Gathering 13/06/2011

Ripplepaw staarde naar de maan, badend in het zilverige licht. Hij ergerde zich aan het feit dat het zo fel was, hij voelde zich onthuld, kwetsbaar. Waar in starclan's naam was zijn broer gebleven? Oh wacht, die was waarschijnlijk wel ergens met een poes gaan flirten. Eventjes verspreidde een geamuseerde grijns zich over zijn gezicht. Ja.. Dat was dus een karaktertrek van Splashpaw die hij dus niet begreep, en waarschijnlijk ook nooit zou begrijpen ook. "Zeg Ripple, gaat het?" Miauwde een maar al te bekende stem achter hem. Meteen draaide Ripplepaw zich om, "Waar was je nou!.." Reageerde Ripplepaw, zijn oren platgelegd. Vervolgens stelde Splashpaw voor om andere katten te gaan ontmoeten, en meteen werd er ook een groepje uitgekozen waar ze mogelijk bij zouden kunnen zitten. Ripplepaw legde zijn oren iets achteruit, een duidelijk aarzeling. "Nou ik weet niet Splash.." Reageerde hij zachtjes. Maar Splashpaw ging er alweer vandoor. Ietwat geïrriteerd fronsend, ging Ripplepaw er toch maar achteraan, hij wou niet opnieuw alleen zijn, niet tussen al deze onbekende, en potentieel enge, katten. Daarna zette hij toch maar de achtervolging in, en ging hij achter zijn broertje zitten, zijn oren achteruit gelegd en zijn staart om zich heen gekruld. Hij knikte eventjes zachtjes als begroeting, en bleef tegen zijn broer aangedrukt zitten. Hij wou hier eigenlijk gewoon weg... Hij werd claustrofobisch van druktes.

'Brightpaw?' Mompelde hij. Langzaam keek Brightpaw om. 'Moonpaw..' Zei ze zacht. De poes was ergens gaan zitten en staarde naar Darkfire. 'Het spijt me, het was niet helemaal waar.' Murmelde hij zachtjes. 'Ik had niet tegen je moeten liegen.' Brightpaw luisterde, maar keek enkel teleur gesteld naar Moonpaw. Kwam er nog achter aan. Hij drukte zijn enus in haar flank, en keek op. Zou ze nu heel kwaad op hem zijn? Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht bij de herinnering aan Brightpaw en hem. Op hun eerste jacht had hij ook iets stoms gedaan, en ze was kwaad geweest. Maar niet lang! Zou ze dat dit keer ook kunnen doen? Moonpaw wist he tniet. Maar Brigthpaw zat bij hem in de Clan, dus als hij met iemand ruzie had, moest hij het altijd met zijn beste vriendin oplossen. Brightpaw knikte. 'Je had het mij best kunnen zegge, ik ben je vriendin, en vrienden verraden mekaar niet. Ik doe dat dus ook niet, echt waar', Zei Brightpaw. 'Snowpaw was dus op onseterrirorium, daar voor had je niet hoeven te liegen hoor, dat had iedereen over kunnen komen', zei ze zacht. 'Maar ik vergeef je', vervolgde ze. Ze drukte haar kopje tegen die van Moonpaw. Ze gaf een likje over zijn oor. Ze keek hem aan en glimlachte. Blij keek hij op, en snorde zachtjes. 'Zullen we weer bij Snowpaw gaan zitten?' Vroeg hij zachtjes. Hij stond soepel op en trippelde terug naar Snowpaw. Hij wou juist weer iets zeggen, toen een kater ertussenkwam. Hij glimlachtte vriendelijk naar haar. 'Hi pretty lady,' zei hij tegen Snowpaw. Moonpaw werd kwaad, om de een of andere reden. Een op hem gelijkend katertje verscheen achter de eerste, en leek veel verlegener. Moonpaw vond de tweede veel aardiger. 'Hey en jullie zijn?' Vroeg hij. Ze droegen ShadowClangeur. 'Ik ben Moonpaw, dit is Brightpaw en zij is Snowpaw.' Miauwde hij maar gelijk. Dan kende hij hun namen, dan was het allemaal minder afstandelijk.

'Zullen we weer bij Snowpaw gaan zitten?' Stelde Moonpaw voor. Brightpaw glimalchte en gaf hem een kopje. 'Is goed, vrienden uit andere clans nooit alleen laten op een Gathering!' Zei ze een tikkeltje vrolijker. Samen met Moonpaw liepen ze naar de alleen zittende Riverclan poes. Net toen ze haar wouw begroetten was een andere kater haar voor. 'Hi pretty lady', groette de kater haar. Een volgende katertje kwam aan gelopen, hij reageerde verlegen en knikte. Brightpaw glimlachtte even anar hem, 'Hallo', zei ze aardig. DE andere kater groette hij met een knikje. 'Ik ben Moonpaw, dit is Brightpaw en zij is Snowpaw.' Zei Moonpaw. Ze hoorde boozigheid en voedle dat. Was Moonpaw boos. Brightpaw drukte haar neusje tege zijn wang. Als teken dat het niks uit maakte. Ze vroeg zich ook af waarom ze niet neit bang was. Ag ja, ze was blij. Gewoon spontaan heel erg blij. Rustig en kalm tegelijkertijd.

Snowpaw had verbaassd opgekeken toen Moonpaw had gezegd dat hij met Brightpaw moest spreken. Ze haalde even haar schouders op en keek toen maar eens rond. Ze zag dat twee ShadowClan apprentices op haar afkwamen. ''Hi pretty lady,'' zei een van de katers en even keek ze hem vragend aan. Maar zodra de kater een gebaar maakte begon ze te grinniken. ''Hey,'' zei ze vriendelijk. Ze had nog niet door dat Brightpaw en Moonpaw alweer terug waren gekomen. ''Hey en jullie zijn?'' Even schrok Snowpaw van Moonpaw stem en keek naar hem. Ze glimlachte even vriendelijk en keek toen even naar het katertje dat heel erg veel op de eerste leek. ''Ik ben Moonpaw, dit is Brightpaw en zij is Snowpaw.'' Zei Moonpaw weer en zachtjes knikte Snowpaw. even voelde ze een stekend gevoel van jaloezie toen Brightpaw haar neus tegen Moonpaws wang aandrukte maar ze negeerde dat gauw. Ze keek weer naar het katertje dat tegen haar had gepraat. ''Zijn jullie al lang apprentices?'' Vroeg ze nu zelf en legde haar witte staart om haar al even witte voorpoten en glimlachte nu zelf. Even gleden haar ogen over alle andere katten en toen weer terug naar haar gezelschap.

-kort, sorry-

'Verdorie!' Gromde Smokepaw terwijl hij nog steeds door alle katten heen wurmde. Brutaal duwde hij enkel katten. Zijn uiterlijk was in de loop van de tijd nogal veranderd. Hij was vorser en Breder geworden. Zijn ogen waren meer naar de rode kant toe gekomen, zijn vacht was donkerder en killer. Hij zag Snowpaw en enkele andere katten.Hij knikte even te begroeting naar de witte knappe poes en liep toen verder. Toen keek hij naar de grote rots. Was dat zijn vader? Was hij leider geworden! Soms vroeg hij zich af waarom hij hem niet trainde! Hij wouw eerst zoveel op hem lijken. Maar hij was het zat! Niemand keek meer naar hem om. Niemand niet. Hij rende door de mengste katten heen en sprong naar zijn vader. Hij ging naast hem zitten. Wat hij nu ging doen was fout hij zou straf krijgen, en niet zo'n beetje ook. 'Apprentices! Zijn jullie het niet zat dat de leiders er niks aan doen dat jullie getraind worden! Jullie krijgen mentoren die niet naar je om kijken! Of gewoon niet! Zijn jullie het niet zat! Misschien word het tijd dat we dat onze leiders eens wijs maken!' Riep hij over de menigte katten. Hij zag blikken vol afgreizing, in stemming alles. Hij staarde met zijn ogen naar de anderen. Hij negeerde zijn vader.

[Oops, wat is Smoke dom bezig]

Moonpaw's houding werd vijandiger toen Splashpaw de woorden had uitgesproken. 'Hebben de dames zelf geen stem?' Vroeg hij scherp aan de kater. Zijn staart zwiepte een tikkeltje geïriteerd in de lucht.
Plotseling voelde hij de warme vacht zijn broertje, en een luid gespin borrelde op in zijn keel. 'Hi broertje,' glimlachtte hij vrolijk. 'Dit is Ripplepaw,' Miauwde hij op de zelfde toon als Moonpaw had gedaan. Alleen was dit echt nodig wegens de verlegenheid. Splashpaw hief zijn borst een beetje omhoog, en duwde zich beschermend tegen zijn broertje aan. Ripplepaw was zijn alles, als er iets met hem gebeurde, zou hij zelfmoord plegen.
Dit klonk hard, maar een leven zonder zijn tweeling, was geen leven. Splashpaw's oren wiebelden even heen en weer, waarna hij een zuchtje over zijn lippen liet rollen. 'Ik ben Splashpaw, trouwens.' Grijnsde hij simpel, waarna hij naar de rest staarde.
Snowpaw's vraag weerklonk in zijn oren, en direct werd zijn ambere blik naar hem gericht. 'Ongeveer een maan nu, dit is wel onze eerste Gathering.' Glimlachtte hij vriendelijk naar de witte RiverClan poes. 'En hoelang ben jij al een apprentice?' Vervolgde hij, zijn blik warm. Iets in hem vertelde dat hij Moonpaw niet echt mocht, en hij er geen probleem van zou maken mochten hij hem in een gevecht tegen komen.
Ondanks deze keuze, besloot hij de volle maan maar te accepteren, en zich met een wat kalmere blik naar hem te richtten. Desondanks zei hij niks, hij was niet de gene die iets fout deed. Hij richtte zijn blik op Ripplepaw, 'gaat het nog wel?' Murmelde hij zachtjes, bezorgd.

[kort]

'Zullen we weer bij Snowpaw gaan zitten?' Vroeg hij zachtjes. Hij stond soepel op en trippelde terug naar Snowpaw. Hij wou juist weer iets zeggen, toen een kater ertussenkwam. Hij glimlachtte vriendelijk naar haar. 'Hi pretty lady,' zei hij tegen Snowpaw. 'Hey,'' zei Snowpaw vriendelijk. Moonpaw werd kwaad, om de een of andere reden. Een op hem gelijkend katertje verscheen achter de eerste, en leek veel verlegener. Moonpaw vond de tweede al gelijk veel aardiger. 'Hey en jullie zijn?' Vroeg hij. Ze droegen ShadowClangeur. 'Ik ben Moonpaw, dit is Brightpaw en zij is Snowpaw.' Miauwde hij maar gelijk. Dan kende hij hun namen, dan was het allemaal minder afstandelijk.'Dit is Ripplepaw,' Miauwde hij. Moonpaw zuchtte, en liet zijn kwaadheid varen. De kater had niets gedaan! ''Zijn jullie al lang apprentices?'' Vroeg ze nu zelf en legde haar witte staart om haar al even witte voorpoten en glimlachte nu zelf. Even gleden haar ogen over alle andere katten en toen weer terug naar haar de tweeling. 'Ongeveer een maan nu, dit is wel onze eerste Gathering.' Glimlachtte hij vriendelijk naar de witte RiverClan poes. 'En hoelang ben jij al een apprentice?' Vervolgde hij, zijn blik warm. 'Het zelfde ongeveer.' Miauwde Moonpaw veel warmer dan zijn onthaal. ZIjn blik werd vriendelijk en hij keek naar de verlgen Ripplepaw. Hij glimlachte een beetje naar hem, om te laten zien dat hij aardig was. Een riverclan kat sprong op de hoogestenen en begon aan een oproep. Moonpaw staarde hem geschrokken aan, wat was die kater aan het doen? 'Apprentices! Zijn jullie het niet zat dat de leiders er niks aan doen dat jullie getraind worden! Jullie krijgen mentoren die niet naar je om kijken! Of gewoon niet! Zijn jullie het niet zat! Misschien word het tijd dat we dat onze leiders eens wijs maken!' Riep hij over de menigte katten. Moonpaw keek geschrokken naar de anderen, het was wel waar in zijn geval, maar wat die kater deed was zo fout! Zijn oren trokken naar achter.

Twee licht gekleurde ogen staarde voor zich uit, de ademhaling van een jonge tortoiseshell cat. Ze trippelde ongegeneerd, maar niet arrogant langs de weinige schaduwen. Het zilveren maanlicht gluurde over haar vacht, terwijl ze naar de katten keek. Vixensoul volgde haar Clanleader, Crookedstar over de kleine heuvel. In het dal hadden zich al veel katten verzameld, achteraan de groep die Crooked had mee genomen, liep ze. Haar blik gleed vanaf hier overzichtelijk over de verschillende gelaten. Bijna direct viel haar de nieuwe kat op, op de deputy plaats van ThunderClan. Nieuwsgierig als ze was, trippelde ze wat sneller naar beneden. Toen ze de menigte in liep, werd haar lichaam naar de verschillende kanten geduwd. 'Holy moly, kijk eens uit.' Snauwde ze, terwijl ze haar ogen gefixeerd had op de vuurrode vacht. Plotseling herkende ze de kat, het was die kittypet, die Bluestar in de Clan had opgenomen. Vixensoul had hem nog nooit eerder gezien. Haar irrissen reflecteerde de kat, haar wangen kleurde plotseling rood, het bloed steeg naar haar hoofd. Ookal zag je dit niet onder haar dikke vacht. Ze had de missie van haar vader, de Clans te bestuuderen, om BloodClan te helpen hen aan te vallen. Misschien was praten met de deputy een goed idee? Haar zachte poten liepen naar de vuurrode kater toe. Vixen's prachtige tortie vacht, viel niet echt op als ze zich tussen de katten doorperste naar haar einddoel. Ze ging voor Fireheart zitten, 'hey.' Glimlachtte ze, haar ogen schenen zachtjes in het zwakke maanlicht. 'Wat is je naam?' Voegde ze toe aan haar begroeting. Ze bestuudeerde de grote, schijnende, groene ogen. Een tintelend gevoel verspreidde zich in haar lichaam, een briesje speelde met haar haren, als ze rustig afwachtte.

[KORT]

Ripplepaw duwde zijn vacht tegen de warme vacht van Splashpaw aan, nog altijd zeer ongemakkelijk. Zijn oren had hij platgelegd in zijn nek, en hij keek ongemakkelijk om zich heen. Eventjes wierp hij zijn blik een blik over het groepje katten waar Splashpaw hem heen had gesleept, maar daarna sloeg hij zijn heldere, groen-blauwe ogen weer neer naar zijn voorpoten. Hij vond dit niet leuk, hij vond dit totaal niet leuk, de andere kater genaamd Moonpaw leek boos te reageren, iets wat hem alleen maar nerveuzer maakte. Splashpaw stelde hen allebei voor, en Ripplepaw voelde zich opgelucht dat Splashpaw aanvoelde dat hij daar op dit moment nog echt niet klaar voor was. Hij knikte eventjes voorzichtig naar de 3 andere apprentices. "Hallo.." Miauwde hij zachtjes als begroeting. Het was misschien niet veel, maar voor hem was het al een grote stap. Maar plots sprong er een apprentice op de hoge rots, en geschrokken keek hij op. Zijn blik was een mengeling van afschuw en een frons. Hoe durfde dat katertje zomaar op de grote rots te springen en wat zat hij toch een onzin uit te kramen. Uiteindelijk draaide hij zijn kop maar weer terug naar de groep, nog altijd stilletjes tegen zijn broer aangedrukt. "Gaat het nog wel?" Murmulde Splashpaw in zijn oor, en als reactie knikte Ripplepaw zachtjes. Normaal was hij veel bijdehanter en vrolijker, maar dit was nou eenmaal het effect die grote groepen op hem hadden.

Snowpaw ontspande zich even en glimlachte opnieuw. ''Hebben de dames zelf geen stem?'' Vroeg de ShadowClan apprentice scherp aan Moonpaw. Even schoten Snowpaws oren een stukje naar achteren maar al snel trok ze ze weer recht. Niemand mocht merken wat ze voelde. Haar ogen gleden naar het andere katertje dat bijna precies hetzelfde was als de kater die haar had aangesproken. De kater stelde de andere kater voor als Ripplepaw, dit was blijkbaar zijn broertje. Even kon ze het niet laten om weer te glimlachen en keek weer rond. Er was zoveel te zien, maar het was nog wel een beetje bangmakend. Maar toen stelde de andere kater zich voor als Splashpaw en opnieuw glimlachte ze. Ze vond het wel een grappige naam, je hoorde hem niet zo vaak. Zodra ze haar vraag had gesteld richtte Splashpaw zijn ambere ogen op haar. ''Ongeveer een maan nu, dit is wel onze eerste Gathering.'' Splashpaw glimlachte vriendelijk naar haar en ze knikte even. Dat was ongeveer net zo lang als dat zij apprentice was. ''En hoelang ben jij al een apprentice?'' Vroeg Splashpaw nu en ze richtte haar helderblauwe ogen op hem. ''Ik ben nu ook ongeveer een maan apprentice,'' mauwde ze vriendelijk en keek even naar Moonpaw. ''Apprentices! Zijn jullie het niet zat dat de leiders er niks aan doen dat jullie getraind worden! Jullie krijgen mentoren die niet naar je om kijken! Of gewoon niet! Zijn jullie het niet zat! Misschien word het tijd dat we dat onze leiders eens wijs maken!'' Zo klonk ineens een stem. Onmiddelijk keek Snowpaw op en herkende Smokepaw en legde haar oren in haar nek. Waar was hij wel niet mee bezig?

-damn flutpost-

''Apprentices! Zijn jullie het niet zat dat de leiders er niks aan doen dat jullie getraind worden! Jullie krijgen mentoren die niet naar je om kijken! Of gewoon niet! Zijn jullie het niet zat! Misschien word het tijd dat we dat onze leiders eens wijs maken!'' Een brutale stem, afkomstig van een Apprentice die zo pardoes voor Bluestars neus sprong. Haar blauwe ogen werden tot spleetjes gekregen.
'Crookedstar, misschien is het handig je apprentices wat respect bij te brengen.' Mauwde ze scherp, diep ademhalend om niet zo uit te vallen als ze wilde. 'En aangezien ik Crookedstar ken, weet ik dat hij zijn Clan goed behandeld, dus hoe durf je ons zo te beschuldigen?' Grauwde ze, haar oude vriend een tikkeltje verdedigend.
Met een duw zwaai van haar staart, dwong ze de Apprentice van de rots af te gaan, waarna ze haar blauwe blik op de andere katten richtte. 'Hollystar,' zuchtte ze met de nadruk op 'star.' Ze slikte, haar ogen duf met verlies. 'Het doet me spijt om te horen dat, Tallstar is overleden. May he watch over us in StarClan.' Murmelde ze zachtjes, terwijl ze haar blik naar beneden richtte. Ze hief haar stem omhoog, 'wel hebben wij een nieuwe deputy! Fireheart heeft de taken van Ravenwing op zich genomen, verdere informatie is niet nodig.' Mauwde ze glimlachend. Ze knipperde met haar ogen.

-KORTSTOMSORRYAAWH D:-

Ze had op de weg dan wel niet naast hem gelopen maar ze was blij dat hij er ten minste was. Nu was ze ten minste niet alleen op de Gathering. Ze hield van Gatherings, maar ze had een vaag voorgevoel dat deze Gathering iets vreemds mee had gebracht. Aan het eind van deze Gathering zou ze iets weten wat voorheen een groot mysterie zou zijn geweest. Alleen ze wist bij lange na niet wat dat nou was. Ze versnelde haar soepele passen tot ze bij de kop van de groep was aangekomen en vanaf daar was ze naar beneden gerend. Rechtstreeks naar de andere katten, rechtstreeks in de armen van het grootste mysterie van haar jonge leven. Ze waren gelukkig niet de eerste. De ThunderClan, de Clan van haar moeder,was er al en Windflame keek aandachtig naar alle andere katten.

Zodra ze was begonnen met vragen stellen aan Moonstream merkte ze dat Pantherface naast haar was komen zitten en een zacht gesnor rees op uit haar keel. Ze draaide haar kop naar hem en een glimlach versierde haar witte snuitje. Ze was blij dat hij erbij was komen zitten en dat was ook zonder twijfel te zien in haar ogen. Hoewel ze doorhad dat hij niet wist waar het over ging vond ze het niet erg. '' Ik leg het later nog wel een keer uit,'' murmelde ze zacht tegen hem en knipperde even. Daarna richtte ze haar blik weer op Moonstream, wachtend op een antwoord. Ze was best nieuwsgierig hoe het met Skykit was afgelopen, maar dat zou iedereen zijn die het kleine poesje had ontmoet. Haar ogen schoten opzij toen ze een zwarte vacht zag aankomen. De poes draaide meteen volledig haar kop en bekeek de kat. Haar geur vertelde haar dat het een poes was, maar toch was er iets anders aan haar geur. Ook haar groene ogen kwamen haar vaag bekend voor. Even schudde Windflame haar kop, hoe kon een ThunderClankat haar nu bekend voorkomen? Tenzij... Nee dat was onmogelijk. Ze schudde opnieuw haar kop en toen de zwarte poes sprak keek ze meteen weer op. '' Hallo,'' groette de poes en meteen schoten er herinneringen door haar hoofd. Even boog Windflame haar hoofd. Hoe kalm ze ook leek te zijn, op dit moment raasden honderden gedachtes door haar hoofd. Even vergat ze te antwoorden maar al gauw vond ze haar stem terug. '' Hallo,'' zei ze beleefd. Al gauw richtte ze haar ogen weer op en keek de zwarte poes recht in de ogen. '' Ik ben Windflame, en jij?'' vroeg ze, zich van geen kwaad bewust. Ze vond het leuk om namen van anderen te horen. Vooral omdat er zoveel variatie was.

''Apprentices! Zijn jullie het niet zat dat de leiders er niks aan doen dat jullie getraind worden! Jullie krijgen mentoren die niet naar je om kijken! Of gewoon niet! Zijn jullie het niet zat! Misschien word het tijd dat we dat onze leiders eens wijs maken!'' Klonk ineens de stem van Smokepaw en Dreamheart verstarde. Ze zag hem recht voor Bluestar zitten. Dreamheart gromde bij het zien van de apprentice. Waar was hij mee bezig! "Crookedstar, misschien is het handig je apprentices wat respect bij te brengen." Mauwde de Thunderclanleider scherp. "En aangezien ik Crookedstar ken, weet ik dat hij zijn Clan goed behandeld, dus hoe durf je ons zo te beschuldigen?" Met een duw zwaai van haar staart, dwong Bluestar de Apprentice van de rots af te gaan. Dreamheart wurmde zich naar voren waar ze Smokepaw opving. "Waar denk je dat je mee bezig bent." Siste ze terwijl ze hem boos aankeek. Ze kon het niet laten om zich hier iets van aan te trekken. Ze hielt haar blik strak op Smokepaw en hoorde licht in de verte Bluestar zeggen dat ze een nieuwe Deputy had. Dreamheart zou Fireheart later wel feliciteren als ze er tijd voor had. Eerst wou ze weten waarom Smokepaw zich zo had gedragen.

(omg kort maar moest even T_T )

Summerbreeze bekeek de katten waarbij ze was gaan zitten nog eens beter, een grijze RiverClan poes die de zwart-witte WindClan poes al leek te kennen en nog een WindCLan kater. '' Hallo,'' zei de WindClan poes beleefd terug, de andere katten hadden nog niet gereageerd. Iets in de klank van de sterm van de WindClan poes deed haar herrinneren aan haar moeder, die het leven had gelaten bij de geboorte van die last post van een Moonpaw, hij was misschien haar broertje, haar half-broertje eigenlijk, hij had namelijk wel puur ThunderClan bloed, maar ze mocht hem niet, wat misschien grotendeels kwam doordat hun moeder bij zijn geboorte om het leven was gekomen. Maar Summerbreeze werd ruw uit de gedachten gerukt door dat de WindClan poes vriendelijk tegen haar sprak, net als haar moeder altijd deed. '' Ik ben Windflame, en jij?'' zei Windflame terwijl hun ogen elkaar ontmoeten, heel even stokte Summerbreeze' adem, maar haar verstand overwon haar hoop, er konden duizenden warriors zijn die met wind begonnen in de WindClan. 'Summerbreeze' antwoorde ze toonloos op haar kille manier van praatten die ze deze keer iets aanzette. Ze wende haar blik van de poes af maar liet soms haar blik toch op haar vallen, ze kon er niets aan doen, ondertussen dwaalde haar blik af naar haar half broertje die een stukje verderop zat, ze mocht hem niet maar voelde zich wel verantwoordelijk voor hem, hij was aan het praatten met andere apprentices waarvan een paar uit een andere clan.

Zoals altijd wachtte Windflame geduldig op het antwoord van de zwarte ThunderClan poes. Voor zover zij wist had ze vaak op haar moeder geleken, in haar manier van spreken vooral. Even zuchtte ze en keek rond om te zien of er nog meer katten kwamen. De RiverClan was al aangekomen, maar onder de leiding van Stormtail in plaats van Crookedstar. Even fronste ze verbaasd en het werd nog erger toen ineens een apprentice voor Bluestar op de grote rots sprong en begon te spreken. ''Apprentices! Zijn jullie het niet zat dat de leiders er niks aan doen dat jullie getraind worden! Jullie krijgen mentoren die niet naar je om kijken! Of gewoon niet! Zijn jullie het niet zat! Misschien word het tijd dat we dat onze leiders eens wijs maken!'' Ze keek toe hoe Bluestar iets zei en de apprentice van de rots afduwde. Haar aandacht werd weer getrokken doordat de zwarte poes weer sprak. ''Summerbreeze'' Zei de poes toonloos en even keek Windflame de poes verbaasd aan. Was zij? Nee, dat was onmogelijk! Ze schudde even met haar kop en keek opnieuw naar de poes. Opnieuw vergat ze dat ze moest antwoorden en slikte even. ''Aangenaam,'' sprak ze zacht, recht in de ogen van de zwarte poes kijkend. Haar staart zwaaide zachtjes heen en weer terwijl Windflame naar haar poten keek. Ze had een vreemd gevoel bij deze poes, maar ze kon hem niet plaatsen.

-fluttypost-

STORMTAIL IS GEARIVEERD MET DE RIVERCLAN. CROOKEDSTAR IS ER NIET.


Stormtail keek op naar de rots en slikte even. Hij gaf zichzelf rust deed zijn ogen dicht en weer open. Nu hij naar de rots keek straalde er trots en wijsheid bij hem uit. Daarna sprong hij op de rots, hij draaide zich om en keek rechtvaardig naar alle katten. Hij wist dat ze het raar zouden vinden. Toen hij daar zat, zag hij de rode poes die naar leider rook. Zijn hart werd even een moment weer zwaar. Kon het hier dan ook nooit eens goed gaan? Maar voordat zijn gedachte ook maar ten einde waren, sprong Smokepaw op de rots: ''Apprentices! Zijn jullie het niet zat dat de leiders er niks aan doen dat jullie niet getraind worden! Jullie krijgen mentoren die niet naar je om kijken! Of gewoon niet! Zijn jullie het niet zat! Misschien word het tijd dat we dat onze leiders eens wijs maken!'' Stormtail keek verward naar zijn zoon die er overtuigd uitzag. Hij kreeg een frons op zijn gezicht maar voordat hij wat wilde zeggen was Bleustar hem voor: 'Crookedstar, misschien is het handig je apprentices wat respect bij te brengen. En aangezien ik Crookedstar ken, weet ik dat hij zijn Clan goed behandeld, dus hoe durf je ons zo te beschuldigen?'' Zo te zien had Bleustar het niet in de gaten gehad dat hij er was maar vond het niet erg. Hij hervond zijn eigen rust even, en reageerde op de situatie, Ahum.., Bleustar. Zoals je ziet is Crookedstar op dit moment niet aanwezich, vrees niet hij is niet dood. Maar daar kom ik later op terug. Want eerst wil ik me even veronschuldigen van het ongelofenlijk ongepaste gedrag van mijn zoon...'' Hij keek treng en boos naar Smokepaw. Hij snouwde voor het eerts tegen zijn zoon en zei tegen hem, '' Ik spreek jou later nog wel mannetje! En nu van die rots af!'' Bleustar manuvreerde hem van de rots af. Hij zag hoe Dreamheart hem opving. Stormtail keek haar even een ogenblik dankbaar aan. Hij zou Smokepaw later die dagen echt hier nog wel even over spreken. Uiteindelijk ging de Gathering verder. Bleustar wende zich even tot de blijkbaar hetende Hollystar. En nu zag Stormtail oook dat het de poes was van de vorige Gathering, ze was de Deputy geweest dus nu uiteraard leider.
'Het doet me spijt om te horen dat, Tallstar is overleden. May he watch over us in StarClan.Wel hebben wij een nieuwe deputy! Fireheart heeft de taken van Ravenwing op zich genomen, verdere informatie is niet nodig.' Zei Bleustar ook uiteindelijk. Zo te zien was de Gathering ook gelijk begonnen, het was een goed moment met wat mindere omstandigheden. Stormtail reageerde op haar en ook op Hollystar, '' Ik vind het erg triestig en verdrietig van Tallstar, veel sterkte, ook voor de clan ik hoop dat het goed komt.'' Hij keek de Windclan katten veelbetekenend aan. '' Maar ik wil je ook feliciteren als als nieuwe leider van de Windclan. Ik hoop dat je het goed zult doen maar dat komt ook vast wel goed.'' Daarna wende hij zich tot de Thunderclan katten. Gefeliciteerd met jullie nieuwe Deputy, Fireheart. Sucses daar mee Fireheart'' Hij glimlachte trots naar de rode kater die vroeger poesiepoes was geweest maar het wonderbaarlijk erg ver had geschopt. Stormtail was onder de indruk van hem, de kater had zijn respect werkenlijk verdient. Nu melde hij zijn eigen nieuws. '' En uiteindelijk zal ik het over de Riverclan hebben. Jullie zullen wel raar gekeken hebben toen ik de rots op sprong, maar ik ben de nieuwe Deputy van de Riverclan, mijn naam zoals vele weten is, Stormtail.Crookedstar is ziek, en kan daarom niet aanwezich zijn.'' Er ontstond wat geroemoer onder de katten maar met een kalme blik suste hij die rustig. '' Wees niet bang katten, het is niet dodenlijk, alleen.. Als hij met ons megekomen zou zijn was dat mischien wel het geval. En onze clan wil het niet hebben dat onze leider nog een leven verliest. Het spijt me voor het ongemak we zorgen dat Crookedstar zo snel mogenlijk beter is uiteraard, verder gaat het in onze clan prima. Onze leerlingen.. worden wel degenlijk goed getraind.. Al vind een bepaald persoon van niet. Maar maak jullie geen zorgen, dit komt goed. '' Hij was zo,n beetje klaar met zijn gedaalte en trok zich weer een beetje terug op de rots. Hij hoopte vurig dat hij het goed had gedaan. Het was zijn eerste keer als Deputy, deze keer had hij zoveel mogenlijk wijs gesproken en goed naar Crookedstar,s voorbeeld gedaan.

Met haastige passen volgde Strawberry de thunderclan katten op een afstand. Ze was laat teruggekeerd van haar jachtpartij omdat ze geuren had geroken die nogal buiten de maat waren gevallen, rogue geuren.. of juist geuren van andere clans. Het was zo raar, ze kon het niet helemaal plaatsen. Maar goed, ze had dus de patrouille naar de gathering gemist, en was er dus maar achteraan gerend. De kruinen van de grote eiken van fourtree's kwamen al gauw in haar zicht, maar het viel toch vies tegen hoe ver weg het was. Uiteindelijk kon zij ook, al was ze een klein beetje laat, de helling afglijden en de open plek in lopen. Maarja.. als je laat was.. had iedereen al een gesprekspartner gevonden. Ze slikte ietwat nerveus en bleef eventjes stil staan, ze had geen idee wat ze moest doen. Uiteindelijk liep ze gewoon maar op de menigte katten af, onder het motto op hoop van zegen. Wie weet zou het helpen? Naja.. anders was ze de gathering maar alleen. Voorzichtig keek ze rond, haar oren onzeker naar achter gelegd.

Refur liep helemaal achteraan in de groep. Ze was stil in tegenstelling tot de andere katten die aan het praten waren over wat er allemaal zou gaan gebeuren op de gathering. Toen ze aankwamen ging Redfur stil ergens achterin zitten. Gatherings waren interssant dat wel, maar nooit kwam er iemand naar haar toe om erover te spreken, en als zij het probeerde hadden ze meestal geen tijd. Ze zuchtte stilletjes. Haar staart krulde zich netjes om haar poten heen, vanf hier kon ze alles zien. Ze zag Strawberry om haar heen kijken met haar oren plat tegen haar kop. Die moest zeker te laat zijn, want Redfur had haar niet in de groep opgemerkt.''Strawberry!'' RIep ze duidelijk hoorbaar voor Strawberry maar wat minder voor de anderen. Ze hield niet zo van opvallen. Ze riep Strawberry nog een keer. Ze stond op maar ging direct weer zitten, daar in die menigte lopen was wel heel eng. Ze slikte even en haar oren gingen van plat weer naar voren. Ze stond uiteindelijk op en liep naar Strawberry toe.''Jij bent laat.'' Zei ze zachtjes zodat weinig katten het konden horen.

Fireheart bleef trots op zijn plaats zitten terwijl de andere deputy's verschenen. Stormtail nam geen plaats naast de rots, maar klom erop. Er moest dus wel iets met Crookedstar zijn, een reden waarom de kater niet op deze gathering kon komen. Pas toen merkte hij een mooie tortoiseshell op die zijn kant op trippelde. Ze ging pal voor hem zitten en keek hem aan met haar amberkleurige ogen. Hij knikte even als begroeting. 'Mijn naam is Fireheart, en wat is de jouwe?' vroeg hij vriendelijk. Een kleine glimlach sierde zijn lippen. De gathering was de enige plek waar je ongestoord met andere katten van andere Clans kon kletsen, zonder dat je de regels brak. Hij sloeg zijn staart om zijn poten en keek toen omhoog, aangezien er zich daar nogal wat dreigends afspeelde. Bluestar begon de gathering al en kondigde hem aan. Zijn houding werd netter en zijn borst stak hij iet wat vooruit terwijl hij zijn vacht een beetje op zette en de Clans met trots aankeek. Stormtail begon te spreken voor RiverClan en wenste hem succes. Firehearts mondhoeken schoten omhoog. 'Dank je, Stormtail' zei hij en knikte eervol naar de deputy op de rots. Daarna schoten zijn ogen weer terug naar de tortoiseshell, waarvan hij de naam nog niet wist.

De kleine bruin gestreepte kater probeerde zich groot te maken. Hij was opgewonden, maar toch ook weer nerveus. Het was zijn aller eerste Gathering… En opnieuw kon hij alleen maar denken aan wat er mis kon gaan. Natuurlijk had hij steun aan de gedachte dat zijn moeder er ook was; zij was er altijd, ze was en bleef Deputy. En Cinderpaw was er ook, gelukkig. En als hij bij haar zou blijven, zou alles goedkomen. Desnoods kon hij zich achter haar verstoppen; of in haar pluizige vacht… Nee, dat was gewoon een vreemde gedachte. Maar toch; het zou daar lekker warm zijn en veilig. Hoewel ze hem natuurlijk uit zou lachen – Nee, toe zou lachen. Cinderpaw lachte hem niet uit, ze was een van de weinigen en dat stelde hij erg op prijs.
Maar hij kon haar niet vinden. Er waren zoveel katten, en al die verschillende geuren maakten hem misselijk. Hij werd er zelfs duizelig van. Met zijn ogen halfdicht liep hij door de menigte katten heen, probeerde zich een weg erdoorheen te banen. Hij ging er dom genoeg vanuit dat hij haar zo ooit wel zou vinden, ooit ja. Als de Gathering over was, als ze weer in het kamp waren. Wanhopig keek hij om zich heen, begon licht in paniek te raken. Wie kon voormogelijk houden dat er zoveel katten hier huisden? Hij kreeg een benauwd en verstikkend gevoel, vond het niet fijn tussen zoveel anderen.
Volledig in paniek door al de nare gevoels die hij had zette hij het op een rennen, forceerde zich een weg langs iedereen; als hij er maar uit kwam. Net toen hij dacht dat hij het gered had botste hij tegen iemand aan. Degene waartegen hij op botste was te groot om daardoor om te vallen, maar hij viel naar achteren; op zijn rug. Onhandig krabbelde hij snel overeind. Hij hield zijn blik strak op de grond gericht, was bang om de ander aan te kijken. ‘Sorry, duizendmaal sorry. Ik had niet bedoeld om tegen U op te botsen… Ik… Het is gewoon dat… Het is mijn eerste Gathering en ik ben soms gewoon nogal onhandig… Het spijt me zo,’ stamelde, hoewel je het ook wel stotteren kon noemen, hij zachtjes. Nog steeds durfde hij niet op te kijken, bereidde zich voor op iemands boze woorden die op hem gericht zouden zijn.

* Er is al bepaald tegen wie Wrenny op botst (;
* EN DIT TOPIC MOET LEVEN >U