You breaking your own neck

Onderwerp: You breaking your own neck vr 6 nov 2015 - 11:53

Het was midden in de nacht, een donkere nacht. De maan was maar een sikkeltje en het was bewolkt. Toch was het koud, waardoor de mist weggebleven was. Een koude natte nacht, want de regen roffelde zachtjes op het dak van zijn barn. De gitzwarte kater lag te slapen in zijn nest, op de kleine verhoging in de hoek van zijn barn. Hij was een lichte slaper, dat had hij geleerd van zijn vader en dat was één van de dingen waarvoor hij de nukkige kater wel dankbaar was. Hij werd daarom ook gewekt toen een geur zijn zintuigen prikkelde, meteen gingen zijn groengele ogen open en richtte zijn blik zich om de ingang van zijn barn. Hij duwde zichzelf in een zittende positie terwijl er een argwanende fonkeling in zijn ogen ontstond, maar voor de rest was hij ijzig kalm zoals altijd. Een kalme kille kater, zonder een greintje medeleven. “Cyber.” Zei hij zacht, maar het leek op een donderslag door de stilte die eerst geheerst had.

[First Cyber]

Traag, maar zelfverzekerd, stapte Cyber richting de barn. Met een doel voor ogen. En dit was niet de eerste keer dat hij naar de kater ging, maar nu kon het resultaat wel eens anders zijn. Wie weet. De wind beukte op zijn botten, kroop in zijn vacht. Ijskoud dat het was. Zijn spieren rilden terwijl ze zich aanspanden en de kater binnen stapte. De wind stopte abrupt en de regen was nu te horen tegen het dak van de barn. "Claw." zei hij kil, met een gevaarlijke twinkeling in zijn ogen.

Hij kon heel goed doen alsof er niets aan de hand was. Hij kon iemand met een glad neutraal gezicht aanblijven kijken, bewegingloos. Dat deed hij dan ook een tijdje, waarbij hij Cyber scherp in zich opnam. “Ik hoop dat het belangrijk is op dit tijdstip.” Zei hij toen kalm en emotieloos. Hij vroeg zich af wat de echte reden was dat de zwart-witte kater opeens voor zijn neus stond. Hij kreeg steeds meer argwaan als het op Cyber aankwam al liet hij dat verder niet merken. “Ik begreep dat je optrekt met een Thunderclanner.” Ging hij doodkalm verder terwijl zijn blik strak op de andere kater gericht bleef. Wat voerde die kat in zijn schild?

Cyber zette enkele stappen opzij zodat hij in de schaduwen van de muur bleef en keek de zwarte kater kil grijnzend aan. "Heel belangrijk zelfs." zei hij, met een twinkeling van uitdaging in zijn ogen. Claw begon over Applenose, achja waar hij maar over wou hebben hé. Even gromde de zwaargebouwde kater dreigend. "Ze is gewoon een vriendin" waarna hij terug beheerst grijnzde "En trouwens interresant om informatie uit te halen." Dat was niet waar, Applenose was echt een vriendin en hij gebruikte haar niet voor informatie.. net hetzelfde met Moonpaw die hij training gaf. Gewoon vriendinnen binnen thunderclan.

Hij negeerde de uitdaging in de ogen van de andere kater compleet. Hij bleef hem doodkalm aankijken nog steeds zonder ook maar enkele andere beweging. Hij staarde hem enkel aan met een klein grimasje om zijn lippen. Hij was niet onder de indruk van de vertoning van Cyber, wat die ook precies te beteken had. Claw liet zich niet zomaar intimideren. “En wat mag dat belangrijks dan wel niet zijn.” Vervolgde hij rustig terwijl hij de zwart-witte kater strak aankeek. “Gewoon.” Herhaalde hij het woord van Cyber en hij was ook niet van plan om daar meer woorden aan vuil te maken. Als er een goede reden voor was of als hij er zelf voordeel mee had dan wilde hij nog wel eens mee gaan, maar hij begon steeds meer te twijfelen aan de loyaliteit van deze kater.

Cyber greens nog wat breder toen Claw vroeg wat voor belangrijks dat hij bedoelde. Straks ging dat kreng wel wat minder zeker van zichzelf zijn. Hopelijk. Cyber schudde zijn hoofd "Wat denk je dat ik hier kom doen?" Hij zette enkele stappen dichterbij, langs de wand van de barn voor in de vertrouwde schaduw te blijven. "Ja, wat informatie, wat vriendschappelijk gedoe. Maar niets serieus" deed hij de kater sussend 'geruststellen' "Nou jah, jij houdt je er beter buiten!" snauwde hij vervolgens lichtjes naar de zwart kat. Dit interreseerde hem niets, dat deze klauwkop geinterreseerd was in zijn relatietje met Applenose. Hij kon gewoon niet wachten tot Anguish en Brokenfeeling hier waren voor hun 'afspraakje'.

Er kwam laag diep gerommel uit zijn keel toen Cyber nog wat stappen dichterbij zette. “Dit is dichtbij genoeg. Nou vertel wat valt er te melden?” De zwart-witte kater was aan het rekken en dat was hem niet ontgaan. Hij schudde zijn kop terwijl hij begon te lachen, maar er klonk geen humor in zijn lach. “Ooh nee Cyber, dat gaat mij wel degelijk aan.” Hij was gestopt met lachen terwijl hij de andere kater strak aanstaarde. “Informatie verzamelen is prima. Wat heb jij van haar gehoord?” Ging hij kampjes verder alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Al begon hij zich steeds meer te irriteren aan het gedrag van Cyber. Hij zat pas net in de Elite en die grote bek beviel hem dan ook echt niet.

Cyber greens enkel kort even naar de zwarte kater toen deze vroeg wat er te melden viel. Waar bleef Brokenfeelig? Hij zette nog een enkele stap dichterbij. Nog ééntje, of misschien toch nog ééntje. En ach nog een stapje kon toch geen kwaad? Maar waar bleef Brokenfeeling? Claw stelde hem een vraag over wat Applenose gezegd had.. even moest Cyber diep nadenken waarna hij keek naar de kate "Nou ja dat ze natuurlijk niet tevreden zijn met het gevecht en dat ze iets zeiden van Silverstar komen redden." zei hij, niet helemaal zeker of hij niet te hard loog. Hij wist zelf niet eens wat er waar van was en wat niet. "Maar dat maakt niet uit." Zei hij, terug grijnzend. De zwart-witte kat keek even naar de uitgang van de barn waarna hij terug naar Claw keek. "Nou ik vind dat Bloodclan een andere leider verdient. Zeg nou zelf, word je niet iets te zwak?" Hij had Claw nooit gemogen, ook toen Moonwhite en hij een affaire hadden wou hij het liever zien dat de twee elkaar vermoordden. Maar zijn wens kwam gedeeltelijk uit, de twee hadden tenminste geen contact meer met elkaar.

Hij luisterde naar de woorden van Cyber en sloeg zijn nagels uit in zijn nest onder hem toen de andere kater dichterbij bleef komen. Een harde sarcastische lach verliet zijn bek terwijl er een koud donker vuur in zijn groengele ogen ontstond. “Ik had jou slimmer ingeschat, maar schijn bedriegt zullen we maar zeggen.” Zijn stem klonk nog steeds doodkalm, maar de walging en verachting straalde van hem af. Hij had Cyber zelf een tijdje gemogen, maar deze kater was niet loyaal aan hem. Dat betekende dat hij ook niet loyaal was aan de Elite en dat zou zijn dood betekenen. Hij sprong van de verhoging af boven op de zwart-witte kater om hem hard tegen de grond aan te beuken. Toen draaide hij zich razendsnel om en sloeg zijn grote rechterklauw in de richting van Cyber zijn gezicht. “Je lijkt nu net een kleine kitten met te grootse dromen.” Spuugde hij kwaad. Hij had hem nooit toe moeten laten in de Elite dat bleek maar weer en die fout zou hij even recht gaan zetten.

Cyber had niet verwacht dat Claw direct in de aanval zou gaan en al snel werd de lucht uit zijn longen geduwd en werd hij op de grond gesmeten door het gewicht van de zwarte kater "he rustig leider, je wilt een sterke kat als ik toch niet dood hebben? Ik kan van pas komen." Maar cyber ontweek nog net op tijd de klauw die suisend op zijn gezicht afkwam. Al schampte de nogel nog vlak enkele gevoelige snorharen. Cyber sloeg hem eerst met een poot naar zijn gezicht, uitgeslagen nagels waarna achteruit sprong, minder zeker van zichzelf. Hij had verwacht dat de kater minder weerstand zou bieden wegens hij toch wel net een overwinning en volle buik acvter de rug had.

Occ: gsm post

Hij grauwde terwijl hij Cyber nog wat dichter tegen de grond aanduwde. “Zolang jij geen bedreiging voor mij bent Cyber, want geloof me als jij niet loyaal blijkt te zijn heb ik je liever dood dan levend.” Sprak hij zachtjes in het oor van de andere kater, voordat hij een stap achteruit deed en de nagels van de zwart-witte kater ontweek door opzij te springen. “Blijkbaar heb ik een fout gemaakt door jou toe te laten in de Elite of heb jij daar een andere mening over?” Hij moest nou met een hele goede verklaring komen, want het vertrouwen in de kater was onder het nulpunt gezakt. Hij was dat arrogante gedrag echt meer dan zat. Begreep Cyber eigenlijk wel wat hij op het spel zette, want zo niet wilde hij dat best even uitleggen.

Cyber had een ideetje, hij moest nu slim spelen. Hij ging dit nooit winnen, zonder half vermoord te worden. Of erger. Cyber ging rechtstaan en keek vastberaden naar Claw. Hij boog zijn hoofd en keek naar de grond van de barn. "Claw." Hij keek terug met een neutraal gezicht, ietwat trots grijnsje, naar zijn leider. "Je doet het goed in mijn test." Hij liet al zijn dreigende houding varen, zijn vacht ging plat liggen en zijn klauwen trok hij in. Hij haalde zijn staart naar beneden, zodat zijn dreigende houding verdween. "Je slaagt zelfs heel goed." Een test, dat is een goed idee! Cyber boog zijn hoofd wat en zakte ietwat door zijn poten. "U bent het waard leider genoemt te worden." dit ging werken.

Test? Echt dat meende je niet… Hij staarde de zwart-witte kater minachtend aan. Wat dacht dat mormel wel niet. Hij snoof kort en schudde zijn kop. “Nou ik ben blij dat die conclusie uit jou test komt.” Mauwde hij sarcastisch. “Laat de volgende keer dat testen maar aan mij over oké?” Bromde hij duidelijk kwaad. “Ik ben hier niet van gediend, zeker niet midden in de nacht. Is het feit dat ik Lítill in het nauw gedreven heb en Miles vermoord niet genoeg test geweest Cyber?” Hij ging weer zitten, maar zijn spieren waren nog steeds aangespannen en zijn nagels in de grond geboord. Hij vertrouwde het nog steeds niet, verre van. Hij vroeg zich echt af wat Cyber hier mee wilde bereiken. Was het om hem tegen de haren in te strijken of was het een actie geweest zonder na te denken. Hij zou in ieder geval nog beter op hem gaan letten dan hij al gedaan had.

Cyber gromde even toen het bleek dat Claw hem niet helemaal geloofde of toch zeker van hem walgde. Nou fijn dan, hij was tenminste blij dat hij niet vermoord werd. En dat moest Claw ook zijn, anders was hij nu zo dood als een pier. En oh ooit komt die dag wel.. Al moest hij nu zorgen dat hij in de bloodclan bleef.. naar Zira luisteren was geen probleem voor hem, maar Claw? Hij wist niet eens wat hij tegen claw had. Maar dat betekende dus wel dat hij ook naar Claw moest luisteren. "Nou ouwe brombeer.. sorry 'edele leider' ik zal mijn loyaliteit nog wel bewijzen. En jij mag blij zijn dat je slaagt voor de test. Anders had ik Bloodclan wel een betere leider geschonken." hij keek Claw kil aan, al zijn onderdanigheid was weg. Dit zou de nieuwe hem zijn, loyaal maar kil. En even koppig en sarcastisch als gewoonlijk.

Hij bleef Cyber strak aankijken. Ook toen die allemaal weer onzin begon te wauwelen. Hij had geen zin om er nog meer woorden aan vuil te maken. Het beetje respect wat hij voor hem gehad had en waar hij hem zelfs wat gemogen had was helemaal verdwenen. Hij had het verprutst en dat zou hij nooit meer terug krijgen. Het was dat hij de zwart-witte kater wel kon gebruiken anders had hij er voor gezorgd dat hij niet langer meer op deze aarde rond zou lopen. Zolang Cyber geen verdere bedreiging zou vormen liet hij het zo, maar nog één misstap en het was klaar. “Mijn barn uit.” Zei hij emotieloos terwijl zijn groengele ogen kil fonkelden. “En kijk altijd achterom Cyber. Nog één misstap en ik zal er voor zorgen dat je hart stopt met kloppen.” Er klonk geen enkele dreiging in zijn stem, die was nog steeds emotieloos. Toch kon je aan zijn houding zien dat het wel degelijk meende. Claw maakte geen grapjes.

_{Zira trippelde met een vermoeide uitdrukking op haar jonge gezicht toen de gestreepte kattin naar de barn van haar leider toe trippelde. Een brandende vraag zat in haar kop, namelijk wat ze het beste met haar kittens kon doen. Kon ze ze het beste meenemen naar de ThunderClan of hier laten? Het was allebei niet optimaal. Want in de ThunderClan bestond er een kans dat de Clankatten haar kittens zouden ontvoeren en hen hiermee ging bedreigen - het idee stond haar totaal niet aan. De kits waren van haar en niemand kwam aan hen zonder toestemming, behalve Jinx natuurlijk. Maar hier laten was ook geen slim plan, aangezien ze dan hele dagen zonder moeder zaten en ze hier eigenlijk te jong voor waren.
Toen ze echter bij de barn aankwam hoorde ze twee stemmen. De stem van Cyber en natuurlijk die van Claw. Argwanend sloop ze naar de ingang toe, waarbij ze haar oortjes gespitst hield. Wat ging er gebeuren? Claw zou haar broer toch niet zomaar wat aandoen? Echter leken de rollen meer omgedraaid. "Nou ik vind dat Bloodclan een andere leider verdient. Zeg nou zelf, word je niet iets te zwak?" de rode ogen van Zira verwijdden zich iets toen ze zich realiseerde wat hier aan de hand was. Cyber was aan het vissen naar de leider-rang. Ze trok haar lip ietsje op. Ze zou de kant van Claw kiezen kwam het erop aan, zo loyaal was ze nog net. Al zou het een moeilijke en onnodige keuze zijn. Er klonk het geluid van een zwiepende poot en zachtjes siste Zira. Als ze nou maar niet gingen vechten, want dat sloeg nergens op. Echter leek het erop dat dit al snel voorbij was en Cyber zei iets over een 'test'. Ze snoof - natuurlijk was het geen test geweest. De twee jongens gingen nog een hele tijd verder met kibbelen maar de dreigementen die Claw uitte vond ze niks.
Zira besloot om de barn in te lopen en ze richtte haar blik op Cyber, haar ogen vol irritatie. "Serieus?" bromde ze dan ook en trippelde naar de grote zwart-witte kater toe, waarna ze hem een tik op zijn oren gaf zoals ze ook wel is bij haar kittens deed. Een corrigerende tik was het die wel pijn deed zodat je 'm onthield maar niet zodat je er lang last van had. "Je weet dat je al zo'n beetje in het zwarte boek van de Elite staat." vervolgde ze toen. "Je maakt het alleen maar erger voor jezelf. Je kwam zelf naar de Elite toe en nu dien je je ook aan de regels te houden." miauwde ze laag en haar stem zat bomvol irritatie. Het was, zoals Claw gezegd had, net een kleine kitten met te grote dromen.}

Cyber hoorde een andere kat, en keek om. Net op dat moment kreeg hij een pijnlijke tik op zijn hoofd en boos gromde de kater. Zira. "Ik zal me aan de regels houden Zira" Siste hij, met een kille blik naar Zira. Hij legde nadruk op Zira, zodat de leider wist dat hij wel naar Zira zou luisteren maar waarschijnlijk minder snel naar Claw. Zwart boek, zwart boek, zwart boek, wat zwart boek? Boek van de dood ja, hij had zonet zijn doodscontract bijna ondertekend. Cyber wist dat dit niet zo'n slimme zet was geweest.. deze keer. Maar wie weet, hij had nu wel een reputatie die wat gevreesd was. Claw had eigenlijk ongeveer gezegd dat hij een bedreiging voor hem was, en dat deed Cyber zeker goed om te horen. Stilletjes greens hij "Zo, dus ik leef nog?"

Geïrriteerd keek hij op toen Zira zijn barn binnen kwam. Ze mocht dan wel zijn commander zijn, hij had haar niet gevraagd om haar bek open te doen. Hij wist de verhouding tussen haar en Cyber, dus dit kwam voor haar allemaal veel te dichtbij. Dat was ook het hele probleem, als dat niet zo geweest was had hij hem daarnet zijn strot al doorgebeten. Langzaam en ijzig kalm schudde hij zijn kop. “Ooh nee dat ga jij niet Cyber. Ik heb gezien wat voor tuig jij bent, maar als iemand het ook maar opmerkt en het komt bij mij terecht dan pak ik je. Nog één misstap en je bent dood.” Dit was geen loos dreigement, dat deed hij nooit. Het was de waarheid en Cyber moest daar maar mee dealen. Kon hij dat niet dan zou dat zijn dood betekenen. “En als ik jou was zou ik die domme grijns van je smoel afvegen en als de wiedde weerga mijn barn uit gaan.” Vervolgde hij nog steeds rustig. Al fonkelde zijn groengele ogen vervaarlijk.

Cyber ging enkel breder grijnzen en boog even voor de show door zijn poten "Nou fijne dag dan nog verder." Hij draaide zich om en zette een stap naar Zira "Voor u ook mevrouw." Hij begon op een traag drafje langs de schaduwen van de muren van de barn naar de uitgang te lopen. Hij leefde nog, hij mocht blij zijn. Nou niet dat zijn leven zoveel waard was, hij zou sterven voor zijn kittens. Maar het toch een fijner gevoel nog steeds je hart in je borstkast en je hoofd op je schouders te hebben staan. "one day i'll be the king"

-Cyber topic uit

Cyber gromde naar haar maar Zira lette er niet al teveel op. Ze wisten beide dat hij naar haar moest luisteren en als hij het niet deed, dan zouden er consequenties zijn. "Ik zal me aan de regels houden Zira" miauwde de zwart-witte kater dan ook braafjes en een goedkeurende blik kwam in haar ogen. "Hm-hm," bromde ze instemmend. "Zo, dus ik leef nog?" merkte hij toen op en Zira rolde met haar ogen. Toffe opmerking, man. De grijns die op zijn gezicht stond versterkte de brutaliteit in zijn toon alleen nog maar erger. “Ooh nee dat ga jij niet Cyber. Ik heb gezien wat voor tuig jij bent, maar als iemand het ook maar opmerkt en het komt bij mij terecht dan pak ik je. Nog één misstap en je bent dood.” miauwde Claw dan ook en de rode blik van Zira schoot naar haar leider, waarbij ze hem een ietwat kille blik toewierp. Op het moment stond ze aan allebei hun kanten; die van Cyber en die van Claw. Die van haar familie en die van haar Clan. Ze zou moeten kiezen, ooit, en dat wist ze. Maar ze stelde het graag nog even uit, want een antwoord had ze zo één twee drie niet. “En als ik jou was zou ik die domme grijns van je smoel afvegen en als de wiedde weerga mijn barn uit gaan.” hierbij knikte de tabby poes instemmend. Cyber daarin tegen leek de opmerking niet serieus te nemen en de grijns op zijn snoet werd alleen nog maar groter. Deed hij er werkelijk alles aan om hen beiden te irriteren of was hij gewoon zo dom? "Nou fijne dag dan nog verder." miauwde haar half-sib. "Voor u ook mevrouw." vervolgde hij tegen haar en ze keek hem aan met een niet al te vrolijke blik. Toen liep hij de barn uit en zuchtend draaide Zira zich om naar Claw.
"Wat moeten we met... Dat?"

Onderwerp: Re: You breaking your own neck