GATHERING || Newleaf 2016

Terwijl de maan langzaam door de wolken brak liep de kleine flame point leader voor haar clan uit. Het schijnsel van de maan weerkaatsend op haar creme kleurige vacht. De toch was in stilte. Ze had geen behoefte aan gesprekken met haar warriors of apprentices en de rest van de clan leek haar aan te voelen. Of ze spraken simpelweg te zacht om voor haar te horen. Er hing nu al een gespannen sfeer, hoe kon het ook niet. De aanval van Windclan op haar territorium was nog niet al te lang geleden geweest. Daarnaast was er een hoop onrust geweest in Thunderclan waar slechts vlagen van aan waren gekomen, ook daar zou duidelijkheid over moeten komen vanavond. Het leek alsof Starclan de sfeer precies aanvoelde met de dreigende wolken die half voor de maan schoven maar deze niet verduisterden. Als de maan verduistert zou worden zou dat betekenen dat er geen Gathering zou zijn en dat was iets waar Butter geen vrede mee zou kunnen nemen. Er moest duidelijkheid komen en harde woorden gesproken worden om de oorlog die ze in stilte al aan het plannen was te voorkomen. Haar Warriors naar het Windclan kamp sturen zou een gevaarlijke missie zijn. Ze waren dan wel onverslagen gebleven op hun eigen grondgebied maar de vlaktes van Windclan waren compleet anders en onbekend. Windclan zou hun kamp makkelijker kunnen beschermen en dit maal zouden warriors van haar kunnen vallen. Iets wat Butter ten aller tijde wou voorkomen.

Eenmaal aangekomen op een kleine afstand van Fourtrees hielt de leader stil en draaide zich om naar haar clan. "Windclan heeft een schande begaan met ons aanvallen, maar ik wil niet dat iemand hun daar vanavond aan helpt herinneren. We komen in vrede samen. Het is niet aan jullie om te stoken laat dat nou maar aan mij toe." Even glimlachend snorde ze haar clan aankijkend. Ze waren idioten, haar idioten. "Er is veel gebeurd de afgelopen tijd. Probeer er achter te komen wat allemaal want ik verwacht niet dat de andere leaders ons uitgebreid verslag zullen geven. Zorg er wel voor dat ze niets van onze zwaktes leren begrepen." Strak staarde ze naar enkele apprentices voor ze knikte en met een zwaai van haar staart het teken gaf dat de Riverclanners zich mochten voegen bij wie er dan ook al zou zijn. Zelf stapte ze rustig naar de grote rots die aan de voet van de vier enorme bomen lag en gaf een lik over haar poot haar hoofd bijdraaiend wachtend op de leaders.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

High rankings

Thunderclan:
Silverstar - Zealspark - Jayfeather - Mistpaw

Riverclan:
Butterstar - Futuresong - Fairfaith

Windclan:
Everstar - Frostfaith - Lizardpaw

Shadowclan:
Innerstar - Tallshadow - Acefray - Canarypaw

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Punten van aandacht
x Innerstar is nieuwe leider van Shadowclan
x Bloodclan is verslagen na een lange tijd Thunderclan overgenomen te hebben
x Zealspark is nieuwe deputy van Thunderclan
x Tallshadow is deputy van Shadowclan
x Fairfaith is Medicine cat van Riverclan
x Sparrowfeather is ziek
x Windclan heeft Riverclan aangevallen

Roddels van deze maand:

x Riverclan heeft Whitelion vermoord?
x Hoe otp zijn Firedance en Zealspark of komt Bracken het verpesten? Choose your side, team Bracken or team Zeal

~~~~~~~~~~~~~~~~~~
De Gathering is nu open!

Er zou een gathering zijn vanavond. De maan was vol en de wolken begonnen weg te trekken, wat teken was voor de RiverClan om zich klaar te maken voor vertrek. Want als de wolken wegtrokken, gaf StarClan hun zegen. De grijze kater liep met stevige passen richting de leidster, wilde zijn bek opentrekken om haar steunende woorden toe te spreken maar bedacht zich toen. Butter zag er niet uit alsof ze zin had in een gesprek, hoe weinig woorden deze ook zou bevatten. Dus liep hij in stilte naast haar, met ongesproken woorden haar proberend bij te staan. Heel kort raakte het puntje van haar zij aan, om te laten zien dat hij er voor haar was als ze het nodig zou hebben. Maar verder hield hij zijn afstand.
Toen ze bijna bij de fourtrees waren, hielden ze halt. Panthergrowl keek naar de kattin naast hem en luisterde naar haar woorden. Het voelde raar, om samen te zijn met de katten die zo'n actie hadden uitgevoerd zonder dat ze ook maar iets mochten doen. Gelukkig leek Butterstar het hier ook niet volledig mee eens te zijn, en hij grijnsde om haar opmerking dat zij het stoken wel zou doen. Hij knikte haar toe toen ze klaar was met haar praatje en liep toen achter haar aan tot aan de grote rots waar de leiders zaten. Misschien zou hij hier ooit zitten, maar misschien stond het geluk hem dit leven niet de kant op. Hij bleef afwachten tot de gathering geopend zou worden.

Tag: No-one

De dag van de volgende gathering was aangebroken. Ook Barksound zou meegaan, al zag hij daar langs de ene kant wel tegen op. Hij wist dat Riverclan nog niets wist over wat hij gedaan had, of eerder gezegd had. Dat was trouwens geweldig, maar dat betekende wel dat hij zich gedeisd moest houden. Even ging zijn blik naar Everstar. Zij liep vooraan, zoals de leader altijd deed. Windclan bleef een clan om trots op te zijn en dat straalde elke kat uit die hier rond hem liep. Hij richtte zich zelf ook iets meer op en versnelde zijn tempo wat. Even ging zijn blik naar Frostfaith, die ook mee was gekomen. Er waren andere warriors die de wacht van het kamp op zich hadden genomen. Even glimlachte hij kort naar haar, waarna hij zijn blik kort naar de lucht liet gaan. De wolken, die eerder voor de maan hingen, waren ondertussen weg. Dat moest wel een goed teken zijn. Eenmaal bij de rand van Fourtrees, bleef hij gedeisd zitten en wachtte hij op Everstars teken. Ze zou waarschijnlijk nog iets tegen hen zeggen over hoe ze zich wel/niet moesten gedragen. Daar ging hij toch van uit.

De grote tabby liep mee met haar clan op weg naar de gathering. Hoewel het volle maan was, was het donkerder dan meestal door dikke wolken die voorbij de maan schoven, maar ze steeds nét niet verduisterden. Het creëerde een gespannen sfeer, wat logisch was. Ze wist dat de sfeer tussen clans gespannen was, al had ze niet gedacht dat het zo erg was.. Al wist ze ook niet zeker wat Riverclan en Windclan de voorbije maand uitgespookt hadden. De poes glimlachte eventjes naar een andere warrior toen die inhield om bij zijn vrienden te gaan lopen en nam zijn plaats in, meer naar voren. Het zou de eerste gathering voor Tallshadow als deputy en Innerstar als leader zijn, en ze was benieuwd naar de nieuwtjes van de andere clans.

Haar blik strak naar voren gericht liep ze iets achter de flank van Butterstar. Als ze ergens geen zin in had was dat wel een gathering. Hoewel, ze zou waarschijnlijk wel gewoon met Ashdrizzle mogen praten... Al wist ze niet of dat zo verstandig was nu Butter al niet al te blij met haar was. Gelukkig had ze geen last meer van Wolverinebite, die had haar niet kunnen lastig vallen. En ze kon zich niet bedenken dat dat mormel vrienden had of iets dergelijks die haar zouden kunnen irriteren. Met kalmte wachtte ze dan ook tot de gathering geopend zou worden.

Lizard's poten kriebelde bij het idee dat dit haar eerste gathering was. Haar eerste gathering, maar toch zou haar mentor haar niet begeleiden. Wat moest ze zeggen? Hoe moest ze zich gedragen in het bijzijn van de katten van een andere clan? Ze schuifelde nerveus met haar pootjes, terwijl ze aan het wachten was totdat de laatste kat het kamp uit was. Ze wilde niet vooraan lopen. Achter al de rest vond ze prima. Dan kon ze nog even haar gedachten op een rijtje zetten, zonder dat iemand haar stoorde. Ze zette haar poten in beweging en liep achter de anderen aan. Even ging haar blik naar de lucht. Er waren geen wolken te zien, iets wat haar direct een beter gevoel gaf. Misschien was ze gewoon voor niets zo zenuwachtig? Een glimlach verscheen op haar snoetje toen het tot haar door drong dat ze alle high ranks zou zien. Spannend! Innerstar had ze al ontmoet, net als Tallshadow, deputy van Shadowclan. De andere medicine cats had ze natuurlijk allemaal al gezien. Enkel de leader en deputy van Thunderclan en Riverclan waren voor haar nog een raadsel. Ze trippelde wat luchtiger verder, met die vrolijke gedachte in haar achterhoofd.

Met een lome pas wandelde ze achter de groep aan. Over het algemeen probeerde ze gewoon de groep te volgen. Waarom wilde ze mee? Trots? Yeah, dat was het waarschijnlijk wel. Maar dan nog, ze zag geen steek. Soms gingen er wel elders mee naar een gathering, dus dit was niet helemaal raar, of wel dan? Ze kon gewoon wat minder als het donker was, dat betekende niet dat ze stil moest zitten waar ze zat. Ze zat niet in de weg en om eerlijk te zijn was slapen ook niet hetgeen wat ze wilde doen. Ze sliep echt al nachten niet meer sinds ze merkte dat haar zicht er achteruit op ging. Tja, als je zelf de weg naar je nest moeilijk vond begon je wel onzeker te worden over wat je wel en niet kon. Zachtjes schuifelde ze verder en merkte ze aan wat stemmen en gemengde geuren dat ze er waren. Wat ongemakkelijk schuifelde de kattin heen en weer en ging ze ergens zitten. Ze lette maar half op... Aangezien ze eigenlijk haar volle concentratie nodig had om rond te komen. Ze ging dan ook ergens random zitten, niet wetende wie er rond haar zat of wat er ook gebeurde. Yeah, dit was allemaal zo strak uitgedacht, maar dan opnieuw... Ze wilde zo graag mee... Kon je het haar kwalijk nemen?

Tag:: Open voor een gezellig iemand ♥

Nog altijd was zijn lichaam niet in de opperbeste staat. Zijn gevecht met Zira had hem uitgeput achter gelaten maar toch was hij opgestaan het moment dat Silverstar gevraagd had of hij mee kon gaan. Niet alleen wou hij zijn vriend bijstaan die nu voor het eerst als Deputy zou verschijnen. Ook wou hij eigen hand horen wat er nou allemaal aan de hand was geweest. Ze hadden dan wel onder de plak gezeten bij Bloodclan en hun eigen problemen gehad maar de rest van het bos had ook niet stilgestaan en vele roddels verspreidde zich snel. Het werdt tijd dat hij er ook achter kwam wat hier wel en niet juist van was. Met een zucht rekte hij zich uit en liep naar beneden richting de vier bomen. De roodwitte windclan kattin viel hem op en met een gaap liep hij langzaam naar de windclanner toe. "Frostfaith. Goeie avond." Hij knikte haar even toe en ging zitten een lik over zijn poot gevend.

-Frostfaith

Lizardpaw had haar kopje op Everstar gericht toen ze nog iets wilde meedelen. "Zoals gewoonlijk: zeg zo min mogelijk, luister zo veel mogelijk. Details over Whitelions dood, het gevecht met RiverClan, Sparrowfeathers ziekte en de hoogte van onze prooistapel gaan de andere clans niets aan. Mocht je iets opvangen wat nuttig voor ons kan zijn, meld het dan op de terugweg aan mij of Frostfaith." Ze luisterde in stilte. Dingen verzwijgen ging, sinds de ziekte van Sparrowfeather, een stuk gemakkelijker. Liegen was nog iets anders, maar het achterhouden van bepaalde informatie was toch net iets anders. De dood van haar vader, Whitelion, was ook iets waar ze over moesten zwijgen. Ze was blij dat de leader dit zei. Even bleef haar blik op Everstar hangen. Ze had gisteren nog maar een gesprek met haar gehad omtrent haar gehoest, iets waar ze zelf een oogje op moest houden. Het was dan wel 'maar' een hoestje, maar je wist maar nooit wat daar op kon volgen. Lizardpaw liep achter de groep katten aan en zag dat ze allemaal al een plekje hadden gevonden. De jonge poes wiebelde met haar ogen en bleef staan waar ze stond. Ze zocht niet direct naar een gesprekspartner. Op dit moment was ze vooral onder de indruk van het groot aantal katten bijeen. Het puntje van haar staart zwiepte zachtjes heen en weer toen ze Lionroar, de verbannen deputy, in de verte herkende. Ze besloot om totaal de tegenovergestelde richting op te lopen dan de kater en kwam uiteindelijk uit op een rosse Thunderclan poes. Ze wist op het eerste moment niet goed wat te zeggen. Dit zou de eerste kat uit Thunderclan zijn die ze zou spreken, op Mistpaw na natuurlijk. Ze knikte kort naar de poes en besloot om zich vervolgens maar gewoon voor te stellen. "Ik ben Lizardpaw," mauwde ze met een kleine glimlach. Verder ging ze niet, aangezien ze nog niet wist over wat ze verder moest praten. Ze moest namelijk zien dat ze haar mond niet voorbij praatte.

Tag: Firedance

Barksound
Hij was blij dat Frostfaith kort terug glimlachte. Het was een goede afwisseling van al die gedachten die steeds door zijn hoofd gingen. De kater keek op naar Everstar die een vertrouwde uitleg gaf. Niets zeggen, maar observeren. Ze moesten zelf achter informatie komen van anderen, zoals de meeste zelf ook deden. Er waren altijd wel katten die hun mond voorbij spraken. De kater liep verder achter de anderen en zette zich neer aan de rand van de rotsen, waar de leiders zo op zouden gaan staan. Hij wilde niet spreken met andere katten en vooral niet met Riverclan. Aan de kant gaan zitten was dus de beste oplossing voor dit moment.

Tag: open