High on legal KITTYWEED )

Branchpaw was aan het lachen inside himself voor zijn stomme mop. MUMMIE! HAHAHAHAHAHHA! Een brede grijns lag op zijn gezicht. Hij knikte bij haar antwoord. Zijn lippen weken van elkaar. "Ik heb conditietraining gehad." Met zijn staart ging hij over zijn vacht. "En vechttraining, daarna ben ik wat gaan jagen. Niets speciaals dus." Ineens kreeg hij een briljant idee. Zealspark had het heel druk met zijn deputy taken. Branchpaw had al wel gemerkt dat Redpaw niet zo veel trainde. Zijn brede grijns maakte plaats voor een warme glimlach. Plots was hij zich erg bewust van de haren die elkaar net niet raakten. Kon hij nu maar... aah nee, concentrate Branchie. Hij haalde eens diep adem. Om het niet te raar er laten uit zien blies hij zachtjes in haar gezicht. Zijn glimlach werd speelser. Oké Branch verman je, vraag het haar. "Misschien kunnen we na ons raceje samen gaan trainen? Ik denk dat Winterbird het wel ziet zitten."

De kleine poes dacht even na en knikte toen. "D-dat zou leuk zijn.", antwoordde ze zachtjes, hem nog altijd aankijkend. Zijn groene ogen waren zo mooi.. Trainen met hem zou vast leuk zijn, Branchpaw kon haar altijd laten lachen. Misschien kon hij haar dan ook haar angsten laten vergeten, zodat ze zich echt kon concentreren op de training, in plaats van altijd zo bang te zijn dat ze iets verkeerds zou doen, zoals altijd.

Branchpaw greens. Oké leuk. Hij ontvouwde zijn poten en waggelde naar haar toe. Aan haar linkerzij stopte hij met waggelen. Een soort van liggen en toch vooruit kruipen. Hmmm. Oké hij rolde zich om. Net een dode kever, alle vier de pootjes in de lucht. Hij liet ze knikken en keek haar aan. De rol-zij-druk was vriendschappelijk, maar hij wist wel beter. Stapjes Branchpaw, alles moest in stapjes. Hij sloot gelukzalig zijn ogen. Hij was de beste, liefste, nee sorry dat was Red, hij was de gelukkigste kater ter wereld.

De grijze kater schuifelde dichter naar haar toe. Nieuwsgierig keek Redpaw toe wat hij aan het doen was, toen hij plotseling omrolde. Zijn vier poten staken in de lucht en zijn pluizige buikje was zichtbaar, maar de kleine poes kon zich alleen concentreren op de warmte van zijn vacht tegen de hare. Ze bloosde en keek even weg van hem, maar de apprentice probeerde zich snel weer te herstellen. Ze duwde met haar lichaampje tegen zijn groot lijf, vriendschappelijk, al konden ze allebei de chemie in de lucht voelen. "J-je ziet eruit a-als een dode e-ekhoorn.", zei ze lachend, niet te veel naar zijn gezichtje kijkend maar in plaats daarvan focussend op zijn pootjes, die nu op haar oogniveau staken.

Ze schuifelde dichterbij. Haar lange vacht kriebelde zijn korte vacht. Yaas! Hij was de gelukkigste bradda tEr wereld! Toen ze een grappige opmerking maakte lachte hij. Zijn hele lichaampje schokte. "Khoughosihdgohs" Hij maakte stikgeluiden, liet zijn hoofd opzij vallen (toevallig niet 'ahum' naar Red) en liet zijn tong uit zijn mond rollen. Bah, zand smaakte vies!

De rode poes lachte en keek toen om zich heen. Veel katten waren ondertussen al weggegaan en verdergegaan met hun taken, terwijl zij hier nog zaten onnozel te doen. Redpaw schaamde zich ergens, al had ze zo veel fun - was dat het niet waard? Ze wist het niet zeker. De kleine apprentice stond op en keek weer naar Branchpaw. "I-ik moet ei-eigenlijk g-gaan trainen nu..", zei ze. Zealspark had een training ingepland voor later deze namiddag, en ze wou niet te laat komen. "T-tot morgen, b-bij de race.", zei ze nog, waarna ze zich omdraaide en het camp uitliep.

-Topic uit ;3

Branchpaw rolde om. Ergens vond hij het wel spijtig. Hij ging zitten en waaierde met zijn staart. "Tot morgen!" Omdat hij iets nuttigs wou gaan doen liep hij maar naar de elders den. Vrijwillig ja! Een paar nesten verschonen, teken weghalen en prooi brengen, en dan slaapjes doen. En morgen. Zijn ogen blonken bij de gedachten. Samen trainen en racen met Redpaw.

Topic uit~