[Patrol] Sleepy eyes and hare reaking borders

Toen de horizon donker kleurde en de donkerrode gloed langzaamaan veranderde in paars kwam de kater overeind. De plek waar hij had gezeten was nu omgeven door een poel van maanlicht en zijn blauwe kijkers lichtten af en toe op door het schijnen van de sterren aan de hemel. Vanochtend nog had hij een patrouille toegewezen gekregen door de nieuwe deputy, iets wat Tallshadow snel had opgepakt, en dankbaar had hij geknikt toen hij geen vroege toegewezen kreeg. Onder Innerghost was hij altijd slechts lid geweest, maar nu had hij de leiding over zo'n grens patrouille. Met fluwelen passen stapte hij richting de warriors den om zijn enige ranggenoot op te halen. "Mouselight, het is tijd." fluisterde hij in het oor van de rossige warrior en gaf deze nog een zachte por na. "Ik wek de apprentices, wacht jij dan buiten het kamp?" Hij wist niet zeker of hij een antwoord had gehoord, maar liep de den toch uit om de twee apprentices alvast te halen. Het was een risico om twee jongere katten mee te nemen, maar Flamepaw had al wat ervaring en voor Crescentpaw zou het wel een goed iets zijn om mee te maken. De gestreepte kater stak zijn kop door de opening van de den en zocht met zijn ogen af naar de desbetreffende slapende katten. "Crescentpaw, Flamepaw, opstaan." fluisterde hij, want de andere apprentices hadden hun rust nodig zo laat op de dag. "De patrouille vertrekt, dus opschieten." Hij vond het niet nodig om ze ook nog apart te wekken, ze moesten maar komen als ze geen straf wilden van Tallshadow. De grijze kater verliet de ingang van het kamp en ging net daarbuiten zitten.

Tag -- Mouselight, Flamepaw en Cresecentpaw eerst.
Location -- Net buiten het kamp, op Shadowclan gebied.

Haar naam klonk en wat verward bewoog ze haar kop. Opstaan? Waar had hij het over? Wie was dat eigenlijk? Bijna alsof ze teveel kattenkruid had gegeten opende ze haar ogen en ging zitten. Het duurde echter niet lang voordat ze zichzelf verbeterde en rechtop ging zitten. "De patrouille vertrekt, dus opschieten." Patrouille, oja. Ze zag Ashdrizzle de den uit verdwijnen. Een korte gaap kwam uit haar mond en ze liet kort haar tong over haar vacht gaan. Nadat ze haar kop even door elkaar schudde was de slaap bijna helemaal weg en al snel liep ze achter de warrior aan. Kort liet ze haar ogen over het kamp gaan. Eerst kon ze geen kater meer vinden, maar al snel zag ze hem net buiten het kamp zitten. Ze liep zijn richting in en zodra ze bij hem was glimlachte ze vrolijk. "Goeiemorgen Ashdrizzle", zei ze met de glimlach en ging daarna tegenover hem zitten. Nu wachten op de rest.

Om eerlijk te zijn had de rode kater spijt gehad zich in een patrouille te mengen. Dat was wel duidelijk gemaakt nadat Ashdrizzle de apprentice den inging en de leden vervolgens wou wekken. Waar hij dus ook erbij hoorde. "De patrouille vertrekt, dus opschieten." drong de grijze kater. "Ja ja", mauwde hij nog met een slaperige stem. "Ik kom al." Zijn groene ogen openden zich langzaam. Met zachte pootstappen liep hij de den uit. Het felle maanlicht liet hem even zijn ogen dichtknijpen. Zijn blik bleef hangen bij de ingang van het kamp. Waar Ashdrizzle al met Crescentpaw stond te wachten. 'Laten we dit maar snel doen.' dacht hij nors in stilte. Hij hield er niet van als iemand hem wakker maakte. Hij was meer een kat die graag wou uitslapen. "Hoi, Ashdrizzle, Crescentpaw." mauwde hij, nogsteeds slaperig. "Op wie moeten we nog wachten?"