Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: End of Watch wo 19 apr 2017 - 23:09 | |
| Routpaw zei dat ze de volgende keer een voorstel aan Starclan zou doen om het weer ietwat te verbeteren en Quietstep kon zich enkel inbeelden hoe dat gesprek zou verlopen. Hij lachte dan ook hardop toen Rout haar plan voor de ontmoeting aan hem voorlegde. "Ik denk dat je zo een uitstekende Medicine Cat wordt," miauwde hij met een grijns op zijn bek. Hij wist dat Routpaw heel wat verantwoordelijkheid zou dragen later, net zoals Lizardpath nu deed. Het was nog steeds een raar idee dat de idiote kitten waarmee hij in was gebroken bij de Medicine Cat's Den die rang nu zelf had behaald. Maar het paste bij Lizardpath, net zoals het bij Routpaw paste. De kattinnen waren geknipt voor de taak, al was het zeker niet altijd even makkelijk.
Ze waren bij het kamp aangekomen. Eindelijk zou hij een beetje kunnen opdrogen, al maakte het niet uit gezien hij morgen toch weer binnen drie seconden natgeregend zou worden. Die heerlijke dagelijkse sleur. Hij draaide zich naar Routpaw toe. "Hé, nogmaals bedankt voor alles," miauwde de kater toen. Hij zette een glimlach op zijn gezicht terwijl hij aanstalten maakte om zich richting de Warrior's Den te begeven. "Ik zie je nog wel weer," beloofde hij vervolgens aan zichzelf en aan haar. Hij moest zich omringen met het soort kat dat Routpaw was. Met vrienden en familie. Het maakte hem simpelweg gelukkiger.
Note; Is goed c: Sluit jij hem af bij de volgende post? |
|
Kip 3539 Actief ★You are, I think, an evening star.
The fairest of all stars
| |
| Onderwerp: Re: End of Watch za 22 apr 2017 - 18:45 | |
| Ze lachte om zijn woorden en liep naast hem terug naar het kamp, inmiddels begon ze de koude toch wel te voelen. Het kroop door haar vacht haar botten in, leek het wel. Quietstep was juist geweest om te zegge dat ze weer terug moesten gaan, als ze hier veel langer waren gebleven zouden ze morgen wakker worden met Green Cough. Daarbij was ze moe en koud, dus voelde het niet slecht om weer het kamp in te lopen. "Hé, nogmaals bedankt voor alles," Ze snorde even zachtjes en knipperde tevreden met haar ogen. "Ik zie je nog wel weer," Ze knikte. "Snel, dan." Sprak ze grappend, al hoopte ze dat hij het ter harte zou nemen. "Slaaplekker Quietstep," Miauwde ze nog enkel voordat ook zij naar haar den terug keerde om op te drogen.
Topic uit |
|