadowclanner was waarschijnlijk alleen uit om Shadowclan groot te maken maar Sweetheart had een grote doel. Windclan overnemen en hen groter en sterker maken die wie dan ook. De high ranks als domino steentjes laten vallen tot zij uiteindelijk zelf aan de top stond, de macht in haar poten. Sweetheart keek de tom dan ook recht aan, haar verschillend gekleurde ogen een koude vlam flikkerend. "And why do you think that I'm thinking like that?"

De tom stapte naar voren, een grijns op zijn lippen gevormd waarop de Windclan she-cat enkel haar kop op schudde. Shadowclanners, het waren rare wezens. Dacht hij werkelijk dat ze hem alles in een keer ging vertellen? Ze kende hem niet eens. Sweetheart grijnsde lichtjes terug, haar poten zette een stap voorwaarts toen de tom haar uitdaagde. "If it was true, why should I tell you?" De robuuste she-cat grijnsde, haar ogen hadden de zelfde koude blik maar nu met een uitdagende glinstering erin. "Never tell your plans to your enemy, right?"

"Wrong? I don't think so" Mauwde Sweetheart met een zwiep van haar staart, "It's a good though my friend but why would you give your enemy false hope? Hm? Isn't be better that they are scared and knowing that they are nothing against you. With or without information, that you shall rise. That you are the strongest" De she-cat grijnsde haar lippen opgekruld tot een evil smirk net als haar ogen die een oneindige vlam met zich meedroegen. Nee, veel informatie gaf ze niet aan de tom maar als hij slim was moest hij er wel achterkomen wat in haar hoofd rondspeelde en Sweetheart had z'n vermoede dat hij precies dezelfde gedachtes met haar deelde.

Een koude blik lag in haar ogen toen de zwarte veder sprak. Hun ogen mengde zich als een lavastroom in elkaar, de blikken die ze elkaar afwisselde vertelde dat ze elkaar konden vermoorden als het moest maar Sweetheart deinsde niet terug, haar houding was nog steeds rustig, maar toonde nog steeds de zelfde kracht die ze altijd had gehad. Groot, sterk, onverslaanbaar. "We will see" Fluisterde ze, haar stem zacht maar beangstigend. "But for now I like to know the name of my shadow" Liet ze duidelijk de hint vallen dat ze graag zijn naam wou weten.

De zwarte tom stelde zich voor als Blackbear. Een passende naam vond ze, de Shadowclanner was groot en naast een kleinere kat leek hij inderdaad op een beer. Zij had in tegendeel een naam waar elke kat om kon janken, een naam dat totaal niet bij haar paste. Een walging ging ook altijd door haar heen als iemand haar echte naam uitsprak. De she-cat liet haar verschillend gekleurde ogen een seconde van de tom afglijden, dekend hoe ze zich zelf zou voorstellen want geen haar op haar pels die er aan dacht om ooit om nog dat ene uit te spreken. "My name is quite a laugh" Mauwde ze, haar stem ijskoud terwijl haar blik versteende. "Am I thinking of giving myself a new one."

"I don't know yet" Mauwde ze eerlijk toen er een grijns op de toms snoet vormde. De Shadowclanner zou vast iets verwachten waarop elke haar op je lijf omhoog zult gaan staan en dus wou ze niet echt blij met haar zoetsappige naam. Het moest angstzaaien, een rilling door je lijf veroorzaken wanneer je haar naam zou horen. Maar wat? Wat zou zo iets engs en passend voor haar kunnen zijn? Sweetheart zwiepte met haar staart, nadenkend maar ze zou het echt niet zo een twee drie kunnen weten. "What do you suggest? You kinda look like you can find suitable name for me" Mauwde ze toen met een grijns op haar lippen gevormd. Wie weet dat de zwarte tom nog iets in gedachten had.