GATHERING || Newleaf 2016

What do we say to the god of death? Not today.

De medicine cat apprentice feliciteerde haar met haar warriorschap en Firedance knikte even dankbaar. "Dankje." Ze wist niet of de oprechtheid kwam door het feit dat dit een medicine cat was met andere regels, of dat haar karakter gewoon zo was. Naar wat ze zich kon herinneren was Liongaze bijvoorbeeld altijd zo vriendelijk geweest en hij was niet gebonden aan een andere eed dan zij zoals een medicine cat was. Niet iedereen leek al het vijandschap zou nauw te nemen, al was de sfeer nooit echt relaxed op een gathering. Dat was ook te horen aan hoe de leiders tegen elkaar spraken op tonen waarvan je nooit helemaal zeker kon weten wat er nou echt mee bedoeld werd. Lizardpaw vertelde dat het haar eerste gathering was. "Dat had ik inderdaad niet gemerkt," merkte de jonge warrior op. Ze keek even voor zich uit en daar verscheen plots Mistpaw tussen de andere katten. Haar zus had hen ook gezien en kwam op hen af gelopen, waarna ze gelijk vroeg aan de andere apprentice hoe het was en of haar mentor ook mee was. Het was anders om een keer bij zo'n gesprek te zitten.

(Tag: Lizardpaw & Mistpaw)

F I R E D A N C E

Ze glimlachte even toen de poes zei dat ze er niets van gemerkt had. Het was langs de buitenkant misschien niet te zien, maar de zenuwen raasden toch door haar lijf. Lizard draaide zich om toen een andere, bekende, geur sterker werd. Ze wist al wie er vlak bij hen was, maar de stem bevestigde haar gedachten nog eens extra. "Hey Lizardpaw! Hoe is het?" Ze glimlachte, duidelijk blij met haar aanwezigheid. Haar blik bleef echter even op Mistpaw hangen bij het zien van haar oor. Ze kon zich niet herinneren dat dat de vorige keer ook was. Ze besloot om er verder niets over te zeggen nu. Ze was al blij dat ze er al vrolijker uitzag, ondanks haar nogal mager postuur. Over mager gesproken. Nu Lizard haar blik even rond liet gaan, zag ze dat de grootste meerderheid van de Thunderclanners er nogal mager uitzag. Even trok ze met haar oren, toen ze doorhad dat ze nog niet geantwoord had op Mistpaw's eerste vraag. "Met mij gaat het prima, enkel wat drukker dan gewoonlijk de laatste tijd." Even ging haar blik naar Firedance toen de poes achtereenvolgens ook vroeg waar Sparrowfeather was. Ze wilde maar al te graag praten over haar mentor, maar ze mocht niets over zijn ziekte zeggen. Toch niet tegen gewone warriors en apprentices. "Sparrowfeather kon er niet bij zijn vandaag." beantwoorde ze nogal vaagjes haar laatste vraag. Ze wilde net van onderwerp veranderen toen de leader van Riverclan, Butterstar dacht ze dat de naam van de poes was, begon te spreken. Ze draaide haar kopje naar de poes toe. Ondanks het hele geheim houden van het gevecht tussen Riverclan en Windclan, stond er een duidelijke frons op Lizard's snoetje. Ze was niet blij met de katten van Riverclan, wetend dat deze iets te maken hadden met de dood van haar vader.

"Hé, Rousepaw", klonk een stem plotseling. Gezien de kat van achter aan was komen lopen had ze haar niet aan horen komen en maakte een lichtelijk geschrokken hupsje. Bij het draaien van haar kop herkende ze de witte apprentice die achter haar stond als een van haar clan's apprentices. "Hey," begroette ze de kattin. De naam er van had iets met de kleur van haar vacht te maken zo ver ze zich kon herinneren. Het was wit dus misschien iets met sneeuw of ijs? "Thunderclan, Shadowclan, Windclan en Riverclan, we zijn deze avond allemaal bijeengekomen in harmonie om de afgelopen maan door te spreken, veel is er gebeurd in de barre kou van Leafbare." Klonk de stem van een van de leiders over de groep heen. Vrijwel iedereens gesprek viel stil en de koppen werden hun richting op gedraaid. "Riverclan groeit nog elke dag sterker, wij hebben er enkele nieuwe warriors bij, Vixencry en Silvercloud zijn bevallen van elk gezonde nestjes. Onze medicine Cat Whisperwind heeft ons helaas verlaten." Het was dus de leider van de Riverclan die iedereens aandacht had getrokken door als eerste te spreken. Natuurlijk werden alleen de positieve dingen verteld. "Honeyscent heeft het pad van een Warrior gekozen. Daarom heeft Starclan ons een nieuwe medicine cat aangewezen. Fairfaith!" Vervolgde de flame point kattin voor ze naar achter stapte zodat de volgende leider zou kunnen spreken. "Weet jij hoe die leider heet?" Vroeg de witte apprentice waar ze naast was gaan zitten op een fluistertoon. Omdat de kattin over de Riverclan had gesproken moest het de Riverclan leidster zijn. "Butterstar," fluisterde ze terug naar de apprentice.

Tag: Snowpaw

Het was de eerste Gathering van Oceanpaw, waardoor ze het natuurlijk ook nogal spannend vond, ze bleef nauwkeurig in de buurt van Everstar lopen en hield wijselijk haar mond, er was veel gebeurd de laatste tijd, iets waardoor er bijna een oorlog woedde tussen Windclan en Riverclan en dat alles had te maken met de dood van haar halfbroer. Lizardpaw had het er waarschijnlijk ook niet makkelijk mee gehad, tenminste dat verwachtte de jonge kattin. Immers was dat haar vader geweest en leek hij het nooit zo veel te hebben met Medicine Cats, en nu was Lizardpaw er eentje in de leer. Natuurlijk was Oceanpaw trots op haar nichtje, ze was intilligent en was gekozen uit alle anderen om dit moeilijke pad te volgen. Waarschijnlijk zaten hoge rangen gewoon in haar familie, al wist ze het niet zeker of het feit dat Whitelion deputy was geweest en Lizardpaw Medicine Cat apprentice, gewoon toeval was. De stem van Everstar leidde haar eventjes af, waarna ze haar oortjes spitste om alles mee te krijgen. "Zoals gewoonlijk: zeg zo min mogelijk, luister zo veel mogelijk. Details over Whitelions dood, het gevecht met RiverClan, Sparrowfeathers ziekte en de hoogte van onze prooistapel gaan de andere clans niets aan. Mocht je iets opvangen wat nuttig voor ons kan zijn, meld het dan op de terugweg aan mij of Frostfaith." Hierna knikte ze gewoon stilletjes aan terwijl ze nerveus naar de lucht keek, de maan was omcirkeld door wolken, was dat wel normaal. Hoorde dat wel zo te zijn of wist Starclan toch van de spanningen af. Zou Whitelion zich tussen de andere katten in Starclan bevinden, hij was namelijk wel bekend onder de andere clans als een slechte kater. Ze bleef even twijfelend staan terwijl ze rond zocht naar mogelijke bekende gezichten. Ze zag Tallshadow en Acefray ergens verderop met elkaar praten, en merkte ook op dat Lizardpaw richting een Thunderclanner liep. Hierna rechtte ze haar schouders en begon langzaam richting de Shadowclanners te lopen, dat waren immers zo'n beetje de enige katten waarmee ze wel eens aan de grenzen had gesproken. Vooral Tallshadow wel wat vaker, en een keer met Acefray. Een andere kattin botste zo'n beetje tegen de twee katers toen ze op een paar vossenlengtes afstand stond. Veel verstond ze niet van de uitwisseling van woorden tussen de drie katten. Terwijl ze nog een keer om haar heen keek, liep Tallshadow weg. Ze volgde hem kort met haar blauwe ogen voordat ze nerveus ietwat dichterbij naar Acefray en de onbekende kattin toe liep. Ze bleef op een paar meter afstand staan, in de hoop hen niet zomaar te onderbreken. Intussen was Butterstar al begonnen met haar aankondigingen, nieuwsgierig bleef ze staan terwijl ze luisterde. Ze wou niet zomaar iemand storen in de Gathering en vond het onbeschoft om zomaar verder te lopen terwijl een van de leiders aan het spreken was, ook al was die leider van Riverclan; de clan die waarschijnlijk haar broer gedood had. Er was vooral positief nieuws, niets over de ruzie tussen Windclan en Riverclan, misschien was dat ook maar goed ook. Ze wist niet hoeveel katten hun gemoederen dan goed konden houden. Ze kende de katten waarover Butterstar sprak natuurlijk niet, maar wist dat Medicine Cats een hoge rang bezaten en nogal veel verantwoordelijkheid. Dus was het vast belangrijk voor iedereen te weten dat er een nieuwe Medicine Cat was, die de taken van de oude overnam. Nadat Butterstar was uitgesproken draafde ze snel naar Acefray toe en glimlachte even naar hem, ze hoorde nog net hoe hij aan de andere kattin vroeg wie Fairfaith was. 'Ken jij Fairfaith toevallig al? Ik wil haar zo nog feliciteren,' dat was echt iets voor die pluizige kater, die daar rustig zat en op zijn gemakje met de andere kattin een gesprekje aanknoopte. Zo kende ze hem ook van het ene gesprek. 'Acefray hoe moeilijk kan het zijn? Gewoon kijken of je een Riverclanner met de geur van planten kan vinden.' Grapte de jonge kattin waarna ze heel onschuldig keek. Ze wist wel dat de kater er tegen kon. 'Eh hoi,' mauwde ze ietwat verlegen naar de ander kattin, niet wetende wie dat was en hoe ze zich er na moest gedragen. 'Vinden jullie het erg als ik erbij kom zitten?' Vroeg ze daarna zachtjes, omdat ze werkelijk geen idee had waar anders heen te gaan. Lizardpaw wou ze niet storen, die leek zich prima te redden en om bij de rest van Windclan te blijven hangen was ook niet iets voor haar.

Tag: Acefray, Snowdrop

_{Het was hem makkelijk gelukt om te ontsnappen. Cross had gewacht tot de grote groep met warriors, apprentices en high ranks een korte tijd weg waren, voordat hij zijn poging had gewaagt om hen achterna te gaan. Er waren toen zo weinig katten in het kamp, dat het hem goed gelukt was. Nu liep hij met een brede grijns achter de bewegende staarten aan, maar wel zo dat hij niet opgemerkt was. Als iemand even omkeek, verschool hij zich bijvoorbeeld snel in een hoge pluk gras. De kater keek zijn ogen uit; hij was nog maar één keer eerder uit het kamp geweest en toen was hij niet ver gekomen - de broer van Everstar, Neverland, had hem toen tegengehouden. Het was echter wel vermoeiend en een flink stuk lopen, en de kleine kater begon langzamerhand een beetje moe te worden. Hij had wat moeite om de groep bij te houden, maar toen hij de vier grote bomen zag staan, wist hij dat dit hun eindbestemming moest zijn. Meteen versnelde hij zijn pas en met een grijnsje voegde hij zich weer achter de groep. Toen ze aangekomen was, werd hij opnieuw verrast door de hoeveelheid katten. De geuren die hij rook waren helemaal nieuw voor hem. Maar Crosskit hield zijn houding rustig, hij wilde geen figuur staan de eerste keer dat hij zo ver het kamp uit was. En bovendien mocht hij niet opvallen voor WindClanners, die zouden hem natuurlijk meteen terugbrengen naar het kamp en daar had hij geen behoefte aan. Er was zo'n groot aantal katten, dat hij niet goed kon verzinnen wie hij zou gaan vergezellen. Voordat hij zijn keuze had kunnen maken, begon een mooie flame-point poes te spreken. Hij keek haar recht aan met zijn gifgroene ogen, en luisterde naar wat ze te melden had. Dit was de RiverClan leidster, die praatte over katten die bevallen waren en nieuwe medicine cats. Nou had hij daar niet de meeste interesse naar maar het was zeker ook niet oninteressant om is eens iets nieuws te horen dan de dagelijkse WindClan nieuwtjes over wie de grootste haas had gevangen. Toen viel zijn blik op twee apprentices, die wat fluisterende woorden uitwisselden met elkaar. Een kleine grijns kwam op zijn redelijk knappe gelaat en hij kwam overeind, waarna hij snel naar hun toe trippelde in de hoop zo weinig mogelijk aandacht te trekken van WindClan. De geur die zij droegen was alweer nieuw voor hem, ze roken niet zoals de RiverClan leidster die hij zojuist gezien had dus hij gokte dat ze dat ook niet waren. "Dag ladies," was zijn openingszin al hield hij zijn stem redelijk zacht omdat hij de leiders niet in hun praatje wilde storen. "Van welke clan zijn jullie, als ik vragen mag?"

Tag: Rousepaw en Snowpaw
Iemand kan nog een gesprekje aanknopen met Panthergrowl als je dat wilt c:}

Butterstar opende de Gathering en geïnteresseerd luisterde Innerstar naar wat Butterstar te zeggen had. Het ging goed met Riverclan en Innerstar had niet veel anders verwacht. De laatste keer dat ze een bezoekje had gebracht aan Riverclan had het er ook goed uitgezien. Innerstar was geen fan van vriendschappen onderling, maar één clan die niet als vijand beschouwd werd was zeker fijn. "Riverclan groeit nog elke dag sterker, wij hebben er enkele nieuwe warriors bij, Vixencry en Silvercloud zijn bevallen van elk gezonde nestjes. Onze medicine Cat Whisperwind heeft ons helaas verlaten." Vertelde Butterstar waarna ze zich wende tot Silverstar. Vervolgens vertelde de Riverclan leader over Honeyscent die het pad van een warrior was gaan bewandelen en Fairfaith die de nieuwe medicine cat geworden was. Katten van alle clans feliciteerde de nieuwe Medicine cat. De katten van Riverclan zelf waren het luidst, wat logisch was, het betrof hun eigen clan. Al was Shadowclan ook luid in verhouding met de andere twee clans.
Innerstar keek van leider naar leider en rechtte vervolgens haar rug. "Goed om te horen dat het zo goed gaat in Riverclan, Butterstar," reageerde Innerstar op de Riverclan leader om vervolgens de andere leiders nog de kans te geven om er op te reageren en daarna zelf te beginnen over Shadowclan. "Katten van alle clans, helaas heb ik te mededelen dat Shrewstar is omgekomen tijdens een gevecht met vossen, hierbij is haar partner, Wolftail, helaas ook om het leven gekomen. Ik heb de plaats als Clanleader van Shadowclan ingenomen en zal nu bekend staan als Innerstar. Shadowclan zal haar missen en haar niet vergeten als een goed leider van Shadowclan," begon Innerstar en luisterde naar de mogelijke reacties die er volgden, met haar kin recht en haar ijsblauwe blik langzaam over de menigte katten heen glijdend. Voor vele zou het nieuws niet nieuw zijn, maar toch was dit haar eerste Gathering als leader. "Tallshadow staat nu aan mijn zijde als de Deputy van Shadowclan!" Vervolgd ze, nu een kleine, trotse glimlach op haar gelaat waar te nemen. "Na de afgelopen leafbare is het prooi weer in overvloed terug gekeerd en is de prooistapel mooi gevuld. Nu we de badgerset hebben valt er zeker niets te klagen," haar ijsblauwe blik gleed door naar Everstar, weinig te zien in haar ogen, maar alsnog waarschuwend dat ze niet zou moeten proberen om het gebied terug te winnen. Vervolgens verduisterde de blik van Innerstar wat. "Ook heb ik te mededelen dat Shadowclan afscheid heeft moeten nemen van twee goede en gerespecteerde warriors. Dit zijn Ravenheart en Leopardgaze," Verteld Innerstar, waarbij ze kort haar ogen sluit en weer opent. "Zij jagen nu in Starclan. Ze zijn omgekomen tijdens het gevecht waarbij Bloodclan én Thunderclan de Burnt Sycamore van ons had afgenomen. Intussen hebben we deze terug gewonnen en is Shadowclan weer volledig hersteld van de klap die we hebben ondergaan en we blijven door trainen om onze kracht goed te onderhouden," deelde de Shadowclan leader mee. "De grenzen worden nu ook meer gecontroleerd op indringers en dergelijke," Weer een sterke blik naar Everstar, maar dit keer ook Silverstar, waar haar blik nog een tel langer bleef hangen. Van beide clans waren al meerdere keren geuren getroffen op Shadowclan territorium, tevens waren er katten betrapt. Om het ongeval met Thunderclan en Bloodclan maar niet te vergeten. Innerstar vertrouwd Thunderclan voor geen cent. Het stukje over Bearpaw van Riverclan laat ze achterwege omdat dat al afgehandeld was. "Om nog wat goed nieuws te benoemen heeft Shadowclan er ook drie nieuwe apprentices bij die nu getraind zullen worden tot warriors," miauwde ze vervolgens waarna ze wat naar achteren stapte om aan te tonen dat dat de mededelingen vanuit Shadowclan waren. Haar doel was geweest om de andere vier clans te laten weten dat Shadowclan hersteld was, sterker was geworden en niet meer over zich heen laat lopen. Ook was haar doel geweest om een iet wat meer gevreesde indruk achter te laten. Nu Innerstar Shadowclan leidde zouden ze nergens meer voor terug deinzen en overal op voorbereid wezen. Dit bleek aan alle trainingen die zich plaats vonden in Shadowclan en de vele jacht- en grenspatrouilles.

OOC: Ik post mijn bericht nu maar, omdat er anders 9 dagen gewacht kan worden en dat wil ik niemand aan doen.

Gravelpaw liep mee met de groep katten. Hij keek een paar keer nerveus om naar het camp. Dit werd zijn eerste gathering en hij was benieuwd, maar ook een beetje angstig. Trouwens vond hij het niet leuk om Elkkit helemaal alleen thuis te laten. Zijn ogen werden groot toen Everstar het teken gaf om naar beneden te gaan. Er waren zo veel katten. Riverclan en Thunderclan waren er al. Shadowclan nog niet. Hij keek geduldig om zich heen. Er waren zoooveel katten. Te veel. Uiteindelijk kwam Shadowclan aan en de ghatering begon. Hij kende al een paar dingen over de clans maar in namen was hij niet zo goed. De tortie kater ging zitten en luisterde geïnteresseerd naar hoe het ging in de andere clans. Zijn eigen leider was nog niet aan bod gekomen. Plots drong een bekende geur in zijn neusvleugels. Crosskit. Hoe kwam die hier. Snel keek hij om zich heen. Hij zag de eigenlijk apprentice al zitten. Kalm wandelde hij erop af. Hij knikte glimlachend naar de twee poezen die bij hem zaten. Daarna boog hij zich naar het oor van de kitten. "Ik zou je geur maar beter verbergen, wil je hier nog lang blijven", gromde hij zachtjes. Hij keek de kat streng aan, maar gaf toen een glimlachje en draaide zich om. Op naar een andere kat. Hmmm... Hij zag een grote grijze warrior zitten. Een gladde vacht en heel, echt heel gespierd. Hij trippelde erop af. "Pardon. Vind u het erg als ik erbij kom zitten?"

Tags: Eerst Crosskit, Rousepaw en Snowpaw
nu Phantergrowl

Hij bleek gelijk te hebben, een nieuwe kater die hij herkende als Zealspark. Tall knikte hem wat afstandelijk toe, niet heel veel zin hebbende om op dit punt nog een gesprek te beginnen. Bovendien vroeg hij zich ten zeerste af hoe de kater zich omhoog had gewerkt terwijl de oude deputy nog gewoon leefde en aanwezig was. Was Thunderclan dan zo vol verraders dat er geen katten loyaal bleven aan het oude leiderschap? De kater sidderde bijna bij de gedachte, het was fijn om te weten dat dat in Shadowclan nooit gebeuren zou. Daar leerden de katten loyaal te zijn aan hun leiders, en bleven ze elkaar tenminste trouw. Then again, hij kende het verhaal nog niet, dus misschien oordeelde hij te vroeg. Dit bedacht hebbende richtte hij zijn blik wat vriendelijker op Zeal, die kater ging door hetzelfde heen als Tall, niet nodig nu al vijanden te worden.

Ondertussen was Butterstar begonnen met spreken, en werd er verteld over de gang van zaken in Riverclan. Het scheen goed te gaan, en de rivier leek de clan inderdaad goed te voeden. De kater sloot even betreurd zijn ogen toen hij het nieuws hoorde dat Whisperwind was heengegaan. Ze was een goede vriendin van hem geweest, en zou zeker gemist worden. Het was goed om te weten dat Riverclan een nieuwe medicine cat had, maar jammer dat Whisper er nu niet meer was. Dit weerhield de kater er niet van zijn blik even naar de knappe jonge poes te wenden en beleefd zijn hoofd naar haar te knikken. Een teken van felicitatie, maar sinds de gathering begonnen was kon er geen glimlach vanaf. Zijn gezicht was onleesbaar, en zijn ogen berekenend. De katten die voor hem zaten waren gedeeltelijk zijn vrienden, maar ook gedeeltelijk katten die Shadowclan graag zouden zien gaan. Als deputy was het zijn taak om deze eruit te pikken, te weten waar de vijand zich schuilhield, en om niets te verraden. Vandaar dat het kinderlijke bewaard werd voor thuis in het kamp, en nu de reden waarom hij deputy was naar voren kwam. Serieus en imposant zat de kater daar, het nieuws van zijn eigen clan aan te horen. Hij staarde recht vooruit toen de dood van zijn moeder genoemd werd, en zonder emotie onderging hij de blikken van de anderen. Dat was veiliger, het ging hen niets aan of hij niet kon slapen omdat hij als een kitten zijn ouders miste, of hij wakker lag omdat hij wilde dat zijn moeder de monsters wegjoeg. Het ging niemand iets aan, hij moest sterk zijn, voor Shadowclan. Desondanks zochten zijn ogen -zonder zijn hoofd te bewegen- even Crowpaw, die er zoveel ouder uit zag. Voor haar was misschien even de jongensachtige twinkeling te zien, zou ze trots zijn? Zou zijn moeder trots zijn? Hopelijk wel.

Tag: Deputies / Crowpaw(call) wordt genoemd in tekst

Haar amberkleurige ogen hielden het viertal leiders op de rots strak in de gaten. Af en toe bewoog haar oortje als de kat naast haar ook bewoog, maar voor de rest kon haar aandacht niet meer gestolen worden. Haar staart had ze strak rond haar lichaam gekruld en haar houding was recht. Niet trots, maar gewoon recht. Alsof ze een nieuwe leerling was die zich zo mooi en goed mogelijk opstelde voor diens mentor. Het enige verschil was dat zij een warrior was, een senior warrior zelfs. Maar toch had ze deze houding aangenomen, onbewust, aangezien ze altijd zo zat. Piekfijn rechtop, al haar haren netjes gladgestreken met haar tong. En toch was ze niet echt spraakzaam. Dat kwam niet alleen vanwege het feit dat Innerstar nu aan het woord was, maar simpelweg omdat ze zo in elkaar zat.

Ze kregen het nieuws mee dat Tallshadow nu de Shadowclan deputy was. Nieuwsgierig gleed ze met haar amberen ogen naar het groepje deputies, de grote bruine tabby eruit plukkende en hem herkennende als de kat die Innerstar bedoelde. Naast hem zat nog iemand die ze niet eerder gezien had. Hij deed haar denken aan Firestar, waarom wist ze niet precies.. Ashpool schudde haar fijne kopje en richtte haar blik weer naar voren, waar de Clanleiders stonden.

Tag: Niemand

Stil was wat ze voornamelijk bleef. Geen zin om te praten en tevens ook niet wetend wat ze moest zeggen. Ze kende hen allemaal niet of amper, wat viel er te bespreken? Butterstar en Innerstar melde wat er gaande was en even draaide Future haar hoofd naar Fairfaith om een knipoog te gunnen. Ze wist niet of ze het gezien had maar ach. "Gefeliciteerd, Tallshadow." Probeerde ze maar en glimlachte vriendelijk. Er was niet mis mee, toch? Ze was laatst chagrijnig genoeg geweest.

Tag: Deputies -- Tallshadow

Butterstar was als eerste aangekomen, dus leek ze het vanzelfsprekend te vinden dat zij de Gathering opende. In gedachten snoof Everstar toen Butterstar over harmonie begon te praten. Er zou hier tijdens de volle maan niet gauw een complete veldslag beginnen, maar harmonie kon je het bepaald niet noemen. De visvreterleidster kwam met wat vrij oppervlakkig nieuws over nieuwe warriors en nestjes. Blijkbaar hadden ze ook een nieuwe medicine cat. Geen woord over het gevecht.
Innerstar kwam als volgende aan het woord. Wat ze zei was voor Everstar geen verrassing; Lizardpaw had haar al ingelicht over Shrewstars dood en het feit dat kuikentjesredder Tallshadow hun nieuwe deputy was. Ze keek even naar de kater, die duidelijk gegroeid was sinds de laatste keer dat ze hem had gezien. Hij zag er ook wat volwassener uit, met een serieuze blik op zijn gezicht. Het nieuws over de aanval van BloodClan en ThunderClan deed haar wel de oren spitsen. Ze richtte haar blik op Silverstar, benieuwd naar zijn reactie. Hij leek de zachtaardigste van alle leiders, had hij echt samengewerkt met BloodClan? Het was natuurlijk nog maar de vraag hoe vrijwillig die samenwerking was geweest...
"Met WindClan gaat het goed", sprak Everstar zodra Innerstar was uitgepraat. "Na een strenge bladkaal rennen de konijnen nu weer volop over onze velden. Whitelion heeft zich bij StarClan gevoegd en is opgevolgd door Frostfaith." Ze keek Butterstar even aan, maar noemde de schuld van de RiverClanners niet. Wat had het voor zin? De andere clans zouden de moordenaars eerder toejuichen dan veroordelen. Om dezelfde reden verzweeg ze het gevecht met RiverClan en de dood van Wolverinebite. Het was duidelijk dat RiverClan fout zat, maar Everstar wist dat ze niet op de sympathie van ShadowClan of ThunderClan hoefde te rekenen. "Sparrowfeather is vannacht niet aanwezig door ziekte, maar Lizardpaw heeft zich de afgelopen tijd een waardige medicine cat apprentice getoond die zijn taken over kan nemen terwijl hij herstelt." Als hij ooit herstelt. Als zelfs de medicine cats niet weten wat er met hem aan de hand is... Everstar zocht de medicine cat apprentice met haar blik en knikte haar even toe. Het moest moeilijk voor haar zijn dat het zo slecht ging met haar mentor, maar ze hield zich goed staande. Daarna knikte ze kort naar Silverstar om hem het woord te geven. Ze had zo'n vermoeden dat er een hoop gebeurd was in zijn clan.

Haar samengeknepen ogen weken geen seconde af van de kleine lichaam van Everstar, ze zag hoe de rossige kattin zich met tegenzin de groep katten naar de Gathering leidde. Waardoor Sweet een rilling van irritatie over haar rug gleed, ze snapte maar niet hoe zo'n achterlijke beest zich kon voortbewegen en dan zich zelf nog een leader noemen ook. Teneerste wat haar al niet aanstond is dat de kattin Riverclan aanvalt zonder enkele plan, tja nou als 'wraak' meetelt als plan dan, maar ze kwamen er totaal geen stap mee veder dan nog een dode kat. Waarom concentreerde ze zich niet op de Abandoned Badgerset? iets wat al eeuwen onder Windclan's naam stond en nu gewoon is weggeven aan Shadowclan katten die te dom zijn om konijnen te kunnen vangen. Sweetheart's snorharen trilde kort toen de wind haar uit haar gedachten blies, snel schudde ze haar brede kop waardoor haar dikke vacht rondom haar nek wapperde als trotse leeuwenmanen. Haar vacht was vandaag weer goed verzorgd en glansde daarom mooi in de maanlicht. Nadat haar poten de vertrouwde windclan verlieten en zich dieper de bos instapte wiebelde haar oren om de seconde, de kattin pikte alles op wat er om haar heen gebeurde en hoorde als snel het geroezemoes van de clans bij de Fourtrees. De geur van de clans stroomde haar neus in en al snel draaide Everstar zich om. "Zoals gewoonlijk: zeg zo min mogelijk, luister zo veel mogelijk. Details over Whitelions dood, het gevecht met RiverClan, Sparrowfeathers ziekte en de hoogte van onze prooistapel gaan de andere clans niets aan. Mocht je iets opvangen wat nuttig voor ons kan zijn, meld het dan op de terugweg aan mij of Frostfaith." Sprak de leadster de zelfde woorden die ze altijd gebruikte, niks zeggen alleen luisteren. Sweetheart snoof kort en stapte het grasveldje op toen de tijd rijp was. Al snel werd het drukker en kwamen de rest van de katten die er nog niet waren. Sweetheart liep met krachtige stappen rond, haar oren gespitst om eventuele informatie op te pikken. Nadat de leaders zich op de rots begonnen te vestigen gleden haar ogen van de ene kat naar de andere opzoek naar het vertrouwde vacht van Bronzemask. Een glimlach sierde haar lippen toen ze op de kleinere kattin stapte, maar de kattin had blijkbaar andere plannen en begon een gesprek met Barksound. Een steek van jaloezie ging door haar heen toen ze de twee katten zag. Snel schudde ze haar jaloerse en kwade houding weg en ging naast de eerste en de beste kat zitten. Haar verschillend gekleurde ogen gleden kort over de Riverclan kat heen. Ze was ongeveer haar leeftijd, een grijzige vacht en amberkleurige ogen. Een flits van herinneringen schoten als vurige pijlen door haar gedachten, de kattin naast wie ze nu zat was als twee druppels als Feathermist.. De Windclan warrior slikte snel haar gevoelens weg en knikte beleefd naar de Riverclanner. "Je straalt alsof het je eerste Gathering is" Mauwde ze met een vriendelijk stem, het was ook vriendelijk bedoelt en als een soort klein geintje. Ook had Windclan en Riverclan zulke ruzies met elkaar zij hield zich der buiten. (als het kon)

Tag; (Bronzemask) Ashpool

(Let niet op de evt spelfouten! ^^)

SILVERSTAR

no cause is lost if there is but one fool left to fight for it

Het duurde niet lang voor de laatste leider zich bij de rots had gevoegd. Innerstar. De laatste keer dat Silverstar haar had gezien was ze nog deputy geweest onder leiding van Shrewstar, maar zijn clanleden hadden hem zo goed als mogelijk ingelicht over wat er zich in zijn tijd van .. afwezigheid had afgespeeld. Hij was dus wel op de hoogte. En zo te horen had Shadowclan ook het één en ander opgevangen, want de zwarte kattin leek niet heel verrast over zijn terugkeer. 'Terug van weggeweest, zie ik?' merkte ze honden op. Silverstar besloot er niet op in te gaan. Shadowclan had al het recht kwaad te zijn.

Butterstar besloot al snel dat het beter was om meteen met de vergadering beginnen. De spanning die als een wolk in de lucht hing maakte het er ten slotte niet veel beter op. Silverstar volgde de drie poezen rustig de rots op en nam een beetje achteraan plaats om de andere drie clans als eerste te laten spreken. Riverclan nam als eerst het woord, en hij luisterde zwijgend naar het standaard praatje dat alles wel en goed was in de clan. Bij het nieuws over Whisperwind keek hij bedroefd op en hij wierp even een dankbaar knikje toen Butterstar haar condoleances naar hem uitsprak. "Het spijt me dat te horen over Whisperwind. Opdat Starclan haar weg mag leiden, waar ze zich nu ook mag begeven. Als iemand nog enig teken van haar ziet zou ik dat graag willen horen," sprak hij rustig toen Butterstar klaar was. Riverclan en Thunderclan stonden misschien niet op beste voet sinds de overname van Sunningrocks, maar de verdwijning van een oud clanlid was altijd betreurend, ook al had deze haar plek in een vijandige clan gekozen.

Innerstar nam het al snel over en begon eerst met het treurige nieuws over Shrewstar's en Wolftail's overlijden. Shrewstar moest haar laatste leven hebben verloren in het gevecht tegen de vossen. Zelfs zonder martelingen kon het leven van een clanleider kort zijn, besefte de zilvere kater. Hij mocht dankbaar zijn voor elk moment dat hij zijn clan nog kon leiden. Negen levens maakte een kat niet onsterfelijk.
Toen Innerstar over het gevecht tussen Shadowclan en Bloodclan begon, had ze Silverstar's volle aandacht weer. Hij hield zijn blik onafgebroken op haar gericht en probeerde te luisteren hoe Shadowclan het vanuit hun perspectief had ervaren. Het was zoals hij het al vermoed had, Shadowclan legde het verwijt bij hun. Silverstar vernauwde zijn blik en wist dat hij zijn woorden straks zorgvuldig moest gaan uitkiezen.

Maar eerst kwam Everstar er nog tussen met een praatje over haar clan. Ze hadden een strenge leafbare achter de rug, zoals iedereen, maar de leidster beloofde de clans dat prooi nu weer volop aanwezig was. Toen ze Whitelion's dood aankondigde voelde hij geen droefenis. De witte kater had zich een vijand van hem gemaakt sinds de dag dat hij voor zijn neus een kitten had vermoord. Naar zijn mening was het de kater's verdiende loon, maar hij sprak dit niet uit, wetende dat dat bij Everstar niet in goede aarde zou vallen. Dus liet hij de Windclan leidster rustig uit praten, voor hij zelf uiteindelijk naar voren stapte en de aandacht afdwong met een kalme blik op de katten beneden.

"Er is veel gebeurd in Thunderclan in de afgelopen manen," begon hij rustig, zijn stem luid door de nacht. "Bloodclan had in stilte een aanval beraamd, waar wij het eerste slachtoffer van werden. Ik ben vier manen vastgehouden als gijzeling en dit verklaart mijn afwezigheid." De confronterende herinneringen kwamen als een fluistering terug en hij liet zijn oren even hangen. "Tijdens de tirannie van Bloodclan zijn we tot mijn grote verdriet twee dappere warriors verloren. Nightwish en Brightspots hebben beide met hun leven moeten boeten toen ze opkwamen voor de clan. Ze zullen geëerd worden voor hun verzet en mogen ze hun rust vinden in Starclan." Om zijn respect te tonen had hij zijn blik even op zijn voorpoten gericht, maar zijn felle ogen gleden weer van het gesteente toen hij zijn verhaal vervolgde. "Snowdrop heeft tevens haar rang moeten opgeven door een conditie aan haar ogen. Ze heeft haar clan zo lang als zij kon verdedigd en ik ben zeer dankbaar voor haar geweldige steun. Zealspark heeft haar in haar positie opgevolgd en is de nieuwe deputy van Thunderclan." Hij wierp even een blik op zijn rechterhand die zich met de trotse houding van een deputy tussen de anderen had gevestigd. Hij trok zijn mondhoek even op, nauwelijks zichtbaar voor de rest, en keek weer terug, waarop zijn blik plotseling serieus werd. Zijn tijd om te spreken was nog niet geëindigd.

"Ik wil jullie bij deze waarschuwen," begon hij, zich dit keer met name richtende op de clanleiders naast zich. Iedereen moest dit echter horen, dus zijn stem bleef krachtig. "Ik ben ervan overtuigd dat het Bloodclan's uiteindelijke plan was om alle clan's over te nemen. Ondanks het feit dat Thunderclan de strijd heeft gewonnen, is het niet te zeggen wat hun volgende zet zal zijn. Dat ze een kracht zijn om rekening mee te houden is wel gebleken, dus blijf op je hoede. Ik zou hier niet staan als het niet was zonder de hulp van mijn dappere clanleden." Dat laatste was niet om zichzelf in een slecht daglicht te zetten, maar om de clans te tonen hoe meedogenloos Bloodclan te werk was gegaan. Ze hadden geen enkele eer voor de warrior code, of het individuele leven wat dat betreft, en ze lieten zich zelfs niet tegenhouden door leiders die terug konden keren uit de dood. Silverstar hief zijn kop om zich groot te maken. Hij was tenslotte nog altijd de vertegenwoordiging van Thunderclan en hij moest de clans tonen dat hij hier niet aan onderdoor was gegaan. "Het was zwaar, maar we zijn teruggekeerd en van deze donkere tijd staan wij sterker op. De prooi rent goed in ons territorium en we houden de grenzen met strenge poot in de gaten. Thunderclan zal nooit bezwijken!"

Bij deze woorden liet hij zijn houding weer wat ontspannen en draaide hij zijn kop richting Innerstar. Hij was haar woorden nog niet vergeten. "Innerstar, ik wil mijn oprechte excuses aanbieden. Jij hebt net als Thunderclan moeten lijden onder de wrede handelingen van Bloodclan en hierbij ook goede warriors verloren. Een oorlog als deze mag nooit meer voorkomen." Zijn bleekgroene ogen bleven voor een moment hangen in haar felle blik, voordat hij zich weer tot de anderen richtte. Hij boog kort om te tonen dat hij was uitgesproken. Silverstar kon zich echter voorstellen dat er nog vragen of opmerkingen gingen komen, dus deed hij in afwachting een pas naar achter om de eerste aan te horen.

De kater luisterde rustig terwijl de rest van de clanleiders praatten, en knikte dankbaar naar Futuresong toen deze hem feliciteerde. Ergens gek, het voelde als een felicitatie met de dood van zijn moeder, want zonder dat had hij niet op deze plek gezeten. Deputy worden was een dubbel gevoel, iedereen wilde het wel eens, maar tegelijkertijd ook niemand. Toch probeerde de kater zich hierdoor niet te laten leiden, en zette het van zich af door kort zijn ogen te sluiten. Hij opende ze echter weer toen Everstar begon te spreken, en hoorde met een ietwat kille blik in zijn ogen de woorden van de leidster aan. Eerst was er respect voor haar geweest, dat was met het aanstellen van Whitelion als deputy verdampt. Alles wat nog restte was een brandend gevoel, wat voortkwam uit het feit dat als zijn moeder tijdens het gevecht met Windclan haar leven niet verloren had, ze hier misschien nog had gezeten. Maar ook die gedachte zou hij voor nu van zich af moeten zetten, want ver kwam hij er niet mee. Bovendien was Silverstar nu aan het woord, en was de kater wel benieuwd wat de leider te zeggen had.
Ergens verbaasde het hem achteraf niet dat de kater opgeroepen had tot vrede. Want was het niet zo dat Thunderclan op het moment zwak was? Dat ze niet nog een klap konden krijgen? Bovendien wilden ze duidelijk niet alle schuld dragen, wat niet helemaal eerlijk was want een clan met de zaken goed op orde zou niet zomaar verliezen van een ongeregeld zootje. Toch moest Tall toegeven dat hij diep respect had voor de zilveren kater op de rots, Zealspark zou nog een zware taak krijgen hem ooit op te volgen.

Respectvol had Butterstar naar Innerstar geknikt toen die het woord overnam maar haar gehele houding was vervaagd en koel staarde ze naar de rode kattin diengeen woord sprak over de oorlog die ze over zichzelf had uitgeroepen en met een lichte glans naar boven staarde de flame point naar de hemel. Het was te belangrijk om niet te melden maar ook gevaarlijk om wel te melden daarom besloot Butter nog even stil te houden terwijl Thunderclan sprak, ze duwde haar nagels even uit hun hulzen luisterend waar ze doorheen hadden moeten gaan en zuchtte zacht. "Dankje voornje waarschuwing Silverstar, het is duidelijk dat Bloodclan een groter gevaar is dan wij ons heerst hebben bedacht, wellicht moeten we binnenkort verandering brengen aan hun positie." Duister staarde ze even over de katten om hen heen. "Maar voor nu is het het belangrijkst dat Thunderclan hun kracht terug vind, daarom vind is het toch belangrijk nog te melden dat Riverclanners hondensporen gevonden hebben. Met deze hitte planten de twolegs hun verplaatsbare nesten meer richting het bos en nemen ze die rotbeesten mee. Niemand heeft er iets aan als er een warrior apprentice of zelfs kitten slachtoffer valt aan die beesten." Haar ogen schoten strak naar Everstar haar bijna uitdagend. Natuurlijk vond zij dit alleen maar leuk nieuws. Ze dacht zeker dat dit Riverclan zwakker zou maken maar dan had ze het toch maar goed fout. Ze draaide even haar hoofd naar de andere leiders afwachtend of hun ook deze vuile beesten hadden opgemerkt.

De kater had zichzelf richting het einde van de groep opgesteld terwijl de leiders spraken. Zijn donkere oren naar voren gericht elk woord opvangend en opslaand. Wellicht was hij samen met Silverstar een van de oudste katers hier maar dat had niets minder gedaan aan zijn gehoor of zicht, hij had namelijk al een donkere pels gezien van een kat die hij al haar hele leven lang probeerde te ontwijken. Hij wou niet onder ogen komen wat hij in zijn jeugd gedaan had maar nadat hij bijna zijn einde geproefd had onder het rauwe leiderschao van Claw had hij besloten dat het tijd was. In stilte kwam de bengaalse kater omhoog en stapte haar richting op vervolgens vlak bij haar plaats nemend met een zachte mompel dat hij. "Is hier nog plaats? Mompelde hij zijn rauwe stem laag en ondoorgrondelijk. Hij wou eerst maar zien of ze hem herkende of niet.

-Crowcall & Lionroar

"Dag ladies," klonk de stem van een kater plotseling. Hij was duidelijk nog erg jong gezien hij best klein was, zelfs voor een Windclanner. Waarschijnlijk een van zes moons die net apprentice was geworden. "Van welke clan zijn jullie, als ik vragen mag?" Dat drukte alleen nog maar meer op het feit dat hij nog erg jong was. Elke andere apprentice kon dat eigenlijk wel ruiken. "Thunderclan," antwoordde Rousepaw. Voor ze nog wat meer kon zeggen begon de zwarte kattin te praten. Dat was de leider van de Shadowclan blijkbaar. Voor een seconde was er een wat oudere Windclan apprentice bij hun geweest die wat tegen de Windclanner zei die bij hun zat. Wat hij allemaal had gezegd had ze niet kunnen verstaan door de drukte. De volgende Leader begon te spreken, wéér een kattin. Rousepaw maakte er op uit dat het de Windclan leader moest zijn. Dit zou voor de kater die bij hun wat komen zitten waarschijnlijk allemaal oud nieuws zijn. Zo was wat Silverstar vertelde dan ook voor haar eigenlijk oud nieuws. Wat er in de clan was gebeurd de afgelopen tijd wist ze maar al te goed.

Tag: Snowpaw, Crosskit (Gravelpaw)

''Hi, Barksound.'' De kater schrok op toen hij zijn naam door zijn kopje hoorde galmen. Hij zat met zijn gedachten ergens anders, waardoor de stem van Bronzemask nog wat na galmde. Even trok hij met zijn oor. Hij had zich speciaal aan de kant gezet om katten te vermijden, maar dat bleek niet geholpen te hebben. Hij knikte kort toen ze vroeg of alles wel met hem ging. Tja. Wat moest hij daar nu weer op zeggen. Natuurlijk ging het niet goed, met geen enkele clan op dit moment, als je luisterde naar de ondertonen van de leaders die ondertussen spraken. "Prima," was zijn simpel antwoord dan maar en wenkte kort met zijn staart toen de leaders verder gingen met hun clannieuws. Butterstar zei niets over het gevecht? De kater fronste even toen de leader van Riverclan een dreigende blik op Everstar wierp en liet zijn blik naar de poes naast hem gaan. Dit stelde hem alles behalve gerust.

Mistpaw keek naar haar vriendin uit Windclan, tenminste, zij beschouwde alle Medicine cats als haar vrienden totdat het tegendeel bewezen zou zijn. Ze waren een hecht clubje met hun allen, het was anders dan hoe Warriors met elkaar omgingen. Lizardpaw vertelde dat Sparrowfeather er niet bij kon zijn, maar eerder zei ze dat ze het druk had. Betekende dat dan dat Sparrow zijn taken niet uit kon voeren? Of was het gewoon zo dat Windclan veel gewonden had? Toen de leiders begonnen te praten luisterde Mistpaw aandachtig. Ook in Riverclan en Windclan was het een en ander gebeurd zo te horen en Shadowclan had een flinke klap gehad mede dankzij Thunderclan. Hoewel Mistpaw gemixte gevoelens erover had, want het was niet helemaal door hun toedoen gebeurd. Ze waren onder controle van Bloodclan geweest. Een rilling trok door haar rug toen er verteld werd over Claw door Silverstar. Het was een zware tijd geweest en Mistpaw liet haar kop een beetje hangen toen er over Brightspots dood gesproken werd. Gedachtes en flashbacks schoten door haar kop heen en zonder dat ze het echt doorhad begon ze sneller te ademen en voelde ze hoe haar borstkas zich samen leek te knijpen. De grijze poes drukte haar nagels in de grond. Hou jezelf bij elkaar, Mist, siste ze zich toe in haar hoofd. Ze voelde dat de tranen in haar ogen kwamen te staan bij het beeld van haar dode moeder en Claw die met zijn klauwen op haar af kwam, maar ze moest zich bij elkaar pakken om niet de aandacht van de hele Gathering op zichzelf te vestigen. Het lukte haar wel, langzaam..

"Prima," Antwoordde Barksound die met zijn gedachten ergens anders leek te zijn. De leiders brachten om de beurt hun verslag uit. Thunderclan waarschuwde de anderen voor de Bloodclan en Butterstar zei niks over het gevecht, maar ze keek wel dreigend naar Everstar. Blijkbaar had Barksound het ook gezien want hij wierp een Fronsende blik op haar. ''Het maakt niet uit hoe ze zich opsteld, ik vind haar en haar clan zwak.'' Fluisterde ze naar Barksound naast haar.

Onderwerp: Re: GATHERING || Newleaf 2016