The things we lost

Onderwerp: The things we lost di 29 nov 2016 - 19:59

Nu hij deputy was geworden, was er een verantwoordelijkheid op zijn schouders gevallen. Het was nu aan hem om Tall en de clan zo goed mogelijk te ondersteunen en de patrols uit te delen. Dit zou zeker niet makkelijk worden en dat wist hij. Hij had wel door dat er katten waren die Tall niet als leider wilden zien, vooral niet nu het nog zo kort geleden was dat Innerstar overleden was. Toch had hij nu uiteindelijk de stap genomen om weer naar de Marshlands te gaan. Hij had het tot nu toe proberen te voorkomen, omdat het hem er alleen maar aan deed herinneren hoe Innerstar eraan toe was geweest toen ze haar hadden gevonden. Hij wist echter dat hij dit niet voor eeuwig kon vermijden en daarom was hij er nu naartoe gegaan. Hij was echter nog niet van plan om de precieze plek op te gaan zoeken waar ze Innerstar hadden gevonden, want waarschijnlijk zouden de sporen ervan nog wel te zien zijn.

[Fawnstep]

Onderwerp: Re: The things we lost di 29 nov 2016 - 20:34

Om haar angsten te overkomen.. moest ze die opzoeken.. toch? Fawnstep was naar de Marshlands gegaan vandaag. Volgens de verhalen was dit de plaats waar haar moeder gevonden was. En de zwarte kattin had ergens het gevoel dat ze op deze plaats dichter bij haar moeder was. Het was vreemd, ze vond het geen fijn gevoel maar het trok haar aan als een soort magneet, deze plaats. Maar het was in elk geval beter dan in het kamp, daar waar iedereen op haar neerkeek. Iedereen wist van de schande wat betreft haar kittens. Eerst had ze een nest met Ashdrizzle, complete chaos was daarmee veroorzaakt. Toen bracht ze kittens ter wereld van Thrushdive die feitelijk vreemd was gegaan omdat hij de partner van Snowynight was geweest en tenslotte had ze ook nog eens een nest gebaard na zijn dood. StarClan had het hele laatste nest van haar afgepakt. Zes van haar kinderen waren al in StarClan. Één van het eerste nestje, twee van het tweede nestje en drie van het derde nestje. Hoe ironisch was het toch ook. Ze had net zoveel levende als dode kinderen. Fawnstep was eenzaam, altijd al geweest. Ze had de hoop om iemand te vinden manen geleden al opgegeven, na de dood van Thrushdive.
Pootstappen lieten haar opschrikken, haar gedachten waren ver weg geweest. Snel knipperde ze haar tranen weg. "Oh.. ehm.. Acorndust.." kort knikte ze de nieuwe deputy toe. Het was wel eventjes wennen.

Onderwerp: Re: The things we lost wo 30 nov 2016 - 21:47

Een zwarte vacht trok zijn aandacht, hij had misschien niet helemaal verwacht om iemand tegen te komen, maar hij kon niet ontkennen dat het een mogelijkheid was geweest. Het leek erop dat hij Fawnstep had laten schrikken, ook al wist hij de reden niet waarom. Acorndust wist dat de poes de dochter van Innerstar was en daarbij kon het voor haar nu waarschijnlijk niet makkelijk zijn op het moment. Hij zag dan ook nog net hoe ze haar tranen weg knipperde, maar besloot er niet op in te gaan. "Fawnstep," Begroette hij haar dan ook terwijl hij zelf ook een kort knikje gaf. Wat hij nu echter verder moest zeggen, wist hij zo goed even niet. Vragen waarom ze hier was zou het misschien wat ongemakkelijk maken, maar hetzelfde kon gebeuren als hij stil zou blijven. Vragen hoe het ging was nu ook geen optie, dus wat zou hij wel kunnen zeggen of vragen?

Onderwerp: Re: The things we lost za 3 dec 2016 - 19:40

De kattin knikte een keer kort toen de kater haar naam uitsprak ter begroeting. Voor een moment had ze haar blik afgewend, de tijd genomen om haar tranen weg te knipperen en om zeker te maken dat het schorre van eerder iets uit haar stem was verdwenen. "Hoe is het om deputy te zijn?" herpakte ze zichzelf om een pijnlijke stilte te verbreken. Het moest vast niet makkelijk zijn om zo'n grote verantwoordelijkheid te dragen. Daarbij was het voor de clan altijd moeilijk als er na een lange tijd iemand anders op die plaats kwam te staan, net zoals het moeilijk was geweest voor iedereen toen Shrewstar dood was gegaan. Ergens was het wel onbedenkelijk. Eerst Shrewstar, nu zo snel alweer Innerstar. Ze hoopte dat Tallshadow het goed zou gaan doen, want hij was een geweldige kater.

Onderwerp: Re: The things we lost ma 5 dec 2016 - 16:15

De vraag die de stilte verbrak liet hem voor een moment nadenken hoe hij dit het beste kon zeggen. Het was zeker niet makkelijk voor hem met alles dat er was gebeurd en de taken die hij er nu bij had gekregen. Ook al had hij de taken nu wel aardig al onder de knie, echter was het meer dat niet iedereen hem leek te accepteren als de deputy en Tall als de leider. Dat was meer wat het nog wel lastiger maakte en hij wist dan ook dat hij het respect van een aantal eerst moest verdienen. "Aan de ene kant best lastig. Sommige lijken het nog niet te willen accepteren wat er allemaal is gebeurd." Direct en eerlijk dat was iets dat hij toch wel was en dat kwam ook in dit antwoord weer naar voren. "Verder begin ik aan de taken gewend te raken." Hij had geen idee of hij meer moest zeggen, maar dit leek hem een fatsoenlijk antwoord.

Onderwerp: Re: The things we lost