Gathering 13/06/2011

[Incoming]

De volle maan glinsterde trots aan de nachtelijke hemel, de zonnestralen waren volledig gedaald en de katten van ThunderClan maakten zich klaar om te vertrekken. Bluestar had een hoop te melden aan de andere Clans in het woud, ze had een nieuwe Deputy, maar waarom Ravenwing was afgetreden was niet nodig om te melden. Ook hadden ze tonnen aan nieuwe warriors en apprentices, kortom ThunderClan was weer in volle glorie hersteld. Bluestars ijsblauwe ogen straalde als de dacht aan de sterkte van haar Clan, haar kittens waren apprentices ze was trots op ze. Liefde voor Whitestorm en haar kittens was groot, het was een deel van haar.
Ze riep haar Clan bij een en maande ze tot stilte door met haar staart te zwiepen, een korte zucht kroop uit haar keel. En ze leidde de Clan door dele van het territorium. De wind raasde door haar haren, maar de lucht was helder en er waren geen tekenen van wolken. Waarschijnlijk had StarClan een goede avond voor ze gepland. Hier ging Bluestar maar al te graag vanuit ging, omdat dit belangrijke mededelingen zijn. Ze wilde laten zien hoe sterk haar Clan was, en ze geen gevechten met haar uit moesten lokken.
De Fourtree’s kwamen snel in zicht, en op de top van de heuvel bracht ze de groep katten tot stilstand. Ze tuurde over het territorium dat van alle vier de Clans was, en concludeerde dat ze als eerste waren. Blue leidde haar groep naar de grote rots en sprong zelf op de grijze door de wind glad geschuurde rots.
Ze keek naar haar Clan die zich verdeelde onder de vier machtige bomen die al honderden jaren plaats hadden genomen op dit gebied.

Geduldig wachtte Bluestar af, de andere Clanleiders waren laat voor hun doen. Of zij was dit keer vroeg, en dat kon ook wel logisch zijn. Een ongebruikelijke opgewondenheid had haar Clan hier zo snel mogelijk heen geleid. Rustig ging ze zitten, en keek naar Fireheart die nu plaats moest nemen op de Deputy plekken. Ze glimlachtte, hij was een goede keus geweest, maar ze mistte Ravenwing soms wel aan haar zijde. Wel snapte Bluestar zijn situatie, zij had ook tijd vrij gemaakt voor háár kits.
Schimmen in de verte maakten haar bewust van de naderende Clans.


BELANGRIJKE INFO;

- EERSTE GATHERING VAN HOLLYSTAR
- EERSTE GATHERING VAN DEPUTY FIREHEART

Darkfire lag in het kamp. An de rand hielden zijn vurige ogen alles in de gaten. Zijn kop lag op z,n poten, en zijn lange staart zwiepte hen en weer. De maan stond hoog in de hemel, enkele katten hadden zich bij de hoogsteen verzameld voor de Gathering. Schimmen bevonden zich op de bosgrond van de katten die zich erover rond bewogen. Uiteindelijk kwam Bleustar het hol uit. Darkfire,s kop spitste zich omhoog, zijn oren stonden recht naar voren. sloom maar ook gelijk stond hij op, hij blies wat plukken haar uit z,n gezicht. Hij keek het kamp rond, zijn blik gleed naar Brightpaw. Als het goed was, had ze hem gezien. Hij wenkte haar om mee te komen. Toen Brigtpaw bij hem was sprak hij tegen haar. ''Let goed op bij de Gathering Brigtpaw, je kunt nog veel leren. Let ook op zwakheden van andere clans die wij in ons voordeel kunnen gebruiken.'' Daarna draaide Darkfire zich om en liep met de clan mee. Hij zag zijn vroegere mentoren, Bleustar voorop, en naast haar.. Fireheart. Darkfire zuchte van ergernis. Maar hij liep stug door. Toen hij achterom keek zag hij nog een kat achter zich lopen samen met Brightpaw. Niet bewust van wie het was. Nu naar de Gathering.

Een tijdje later liepen de katten over het pad, hun schaduwen staken af tegen de struiken, het maanlicht straalde helder over het woud. Darkfire was in zij element, want het was nacht. Het diepste uur van de duistere nacht. Darkfire liep door, hij voelde takjes onder zijn poten breken, maar hij bleef achter alle andere krijgers lopen. Achteraan, zodat niemand hem aandacht zou geven. Uiteindelijk kwamen ze aan bij de vierboom. De maan stond hoog aan de hemel zo te zien waren ze de eerste, jammer genoeg was de Schaduwclan er dus nog niet. Darkfire liep het veld op maar liep ook gelijk een hoek van de bosjes weer in. Hij ging er liggen, liggen wachten.. op iemand.

HEt ebgon langzaam nacht te worden, Brightpaw mocht naar The Gathering! Haar aller aller aller eerste keer! Moonpaw ook. Ze zat een schijn gevecht te houden midden op de open plek. MEt in getrokken nagels klauwde ze Moonpaw over zijn snoet. 'Als jij een vijandelijke Warrior was geweest had je die litteken je leven alng gehouden, maar ja, ik klauw jou niet echt.' Moonpaw beet in haar oor En Brightpaw pakkte hem vast, en beet in zijn oor. Toen lieten ze tegeleik los en vielen ze op de grond. Brightpaw botste tegen Fireheart op. 'Eeh sorry', zei ze zonder besef wie dat was. Ze draaide zich meteen om en zag toen Darkfire meteen werd ahar staart dik van angt, maar Moonpaw stelde haar gerust.
Toen ging er een oproep door de clan heen. De Gathering. Brightpaw voegde zich bij hen en Moonpaw ook. Meteen gleden haar ogen naar Darkfire meteen was ze helemaal gespannen. De Shadowclan zou ook op komen dagen. Toen grijnsde ze, dit was de beste manier om eht te betrappen. En haar gezicht uit drukking werd weer angstig. Als hij ziet dat Brightpaw dat ziet zou ze vast en zeker problemen krijgen!
Ze vertrokken naar vierboom. Brightpaw liep achter een kater met een rode pels. En ze liep naast haar beste vriend Moonpaw met die ow zo mooie maankleurige pels. Toen ze zo keek anar Moonpaw merkte ze op dat hij heel erg knap was. En dat hij er ook heel sterk uit zag. Hij zou vast een legende worden!
Na een poosje waren ze bij vierboom. Ze zag Darkfire naar een plekje toe lopen waar niet iedereen het azich op hem had, alleen... De... Shadowclan. Brightpaw liet haar kopje hangen. AMar toen bedacht ze zich. Ze was op een echtte Gathering! Gewoon waar alle clans zouden komen. Windclan... Ow nee, wacht zullen ze beginnen over de dood van Whiteleaf? Zullen ze die Thunderclan lucht hebben geroken? Ze zette de gedachtes van zich af. Ze zou andere Apprentices ontmoeten samen met Moonpaw. En dat was super leuk. Ze zou iets nieuws leren over de Gathering, en ze zou allemaal clan dingen leren!

*Iedereen mag mee*
*Aangezien ik nog niet heb gepost bij de dood van de Windclan poes, zeg ik het toch op de gathering*

Hoog aan de hemel vol met sterren schitterde de volle maan boven het kamp. Hollystar zat zich al klaar te maken voor vertrek. Vele katten had ze geroepen om mee te gaan naar Fourtree's. Toen alle katten van haar clan aanwezig waren bij de uitgang gaf hollystar een zijntje dat ze vertrokken

De machtige bomen die uitstaken boven alle andere kwamen in zicht. Hollystar was zo te zien niet als eerste. Bluestar, leider van de Thunderclan was al aanwezig. Vele andere waren haar gevolgt. De andere clans waren nog niet hier, voor hollystar maakte dan niet veel uit, als ze maar kwamen. Maar nog belangrijker was dat ze aan de andere clans moest vertellen over de dood van de groote leider,Tallstar. Dan zou niet gemakelijk zijn. Ze stopte voordat ze naar beneden ging naar Fourtree's. 'Ik wil dat niemand spreekt over de dood van Tallstar, ik maak het zelf bekend.' Miauwde ze sirieus. Ze wou geen problemen. Zonder nog iets te zeggen liep ze verder.
Eemaal bij de bomen aangekomen keek ze gelijk naar Bluestar, ze moest naar haar toe gaan. 'gegroet Bluestar.' Sprak ze respectvol. Nu zij aan de zelfde rang zat als haar voelde ze zich gelijk al meer op haar gemak. 'De andere clans zijn laat, vind je niet.' Miauwde ze na een tijde. Ze wou ook liever nog niks bekend maken over Tallstar, dat bewaarde ze maar even.

Ze kwam net terug van de jacht met haar bek vol prooi en liet dat vallen op de hoop verse prooi. Zelf pakte ze een jong konijn van de stapel en ging liggen bij het krijghol. Hopelijk zou de vergadering nu wat vreedzamer verlopen dan de vorige keer, want toen hadden de clans elkaar beschuldigt van het prooi stelen uit een ander terretoium. Moonstream tilde haar kop op toen ze zag dat Crookedstar zijn warriors en leerlingen bijeen riep. Moonsteam at de laatste stukken verse prooi op en liep naar de kamp ingang en wachten geduldig tot de andere klaar waren voor de trip naar vierboom.

Het duurde niet lang toen de hele groep opweg ging en Moonstream trippelde naat haar zus Thunderstorm. Ze hoopte dat ze deze keer een goed gesprek aankon knopen met een van de andere clan katten? Misschien Windflame wel komen? Die had ze eerder op Vierboom ontmoet toen ze Skykit had moeten zoeken, omdat ze weer eens de hort op was gegaan zonder een Warrior of moederkat mee te nemen! Moonstream trippelde de tweebeen brug over en hielt haar oren en ogen goed open, maar tot nu toe had ze niks verdachts gezien of geroken. Vier grote eikenbomen rezen op in de duisternis en de bladeren glommen prachtig in de volle maan net zo als haar zilver/grijze pels nu zou doen. Maar de lans van de sterren kon geen enkele vacht over stelpen. De zilverpels glinterde even prachtig als altijd. Moonstream zetten haar poten op het gras dat onder vierboom groeide en ging zitten op de plek waar ze de vorige keer ook zat met Windflame en Skykit. Hopelijk zouden de andere clans snel komen?

Winterstorm was de vorige keer niet mee geweest naar de gathering, omdat ze toen nog in de nursery zat met haar kittens, maar de afgelopen maan waren die apprentices geworden en dat betekende dat ze deze keer mee kon gaan naar de gathering. Ze was een beetje zenuwachtig om de andere katten weer te zien, ze kende er al een aantal, had er al een aantal eerder gezien, maar toch bleef die spanning wel in haar. Ze drukte het alleen opzij en volgde de andere Thunderclankatten naar de gathering. Ze was blij dat er weer de tijd was voor een nieuwe gathering, maar ze wist nog steeds niet goed hoe ze tegen Shadowclan moest reageren, het liefst zou ze ze vermijden, maar ze kon de schuld nou ook weer niet aan de hele clan geven terwijl eigenlijk maar twee katten het gedaan hadden. Ze schudde haar hoofd langzaam, ze moest er niet aan denken, dat was nu al een aardige tijd geleden gebeurd en het was iets in het verleden waar ze vooral nu niet op een gathering aan moest gaan denken. Ze was misschien ook wel een beetje bang voor reacties van andere katten, want wat zouden ze er wel niet van denken dat ze kittens had terwijl de vader onbekend was? Maar dat zou een andere clan vast niet genoeg boeien. Tenminste dat hoopte ze maar, want ze had er al moeite mee gehad toen Tailpaw het aan haar vroeg. Ze schoof al haar gedachten weg, dat was nou net niet iets waar ze aan wilde denken, anders had ze weer eens te veel zorgen, zoals gewoonlijk. Ze liep rustig mee en toen ze de toppen van de vier eiken zag en ze de kuil waar de gathering gehouden werd naderden volgde ze de rest van de clan en wachtte rustig op het teken van Bluestar.
Het leek even te duren, maar dan eindelijk kwam het teken en ze liep rustig met de rest van de clan naar de kuil toe. Ze waren de eerste die hier waren aangekomen en er was nog geen enkel teken van een andere clan. Ze zouden vast wel snel komen. Ze ging ergens zitten, waar ze de leiders goed zou kunnen zien en wachtte daar geduldig totdat er meer katten van andere clans zouden komen. Het duurde gelukkig niet lang voor ze de geur van Windclan rook en toen ze haar blik op de plek richtte waar Windclan normaal gesproken vandaan kwam zag ze de katten al naar de gathering plaats komen. Ze was er een beetje verbaasd over dat ze Hollyfur naar Bluestar toe zag lopen en dat er geen Tallstar was, er moest iets met Tallstar zijn, het kon gewoon niet anders. Ze wilde er het liefst niet bij nadenken en zocht naar een kat om mee te praten, ze zou er wel achter komen als het zover was en waarschijnlijk zou Hollyfur degene zijn die het zou vertellen. Ze zuchtte even en wachtte geduldig af, ze had niet echt veel zin om naar iemand toe te gaan, dus wachtte ze geduldig af.

Opgewondenheid liet haar korte nog kittenachtige pootjes trillen, en haar amberkleurige ogen waren groot opengesperd van opwinding. Je kon ze bijna met de volle maan vergelijken qua rondheid. Ook kregen ze een beetje een zilverige schijn in het maanlicht. Ze keek om zich heen, om te kijken of ze nog aan iemand kon vragen of het nog ver was. Maar iedereen leek al druk in gesprek. Ietwat verongelijkt, keek Minnowpaw voor zich uit met een pruillip. Maar al snel rezen er grote bomen op aan de horizon, en die kwamen al heel erg snel dichterbij. Met grote ogen staarde Minnowpaw ernaar, maar daarna begon ze al snel weer te lopen. Uiteindelijk waren ze vlak bij de rand, en Minnowpaw begon naar voren te rennen. "Laat me er langs! Ik wil het zien!" Exclameerde ze vrolijk. Maar uiteindelijk botste ze tegen de achterpoot van Darkfire aan. Eventjes tuimelde ze naar achter en schudde ze haar vachtje uit. Daarna keek ze op met grote onschuldige ogen, al hadden ze greintje angst. "Sorry meneer Darkfire!" Miauwde ze vrolijk, en daarna rendde ze hem voorbij, op haar weg naar Fourtree's te zien. Uiteindelijk kwam ze bij haar mentor uit, Fireheart. "Meneer Fireheart!" Miauwde ze vrolijk, "Wat gaan we hier precies doen?" Al was haar concentratie spanne nu alweer aan het aflopen.

Windflame had die nacht nog goed geslapen. Samen met haar kits,die ze nu in het kamp had gelaten. Het leek haar geen goed idee, Scarkit had van haar best mee mogen komen, daar had ze niks tegen gehad. Gelukkig hadden andere Queens aangeboden op haar kittens te passen zolang ze weg was. Maar dit op een voorwaarde, ze moest alles vertellen wat er gebeurd was. En dus moest ze nu nog beter opletten dan ooit. Ze mocht geen nieuwtje missen. Ze had nog even goed gegeten om op krachten te komen. Ze wist niet of Pantherface ook mee zou komen, daar had ze niet echt op gelet. Ze hoopte van wel, dan konden de andere Clans zien bij wie zij nu hoorde. Maar ze kon ook niet alles weten. Na ggeten te hebben had ze nog een keer bij haar Kits gekeken. Ze had elk van hen een lik over hun koppie gegeven en had zich toen bij de groep voor de Gathering gevoegd.

En nu liep ze met soepele passen met haar Leader mee. Ze had er zin in om weer eens op een gathering aanwezig te zijn. Het was lang geleden. De vorige keer was ze simpelweg niet uitgekozen om mee te komen. Even dacht ze terug aan de laatste tijd. Bij Vierboom had ze Moonstream en Skykit ontmoet. Ze was nieuwsgierig of een van hen er nu ook bij was. Ze hoopte van wel, dan kon ze ten minste een gesprek voeren. Skykit, ze dacht even terug aan het kleine kittentje. Ze was een avontuurlijk kleintje maar ze moest leren om gewoon een oudere kat mee te nemen op haar 'avonturen'. Zoals het jonge kitten ze zelf noemde.

Zodra ze bij Vierboom waren aangekomen sprak Hollystar nog even voordat ze zich bij de Bluestar voegde op de grote rots. ''Ik wil dat niemand spreekt over de dood van Tallstar, ik maak het zelf bekend.'' Windflame had geknikt bij deze woorden. Natuurlijk zou ze dat niet doen, ze wilde niet spreken over de dood van haar vorige Leader. Het was dan niet meer zo'n pijnlijk onderwerp als een tijd geleden, maar ze voelde zich ongemakkelijk als ze erover moest praten. Maar toch was ze opgewonden. Dit was Hollystars eerste Gathering als Leader. Windfalem was zeer benieuwd naar wat ze zou gaan zeggen, niet alleen over de Clan maar ook over Tallstar. Even zwaaide de poes met haar staart en keek de plek rond. Nog niet alle Clans waren er maar ze rook wel RiverClan. Toen viel haar blikop de plek waar ze Skykit had ontmoet. Ze herkende de zilveren pels van Moonstream die daar zat. Zachtjes trippelde de Queen naar de jonge krijger toe. '' Ha die Moonstream,'' zei ze viendelijk en ging naast de poes zitten. De maan had niet veel effect op haar gevlekte vacht, het kreeg een zilveren gloed maar dat was alles. '' Is Skykit ook mee?'' Vervolgde ze toen en keek Moonstream aan. Even wiebelde ze met haar oren, wat was ze weer onbeleefd. '' Maar hoe gaat het verder met jou, en met de RiverClan?'' Ze was zeer nieuwsgierig, niet alleen voor zichzelf maar ook voor de andere queens.

Pantherface wist dat dit zijn eerste gathering zou zijn nu hij een warrior was, maar dat maakte voor hem niet heel veel uit, het bleef toch een soort van hetzelfde, alleen was hij nu een warrior in plaats van een apprentice, maar er was wel meer dan alleen dat, hij had ondertussen een partner en ook kittens, hij wist niet of Windflame mee zou gaan, maar daar zou hij wel achter komen. Hij liep rustig achter de Windclankatten aan en keek even naar alle katten die meegingen, het duurde niet lang voor hij Windflame zag, maar hij wist dat hij nu nog niet per se naar haar toe hoefde te lopen, straks als ze bij vierboom waren zou hij wel naar haar toe gaan, maar nu nog niet. Hij liep rustig mee en stopte toen hij de katten voor hem zag stoppen, ze waren aangekomen bij vierboom en het gaf hem toch wel een beetje een zenuwachtig gevoel, het was nou eenmaal de eerste keer voor hem als een warrior, maar hij zette dat gevoel snel aan de kant en wachtte op het teken van Hollystar.
Toen het teken eindelijk kwam liep hij met de rest van de katten mee en probeerde hij zijn blik op Windflame gericht te houden, hij wilde haar niet uit het oog verliezen. Hij wist dat ze nog niks over de dood van Tallstar mochten zeggen, dus daar zou hij ook zijn mond over houden. Hij keek met zijn ogen rond de gathering plaats, er waren al een hoop Thunderclan katten. Ze waren dus blijkbaar niet de eerste. Hij zocht met zijn ogen naar één kat in het bijzonder en het duurde dan ook niet lang voor hij haar vondt. Hij liep naar Windflame toe en zag dat ze aan het praten was met een Riverclanpoes. Hij boog zijn hoofd even als een begroeting en ging toen naast Windflame zitten. Hij wist niet goed waarover het gesprek ging, dus hield hij zijn mond dicht en luisterde naar wat er gezegd werd.

Een Gathering, zowat het laatste waar ze zin in had maar toch was ze mee gegaan. Haar zwarte gelaad liep achteraan de rij van ThunderCLan katten terwijl ze voor zich uit keek naar alle katten die voor haar liepen, er waren veel verschillende katten bij, maar voor aan liep natuurlijk Bluestar, de leider van haar clan waar Summerbreeze eeuwige trouw aan had gezworen. Langzaam kwamen de fourtrees in zicht en Summerbreeze haalde diep adem bij het weerzien met deze plek, ze was er lang niet geweest, als warrior was ze ook nog nooit naar een gathering geweest en gewoonlijks kwam ze er bijna niet.
ThunderClan was als eerste, viel Summerbreeze gelijk op en rustig zocht ze een plekje waar ze ging zitten, de andere clans zouden vast gouw komen. En daar had ze gelijk in, Eerst verscheen WindClan, de Clan waar haar vader vandaan kwam, maar die leefte niet meer had haar moeder verteld, en even later kwamen ook RiverClan en ShadowClan aan.
Rustig keek Summerbreeze om zich heen terwijl de openplek zich met katten vulde en vlak bij haar kwam een RiverClan poes zitten en vriendelijk knikte Summerbreeze haar toe met haar kop m even later kwam er ook een WindClan poes bij zitten die de RiverCLan poes, die blijkbaar Moonstream heette blijkbaar kende. ´Hallo,´ zei Summerbreeze tegen de poezen en vlak daarna kwam er ook nog eens een WindClan kater bij zitten die beleefd groette en Summerbreeze groette hem terug.
Rustig zat ze bij de katten van de andere Clans maar uit één ding kon ze geen wijs, de WindClan Poes, de geur kwam haar heel bekend voor maar ze wist bijna zeker dat ze die poes nog nooit gezien had.

Met tintelde poten van opwinding trippelde Littlepaw achter de rest van de groep aan. De katten waren zilvere silhouetten in het schijnsel van de volle maan, de volle maan die aankondigde dat er een Gathering zou gaan plaatsvinden. Het was niet de eerste keer dat Littlepaw's weg naar Vierboom zou leiden, Winterstorm had haar de plek al eens eerder laten zien, maar het was wel degelijk haar eerste Gathering. De gedachte aan alle nieuwe katten die ze zou gaan zien deed haar haar pas versnellen. Ze bemerkte dat ze naast Minnowpaw liep, en wierp haar even een onschuldig grijnsje. Zou zij het ook zo spannend vinden? Plots hield de Thunderclangroep halt, en moest ook Littlepaw er de rem op zetten om niet tegen een kat op te botsen. Met nieuwsgierig opgestoken oren zocht ze naar haar moeder, die uiteraard als leidende positie vooraan in de groep stond, en zag dat ze met haar eveneens blauwe ogen de omgeving onderzocht. Littlepaw benutte de tijd dat ze stil stonden en gaf nog even een vlugge lik over haar borst, voordat haar moeder het teken gaf en ze met zijn allen de helling afstormde. Er drong nog geen nieuwe kattengeur haar neus binnen toen ze de vier gigantische eiken in het zicht kreeg, en hieruit concludeerde Littlepaw dat ze de eerste moesten zijn. Terwijl de rest van de groep zich over de plek verspreidde, bleef Littlepaw met grote ogen staan. Het zag er hier zo anders uit dan wanneer Vierboom in daglicht was gehuld, en de volle maan maakte het schouwspel bijna griezelig. Littlepaw keek naar de eiken die ieder gehuld waren in maanlicht, en de kracht die van ze afstraalden deed haar pelsharen van opwinding overeind komen. Ze stonden hier al zoveel manen, lang voordat zelfs de oudste kat geboren was, wie weet welke geheimen zich met zich meedroegen. Alleen Starclan zou het weten. Littlepaw ontblootte haar scherpe witte tandjes in een grijns, en liep toen nieuwsgierig naar de grote rots die het middelpunt van Vierboom vormde. Op de rots stond haar moeder, en tot haar verbazing zag ze dat ook een andere rode poes zich naast haar vestigde. Ze was zo onder de indruk geweest van de plek, dat ze de windclan niet eens had horen aankomen. Ook de geur van Riverclan drong haar neus binnen, en nieuwsgierig speurde de kleine - de kleinste van allemaal weliswaar - apprentice het gebied af. Ze hoorde haar zusje een vraag stellen aan Fireheart, en omdat de woorden ook haar interesse opwekte, besloot ze zich bij hen te voegen en te luisteren naar Fireheart's antwoord.

Twee oren spitsten zich bij het horen van zijn Clanleider. De Gathering was weer aangebroken! Lionsoul stond op, en volgde haar leider trippelend achter haar aan. Vele katten volgde. Hun weg dor het bos duurde zoals altijd eventjes. Voor iedere Clan was dat wel ongeveer even lang. Iets zat hem wel dwars. Niemand van andere Clans wist van de dood van Tallstar af. Hoe zouden ze reageren? Hun vorige leider was groots. Hij had zeker iets machtigs. Nu was dat Hollystar. Ook zij had wat goeds. Ze was voor hem tenminste een goede leider. Tevreden luisterde de bleek rode kater naar alle geluiden uit het bos. De vogels zongen hun avondlied al. De zon aan de horizon was ook al een beetje gezakt. Een rode gloed verspreidde zich door de bomen. Elke kat die mee ging werd verlicht door een lichtgoude straling. Nu werd Lionsoul al helemaal zo! De bladeren ritselde onder het gewicht van het groepje katten, en telkens weer schoot er ergens een diertje opzij. Het gedeelte van de hei was inmiddels ook al aangebroken. Iedereen kwam een stevige wind tegemoet. Zijn haren dansten om hem heen door de kracht. Lionsoul kneep zijn ogen half dicht. Langzaam werd die wind al wat minder. Niemand leek er echt last van te hebben. Dat zou ook wel logisch zijn. WindClan katten waren dit nou eenmaal gewent.
Trippelende pasjes weerklonken uit het stukje bos. De Fourtrees waren al in zicht! blij keek Lionsoul om zich heen. De andere katten leken het ook al gezien te hebben. De rossige kater was benieuwd naar alle nieuwtjes uit de andere Clans. Maar weer kwam deze vraag hem te boven. Zouden de andere Clankatten niet raar opkijken als alleen Hollystar met de WindClan aan zou komen? Alleen een Deputy? Waarschijnlijk zou het al als een gerucht door ze heen gaan. Net voordat ze aankwamen, draaide hun nieuwe leider zich om. ''Ik wil dat niemand spreekt over de dood van Tallstar, ik maak het zelf bekend,' Sprak ze duidelijk genoeg om het alleen hun te kunnen laten verstaan. Lionsoul knikte naar haar. Het zal ook wel stom zijn als iedereen het meteen zou vertellen. Hollystar sprong al naar Bluestar, de ThunderClan leider, toe, en begroette haar. Iedereen was al verspreid, en vele katten waren met elkaar in gesprek. De bleek oranje kater liep ook maar naar iedereen toe. Rustig ging hij zitten in een graspolletje. Hij gaf een snelle lik over zijn poot, en keek om zich heen. Misschien dat er iemand was waar hij nog een leuk gesprek mee kon maken..

- Ik kom alvast :3 -

Ze was altijd al dol geweest op Gatheringen; je zag iedereen weer, hoorde hoe het met de andere Clans ging.. Persoonlijk hield ze daarvan. Je zag katten die je eigenlijk niet behoorde te zien, je kon zonder vijandschap tegen ze spreken. Heerlijk. Raindrop had het niet zo op ruzie, ze was liever bemiddelaarster in moeilijke situaties. Het was vreemd om te bedenken dat ze ooit Brokenstar zou kunnen vervangen, als ze hem overleefde natuurlijk. Dan zou ze strenger moeten worden, zoveel was zeker. Maar Brokenstar verkeerde in een goede gezondheid en hij zou nog lang meegaan. Ze vertrouwde op haar leider en was blij dat het goed ging met ShadowClan. De geuren van ThunderClan, WindClan en RiverClan dreven haar neus weer binnen, hoewel ThunderClan het meest overdonderend was. Waarschijnlijk waren de andere Clans nog niet geheel aanwezig. Ze snoof de geuren even op en merkte dat ze bijna vertrouwd waren geworden, hoewel ze nauwelijks andere katten kende. Haar blik viel op Bluestar, die met Hollyfur praatte. Die aardige Deputy van de vorige keer! Waar was Tallstar? Ook Crookedstar zag ze nog niet. Veel katten moesten nog komen, maar alles zou wel goed gaan, niet? Raindrop liep de plek op en bleef even staan om respectvol naar Bluestar en Hollyfur te knikken. Ze besloot niet bij hen te gaan staan; haar plaats was immers niet daar. Ze moest wel bij haar leider staan, maar dat kwam zo wel. Ze zag een hele hoop opgewonden Apprentices, maar ook vrolijke Warriors. Sommigen hadden al gesprekjes met elkaar aangeknoopt. Zo werd het altijd gezelliger! Tot de leiders wat gingen zeggen, dan was stilte vereist. De katten hadden dan wel dragende stemmen, maar schreeuwen was niet echt waardig. Raindrop besloot nog even alleen te gaan zitten en te observeren wie er nog meer kwamen. Als iemand wilde praten, waren ze welkom, maar voorlopig zat ze hier goed.

Haar goudachtig amberkleurige ogen waren wijd opengesperd terwijl Cinderpaw rond keek. De pluizige, grijze apprentice van de shadowclan was achter haar mentor aangelopen. Dit zou haar eerste gathering worden. Zou Wrenpaw ook komen? Haar mentor was er in ieder geval. Die was ze nog niet uit het oog verloren. Maar alsnog, concentratie behouden? Dat was nog wel lastig. Een klein vliegje vloog langs haar neus, en meteen zette Cinderpaw de achtervolging in, in de vorm van kleine sprongetjes. Pas na een paar hartslagen besefte ze zich dat ze dat niet moest doen, en draafde ze weer terug naar Raindrop, om weer braafjes achter haar te gaan lopen. Ze was sowieso nog nooit 's nachts buiten geweest, het had dus ook iets mysterieus. Het zilverige maanlicht liet haar vacht ietsjes zilverig opgloeien, en dat zorgde ervoor dat haar goudkleurige ogen nog extra opvielen. Uiteindelijk draafde ze achter haar mentor aan de heuvel af. Het was schitterend hier, met de grote eikenbomen.. En de volle maan.. En de leidersrots natuurlijk. Maar oef, wat veel katten. Ze keek even in het rond. Dit waren veel meer katten dan dat ze gewend was. Ze kende namelijk elke Shadowclan kat wel. Ze was bijna berucht voor haar optimistische, vrolijke, nieuwsgierige karakter. Maar goed, nu er zoveel katten waren, bleef ze toch maar haar mentor achtervolgen, proberend haar het niet te laten merken alsof ze een muis aan het achtervolgen was. Uiteindelijk, ging Raindrop zitten, en drukte Cinderpaw zich eventjes tegen de grond aan. Maar de bewegende staart van Raindrop was teveel voor haar. "Gawr!!" Miauwde ze luid, en ze sprong met alle vier poten op Raindrop's staart, hem tussen haar poten klemmende. Daarna liet ze zich gewoon op haar zij vallen, haar buit natuurlijk niet loslatend, en keek ze omhoog met grote onschuldige ogen.

( heb toesteming van fireheart om dit te posten)


Goldenmoon kon niet slapen. Het was de eerste keer dat ze als krijger naar de grote verhadering ging. Ze was benieuwd wat er zou gezegt worden. Ze liep het krijgers hol uit en keek even rond. Ze zag haar clan genoten zich klaar maken voor de verhadering. Toen goldenmoon de op roep hoorde van bleustar, sloot ze zich snel aan bij de rest. Ze stond achter firehaert. Toen de clan vertrok en het ravijn op klauterde. Keek ze even achter zich. darkfire merkte ze meteen op, door z'n rode ogen. Ze keek even of ze coldrain of snowlaitt ook zag. Maar die kon ze niet vinden. OP de weg naar vierboom dacht ze na. "Wat zouden ze vanavond zeggen". De maan stond al hoog, en geen wolkje aan de lucht. De perfecte nacht. Het was zo'n nacht waar ze het meest plezier aan had, en dan ook nog een verhadering. Toen ze bij vierboom kwamen waren ze de eerste. Zoals gewoonlijk stopte de clan even voor ze naar beneden gingen. Darkfire zette zich af zonderend. Ze dacht dat Fireheart meteen zou gaan zitten waar hij nu moest zitten. En bleustar zat ook op haar normaale plaats te kijken naar haar krijgers. Goldenmoon hoopte nieuwe krijgers van haar clan te ontmoeten en ook van andere clans.Even dacht ze er aan om naar darkfire te gaan. Maar ze wist niet zeker of dat een goed idee was. ze ging ook zitte op een pek vaar ze de rots goed kon zien. Mischien zou fireheart of coldrain of snowlght wel even naar haar toe komen. Goldenmoon genoot van het maan licht en hoopte dat het een goede avond ging worden.

Snel sprong hij naar de steen waar Duststar altijd tegen zijn clanleden sprak. Hij luisterde naar de woorden die zijn leider uitsprak. Het ging over de bijeenkomst tussen de clans. Hij noemde de leden op die meemochten. Tot zijn verbazing mocht hij ook mee. Voor de eerste keer mocht hij mee naar de bijeenkomst! Opgewonden rende hij naar de den. Daar had hij nog even gesproken met enkele andere Apprentices. Hij grinnikte en draaide zich weer om. Hij sprong de den uit en zag dat de clanleden zich klaarmaakte voor de bijeenkomst. Hij ging achter enkele warriors zitten en wachtte op een teken van Duststar. Toen deze hen liet zien dat ze mochten gaan sprong hij op en rende hij achter zijn leider aan. Voor het eerst hoefde hij niet in het kamp te blijven! Voor het eerst mocht hij mee! Prachtig. Hij grijnsde kort en sprong naar beneden, richting de plaats waar de katten bijeen zouden komen. Hij liep meteen naar een groepje Apprentices en ging daar zitten. Hij snoof hij de lucht. Het was een mooie nacht, de maan scheen hoog in de lucht en was ook nog eens vol! Een volle maan dus. Wanneer het volle maan is werd er zo'n bijeenkomst gehouden. Netzoals vandaag. Eerlijk gezegd had hij hier al een hele tijd op gewacht. Als kit keek hij de warriors en apprentices altijd na zodra ze op weg gingen naar de bijeenkomst. Dan werd hij meestal terug geroepen door zijn moeder of vader. Een keek deden ze dat niet. Toen was hij een hele nacht blijven wachten op de katten die terug zouden keren. Toen de katten terugkwamen lag hij allang te slapen op het gras. Toen werd hij weer naar de nursery gebracht. Nu hoefde dat niet meer. Want nu mocht hij eindelijk meekomen naar een gathering! Even zwaaide hij met zijn staart. Op de steen zag hij de leiders staan. Netzoals Duststar. Ze gingen nu nog niet praten, dat zag je aan ze. Maar ze zouden straks gaan praten, dat had een warrior hem ooit vertelt. Of was het een Elder geweest? Hij wist het niet meer. Toen was hij nog maar een nieuwschierige en jonge kit. Toen vroeg hij alles wat hij wilde weten! Hij grinnikte. Nu kon hij zijn dromen eindelijk waarmaken. Gelukkig maar. Het werd een heerlijke avond!

Minnowpaw's vachtje stond recht overeind van opwinding en ze stond te stuiteren op haar pootjes, nou ja, nog net niet stuiteren. Eerder trillen van opwinding. Haar goudkleurige ogen keken in het rond. De stem van haar mentor drong eventjes nauwelijks tot haar door, maar toen hij in mid zin was, keek ze weer op. "Ik beloof het, ik zal niet vertellen over de wat mindere zaken," Miauwde ze, al zei ze het zo vrolijk, dat het nauwelijks klonk alsof ze het echt in haar hoofd opnam. Daarna keek ze in het rond, de clearing begon al lekker vol te stromen. Ze gaf haar korte, tortoiseshell and white vachtje nog een paar snelle likken, zodat deze ook netjes schoon was. Dit was ten slotte haar eerste gathering, ze moest toch een beetje goed voor de dag komen? Een vrolijke lach speelde op haar lippen, en haar mooie amberkleurige ogen keken vrolijk in het rond naar iemand om te ontmoeten.

Moonpaw zijn ogen glinsterden van opwinding. Dit was zijn eerste Gathering! Er was veel gebeurt in de tijd, Ravenwing was afgetreden als commandant, en Fireheart was de nieuw geworden! Hij was er samen met Brightsoul meegelopen, het was hun eerste Gathering! Z stonden te wachten tot Bluestar het teken gaf, ThunderClan was er het eerste. Moonpaw haalde zijn schouders op, de andere Clans gingen wel komen! Nog snel gaf hij een lik over zijn vacht, hopeloos. Zuchtend gaf hij het op en rende smane met zijn Clangenoten de helling af. Bluestar sprong de rots op waarvan de Leiders de menigte toespraken. De WindClan kwam als tweede aan, nu restte nog alleen de ShadowClan en de RiverClan. Moonpaw zat niet stil, hij wou zijn vriendin weer zien. Dat had hij namelijk beloofd aan haar! Hij hoopte alleen dat Dreamheart hen niet zou zien, hij kon de moordlustige blik in de grote zus van zijn vriendin nog goed voorstellen! Een lichte huivering startte bij zijn ruggegraat, maar hij onderdrukte die. Hij was geen ThunderClankat om bang te zijn! Fireheart mompelde iets tegen Minnowpaw en liep toen naar de grote rots. Minnowpaw leek op hem qua gedrag, ze stuiterde bijna rond van opwinding. Hij glimlachte en liep naar een goede plek om te wachten op de andere Clans. Moonpaw zag Brightpaw nergens, maar die zou vast wel opduiken. Hij zuchtte en liep naar een stel katten, niet ziend bij wie hij ging staan.