GATHERING || Newleaf 2016

Terwijl hij de menigte katten scande in de hoop ergens een van zijn dochters of zonen te spotten, kwam een van zijn clangenoten bij hem staan. Lion merkte haar echter pas op toen ze begon te spreken, waardoor hij uit zijn lichte trans ontwaakte en zijn blik op haar wierp. Zachtjes schudde hij zijn hoofd. "Nee, ik denk niet dat ze hier zijn." Sprak hij, waarna hij kort zijn schouders ophaalde. Vanbinnen mocht hij dan wel heel teleurgesteld zijn ze niet te zien, hij wilde namelijk weten of ze oké waren, maar vanbuiten wilde hij het niet zo extreem laten zien zoals hij het voelde. Men moest namelijk niet gaan denken dat hij graag terug wilde naar Windclan, want daar was niets van waar. Hij wilde nooit meer terugkeren naar die clan. Ook al zaten er nog katten in waar hij zielsveel om gaf, zijn loyaliteit lag nu bij Shadowclan. Er begon echter een lichtje te branden in zijn ogen toen hij Crowpaw zag naderen, al zou de poes vast al haar warriornaam hebben ontvangen in de tijd - dat moest haast wel! "Crowpaw!" Sprak hij, misschien een beetje enthousiast haar te zien. Ze was zijn apprentice geweest voor een vrij lange tijd en ook al was Crow niet altijd heel vrolijk geweest met zijn aanwezigheid, ze betekende wel veel voor de kater. "Het is goed jou ook weer te zien, ik durf bijna te wedden dat je je warrior naam onderhand al binnen hebt, is het niet?"

Tag: Bluemist & Crowcall

Firedance was de naam van de poes. Ze herhaalde de naam in haar kopje op deze te kunnen onthouden. Ze probeerde alles zo goed mogelijk onthouden, zodat ze deze katten in de toekomst misschien nog eens kon spreken. Ze vond het vreselijk als iemand, die met haar gesproken had, haar naam vergat. Niet dat alle katten daar zo mee bezig waren maar zij, als Medicine cat apprentice, was er op gedrild om dingen te onthouden. Dat ging op dit moment gewoon automatisch. "Jij bent de WindClan medicine cat apprentice, toch? Mistpaw is mijn zus," Haar oortjes schoven wat meer naar voren bij wat de poes vervolgens zei. Ze knikte uitbundig bij de eerste vraag. "Inderdaad." Ze hield wijselijk haar mond over haar mentor die er zelf niet bij was. Even ging haar blik over de groep Thunderclan katten, die nog behoorlijk gecentreerd zaten. "Is Mistpaw er ook bij?" Ze had Mistpaw nog niet gezien, al kon ze natuurlijk over hebben gekeken met dat grootte aantal katten bijeen. Het puntje van haar staart wiebelde weer zachtjes heen en weer. Waar moest ze verder nog over praten. Vragen naar hoe het ging met de poes was uit ten boze, want meestal ging dat gepaard met hoe het met de clan ging. Ze kon beginnen over de wolken en de maan die gevaarlijk dicht bij elkaar stonden, maar wat bereikte ze daar mee? Ze beet even op haar lip en wachtte voorlopig het antwoord af van de poes, voordat ze verder ging met een volgende vraag waar ze misschien verder een gesprek mee kon starten. "Is dit jouw eerste Gathering? Of heb je er eerder al één bijgewoond?" In haar ooghoek zag ze dat Crowcall, een windclan warrior, op Lionroar af gestapt was. Ergens begreep ze dat wel, maar langs de andere kant was er wel een reden om hen in de gaten te houden.

Tag: Firedance (Crowcall & Lionroar)

Lizard had nog even haar ogen over de hoop katten laten gaan bij wat Firedance zei tegen haar. Ze zou haar straks wel eens opzoeken, net als de andere Medicine cats die hier aanwezig waren. "Nee, ik ben één keer als apprentice naar een gathering geweest. Dit is wel mijn eerste als warrior," "Nog gefeliciteerd met je warriorschap." mauwde de poes op het feit dat de rosse kat voor haar nog niet zo heel lang warrior was geworden. "Ga jij altijd mee? Of verschilt dat ook nog wel?" Een klein grijnsje verscheen rond haar lippen. "Dit is mijn aller eerste gathering," gaf je toe. "Ben ik even blij dat dat niet direct te zien is." zei ze er nog met een onschuldige glimlach achter. Everstar had haar gevraagd om mee te komen, iets waar ze heel blij mee was geweest. Al vond ze het natuurlijk jammer dat ze dit niet met Sparrow had kunnen doen.

Mistpaw liep iets verder achteraan, haar zus zag de voorop de hele stoet katten lopen. Ze had geen zin om naar voren te rennen, ze zou Firedance nog wel op de gathering zien. Toen ze zich eenmaal tussen de vier hoge bomen begaven zag Mistpaw al verschillende katten door elkaar staan. Ze zwiepte kort met haar staart en hield zich voor nu even afwezig. Ze zag Acefray staan, die was in gesprek met Tallshadow. Ze had de kater slechts één keer eerder ontmoet, toen Tallshadow Acefray aan het zoeken was tijdens zijn opsluiting in Bloodclan. Mistpaw liet haar oog weer langs de menigte gaan. Ze zag Firedance weer. Dit keer was ze in gesprek met Lizardpaw, de medicine cat apprentice van Windclan. Mistpaw tippelde die kant op en keek naar de twee poezen. "Hey Lizardpaw! Hoe is het?" vroeg ze toen enthousiast. Ze had Sparrowfeather nog niet gezien, bedacht ze zich net. "Is Sparrowfeather ook mee?" ze had hem altijd aardig gevonden, maar nu was hij niet te zien. Mistpaw keek nog even rond, liet haar blik even hangen op Acefray en keek toen weer naar Lizardpaw.

Tag: Firedance en Lizardpaw

Met grote ogen keek de jonge kattin naar alle verschillende katten die zich verzameld hadden voor de Gathering. Uit alle vier de hoeken waren gigantische groepen met katten aangekomen. De Shadowclan, de Windclan, de Riverclan en haar clan, de Thunderclan. Het was een grote moes van verschillende geuren en gepraat geworden. Nieuwsgierig bekeek ze de katten van de andere clans. Hopend dat ze een van de katten die ze eerder had ontmoet zou zien. Een warrior kon haar misschien dingen uitleggen en als ze een apprentice kon vinden zou ze een nieuw gesprekje er mee aan kunnen gaan. Natuurlijk zou ze ook een van de katten die ze nog niet kende aanspreken of wachten tot ze zelf werd aangesproken.

Tag: Open, feel free to join~

Bark zat nog steeds aan de kant. Zijn blik was gericht op de Riverclanners, die duidelijk de katten van Windclan vermeden en andersom ook. Ondanks dat zijn blik op hen gericht was, was hij niet helemaal met hun bezig. Hij was in zijn gedachten verzonken. Ergens wilde hij enorm graag aan iedereen vertellen welke fout hij gemaakt had om verdere oorlogen te vermijden, maar langs de andere kant wist hij ook weer niet wat voor negatief effect dat op hem kon hebben. Hij zakte lichtjes door zijn poten en liet zijn blik kort over de Windclanners gaan, zoekend naar katten die hij werkelijk goed kende of waar hij misschien toch even bij kon gaan zitten. Crowcall was in gesprek met Lionroar en nog een andere kat die hij niet kende. Brindleleaf had hij al even niet meer gezien. Het kon zelfs zijn dat ze gewoon in het kamp was gebleven. Toch vond hij het niet zo heel erg dat ze er niet was, want hij had al genoeg dingen aan zijn kop. Zijn ogen gingen kort naar de maan. Er hingen enkele wolken rond de maan, maar voor de rest was de maan zelf goed zichtbaar. Een zucht ontsnapte langs zijn lippen. Hij hoopte maar dat Starclan hem hierin zou begeleiden, ondanks de fouten die hij had gemaakt.

Tag: Open voor eender welke kat

Niemand leek haar te benaderen, wat ervoor zorgde dat ze ietwat onzekerder werd. Ze hoopte even met Butterstar te kunnen praten, aangezien een kort gesprek met haar altijd wel aangenaam was. Ze had verder niet echt iemand op de uitkijk. Misschien moest ze uitkijken voor Whitelion... Maar ze had gehoord dat hij was overleden, dus was dat een zorg minder aan haar hoofd? Hm.. vast wel. Het leek haar daarom misschien slim een Shadowclanner op te zoeken. Waarom? Geen flauw idee... Maar Butter zou bezig zijn met de gathering en Windclan trok haar niet zoveel aan. Voor haar was de Shadowclan een groter vraagteken dan de andere clans. Toen ze echter opeens stappen hoorde, draaide ze even met haar oren naar het geluid. Het duurde niet lang of de wel bekende en geruststellend geur van haar goede vriend kwam haar tegemoet. Hij streek met zijn kop even tegen haar en ze probeerde een tevreden uitdrukking op te zetten. "Je doet het goed," mompelde de Thunderclan leader even. Ze glimlachte even in zijn richting bij die opmerking. Het was fijn iemand achter je te hebben. De woorden van Silverstar gaven haar een nieuwe kracht om op te staan en even rond te wandelen.
Met voorzichtige stapjes probeerde ze geen katten omver te lopen. Het vertroebelde en duistere zicht dat ze had was niet voldoende om op te vertrouwen. Het duurde dan ook niet lang voordat ze even niet geconcentreerd bezig was en opeens tegen iemand liep... En vervolgens op deze persoon... Viel. Ze schudde haar kop even en rolde ervan waarna ze even schuin glimlachte. Onhandig, onhandig, echt heel erg onhandig. Ze stond langzaam op en staarde strak naar de grond, voor haar maakte het immers niet echt uit naar waar ze keek. "Het spijt me verschrikkelijk, ik had beter moeten opletten!" zei ze meteen onhandig. Daarna richtte ze haar ogen op, toch een licht bezorgde blik in haar goudgele ogen. "Heb ik je bezeerd? Oh sorry, sorry, het spijt me zo!" zei ze even. De geur gaf aan dat het Shadowclan was... Oh god. Goed begin Snow. "Kan ik iets doen om het terug goed te maken? Want oh... Dit is echt... Het spijt me... Ik was er echt even niet bij..." Ze was hier te onhandig in en wist zichzelf echt niet te redden. Oh god... Please... Make it stahp...

Tag: Silverstar - Acefray & Tallshadow

Na duidelijk was welke katten mee gingen naar de Gathering en welke katten in het kamp bleven sprong Innerstar van de hoge rots klaar om te vertrekken. Voor ze vertrok wende ze zich nog één keer tot haar katten. "We gedragen ons neutraal en laten geen enkel teken merken van zwakte. Wij zijn Shadowclan, trots en sterk en dat is het enige wat ze van ons te zien krijgen, duidelijk?" Sprak Innerstar, waarna ze de katten voorging en de weg leidde naar de Fourtree's.
Dit was haar eerste Gathering als Clanleader, wat ergens een gevoel van opwinding in haar oproep. Toch liet ze niet blijken aan haar uitstraling. Ze had haar kin in de lucht, haar staart op neutrale hoogte en haar ogen zeiden niets. Toen ze aankwamen bij Fourtree's draaide Innerstar zich om naar haar clan. "Onthoud wat ik gezegd heb. We geven niets van onszelf vrij, maar wat anderen aan ons vrijgeven is nooit verkeerd," maakte ze duidelijk, waarna ze vervolgens door ging naar de fourtree's.
Nu waren de vier clans compleet. Shadowclan was als laatste gearriveerd. Maar hé, de leukste kwamen altijd het laatste. Innerstar passeerde de hoge rots rustig en knikte respectvol met een hint van een klein glimlachje naar Butterstar, waarna ze een minder vriendelijke blik op Everstar wierp gevolgd door een kort knikje en vervolgens haar blik op Silverstar liet rusten. "Terug van weggeweest, zie ik?" Merkte ze nuchter op, niet blijkend of het honend of als een grap bedoeld was. Innerstar was hier de nieuwste leader, maar was niet van plan om zich daardoor als minder behandeld te laten worden. Ze hield daarom haar houding sterk, trots en sterk.
Innerstar liet haar blik over alle katten heen glijden en stopte bij de plek waar de deputy's zaten. Ze hoopte dat Tallshadow zich wat in toom zou houden en zich niet als een kitten zou gedragen. Daar had hij namelijk wel een handje van. Maar alsnog had ze alle vertrouwen in de kater, hij was niet voor niets gekozen als deputy.

Koeltjes wachtte de flame poimt tot de andere clans gearriveerd waren. Stiekem liet het haar wel grijnzen dat Riverclan als eerste was gearriveerd maar deze grijns verdween snel genoeg bij het zien van de lelijke rode kop van Everstar. Ze snoof even maar schonk verder geen reactie aan de rode leader. Echter knikte ze even licht op de verschijning van Silverstar. Hij zag er niet goed uit. En dat hielp niet mee met de geruchten die al te ronde gingen voeden. Ze hoopte dat het niet te zwaar was voor de oudere kater. Ze mocht dan wel hard en koud naar andere clans toe zijn, tenminste voor zover hun dat dachten, maar Butterstar was echt geen vreselijk persoon en maakte zich oprecht iet wat zorgen over Thunderclan, hun leider, en wat zich had gaande gehouden. De laatste kat die aankwam met haar clan, Innerstar, kreeg een knik met een klein lachje toegeworpen. Hoewel ze nog altijd geen vrienden was met Inner of Shadowclan kon ze de manier van handelen wel goedkeuren van de zwarte poes. Ze was een goede leider niet zoals de zwakke kat die aan het hoofd stond van Windclan. "Goed dan. Mompelde ze zacht de drie leiders aankijkend voor ze omhoog kwam en naar de vier clans keek. "Thunderclan, Shadowclan, Windclan en Riverclan, we zijn deze avond allemaal bijeengekomen in harmonie om de afgelopen maan door te spreken, veel is er gebeurd in de barre kou van Leafbare." Langzaam draaide ze haar hoofd even bij. "Riverclan groeit nog elke dag sterker, wij hebben er enkele nieuwe warriors bij, Vixencry en Silvercloud zijn bevallen van elk gezonde nestjes. Onze medicine Cat Whisperwind heeft ons helaas verlaten." Even draaide ze haar hoofd bij naar Silverstar. "Ik weet dat ze jouw oud clangenoot was. Ze heeft manen lang Riverclans gewonden genezen en we zijn haar eeuwig dankbaar." Sprak ze even wat zachter voor ze een halve glimlach naar de kater schonk en zich terugdraaide. "Honeyscent heeft het pad van een Warrior gekozen. Daarom heeft Starclan ons een nieuwe medicine cat aangewezen. Fairfaith!" Trots was duidelijk te horen in haar stem voor ze een stap naar achteren deed. Riverclans nieuws was geweest zonder ook maar een woord over het gevecht te spreken. Mocht Everstar zo laag zijn moest ze er zelf maar over beginnen, voor Butter was het nu nog ,aar niets geweest. Voor nu...

Het leek wel een eeuw geleden dat hij nog eens naar een gathering was geweest. En deze keer voelde het allemaal plots zo anders aan. Misschien omdat hij nu geteisterd werd met de verantwoordelijkheid die een deputy had? Het feit dat hij straks misschien Silverstar moest bijstaan tijdens het spreken voor de Clan? Zealspark schudde zijn kop. Nee, hun leider zou dat wel alleen aankunnen. De zilveren kater was al goed aangesterkt, zo leek het er in ieder gevl wel op. Maar alsnog kon de rood met witte kater het niet laten om af en toe een blik op de oudere kat te werpen, simpelweg uit bezorgdheid. Het boeide hem niet of Silverstar dit eigenlijk niet leuk vond, zodra hij zag dat er iets mis was zou hij meteen vragen stellen zonder een excuus of leugen als antwoord te appreciëren. Hij was en bleef nu eenmaal zijn vriend en mentor. Al die manen zonder hem waren al erg genoeg geweest..

Toen ze eindelijk bij de vierboom waren gearriveerd keek hij wat doelloos rond. In de verte zag hij Tallshadow staan, bij de rest van de deputies. Even twijfelde hij, niet goed wetende wat hij zou moeten doen als ze direct begonnen met vragen te stellen. Hij praatte namelijk niet graag over de toestand van Snowdrop. Maar toch had hij zijn keuze gemaakt en had de grote kater besloten naar de rest van zijn ranggenoten te gaan. Met een ontspannen tred in zijn passen liep hij naar de rest toe, hen een kort maar redelijk vriendelijk knikje gevende zodra hij er was aangekomen. Voor de rest hield hij zijn mond nog, aangezien de vragen toch zometeen zouden volgen en hij nog niet teveel details wou weggeven.

Tag: Andere deputies