∆{Clanevent BC & TC x SC}∆ Hear the sound of pirates[territory claim]

What do we say to the god of death? Not today.

Firepaw volgde zwijgend. Claw liep vooraan, op de plaats waar Silverstar zou hebben moeten gelopen in een situatie als deze. Hoewel haar Clanleider nooit zomaar een gevecht als dit uit zou lokken. Het duurde niet lang voor de ShadowClanners kwamen opdagen eens ze het territorium waren binnengedrongen en Claw duidelijk had gemaakt wat hij wilde. Ze deed dit niet met plezier, hoezeer ShadowClan ook een doorn in hun poot kon zijn. Niemand wenste ze het toe om te maken te krijgen met BloodClan. Niemand verdiende wat zij kregen te verduren. Haar oren stonden plat, haar vacht overeind, haar ogen scherp op de katten voor haar die hen een kans gaven weg te gaan. Nee, dat zou Claw niet doen, dat wist ze.

F I R E P A W

Hij keek opzij toen Zira naast hem kwam lopen. Een nihil knikje en klein grijnsje werd haar kant op gezonden. Ja, als een eenheid. Zo zouden de andere clans hun zien en uiteindelijk zou hij alle clans naar hem toetrekken. De geschikte katten eruit zoeken een deel houden om het vuile werk op te knappen en het andere deel vermoorden, dat was zijn ideale beeld. Geen softe clans meer in het woud, geen katten meer die zich zouden verzetten tegen de Elite. Maar zo ver was het nog niet, stapje voor stapje. Alles deed hij stapje voor stapje. Hij keek opzij, zijn blik zocht naar Hellhound. Zo snel hij de oranje kater gevonden had begonnen zijn ogen te fonkelen. Hij wenkte hem dat hij verder naar voren mocht komen. Hellhound kende dit territorium, hij kon hun helpen niet in dat moeras te vallen. Dat kon hij even niet gebruiken namelijk. Hellhound had hem zijn woord gegeven en hij had respect voor hem, het zou wel goed komen.

Hij wist dat ze uiteindelijk opgemerkt zouden worden en daar zat hij ook op te wachten. Toen er een ShadowClan kater voor hun tevoorschijn kwam gaf hij dan ook het teken om halt te houden. Hij trok met zijn oren toen het Bat was die antwoord gaf. “Stilte!” Zijn stem was kalm, maar er was te horen dat hij geen tegenspraak duldde. Hij deed hier het woord, of Zira. Hij had er geen zin in dat iedereen zijn bek open ging trekken, pas wanneer ze aanvielen mocht er chaos ontstaan. Hij negeerde de opmerkingen van de ShadowClanners simpelweg, maar staarde ze enkel aan. Een sadistische maar doodkalme blik vulde zijn groengele ogen. Het interesseerde hem echt helemaal niets wat iedereen hier dan wel niet te vertellen had, het enige wat er voor hem toe deed was dit stuk grond waar ze nu op stonden. Toen richtte zijn blik zich op Tallshadow, die kater kende hij. Hij had Acefray weer van hem afgepakt en daar was hij licht gezegd niet zo blij mee geweest. Die kater leek ook een beetje het voortouw te nemen, dus die moest hij hebben. “Wat denk je zelf?” Er klonk geen enkele dreiging in zijn stem, maar dat was ook niet nodig. Hun aanwezigheid was genoeg. “Pak ze!” En met die woorden dook hij naar voren recht op Tallshadow af.

Tag: BloodClan en ThunderClan, later Tallshadow.

I'm drifting like a ghost on the sidewalk

Bijna meteen vielen zijn blauwe ogen op het sneeuwwitte gestalte van Ivywing. Hij wou zichzelf de vraag stellen wat zij hier in Starclan's naam deed, maar toen herinnerde de aanwezigheid van nog meerdere Shadowclanners hem eraan dat dit haar territorium was. En hij stond op het punt dit van haar af te pakken, onder commando van Claw. Zijn nagels boorden zich hooguit geïrriteerd in de grond en hij beet op de binnenkant van zijn kaak. Pas toen de witte poes zijn naam fluisterde, gleed er een rilling over zijn ruggengraat. Wat dacht ze te doen? Wat als men haar gehoord had? De rood met witte kater wou niet verdacht worden in de Clan. Het laatste wat ze nu nog konden gebruiken was verraad, en alhoewel hij dit niet had gedaan kon de rest dit idee alsnog in hun kop krijgen. In tijden als deze was geen enkele gedachte gek genoeg. Het enige wat Zealspark toen had gedaan was een kat in nood redden, toch? Hij voelde zich er niet slecht om. En dat had hij wel gedaan als hij gewoon had staan toekijken hoe de witte Shadowclan poes vermoord werd door die moordlustige Bloodclanner. Maar dan nog.. waarom had hij dan dat lastige gevoel dan aan zijn geweten knaagde? Zealspark schudde het van hem af en probeerde haar blik ietwat opvallend te vermijden, alleen om het gestalte van Sinclaw op te merken. Haar ijskoud gesis zorgde ook voor een rilling, waardoor zijn blik naar diens zoon Tallpaw gleed. Hoe verscheurend moest het wel niet zijn om als moeder tegenover haar zoon te staan op het slagveld? Opnieuw was hij ergens blij dat hij nog geen gezin had waarover hij zich zou moeten bekommeren, wetende dat hij nu al zijn focus op het gevecht kon leggen.

De stem van Claw bereikte zijn gehoorstelsel en alhoewel hij nog voor enkele tellen aan de grond stond genageld lieten de Bloodclanners achter hem er geen gras over groeien. Met enkele stoten werd hij naar voren gedwongen, botsende tegen een vijandelijke Shadowclanner die hem woedend aankeek. Even zuchtte hij, zich voorhoudende dat als hij dit niet deed de rest van Thunderclan misschien ook in gevaar zou komen. Het voelde niet goed aan, een gebied overnemen van Shadowclan onder de leiding van Claw en Zira. Alleen voor Silverstar.. ging er door zijn hoofd heen terwijl hij zich op de Shadowclanner voor hem stortte, de kat aan de grond pinnende.

Tag: De SC kat die 't eerst reageert op hem

zealspark || warrior || male || single

made by chi!

ironsoul

ShadowClan assemble

Eén of ander vaag gevalletje haalde het in zijn botte kop om bijdehand te doen. 'Kans afgewezen.' Zei de zwarte veel jongere kater. Ironsoul keek hem gewoon met een ijskoude blik aan, net zoals Claw deed toen die om stilte vroeg op een nogal bulderende manier. Op dat moment wou de zwarte warrior vooruit springen om het gevecht te starten, maar Tallshadow kwam er tussen. De jongere kater zette hem zo wel mooi voor schut, maar nu was het niet het moment om onderling ruzie te maken. HIj zou hem er ook niet op aanspreken, maar hij kon er niet aan doen dat hij zich te kijk voelde gezet als idioot van de ShadowClan.

Maar goed, genoeg tijd om zich te bewijzen. Claw viel Tallshadow aan en dat was het signaal dat het gevecht begonnen was. Ironsoul sprong op de eerste de beste kat af. Het was een BloodClanner, gelukkig.. Die zou hij nog net boven een ThunderClanner nemen, maar toch. Ze mochten dan wel gedwongen worden door Claw en zijn vieze bende kittypets, maar ze hadden op zijn minst kunnen proberen om hulp te zoeken bij de andere Clans. De kater die hij onder zijn klauwen kreeg was een stukje jonger dan hij. De rosse kater had een lange vacht. Zijn klauwen haakten zich vast in zijn pels, en hij gromde laag en woedend in zijn keel, waarna hij probeerde om zijn kaken om de poot van het geval te zetten.

Tag;; Hellhound

De alarmerende woorden die door het kamp klonken waren hoorbaar voor iedereen. Ook Hazelpaw had de woorden gehoord terwijl hij zich net aan het wassen was voor de apprentice den. Hij richtte zijn kopje op en tikte kort Roughpaw aan, die vlak naast hem zat. "Indringers," mompelde hij kort en staakte direct zijn vorige bezigheid. Nu zijn poot zo goed als genezen was moest hij zich terug bewijzen. Door de dood van Shrewstar was de komende ceremonie weer uitgesteld. Op zich geen probleem, want hij kon nog op zn gemak dingen leren en hij had nog niet echt een bepaalde verantwoordelijkheid, maar toch wilde hij een warrior worden. Het was een eer om benoemd te worden tot warrior. Even keek hij naar Rough, waarna hij haar voor liep. Hij volgde de katten die zich bij de patrouille voegde van Tallshadow en al snel was duidelijk om wie het ging. Bloodclan en Thunderclan? Samen? Wat was hier in Starclansnaam aan de hand? De woorden van een zwarte kater waren nog maar net bij hij binnen gedrongen toen een Thunderclan kater hem plots in de haren vloog en hem tegen de grond wist te werken. Met zijn achterpoten probeerde hij de voorste klauwen van de kater van zich af te houden, waarna hij zich snel onderuit de kater wrong en zich herpakte door de kater eerst in zich op te nemen. Hij moest weten tegen wie hij het opnam, voordat hij overhaaste beslissingen nam. Even ademde hij diep in, waarna hij zelf initiatief nam om op de kater af te springen. Hij richtte vooral op de rechterschouder van de kater, wiens naam hij niet eens wist.

Tag: Zealspark

De leider, die Tall herkende als Claw, vroeg om stilte, waarna hij de blik van de Shadowclanner ontmoette. Tall kon de herkenning ook in de ander zijn ogen zien, en een vreugdeloze glimlach speelde rond zijn lippen. Qua grootte en sterkte zouden hij en Claw waarschijnlijk gelijk zijn, qua vuil vechten had de ander een streepje voor. Dat viel ook op te merken toen hij niet eens de moeite nam volledig te reageren op de kater, wat toch redelijk dissapointing was. Als je iemands territorium zo nodig moest binnendringen was het minste wat je kon doen toch wel antwoord geven op de meest logische vraag. Dat werd echter niet gedaan, en tijd om erover na te denken had de kater niet. De grote zwarte Bloodclanner kwam recht op hem af, en de Shadowclanner kon ternauwernood aan diens uitgestrekte klauwen ontsnappen. Hij draaide snel om zijn as in de hoop Claw in de flank te raken.

Tag: Claw
Note: Er kunnen altijd nog Shadowclanners in Patrol 1 bij Forestrain

Ze haatte hem! Ze haatte hem! Hoe durfde hij dit haar clan aan te doen, wat hadden ze gedaan dat Starclan hun had laten stikken? Haar lichaam trilde zacht bij de woorden die Claw sprak. Moesten ze werkelijk nu de rouwende Clan aanvallen. Haar fele gele ogen staarde bijna doelloos terwijl ze achter haar clanmates aanliep. Ze wist dondersgoed dat ze weinig tot nu was in het gevecht, misschien was het expres. Ze was een belabberde vechter, enige wat ze werkelijk goed kon was ontwijken. Ja en jagen. Jagen was haar ding maar zelfs het plezier van dat was weggezakt nu ze voor een clan jaagde die ze haatte tot op het bot. Nee Fox het was geen clan het was een groep met zielige wannabe kittypets. Ze kon zich zo boos maken om wat Bloodclan hun al had aangedaan, Nightwish vermoord, Brightspots vermoord, Swallowpaw verwond, Zealspark verwond, Silverstar ontvoerd. Nee het was niet oke! En nu? Nu vroegen ze, nee dwingde ze de thunderclan katten mee te gaan op oorlogspad naar Shadowclan die net hun leider was verloren. Ze had gelopen op automatische piloot en zag dat iedereen inmiddels had besloten te reageren op de wensen zo ver ze in iedergeval oplette. Ze weigerde een poot te verzetten en bleef staan zonder zich ergens in te mengen. Het was niet haar aard zo maar iemand aan te vallen. En dit was haar manier van rebelleren!

Tag Niemand

'Stilte!' Riep Claw kalm maar vastbesloten. Bat zakte in de jachthouding, klaar om de eerste de beste Shadowclan kat te pakken. 'Pak ze!' Miauwde de bloodclan leider hard. Meteen rende Bat door het moeras, nouja, rennen was een beetje moeilijk op deze zompige ondergrond. Daar waren ze in het nadeel van. Maar hij kwam iniedergeval vooruit in een redelijk tempo. Hij kreeg iemand in zijn oogzicht. Met een luide GRAAUUUUWW!!! sprong hij tegen de kat en probeerde zijn nagels van zijn voorpoten in de shadowclan kat zijn of haar ogen te duwen terwijl hij met zijn achterpoten naar de buik van het slachtoffer schopte.

Tag: De eerste shadowclan apprentice die op mij reageert

Zira
Ze waren aangekomen, het was zover. ShadowClanners hadden hen al opgemerkt en kwamen nu in kleine groepjes naar hen toe, totdat er één grote patrouille leek te arriveren. Geïrriteerd wiebelde Zira met haar oortjes toen een jonge kat van de Elite voor het eerste sprak. Zij en Claw deden hier het woord, niet vervelende Young Ones. Ze priemde haar rode blik dan ook in de ogen van Bat en schudde toen ijzig haar kop. Nee, het praten moesten zij maar aan de ervaren katten overlaten. Ook Claw miauwde dat het stil moest worden, en vervolgens begonnen de ShadowClanners wat opmerkingen naar hen te roepen. Allemaal onzin en loze dreigementen waar ze zich niets van aantrokken. Toen een warrior ging spreken spitste de poes haar oortjes. Dit was de kat die de ShadowClanners weer teruggenomen had toen deze in de Elite gevangen gehouden werden. Het kruidenkatje en de warrior. Er was niet veel om gezegd te worden en ieder moment nu kon Claw zeggen dat ze konden gaan aanvallen. Met gespannen spieren keek Zira naar haar leider. “Wat denk je zelf?” klonk het en een grijns kwam op haar gezicht. Hier kwam het. “Pak ze!” schreeuwde de zwarte kater en meteen stoof iedereen vooruit. ThunderClanners die besloten achter te blijven werden ruw naar voren geduwd. Haar rode blik viel op een ThunderClan poes die vergeten werd. Foxface, die herkende ze wel van toen ze nog in de ThunderClan gezeten had. Met een grauw duwde ze zichzelf tegen de stroom in, en iedereen was wijs genoeg haar uit de kant te gaan waardoor er een pad voor haar vrij kwam. Een kat die besloot niet voor haar te wijken werd ruw aan de kant geduwd. Toen ze bij Foxface aankwam duwde ze met haar schouder tegen de oudere poes. "Hup, lopen." bromde ze geïrriteerd en wenkte twee members die nog niet in gevecht waren. "Als je niet aan flarden gescheurd wilt worden door deze twee hier zou ik maar een spar-partner uitzoeken schat." miauwde ze toen zoetjes met een klein grijnsje op haar gezicht. Ze keek de ander met opgetrokken wenkbrauw aan. Als ze haar straks nog steeds niet vechtend aantrof, zouden er consequenties zijn. De commander draaide zichzelf om en keek is naar iedereen die in het gevecht was. Claw was met de 'leider' in gevecht, Tallshadow. Prachtig. Daar had hij geen hulp mee nodig, hoopte ze dan. Meerdere katten waren al in gevecht, het irriteerde haar dat niemand haar belangrijk leek te vinden. Moest ze gaan roepen dat ze de commander was of zo? Ze kwam hier voor actie en actie zou ze krijgen.
Tag: Nog niemand

Foxfire
Een frons kwam op het gezichtje van Foxfire toen er een buiten adem warrior het kamp in kwam stormen. Ironsoul. Met een vragend gezicht luisterde ze naar wat hij te zeggen had. Indringers? Op hun territorium? De rode poes trok haar lip op. Net nu ze hun leidster verloren hadden, net nu hun nieuwe leidster op weg was naar de Highstones? Hadden ze niet genoeg chaos in hun leven nu? Woedde vlamde in haar op en ze beende naar het snel verzamelende groepje katten toe, waar ze zich bij voegde en trots ging zitten. Ze zou haar clan beschermen, zorgen dat deze indringers hier niet mee wegkwamen. Tallshadow regelde de boel en ze trippelde hem netjes achterna. Hij zou een goeie deputy zijn. Geuren van ThunderClan en BloodClan kwamen haar neus binnen. De ThunderClan die samenwerkte met de BloodClan? Een verbaasde en woedende uitdrukking kwam op haar gezicht, waarna ze haar neus in afkeer ophaalde. Die vuile mousebrains. Toen ze bijna bij het slachtveld aankwamen, stopte Tallshadow. Strategie bespreking. Ongeduldig keek Fox hem aan, al wist ze dat dit een belangrijk deel was wilde je een gevecht winnen; strategie. "Een paar warriors moeten om de Burnt Sycamore heen, om in het gevecht de tegenstanders van achteren aan te vallen. We zijn met minder, maar op die manier hebben we misschien een kans," miauwde hij en Fox knikte. Goed idee. "Forestrain, leidt deze patrouille, en val aan wanneer jij denkt dat het het hardste nodig is," Foxfire trippelde naar Forestrain toe. "Zeg wat ik moet doen, je hebt mijn vertrouwen." miauwde ze tegen hem en knikte. Ze zouden hen verjagen, kosten wat het kost. Het zou geen leuke verrassing zijn voor Innerghost als ze thuiskwam en hun kamp was overgenomen door de ThunderClan. De patrouille ging van start en Fox zakte door haar poten heen, waarbij ze Forestrain achterna tijgerde. "Blijf onder de wind," miauwde de zwarte kater nog voor de zekerheid en ze knikte. Zo laag mogelijk drukte ze zichzelf tegen de grond en geconcentreerd zwiepte haar roodzwarte staart heen en weer.
Tag: Patrouille 1

Het gebeurde allemaal zo snel. Alles de laatste tijd eigenlijk. Zijn zwarte vacht zag er wat vlakker en doffer uit dan normaal, hij voelde zich ook niet honderd procent zichzelf. Een kat kwam het kamp in, een schreeuw over Bloodclan die hun territorium in was gedrongen. Dat kon niet. Niet nu! Ravenheart hees zich omhoog en bewoog zich mee met de stroom katten die nu in beweging kwam. Hij moest zijn clan verdedigen!
Eenmaal op de plek aangekomen was de chaos al losgebroken. Katten vielen elkaar aan. Innerghost was weg, Acefray ook. Gewonde katten zouden geen hulp kunnen krijgen. Ravenheart maakte zich zorgen over alles op het moment. Maar hij kon niet niks doen en staan kijken. De zwarte kater, de leider van de Bloodclan stond daar samen met de tabby poes die de commando's evenhard door voerde. Was dat hun deputy? Die zou hij krijgen, want de zwarte kater ging vol voor Tallshadow. Ravenheart vloog op de tabby poes aan met een grauw. Hij was zwakker dan normaal, maar hij was nog steeds een beer van een kat die wel het een en ander kon aanrichten als hij dat wou. "Laat maar zien of je woorden even hard aankomen als je klappen, trut." spuwde hij naar haar terwijl hij zijn klauwen uitsloeg naar haar nek. Hij zou haar krijgen, Bloodclan kwam hier niet mee weg.

Tag: Zira

Haar nest lag naast die van Hazelpaw, haar beste vriendin. Lurkingshade en Roughpaw waren niet meer geweest zoals het ooit was geweest, ze waren verliefd geweest, maar of ze nu ooit nog eens partners zouden worden? Dat betwijfelde Roughpaw. Met Hazelpaw had ze het nu leuk, maar verdere gevoelens dat vriendschap voelde ze niet voor hem, had ze het idee. Al had ze het wel super leuk met hem en vond ze hem één van de leukste katers in het kamp. Roughpaw kwam overeind en zag toen Hazelpaw, die indringers fluisterde. Ze draaide met haar oortjes en volgde hem zwijgend de apprentices den uit. Ze bleef bij Hazelpaw. Wel wist ze dat ze moesten gaan vechten. Dit had met Thunderclan en... wacht, had ze dat goed gehoord? Dit had met Thunderclan en Bloodclan te maken! Haar ogen werden groot en samen met Hazelpaw voegde ze zich bij de patrouille van Tallshadow.
Een Thunderclan kater viel Hazelpaw aan en Roughpaw slaakte een kreetje. Ze aarzelde niet om hem te gaan helpen. Hoe durfde deze beesten? Ze kuchte. Want ja, ze had al een poosje last van haar keel. Zelf wist ze wat het was, maar ze liet het haar niet belemmeren. Ze moest en zou namelijk warrior worden bij de volgende ceremonie. Ceremonie gegeven door Innerghost, nu hun leader, niet aanwezig. Ging dit wel goed komen?
Roughpaw wierp zich met uitgestrekte nagels boven op de Thunderclan warrior. Ze was geen jonge apprentice meer, nog wel een jonge poes, maar ze had al een hoop geleerd en zou binnenkort warrior worden, dat wist ze. Want ze had de nodige assessments als gehad. "Waarom zijn jullie samen met die... ratten?" Grauwde ze, terwijl ze zijn linker schouder probeerde te verwonden.

TAG: Hazelpaw & Zealspark

tank

no church in the wild

De tijd was aangebroken om een deel van zijn schulden in te lossen. Blijkbaar zat er een gevecht aan te komen. Een gevecht waarin hij kon bewijzen wat hij waard was. Het was nu niet dat hij moest bewijzen of hij trouw was aan die gekke organisatie die zichzelf BloodClan noemde, maar hij wist dat Claw en Zira allebei benieuwd waren naar zijn acties. De gigantische grijze kater liep bijna helemaal achterin de groep, negeerde alles en iedereen rondom hem. Zijn hart klopte rustig, hij voelde geen zenuwen. Zijn groene ogen keken naar de rug van Zira, hij zou er zijn als ze hem nodig had, maar alleen dan. Dit was niet zijn gevecht, maar hij was haar bodyguard, en hij zou zijn plichten nakomen.

Eindelijk waren ze aangekomen op de juiste plek, en de grijze kater ging rustig zitten. De tegenstanders kwamen verrassend snel opdagen, en hij keek de groep inspecterend aan. Wat een muffe bende. Hij was toch een beetje teleurgesteld. Tank hield zich afzijdig. Een grote kater, eentje die er best wel breed uit zag, viel Zira aan, maar hij kwam niet tussen. De gevechten barsten los rondom hem, maar hij bleef Zira aankijken. Hij zou bijspringen als ze hem nodig had, maar niet eerder.

Tag;; niemand

Claw vloog een Shadowclanner aan en dat werd het begin van het gevecht. Echt veel behoefte om mee te doen had de kater niet. Uiteindelijk was hij toch een kat die vechten niet het belangrijkste van alles vond. Dat nam niet weg dat hij het goed kon, hij was niet voor niets lid van de Elite. Een zwarte kater was hem echter aangevlogen voor hij een sparringspartner kon uitkiezen. De klauwen van de Shadowclanner bleven echter in zijn lange vacht haken. Door het diepe gebrom van de kater liet Hellhound een korte proest klinken van het lachen. "Dat is nog het enige voordeel aan die vacht van mij," zei hij op een uiterst rustige toon. Tijdens een gevecht was het belangrijk om je kop koel te houden, wat iets was wat de kater toch altijd al deed. Zodra hij zag dat de zwarte kater zijn kaken om een van zijn poten wilde zetten sloeg Hellhound zijn klauwen uit en haalde naar de kop uit. Vervolgens zette hij een paar stappen opzij in de richting van de kater om die uit balans te brengen en eventueel omver te krijgen als zijn klauwen in zijn vacht zouden bleven hangen. "En wat mag de naam van mijn uitdager dan wel niet zijn?" Vroeg hij tijdens het opzij stappen. De kater wilde altijd weten met wie hij te maken had zodat hij zijn kennis zo ver mogelijk kon uitbreiden.

Tag: Ironsoul

Hoewel ze niet de beste vechter was kon ze niet achterblijven in het kamp. Dude, haar eerste gevecht. Het was vast de eerste voor meerdere katten, maar ze moest toch even weten hoe het was. Als ze niet gewenst was daar kon ze altijd nog teruggaan om een oogje te houden op het kamp. Ze liep achter de verzameling warriors en apprentices aan. Terwijl ze kalm leek vond ze het toch redelijk spannend. Het was niet zomaar een lolletje trappen hier. Dit was een serieus gevecht. Er konden zomaar katten sterven. Maar zij zou het niet zijn. Not today. Mr. Epic — Echo noemde hem niet eens bewust zo, dat ging vanzelf in haar kop — legde uit hoe ze een mooie overwinning zouden kunnen maken. Twee patrouilles. Één van voor, één van achter. Omdat de meeste katten de patrouille van Mr. Ep- Eh, Tallshadow kozen, besloot de zwart en wit gevlekte dat het misschien interessanter was om de andere strategie te proberen. Ze volgde Foxfire op de poot, haar buikvacht net niet over de grond slepend maar haar rug zeker niet te hoog in de lucht. Onder de wind. Ja, dat had ze wel begrepen.

Tag;; Patrouille 1. ~~Beetje sad maar anders was die patrouille zo klein ~~~~

Er ontstond een sadistisch grijnsje om zijn lippen toen de nagels van Tallshadow zich in zijn flank boorde. Hij draaide met de andere kater mee om weer naast hem terecht te komen terwijl hij een klein stapje opzij deed zodat hij weer verlost werd van de nagels van de ShadowClanner. “Dus jullie lieve leidstertje is dood.” Hoonde hij voordat hij probeerde hard zijn schouder in de zij van Tallshadow te beuken, om een poging te doen zijn ribben te kneuzen. “Wat jammer nou.” Hij grinnikte zachtjes terwijl er een koud vuur in zijn groengele ogen brandde. Hij moest en zou de ShadowClan klein krijgen, een deel van hun territorium werd van hem daar zou hij voor zorgen. En als Claw iets wilde hebben…

Tag: Tallshadow

Even een overzichtje. Zoek elkaar een beetje op om een leuke tegenstander te krijgen.

Nog geen tegenstander:
- Bat{BC}
- Stormshadow{BC}
- Tallpaw{TC}
- Lightningvoice{TC}
- Swallowpaw{TC}
- Ivywing{SC}
- Snakeeyes{SC}
- Sinclaw{SC}
- Innerkit{SC}
- Firepaw{TC}
- Foxface{TC}
- Tank{Rogue hoort bij BC}

In gevecht:
- Claw{BC}& Tallshadow{SC}
- Zira{BC} & Ravenheart{SC}
- Hellhound{BC} & Ironsoul{SC}
- Zealspark{TC} & Hazelpaw{SC}/Roughpaw{SC}

Patrouille 1(nog niet aanvallen):
- Forestrain{SC}
- Foxfire{SC}
- Echopaw{SC}

ironsoul

ShadowClan assemble

Het geval dat hij had aangevallen, ging nog een beetje zitten praten ook. Ironsoul’s klauwen bleven hangen in zijn lange vacht, maar hij zou wel een manier vinden om er door heen te gaan, uiteindelijk. Het gevecht was nog maar net begonnen, hij was nog niet eens opgewarmd. "Dat is nog het enige voordeel aan die vacht van mij," Zei de kater op een rustige, koele toon. De rosse kat haalde naar zijn kop uit en wist hem te raken met zijn klauwen tegen de zijkant van zijn kop aan. Iron trok zijn poot terug toen hij een stap opzij zette, waarbij hij een plukje haar mee trok. "En wat mag de naam van mijn uitdager dan wel niet zijn?" Vroeg de kat toen, en Ironsoul keek hem met een ijskoude blik aan. "Minder praten, meer vechten, rotkat", Spoog hij woest, waarna hij zich op zijn achterpoten afzette en met zijn beide voorpoten zo hard mogelijk op de flank van zijn tegenstander inbeukte, zijn klauwen opnieuw proberend om door zijn dikke vacht heen te raken.

Tag;; Hellhound

De zwarte kater kreeg zijn poot weer losgehaakt uit Hellhound's vacht waarna hij een kille blik naar de rosse kater wierp. "Minder praten, meer vechten, rotkat", zei de Shadowclanner met een stem vol woede. Met zijn achterpoten zette de kater af en duwde zijn klauwen nogmaals tegen Hellhound's flank. Deze keer boorde de klauwen door zijn vacht waardoor ze lichtelijk in zijn uit geraakte. Door zijn gewicht op zijn buitenste poten te zetten kon hij tegen de kater's klauwen aanleunen en zo overeind blijven staan. "Ik had toch wel wat meer manieren verwacht van een clankat." Zei Hellhound op een nog steeds kalme toon tegen de kater. "Ik ben Hellhound," zei de kater voor hij zijn kaken opende en richting een van de zwarte voorpoten van de ander hapte.

Tag: Ironsoul

I'm drifting like a ghost on the sidewalk

Pas nadat de andere kat zich had omgedraaid merkte de rood met witte kater op hoe jong deze wel niet was. Maar goed, dat betekende niks. Leeftijd bepaalde niet altijd het vonnis. Maar alsnog bedekte dat niet het feit dat Zealspark een uitzonderlijk goed opgeleerde krijger was, al zei hij het zelf. Het feit dat zijn mentor Silverstar was geweest en dat hij al tegenstanders zoals Claw en Zira voor zich had gehad zorgde ervoor dat een jongere krijger, of misschien nog apprentice, geen waardige tegenstander was. Tenminste, toch niet voor hem. Zealspark had al teveel vecht ervaring opgedaan vergeleken met een jonkie die misschien nog maar voor de eerste keer in zijn leven meevocht in een strijd van twee Clans. Pas toen een tweede, eveneens jonge kattin, zich bovenop hem stortte werden zijn zintuigen aangescherpt. Instinctief dook hij naar de grond, de aanval van beide katten in één actie ontwijkende. Zijn grote lichaam dwong zichzelf opzij, neerkijkende op de Shadowclan leerlingen. Echter zagen ze er niet uit alsof ze van plan waren op te geven of een andere tegenstander te zoeken, en daarom bewoog hij zijn lichaam weer naar voren. Zijn scherpe nagels haalden eerst uit naar het gezicht van de jonge poes, om zich nadien in een soepele maar snelle beweging om te draaien en zich op het kleinere gestalte van de andere kater te werpen.

Tag: Hazelpaw & Roughpaw

zealspark || warrior || male || single

made by chi!

Diep verzonken in haar gedachtes aan het gerebelleer schrok de poes op waardoor ze automatisch blies naar de kat die haar raakte. Pas toen ze zag tegen wie ze het had lagen haar oren in haar nek en zakte wat door haar poten. Nee dat was de poes die Nightwish zo harteloos had vermoord, iedere kneus had kunnen zien dat de poes van rond haar leeftijd geen kans maakte. Nightwish was ziek. Er werd haar opgedragen te lopen en met haar oren in haar nek liep ze een stukje, pas bij het volgende dreigenment durfde ze er wat van te zeggen. 'Als je dat aan flarden scheuren hier wil doen dan dat weet shadowclan dat het niet uit vrije wil is dat we hier zijn! Buitendat is mijn naam Foxface niet schat.' Siste Foxface zodat alleen de commandor het kon horen en ze niet hier en nu het verpestte voor zichzelf. Haar toon was beangstigend maar het had weinig nut hier tegen in te gaan. Ze had gezien hoe het de andere katten was vergaan die tegen het alles ingingen. Maar nog steeds weigerde ze zelf een shadowclanner aan te vallen, buiten dat had ze dan wel brede klauwen en een redelijke lijkende bouw door haar vacht. Ze wist absoluut niet hoe haar klauwen werkte, het uit de weggaan van klauwen en tanden lukte haar dan weer wel. Ze keek naar de grond en even op naar de rest van de katten die er waren. Shadowclan was nog in de minderheid. Nog steeds deed ze niets en keek enkel rond zonder actief op zoek te gaan naar hoe Zira het net noemde een spar-partner. Sparrings partners doe je geen pijn dit wat ze vroegen hier was andere pijnigen.

Tag: Zira -> niemand

Het duurde niet lang voordat Stormshadow zijn broer aanzag komen. Daar was zijn broer, Snakeeyes. Woede borrelde bij Stormshadow op, maar aan zijn gezicht was niks te zien. Het enigste wat op zijn gezicht verscheen was een gemene grijns. De witte kater kon niet wachten om zijn klauwen in het vel van zijn broer te laten zinken. Daarom was hij erg blij toen Claw het teken gaf dat ze mochten aanvallen. Zigzaggend rende Stormshadow op zijn broer af om hem in de war te maken. Toen de witte kater bij zijn broer aankwam haalde hij met uitgeklapte nagels uit naar het gezicht van de zwarte kater. "Hello, little brother." zei Stormshadow op een toon die veel katten de kriebels zou geven. "Heb je me gemist?" vroeg hij vervolgens met een gemene grijns. Bij het zien van zijn broer en om weer tegen hem te vechten zorgde ervoor dat Stormshadow weer terug dacht aan de tijd dat hij en Snakeeyes samen trainden. Samen met hun mentor... De witte kater schudde de gedachtes aan hun mentor uit zijn hoofd en richtte zich weer op Snakeeyes. Hij mocht niet afgeleid raken, nee. Dit was misschien wel zijn enigste kans om zijn broer z'n verdiende loon te geven en die ging hij krijgen ook. Stormshadow focuste zich weer op Snakeeyes en hij haalde nog een keer uit naar zijn broer in een poging om die vol in zijn gezicht te raken.

Tag: Snakeeyes