Young heart

Bij haar woorden strekte de kater zich kort uit, waarna hij zijn groene ogen over de omgeving liet gaan. "En anders raap ik je wel op." plaagde hij haar. Routpaw keek hem geamuseerd aan. "Een ware prince charming,"plaagde ze terug met een knipoog."Maar jagen is goed, eens kijken wat we hier kunnen vinden." ook zij stak even haar roze neusje in de lucht. De geur van dor gras en aarde was vooral overstemmend, maar daartussen kon ze duidelijk de vele geuren van prooi onderscheidden. Het zat hier vol met muizen, iets wat haar op een idee bracht. "Wat.. Wat denk je van een wedstrijdje?"Nieuwsgierig en misschien ook wel een beetje uitdagend keek ze hem aan. "Wie de meeste muizen voor zonhoog vangt, wint en krijgt... eh..." Tja, wat? "...Eeuwige roem?"

Een wedstrijdje? Dat klonk zeker niet verkeerd. Hij liet dan ook een lichte glimlach verschijnen en knikte vrij enthousiast. "Laten we er inderdaad een wedstrijdje van maken!" Zei hij dan ook enthousiast. Hij wilde al bijna op weg gaan, maar besloot dat dat niet heel eerlijk zou zijn tegenover Routpaw. "Geef jij het startteken?" Vroeg hij dan ook, terwijl hij al de geuren om hem heen in zich op begon te nemen. Zo zou hij kunnen bepalen welke kant hij uit zou moeten gaan om de eerste prooi te vinden.

"Laten we er inderdaad een wedstrijdje van maken!" stemde Pantherpaw enthousiast met haar in. Ze keek echter even verbaasd op toen hij er al bijna van door ging en wilde net al zelf plompverloren een kant opschieten toen de kater zichzelf verbeterde. "Geef jij het startteken?" Er kwam een bepaalde glans in haar ogen en ze knikte onschuldig. "Oke, als ik zeg 'we gaan' gaan we ervandoor," Ze knikte en begon "10, 9, 8, 7, 6-" plots zakte ze door haar poten. "We gaan! Tot zonhoog!" Sprak de poes nog haastig voordat ze er als een speer vandoor ging, vrolijk lachend. Wat haar zo kinderlijk maakte, wist ze niet. Maar het feit dat ze zo zorgeloos kon lachen deed haar meer dan goed.

Pantherpaw had al een richting gekozen welke hij uit zou gaan, want daar kon hij al een muis ruiken. Zodra Routpaw begon af te tellen maakte hij zich klaar om te vertrekken, echter telde de poes niet volledig af en volgde het signaal al vrij snel, hierdoor was hij trager in het wegkomen. "Dat was niet eerlijk!" Riep hij nog achter Routpaw aan voor hij zijn eigen spoor volgde. Hij had tenslotte al een muizengeur gevonden en gelukkig vond hij het diertje ook snel. Hij zakte in een sluiphouding, waarna hij dichter naar de muis toeging voor hij met zijn nagels het diertje afmaakte. Dat was er in ieder geval al één.

Panther riep haar nog na dat het niet eerlijk was, maar de poes giechelde enkel. natuurlijk niet, dat was de grap. Echt een voorsprong zou het toch niet geven, maar een gevoel van voldoening wel. De poes schudde dat echter snel van zich af en focuste zich op jagen, want hoewel ze betwijfelde of ze van Panther kon winnen, zou ze het op z'n minst proberen. De eerste muis ontsnapte haar, maar de volgende wist ze te pakken te krijgen. De tijd kroop voorbij en de poes deed haar uiterste best. Een hoop wisten haar nog te ontsnappen, maar de poes had uiteindelijk 3 muizen staartjes tussen haar kaken bengelen terwijl ze zich terug bewoog naar de afspraakplaats.

Het eerste spoor leidde hem al snel naar een muis welke hij ving waarna hij achter een volgend spoor aanging, maar deze leverde hem geen muis op. Uiteindelijk had hij drie muizen weten te vangen en bijna vier, maar de laatste ontsnapte hem net. Hij keek snel omhoog, maar het was al tijd, dus meer vangen zou niet meer gaan lukken. Snel ging hij terug naar de plek, terwijl de drie muizen uit zijn bek bungelden. Routpaw was er al toen hij aankwam en hij ook bij haar drie muizen. Leek erop dat niemand had gewonnen. "Lijkt erop dat we evenveel hebben." Zei hij nadat hij zijn muizen had neergelegd.

Ze kwam als eerste aan bij de afspreekplaats, maar het duurde niet lang of ook Pantherpaw liet zijn bruine kop zien. Routpaw begroette hem met een glimlach en zag hoe ook hij drie muizen vast had. Ze moest grinniken, waardoor de muizen uit haar bek glipten en op de grond vielen. "Lijkt erop dat we evenveel hebben."Ze knikte en keek van de muizen naar haar vriend. "Eeuwige, gedeelde, roem aan os beiden, dan."Grapte ze vriendelijk, waarna ze even naar de lucht keek. De poes voelde er niets voor terug te keren naar het kamp, maar als ze te lang weg bleef zouden katten verkeerden ideeën kunnen krijgen. Dus zuchtte ze en stond op. "Ik denk dat het tijd is om terug te gaan... De elders zullen wel blij met ons zijn."

"Gedeelde roem dan maar." Zei hij half glimlachend. Pantherpaw volgde haar blik naar de lucht en merkte dat ze al een tijdje weg waren geweest. Dan was het waarschijnlijk beter om terug te gaan. "Laten we inderdaad maar teruggaan." Zei hij met een kort knikje voor hij zijn muizen weer oppakte en zich omdraaide naar waar het kamp was.

Pantherpaw volgde haar blik naar de lucht en leek tot dezelfde conclusie te komen. "Laten we inderdaad maar teruggaan." stemde hij met haar in en wat beteuterd knikte Routpaw terug terwijl ze toekeek hoe haar vriend zijn muizen weer vast pakte en vervolgens zijn voorbeeld volgde. Met een rustig tempo begon ze richting het kamp te lopen, terwijl de zon nu langzaam onder begon te gaan.

-Topic uit?

Pantherpaw begon samen met Routpaw richting het kamp te lopen. De zon was al langzaam onder aan het gaan, dus zouden ze veel langer wegblijven, dan zouden ze zich misschien afvragen waar ze bleven. Ze hadden in ieder geval iets om mee terug te nemen naar het kamp en te bewijzen dat ze niet niks hadden gedaan en dat was toch wel iets.

[Topic uit]