Watch it fall slowly

Onderwerp: Watch it fall slowly di 18 apr 2017 - 15:06

Ze was niet van plan geweest om zoveel van de groep af te dwalen, maar het was gebeurd en ze kon er nu enkel het beste van maken. Het was natuurlijk iet uit compleet vrije wil geweest dat zze zo was afgedwaald, nee, ze had een hunt patrol gevolgd tot de groep achter haar een eindje van haar was verwijderd... Om daarna tot een halt te komen... Er was geen thunderpath in de buurt dus ze kon beter zichzelf nuttig maken en kijken of ze iets kon vangen! Niet? Ze zoog even wat lucht naar binnen en zakte door haar poten. Ze had een vrij goed ruikvermogen, bijna abnormaal goed, maar ze kende al de geuren van de prooi nog niet... Dus besloot het plompe geval maar door het gras te sluipen in de richting van een nieuwe geur, starclan mocht weten wat dat was.

-Quietstep

Onderwerp: Re: Watch it fall slowly wo 19 apr 2017 - 23:16

Ugh. Hij was er nu al helemaal klaar mee. De reis leek nooit meer op te houden en hij was de gigantische groep katten eigenlijk spuugzat. Zijn rug deed daarbij ook nog eens ontzettend pijn omdat hij Neverland de hele tijd had moeten dragen. En de kittens van zijn zus leken hem langzaam maar zeker gek te maken. Vandaar dat hij zich toch even had afgezonderd van de grote massa en een plekje voor zichzelf had opgezocht. Het excuus was geweest om wat te gaan jagen, maar ook daar had hij niet heel veel zin in. Toen hij ver genoeg was gekomen, plofte hij neer in het gras. Uitgeput. Het gras was vrij lang en omdat hij lag, was hij bijna niet te zien. Wist hij veel dat er een kitten, zijn grootste angst, op hem af kwam lopen.

Onderwerp: Re: Watch it fall slowly za 22 apr 2017 - 14:57

. A V E C T O U T M O N C O E U R .

Daar was het! De geur was sterker dan ooit tevoren en ze kon elk moment landen op hetgeen dat ze had geroken... en dan zou mama trots zijn en de clan en dan zou ze iedereen eten kunnen geven! Ja, niemand zou honger hebben want zij zou zo'n groot beest hebben! Hihi. Ze moest even lachen bij de gedachten... maar snel sloot ze haar bek terug. Nee! Straks hoorde het haar.... Misschien het haar al gehoord! Ah paniek! Wel meteen schoot ze overeind en sprong ze op de hoop vascht die midden in het gras lag. Grauwend beet ze erin... Haar oogjes toegeknepen. Sterf. Sterf!

Onderwerp: Re: Watch it fall slowly zo 23 apr 2017 - 17:19

Het was best relaxed om hier even te liggen, als je de onderlinge angst dat de rest van de katten zonder hem weg zou gaan niet meerekende. De pijn in zijn rug begon wat te minderen en de zon leek zijn best te doen om hem te verwarmen. Even leek alles toch bijna perfect te zijn, ondanks de omstandigheden. Hij rekte zich nogmaals uit, maar precies op dat moment kwam er iets vanuit de bosjes naar hem toegevlogen. Het gebeurde zo snel dat hij niet wist wat het was, maar het kwam op hem afgevlogen en beet bijna direct in het midden van zijn voorpoot. Van de schrik schoten zijn nagels uit hun hulzen, maar voordat hij uithaalde naar zijn aanvaller zag hij dat het niet bepaald een dreiging was. Het was een flamepoint, slechts een kitten. Quietstep liet een opgeluchte zucht ontsnappen en zijn kop kwam weer op de grond te rusten. "Ik schrok me dood, Burnet," zuchtte de kater, nu half lachend. Gelukkig was het slechts een kitten geweest.

Onderwerp: Re: Watch it fall slowly wo 26 apr 2017 - 14:38

. A V E C T O U T M O N C O E U R .

Dood! Dood! Woest vocht ze verder, ookal was het gewoon meppen met haar zachte pootjes op de poot van de ander... Haar ogen toegeknepen terwijl ze furieuze kreten oorlogskreten liet horen. Deze was van haar en ze had hem hoor. ja hoor, hij gaf hem vast al over e- "Ik schrok me dood, Burnet," O-oh? Prooien konden niet praten... Toch? Langzaam keek ze op en zag ze dat ze in de plaats van een prooi een andere kat had aangevallen. Wel meteen verscheen een domme glimlach op haar gezicht, schuin geschilderd op der smoel. "Jij bent geen muis of rat of..." ah whatever. "S... Sorry!" heel erg handig hoor Burnet.

Onderwerp: Re: Watch it fall slowly zo 30 apr 2017 - 20:02

De kitten stopte niet meteen met bijten, krabben of wat ze ook aan het doen was, maar heel veel pijn deed het gelukkig niet. Ergens vond hij het wel amuserend hoe fanatiek de kitten hem besprongen had en hem nu probeerde te bewerken met haar bijna niet-bestaande klauwtjes. Toen hij zijn zegje gedaan had, kapte Burnetkit eindelijk haar strijdkreten af en keek hem aan. Gelukkig kon er nog wel een glimlach vanaf. De kitten merkte op dat hij geen muis en/of rat was, vervolgd door een welgemeende 'sorry'. De rood-witte kater kwam grinnikend overeind en wuifde haar excuses als het ware weg met zijn poot. "Geen probleem," miauwde hij, nog grinnikend over hoe fanatiek de jonge poes was geweest. "Ik voel me wel licht beledigd dat je mee aanzag voor een rat," vervolgde hij toen. Zo lelijk was hij toch ook weer niet?

Onderwerp: Re: Watch it fall slowly ma 8 mei 2017 - 8:57

. A V E C T O U T M O N C O E U R .

De ander leek het allemaal niet zo erg te vinden; maar ergens schaamde ze zich dood. Ze had nog nooit de geur van haar clanmates door elkaar gehaald en al zeker niet als in, denken dat het een prooi is ofzo! Ze slikte even en kantelde haar kop wat om schuin te gaan glimlachen, oeps, faaltje. "Geen probleem," Klonk er en even voelde ze haar kopje wat zakken waardoor haar schouders wat hoger kwamen en uitstaken boven haar rug en voorhand. Ah, ze had haar mama zo graag trots gemaakt. "Ik voel me wel licht beledigd dat je mee aanzag voor een rat," E... eh? Ze lachte even zachtjes en keek hem even kort aan. "Misschien moet je je dan wat beter wassen, want je ruikt best raar," dat kon verschillende factoren hebben; zoals emoties of gewoon het feit dat ze door andere terretoria trokken. Niet vergetende dat ze zich onder elkaar ook mengden. Geuren werden voor haar een en dat verwarde haar; het was nieuw en vreemd, iets dat haar van de kaart bracht. Niet dat zij dat wist.

Onderwerp: Re: Watch it fall slowly