Master in disappearance

<sub>Hoewel iedereen moest slapen, besloot Killerkit toch maar dat zij niet wilde slapen. Ze had niet zo veel gedaan deze morgen, dus was ze helemaal niet moe. Nieuwsgierig keek ze naar al haar slapende siblings en vervolgens naar moeder. Die mocht natuurlijk niet doorhebben dat ze weg was! Maar haar moeder leek het niet door te hebben. Vrolijk sloop de jonge kit weg van haar siblings en moeder. Het was haar gelukt! Ze was echt de meester in verdwijning. Algauw versnelde ze haar pas, zonder echt voor zich uit te kijken, zoekend naar iemand die haar gezelschap kon houden.

{ Cinnamonkit first!</sub>

_{Zodra Killerkit een stem hoorde, stopte ze meteen met lopen en draaide ze zich om, kijkend naar de persoon die wat tegen haar zei. Het was een jong katertje, met een pluizige kittenvacht en leuke tijgerstreepjes. Haar blauwachtige oogjes keken de jonge kit vrolijk aan. Hij had het tegen haar, toch? Ze liep naar hem toe. "Hoihoi!" begroette ze hem vrolijk, hem nieuwsgierig aankijkend. Ze had hem nog nooit gezien.. "Ben jij nieuw?" vroeg ze nieuwsgierig. "Of ben ik nieuw?" bedacht ze toen een beetje verward, hem aankijkend met haar kopje wat gekanteld. Dat kon natuurlijk ook een optie zijn..}

_{De oudere kater begroette haar terug. Vrolijk keek ze hem aan, luisterend naar zijn antwoord op haar voorgaande vraag. Hij vertelde dat hij nieuw was, maar ouder dus dat zij nieuwiger was. Nieuwiger? Had ze een nieuw woord geleerd? Cool! "Oh oké!" respondeerde ze vrolijk. Toen vroeg hij wat haar naam was. Even twijfelde ze. Ze keek even weg, bijtend op haar lip. Iemand har haar gezegd dat haar naam raar was.. Klopte dat? Waarom zou haar mama haar een rare naam geven? Ze keek weer terug, nog altijd wat twijfelend al glimlachte ze nu wel. "Killerkit," stelde ze zichzelf voor. "En jij?" Ze ging zitten, hopend dat hij haar naam niet zo raar vond. Dat zou niet aardig zijn..}

_{Twijfelachtig staarde Killerkit naar de reactie van de kater. Maar het viel wel mee! Het was niet de leukste reactie natuurlijk, al was het al minder dan de meeste en naja, het was wel logisch.. Toch? Tot kort had Killerkit niet eens geweten wat het betekende, tot iemand het haar verteld had. De jonge kit vroeg Killer waarom ze heette. Wat verlegen haalde ze haar schouder op. "Vond mama mooi..?" vroeg ze hem twijfelachtig. Ja, waarom heette ze eigenlijk? Killerkit werd alweer afgeleid toen de kit begon te praten. Hij heette Cinnamonkit door zijn vachtkleur, zei hij. "Mooi!" glimlachte Killerkit alweer vrolijk. "Zullen we wat gaan doen?" vroeg ze hem vervolgens. Jep, ze wilde wat doen!}

_{Gelukkig was het onderwerp over haar naam opgehouden en ging het over naar wat ze gingen doen. Nadenkend keek Killerkit naar de oudere kit voor haar. Wat gingen ze doen? Ze had géén idee. Wat kon je doen? Opnieuw had ze géén idee. "Ik weet het niet.. Misschien uh.." de grijze kit dacht diep na. Wat vond ze leuk? Ze had eigenlijk nog niet erg veel dingen gedaan. Het enige wat ze gedaan had was eigenlijk stoeien met haar siblings en dingen onderzoeken. Verder kende ze niets.. "Iets leuk..? Ik weet niet zo goed wat je allemaal kan doen," respondeerde ze nadenkend, al veranderde de nadenkende blik algauw naar een vrolijke glimlach op haar gezicht.}