Agility is important |Training 1|

Ze had de drukke Swiftpaw mee het kamp uit genomen. "Gezien je al apprentice bent geweest heeft je vorige mentor je het territorium al laten zien, want zo begint elke training. Daarom heb ik besloten om vandaag bezig te gaan met behendigheid, want dat is heel belangrijk op alle fronten," vertelde Roughflower aan haar apprentice. Elke apprentice zou altijd getraind blijven worden, zo werkte het in clans en daarbij was geen uitzondering mogelijk! Dus geen enkele apprentice kon zeggen dat die niet getraind werd. "Vertel eens wat je al geleerd hebt?" Vroeg Roughflower terwijl ze Swiftpaw mee begeleidde richting Little Creek. Daar had Roughflower een leuk ideetje in petto.

OOC: Eerste post voor Swiftpaw

Swiftpaw volgde zijn gestreepte mentor, hij was totaal niet moe. Zelfs opgewekter dan eerst, hij zwiepte speels met zijn staart. "Gezien je al apprentice bent geweest heeft je vorige mentor je het territorium al laten zien, want zo begint elke training. Daarom heb ik besloten om vandaag bezig te gaan met behendigheid, want dat is heel belangrijk op alle fronten," vertelde Roughflower aan haar apprentice. "Vertel eens wat je al geleerd hebt?" Vroeg Roughflower terwijl ze Swiftpaw mee begeleidde richting Little Creek. Mmmmh, nu moest hij nadenken. Hij was door de opwinding alles vergeten wat hij geleerd had, al herinnerde hij iets door een bekende geur. Het was een duidelijke geur van een prooi, "Ik heb leren jagen bij mijn vorige mentor en.. en ik heb leren vechten al.. Heb ik dus niet het territorium gezien.. Dus waar gaan we heen, mate?" Antwoorde hij opgewonden, zwiepend met zijn staart. Hij stond al te trippelen, hij wilde het zo graag weten. Hij kende zijn mentor niet goed al verlangde hij om met haar iets te doen, iets. Iets leuks, iets waarin hij kon vluchten en zich levend kon voelen.

Oké, de mentor van Swiftpaw had het dus iets anders aan gepakt, prima. Toen Swiftpaw zijn zin echter afsloot vernauwde Roughflower haar ogen. "Zo hoefde ik vroeger niet tegen mijn mentor te spreken, dus beter praat jij ook gewoon tegen mij zoals een apprentice tegen zijn mentor spreekt," zei ze, haar ogen vernauwend. U en mevrouw was niet nodig, maar een beetje netheid zou ze op prijs stellen. "Dus je kan al jagen en vechten," ging ze verder. "Dat houd in dat je al bijna klaar bent om warrior te worden." Roughflower ging zo staan dat Swiftpaw haar recht aan moest kijken. "Val me aan dan," vervolgde ze. Ze zou bezig gaan met de behendigheid van de apprentice en hem ook wat realiteit bij brengen. Dus dat ging leuk worden.

De jonge Swift keek de ruige bloem aan, ze had haar ogen vernauwd.. Dammm dit ging zeer doen, ze was gevaarlijk. Hij kon nog vluchten, nu kon het nog. "Zo hoefde ik vroeger niet tegen mijn mentor te spreken, dus beter praat jij ook gewoon tegen mij zoals een apprentice tegen zijn mentor spreekt," zei zijn mentor streng. De jonge apprentice slikte kort, dit was een gevaarlijke dame. Heel gevaarlijk, ze hadden haar moeten labelen. "Yes sir," Miauwde hij waarna hij zijn poot tegen zijn voorhoofd aan hield, hij fronste even toen de kattin veder ging. Hij was al een getrainde kater door zijn mentor en ook door levenservaring. "Dus je kan al jagen en vechten," ging ze verder. "Dat houd in dat je al bijna klaar bent om warrior te worden." Miauwde Roughflower ging zo staan dat Swiftpaw haar recht aan moest kijken. Hij keek haar recht aan, "Val me aan dan," vervolgde ze. Dammm, moest hij tegen haar vechten. Mocht hij niet met haar vriendje vechten die lurking heten? Dat was misschien nog gezellig gewonden, "hey voordat we beginnen zou ik je een awkward vraag mogen stellen?" Miauwde hij vragen met zijn poot dit keer stekend omhoog. Als ze het serieus wilde hebben oké al wilde hij het op zijn manier grappig maken, "Waar is je vriendje naar toe? Ik hoopte dat hij erbij zou zijn." Miauwde hij afkeurend, mannen onder elkaar was leuker dan vrouw en man onder elkaar. Gelukkig hoefde hij dat nog niet te weten, gelukkig..

Op de volgende reactie van Swiftpaw rolde Roughflower met haar ogen. Sir nog wel, ze wist toch echt zeker dat er geen ballen tussen haar achterpoten hingen. Vervolgens vertelde Swiftpaw wat hij al geleerd had en daaruit maakte Roughflower op dat hij al klaar was met trainen, al was dat sarcasme. De apprentice was nog maar zeven moons jong. Hij leek nog niet eens op een volwassen kater. Daarom daagde ze hem uit om haar aan te vallen, maar nee hoor, meneer had eerst iets anders. De vraag verbaasde haar en irriteerde haar ook. "Mijn vriendje kan elk moment komen of is nu eerst bezig met belangrijke warrior taken, waar jij nooit aan toe zal komen als jij zo door blijft ratelen," reageerde Roughflower bits. Dat was ze niet van zichzelf gewend, zeker niet omdat Roughflower meer van enthousiasme en jeugdigheid was. Misschien had Lurkingshade wat dat betreft gelijk met het ouder worden. "En nu, val me aan!" Herhaalde Roughflower, haar lip uitdagend opkrullend. Dat jonge katertje moest echt geen poezen gaan onderschatten, daar kon hij nog wel eens spijt van gaan krijgen.

Hij was ze gevolgd na nog even wat gejaagd te hebben. Hij moest gewoon nog een prooi halen en dan was hij klaar voor vandaag. Daarom kwam hij wat later toe, maar hij kon duidelijk wel nog Rough horen. Een mondhoek krulde kalm op waarna hij stil tevoorschijn kwam en even scherp keek naar de jonge kater. Alsof hij hem testte. Als dit mannetje dacht zijn partner uit te dagen, dan wist hij nog lang niet waar hij aan was begonnen. Jep...

Swift keek naar Rough, zijn mentor. Oké, hij had vechten en jagen geleerd alleen had hij de basis geleerd van beiden. Dus beiden kon hij wel een beetje, hij had namelijk eerder met zijn vorige mentor gevochten. Hij moest dan vecht technieken uitoefenen, al was hij er geen pro in. Zijn mentor sprak altijd dat Swift te lui was om zijn training voort te zetten, jup problem child. "Mijn vriendje kan elk moment komen of is nu eerst bezig met belangrijke warrior taken, waar jij nooit aan toe zal komen als jij zo door blijft ratelen," reageerde Roughflower bits. Moké that make sense, ieder geval. Hij wilde nooit een krijger worden, lekker een lui apprentices leven was goed genoeg. "En nu, val me aan!" Herhaalde Roughflower, haar lip uitdagend opkrullend. Even dacht Swift na, ze dreigde het nog al voor zijn gevoel. Was dat wat mentoren altijd deden? Al luisterde hij, hij knikte en ging in vechtstand staan. Al was vechtstand bijna hetzelfde als twee kittens zouden spelen stand, hij wist niet of hij zijn klauwen moest ontbloten bij dit gevecht dus dat deed hij niet. Hij wist 120% zeker dat ze hem binnen 1 seconde op de grond zou gooien, daarom probeerde hij het net te rekken om niet af te gaan als een slechte apprentice wat hij al zeker was. Al had hij vaker praktijk gewerkt en had tegen Clan katten al weleens gevochten, hij wachtte met aanvallen. Zodat ze het elk moment kon verwachten, waarop hij ineens vooruit schoot om daar haar proberen te vloeren door zichzelf onderuit te halen. Jaaa, hij was geen pro. Dat was het eerste waar hij aandacht, iets onverwachts.

Onderwerp: Re: Agility is important |Training 1|