Some things can't be explained.. but..

Eerder vandaag was er een ceremonie geweest. Frostfaith was verdwenen en Everstar had haar nieuwe deputy aangewezen. En die nieuwe deputy was Oceanbreeze geweest. Aan de ene kant onverwachts, hij had gedacht dat Everstar in dit soort tijden voor een meer ervaren warrior zou gaan. Aan de andere kant had hij het kunnen weten, want hij kende maar weinig andere katten die zo sterk waren als Oceanbreeze. Zij die naast haar eigen nest ook nog op zijn kittens paste, zijn kittens die geen moeder meer hadden. Nog altijd kon hij het haast niet geloven dat Mousewish er niet langer meer was, en hij wist dat het zijn schuld was dat ze was gesprongen. Tigergaze had naast zijn kittens niemand meer. Zijn familie sprak hij nog amper, zijn beste maat Raptorecho was nu eerder zijn grootste vijand binnen de clan.
Nog snel voordat de hele clan bovenop Oceanbreeze was gedoken had hij in haar oor gefluisterd dat hij tijdens het hoogste punt van de maan op haar zou wachten in het territorium. Als ze zou komen was het prima, als ze niet kon komen ook. Stiekem hoopte hij toch van wel, anders was hij voor niets uit het kamp gegaan op deze redelijk koude nacht. Maar hij wilde gewoon met haar praten. En omdat hij meestal overdag verdween uit het kamp - of in de nursery te vinden was bij zijn kittens - leek dit hem wel een geschikt moment. Die snelle felicitatie tijdens de ceremonie was niet genoeg geweest. Hij wilde het nog een keer doen. Rustig zat hij te wachten op de afgesproken plaats in het territorium, benieuwd of ze zou komen opdagen of niet.

De ceremonie was die dag geweest, een Deputy Ceremonie. Zij, was Deputy geworden nadat Frostfaith verdwenen was. Het was behoorlijk onverwachts geweest, ze had al niet een bepaald rustig leventje. Als een van de weinige Queens, de enige echte Queen in de Nursery en dan nu, als jonge kattin was ze benoemd tot een van de hogere rangen. Benoemd tot Deputy. Normaal werden oudere katten benoemd, zelf was ze nog niet eens zo lang Warrior al had ze al wel een Apprentice gehad. Tigergaze had haar aangesproken toen ze net benoemd was, haar gevraagd met het hoogste punt van de maan naar buiten te gaan, het territorium in. Het was een behoorlijk frisse en koude nacht waardoor ze zo snel mogelijk maar de gestreepte kater op zoek ging. Het was verder wel een heldere nacht maar de temperatuur was onprettig. Ze hoopte maar dat de kittens het zonder haar warm genoeg hadden. Nadat ze bij de afgesproken plaats was aangekomen zag ze de bekende kater al zitten. Ondanks dat ze beide wel redelijk vaak in de Nursery te vinden waren, hadden ze elkaar daar nauwelijks gesproken. Het zorgen voor kittens was namelijk een behoorlijk drukke en langdurige taak. Er was altijd wel wat te doen. Toch had ze er geen spijt van dat ze al op jonge leeftijd moeder was geworden. Immers hield ze zielsveel van de kittens en genoot ze elke dag van hen. Met een vragende blik in haar ogen ging ze naast Tigergaze zitten.

Het was een heldere nacht, maar zijn korte, dikke pels moest toch wel enige moeite doen om zijn lichaamswarmte vast te houden. Het was maar goed dat zijn haren zo dicht op elkaar zaten, anders had het wel eens een stuk onaangenamer kunnen zijn. De grote kater bleef in elk geval goed op temperatuur terwijl hij bleef lopen. Toen hij eenmaal was gaan zitten werd het iets minder, maar hij verbeet de kou met weinig moeite. Het duurde niet lang voordat Oceanbreeze was verschenen. Ze was naast hem gaan zitten. Voor een moment hield de bengaal de stilte tussen hen in, maar besloot toen toch te spreken. "Ik was al bang dat je misschien te druk zou zijn om te komen," zei hij met een scheve grijns terwijl hij haar vanuit haar ooghoek aankeek, "deputy." De kater schudde kort zijn kop, drukte zijn schouder kort plagend tegen die van haar aan en keek toen weer naar de sterrenhemel. Daar waar zijn Cheekykit en Mousewish waren, die misschien wel op hem neerkeken op dit moment. Tigergaze bleef een aparte kater. Het ene moment was hij altijd aanwezig in het kamp, dan was hij weer dagen spoorloos - dwalende in het territorium dus. De ene keer was hij warm, de andere keer zo koud en harteloos als het maar wezen kon. "We hebben weinig gesproken de laatste tijd." Hun laatste gesprek was over zijn kittens gegaan, die door Bronzemask en Oceanbreeze in de gaten werden gehouden wanneer hij er niet was voor hen.

Oceanbreeze had voorzichtig plaats genomen naast de kater en meteen haar vacht lichtjes opgezet tegen de koude. Ze kon niet voorstellen hoe koud de ander het moest hebben, immers had zijzelf tenminste nog een langharige en dikke vacht. Die van hem was ook niet bepaald dun, maar echt lang en dik zoals haar was vast een heel ander verhaal. "Ik was al bang dat je misschien te druk zou hebben om te komen," verklaarde de bengaalse kater met een scheve grijns op zijn gezicht. Vanuit een ooghoek keek Tigergaze haar aan waarna hij vervolgde, "deputy." Even knipperde Oceanbreeze met haar ogen waarna ze glimlachte. "Ik heb net met Everstar wat besproken maar verder is het nog relatief rustig. Daarbij ben ik wel wat gewend. Als enigste melkgevende Queen in de Nursery." Starclan dank,hielp Bronzemask ook nog. De kater schudde kort zijn kop voordat hij haar een plagerig duwtje met zijn schouder gaf. Even keek ze hem met een speelse en toch strenge blik aan, waarna ze grinnikte. De blik van de bengaal schoot naar de sterrenhemel, daar waar Mousewish,Cheekykit, Rosekit en nog vele ander Windclanners joegen. De kater was een aparte kater in de omgang, de ene keer was hij vredig zoals nu, om het volgende moment wat killer over te komen.En dat niet alleen, ook was hij de ene keer veel in het kamp bij zijn kittens te vinden, om het volgende moment dagen weg te zijn, rond te zwerven in het territorium. Veel had ze er niet op gezegd, het was een rouwproces dat lang kon duren. Zijn enigste vriendin en een kitten in een klap van hem afgenomen. "We hebben weinig gesproken de laatste tijd." Sprak hij waarna ze stilletjes knikte. "Niet dat er veel tijd is geweest om echt te spreken Tigergaze," mauwde ze zacht waarna ze haar staart strakker om haar poten sloeg en hem even met haar blauwe ogen aankeek.

The fire in my heart will burn me to the ground
I'm broken and I'm barely breathing
I'm falling 'cause my heart stopped beating

Hij luisterde hoe ze vertelde dat ze vandaag wat dingen met Everstar had besproken, maar dat het verder nog wel rustig was geweest. Ze was wel wat gewend, iets wat hij natuurlijk wel wist. Oceanbreeze zorgde voor zoveel kittens, inclusief die van hem die mede door zijn schuld geen moeder meer hadden nu, en dan kwam ook nog eens haar taak als deputy erbij. Hij knikte een keer met zijn hoofd als teken dat hij het snapte, maar liet zijn blik toen weer naar de sterrenhemel glijden. Eigenlijk was het best wel ironisch. Met niemand van zijn generatie had hij nog echt contact. Quietstep was een tijdje geleden nog een vriend van hem geweest, maar het was verwaterd. Mousewish was er niet langer meer. Raptorecho wilde hij niet eens meer zien, de kater was dood voor hem. En zijn siblings zag hij ook nooit meer. De enige die hij had waren zijn drie dochtertjes, en Oceanbreeze. De kattin waar hij als apprentice zo vreselijk gemeen tegen was geweest. Onschuldig grijnsde hij bij haar iet wat strenge blik wanneer hij haar een zacht duwtje met zijn schouder gaf.
Er was inderdaad bijna geen tijd geweest om echt te spreken. De kater knikte opnieuw, richtte zijn ogen nu voor de verandering ook op haar. "Nu wel, gelukkig." Hij slaakte een zucht en schudde toen zijn hoofd een keer. "En dat betekend veel voor me," voegde hij er kalmpjes aan toe terwijl hij een keer met zijn gestreepte staart tikte, alvorens hij deze ook rondom zijn poten sloeg. Het was toch vreselijk koud als je zo stil bleef zitten.

If this is how it all goes down tonight
If this is how you bring me back to life
This is what it's like when we collide

De kater luisterde geduldig naar haar woorden, niet echt een langdraderig verhaal maar zeker ook niet kortaf sprak de jonge pas benoemde Deputy met de grote gestreepte kater. Hij knikte een keer voordat zijn blik naar de sterrenhemel werd gebracht, de hemel waar van beide katten hun voorouders, familieleden huisden. Oceanbreeze had dan wel minder familie verloren, nu niet in aantal maar wel in kennis. Ze had nooit haar vader Sparkshade gekend, wist enkel dat haar gestreepte vacht waarschijnlijk bij hem vandaan kwam. Haar moeder was witter dan wit en ook haar halfzus en halfbroer waren beide wit. Onschuldig grijnsde de ongeveer even oude kater toen de jonge kattin hem een strenge maar toch ook warme blik gunde, nadat hij tegen haar schouder stootte. Oceanbreeze verklaarde rustig en stil dat er geen moment, geen tijd was geweest om contact te onderhouden, om te spreken. Opnieuw zag ze de kater knikken, dit keer wel vanuit haar ooghoeken aangezien ze zelf ook naar de zilverpels keek. De glinsterende sterren vertrouwd boven haar hoofd. "Nu wel, gelukkig." Mauwde de bengaalse kater waarna er een zucht geslaakt werd. Hij had haar een moment aangekeken voordat hij met zijn kop schudde. "En dat betekend veel voor me," voegde de kater er kalm aan toe voordat hij ook zijn staart bewoog waarna die dichter om zijn lichaam werd geslagen. Oceanbreeze knikte enkel en mauwde toen zachtjes. "Iedereen heeft een vriend nodig. Alleen is maar zo alleen.." Haar blauwe ogen namen de kater stil in zich op. "Heb je Sweetheart nog gezien, toen ik benoemd werd. Haar blik stond mij niet geheel aa," mauwde ze zacht. Haar oren stonden een tikkeltje naar achteren gedraaid en een lichte frons stond op haar gezicht. Immers wist ze niet wat ze van Sweetheart's manier van doen vond. Ze kon er de poot niet op leggen maar vertrouwde haar niet geheel.

Iedereen had een vriend nodig volgens Oceanbreeze, daar had ze een goed punt waar niemand omheen kon. Zelfs Tigergaze, die vroeger altijd werd gezien als de grote pestkop van hun generatie, had altijd tenminste wel één vriend gehad. Nu had hij eigenlijk nooit veel vrienden op hetzelfde moment gehad, alleen in de periode dat hij samenging met Mousewish, toen ze nog apprentice waren. Dat was de periode geweest dat hij meerdere vrienden tegelijk had gehad. Na haar dood hadden ze hem allemaal zowat verlaten, de enige die hij toen nog had was Oceanbreeze, die hij in hun apprentice periode juist als vuil had behandeld. Maar door het vaderschap was hij veranderd, niet perse zwakker geworden, hij was opgegroeid. Hij was een trotse WindClan warrior die zijn leven zou geven voor de clan en hen die hem dierbaar waren. De bengaal knikte een keer. "Inderdaad," bromde hij en fronste kort, "ik was even bang dat ze je ter plekke aan zou vliegen." De kater keek naar de kattin naast hem. "Niet dat ze het ooit zover had gemaakt, dan had ik d'r onderschept." Een kleine grijns verscheen op zijn gelaat, maar die veranderde snel weer in een wat serieuzere. "Maar nee, zonder grapjes. Ik heb het vermoeden dat ze niet al te blij was. Ze had denk ik verwacht dat Everstar haar had gekozen, de mousebrain." Hij ging met zijn klauw door de zanderige ondergrond heen. "Het zou me niets verbazen als er stiekem ShadowClan bloed in haar zit, onbetrouwbaar als een hond." Hij had Sweetheart nooit gemogen, en de kattin in kwestie hem ook niet.