Strawberry keek rond, en bevroor eventjes toen haar naam geroepen werd. Geweldig, ze wou niet opvallen en nu werd haar naam over heel fourtree's geroepen? Helemaal, geweldig. Ze keek op toen Redfur op haar af liep. 'Jij bent laat.'' Fluisterde Redfur. Lichtjes geërgerd haalde Strawberry haar schouders op. Dat wist ze zelf ook wel. Wat maakte het ook uit? "Ja dat weet ik," Reageerde ze terug, en daarna liep ze weer door. Ze had geen zin om er over op der falie te krijgen of om erover te praten. Weglopen voor problemen? Misschien wel, maar dat ontkende ze voor zichzelf. Het enige wat ze wist was dat ze er geen trek in had. Met een strakke blik op haar gezicht liep ze voorwaarts, haar staart ietwat nerveus heen en weer bewegend, bang voor beschuldigende blikken. Ze trok haar blik weer iets strakker en liep stug door, misschien moest ze gewoon terug gaan naar het kamp. Maar plotseling botste een bolletje pluis tegen haar aan. Met een opgetrokken wenkbrauw keek ze om, en venijnige woorden rolden op haar tong, klaar om uitgesproken te worden, maar daarna zag ze een kleine, stamelende apprentice en haar ogen verzachten en haar oren gingen iets. Ze tikte hem aan met het puntje van haar staart, "Hey..hey rustig maar.. ik bijt niet," Probeerde ze hem te sussen, ietwat geschrokken van zijn geschrokken reactie. Ze boog haar kop iets om op ooghoogte te zitten, mits het katertje ging opkijken natuurlijk. 'Hoe heet je?" Vroeg ze.