Bugging you

Acefray vond dat iedereen hier te saai was. Hun leider, zijn bodyguards. Enkel zijn nieuwe apprentice leek mee te vallen, kon hij die niet meenemen naar Shadowclan? Dan was gelijk een van zijn problemen opgelost. Met een zwiep van zijn staart keek hij even rond. Want ondanks dat hij twee grote katten had die hem weerhielden van wegrennen, hoefde die niet altijd in zijn nek te hijgen. Ze hielden hem gewoon in de gaten. Hoe dan ook. Ace verveelde zich, en dat was nooit een goed iets. Want ondertussen was de enorme kater al naar de prooistapel gegaan en had er casual een muis vanaf gepakt. Had hij daar het recht toe? Waarschijnlijk niet, maar wie hielt hem tegen? Die hele clan vol boze katjes? Nee joh. De puisbal draaide zichzelf om en sprak de eerste de beste kat aan met een brutale grijns en een jongensachtige blik in zijn groene ogen. "Heeft madame zin in een etentje voor twee?" Bij hem in de clan werkte dit altijd, wie weet hier ook. Wie kon er immers eten afwijzen?

{ Eerste post Lostvoice

Ace was verrast dat zijn aanbod aangenomen werd. Jeah, succes bij plan A. Wat een goed begin. Vooral omdat hij geen plan B had, behalve die muis dan zelf opeten. Hehe. De grijze kater had gelukkig de geweldig handige eigenschap onaangedaan te zijn door sociale hulpmiddelen. Die kille blik hielt hem dus helemaal niet tegen verder te gaan. Daarbij was hij ook redelijk recht door zee en mentaal een apprentice, niet precies het type dat je bij zijn rang zou verwachten. Hij gaf de Bloodclanners dus ook niet bepaald een goede eerste indruk, maar die waren toch maar saai. Die blikken die ze trokken waren immers goud waard. Al met al, op het dieet en het gedwongen verblijf na, had hij het best naar zijn zin. Als deze katten hem nou niet allemaal af wouden maken zou hij best vaker willen komen, gewoon op bezoek. Maar terug naar de poes voor hem, ze was ouder als hem, wit met blauwe ogen en had wat bekends. Ondertussen scheurde hij de muis door midden en gooide die naar de poes toe. Bij haar woorden werd flink wat duidelijk. “Dat ben ik zeker, Acefray, aangenaam” Hij stelde zich normaal voor met Ace, maar dat leken die katten hier al helemaal niet te snappen omdat ze zelf ook enkelwoordige namen droegen. Best onhandig. Bij het verdere van de zin klaarde er even iets in zijn ogen op. Dit moest dan de moeder van Honey zijn, kon niet anders, daardoor had ze ook zo bekent geleken. “Bedankt, en dat betekend dat je de moeder van Honey bent toch? Ik heb haar tot nu enkel bij de gathering gezien, ze is langer in het vak als ik, maar nog apprentice. Zodra ik terug ben en niet levend gevilt door Innerghost of Shrewstar wou ik nog eens naar haar toe gaan, kijken of ze nog Shadowclan planten nodig heeft voor Leafbare” Hij praatte alsof deze kattin geen verrader van clan was maar een oude bekende. Ace trok niemand voor. Daarbij was zijn toon zo nonchalant of ontvoerd worden en bijna vermoord worden door zijn clan een dagelijkse gebeurtenis was.