Starclan will get us through this.

Ook Snakesong voelde zich niet helemaal op haar gemak temidden van de vele tweebenen, monsters en honden, maar ze was er rotsvast van overtuigd dat alles goed ging komen. Starclan zou hen leiden. De grijze poes had zich nooit afgevraagd of Starclan wel bestond. Dat was voor haar zoiets als je afvragen of haar vader ooit echt had bestaan - ze had hem nooit gezien, hij was gestorven bij haar geboorte, maar ze was er honderd percent zeker van dat hij had bestaan. Anders had zij niet bestaan, net als haar broer. Ze had natuurlijk ook de gevolgen van zijn dood gezien bij haar moeder. Het was niet omdat iets niet hier was, niet hier bij de levenden, dat het geen effect meer op de levenden had. Ze bleven veel langer doorleven dan hun leven had geduurd. De pluizige poes liep tussen Shadowclan. Ze was niet bang of boos op de andere clans, misschien zelfs eerder nieuwsgierig naar hen; maar ze voelde zich een indringer als ze tussen hen liep. De vier clans waren nu wel samen, ze bleven allemaal toch eerder bij de clans waar ze geboren waren.

+Sinclaw

Na haar uitbarsting tegen haar 'partner' was ze voornamelijk alleen gebleven. Ze was er helemaal klaar mee. Met deze reis. Met de clan de hele tijd zo dichtbij en al helemaal met de andere clans in de buurt. Ze was er goed klaar mee en stond op het punt om iemand's keel open te halen. Haar humeur viel nog wat meer omlaag zodra Snakesong haar kant op leek te komen en ze duwde haar kop omhoog en rekte zichzelf uit klaar voor Snake om tegen haar aan te gaan praten want dat zou sowieso wel weer komen... great.