Black-y-locks

Onderwerp: Black-y-locks ma 19 okt 2015 - 19:54

De enorme pluizige kater liep verder naar een van de schuren. Ja, hier hadden ze zeker mooie verblijfjes, heel mooi en sexy. Zeer fabulous. Maar goed. Ace had zijn tijd nogal verdaan door met Yu op te trekken, de prooistapel te plunderen en over het algemeen zijn bodyguards lastig vallen. Daarbij had hij een kijkje proberen te nemen in de schuren en natuurlijk met andere katten een gesprekje aanknopen. Hij moest ook nog naar die kittens gaan kijken, maar hij wist nog niet zeker of hij het wel aandurfde zich met Bloodclan Queens te bemoeien. Ondanks zijn drukke planning ging hij toch naar Zwartlokje toe, die de leider bleek te zijn. Even keek hij om naar Hellhound en Howl, maar besloot uiteindelijk gewoon alleen en zonder aankondiging naar binnen te gaan. Eenmaal in de schuur sprak hij op; "Hey, Zwartlokje, je wou kletsen?" Zijn typische brutale grijns stond breed op zijn gelaat.

{ Eerste post Claw~

Onderwerp: Re: Black-y-locks ma 19 okt 2015 - 20:52

Oké, adem in en adem uit. Hij zat op de verhoging in zijn nest toen die brutale vlerk binnen kwam stuiteren. Het irriteerde hem dat Acefray geen respect voor hem kon opbrengen, maar goed dat was wederzijds. Het was dat zijn dochter zo gek op dit kruidenkatje was, of tenminste op zijn kunnen anders had hij hem allang proberen te vermoorden. Het andere waar hij zich dood aan ergerde was dat die domme grijze kater het vertikte om hem gewoon bij zijn naam te noemen en steeds die irritante bijnaam gebruikte. “Ja.” Zei hij kortaf terwijl hij opstond en op de grond sprong, waardoor hij wat zand deed opstuiven. Hij ging weer zitten met zijn blik strak op Acefray gericht. “Vertel eens hoe is het gesteld met de Shadowclan en met de dassen?” Vervolgde hij zonder en touwtjes omheen te winden, dat was wat hij wilde weten.

Onderwerp: Re: Black-y-locks ma 19 okt 2015 - 21:53

Ace keek even omhoog om daar de zwarte kater te zien, die natuurlijk al zat te popelen op zijn aankomst. Want tja, Claw was ook zo blij met hem. Hij kende heus wel diens echte naam, maar hij gaf leiders graag bijnamen. En vooral als ze hier niet tegen konden. Het was soms zo’n makkelijk vak. Toen de kater voor hem landde viel zijn linkeroor uit positie, al bleef zijn blik recht en leek hij het zelf niet te merken. Ook hij ging zitten, op de manier hoe hij altijd was rond de dreigende kater, verassend ontspannen. Bij de vraag schudde hij echter zijn kop. “Sorry, beroepsgeheim” Sprak hij simpel. Het was waar, hij zou dit niet zeggen, of in ieder geval niet zo makkelijk. Er zaten heel veel clans bij betrokken en hij wou nu eenmaal niet de verrader zijn. Dus keek hij onbewogen terug. Your turn.

Onderwerp: Re: Black-y-locks di 20 okt 2015 - 10:32

Hij schoot in de lach, maar er klonk totaal geen humor in deze lach. “Het was geen vraag Ace.” Vervolgde hij doodkalm. Hij stond op en stapte nog dichter naar de Medicine cat toe. Zijn nagels schoten uit zijn hulzen terwijl zijn neus bijna die van de andere kater raakte. “Ze zullen wel in paniek zijn zo zonder hun kruidenkatje.” Ging hij rustig verder en zijn nagels boorden zich in de grond onder zijn poten. “Vertel kruidenkatje.” Zijn stem klonk niet kwaad, maar duidelijk en je kon horen dat hij geen tegenspraak duldde. Acefray ging praten en als hij bleef weigeren dan ging hij het op een andere manier proberen. Hij zou het niet accepteren als de grijze kater bleef zwijgen.

Onderwerp: Re: Black-y-locks di 20 okt 2015 - 21:32

Blijkbaar geen vraag dus. Ach, had hij eigenlijk kunnen verwachten. Het was zelfs heel duidelijk geweest dat hij gewoon had moeten antwoorden, maar de grijze kater merkte dingen niet zo snel op. Toen de Bloodclanner ook nog personal space leek te negeren bleef hij gewoon onbewogen zitten. Hij was niet snel afgeschrokken, hij merkte de dreiging natuurlijk wel, maar gewoon niet zo erg. Bij de woorden keek Ace even vragend, alsof hij voor zich zag hoe de clan er nu uit zou zien. Maar echt een dramatisch beeld kreeg hij ook niet, waarschijnlijk waren er gewoon heel veel katten boos op hem nu. Hij leek niet eens in te zien dat er een kans was dat hij niet levend terug kwam. "Het is nogal ingewikkeld" Begon hij er een beetje omheen te draaien, duidelijk niet willen vertellen wat het was. Dit ging tegen zijn normale princiepes in en het ontwijken ging hem dus niet gemakkelijk. Als de onschuld zelve mompelde hij er echter nog wat achterna; "En ik denk al helemaal niet goed na onder stres"

Onderwerp: Re: Black-y-locks wo 21 okt 2015 - 8:58

Bewegingloos bleef hij pal voor de andere kater staan. Zijn blik strak in die van Acefray geboord. “Er is helemaal niets ingewikkelds aan. Je hoeft alleen maar te praten en ik heb je tong nog niet afgebeten, dus dat gaat prima.” Er zat een onderliggende dreiging in zijn stem en die verdoezelde hij ook niet. Na de volgende opmerking van de medicine cat vormde zich een humorloos grijnsje om zijn lippen, nee hij was bloedserieus. “Dan zal ik maar heel snel beginnen met vertellen, anders kan ik het heel erg stressvol voor je maken en daar heb je alleen jezelf mee.” Vervolgde hij rustig met nog steeds het vreemde grijnsje om zijn lippen.

Onderwerp: Re: Black-y-locks wo 21 okt 2015 - 9:21

Het zou makkelijker zijn als de kat voor hem ook een beetje passie in zich had. Gewoon wat meer zichtbare emotie waar hij op kon reageren. Hij had helemaal niks aan deze rustige koele kater. Die kon hij niet sollen, niet op in gaan. Als een apprentice die net de taak had gehad de eldersden op te ruimen staarde hij voor zich uit. Hij kon niet loslippig gaan doen. Want zelfs hij had door dat als hij dit vertelde Bloodclan wel heel veel wist over de conflicten tussen de clans. "Dat tong afbijten klinkt al bijna als een goed idee" Ging hij koppig verder terwijl hij zijn rug rechtte. Hij had al voor genoeg moeilijkheden gezorgd hier te staan, en hij was nu van plan te laten zien hoe lang hij zijn mond kon houden. Hij ging nu niet makkelijk doen, dat deed hij al heel zijn verblijf hier. Zijn groene ogen stonden in die van de ander, zijn blik simpel. Rowanflame, zijn mentor, had hem geleerd zoals hem te zijn. Hoewel hij het niet graag meer deed na de ruzie tussen hem en Tall, kon hij nog heel goed die motivatie oppakken. Hoe hij Snowy had gepest tot het punt dat ze niet meer wist wat ze aanmoet, hoe hij vossenjongen dood had gebeten en zijn eigen vriend had aangevallen toen hij zijn rug naar hem draaide. Ace kon dit, hij veranderde zijn houding wat, waardoor het duidelijk moest worden dat er meer achter die bal pluis lag dan slappe humor, en met name dat hij niet ging spreken.

Onderwerp: Re: Black-y-locks wo 21 okt 2015 - 11:39

Hij had nog steeds geen spier bewogen. Hij leek ook meer op een standbeeld dan op een levende kat, het was dat hij ademhaalde en soms zijn bek open deed. “Ooh daar zou ik niet zo zeker van zijn kruidenkatje. Jij kent de manier waarop ik dat altijd doe niet, die wil ik best even voor je uitleggen hoor.” Hij stopte even met praten terwijl er wat gegrinnik uit zijn keel kwam, voordat hij verder ging. Hij zat zich er ergens al op te verheugen, want hij was niet de kater van loze dreigementen. “Eerst zorg ik er voor dat je helemaal vastgepind op de grond ligt en dan bijt ik steeds een klein stukje verder, steeds een klein stukje extra tong. Weet je dat je tong een van de gevoeligste plekken is.” Dat had hij inmiddels wel ondervonden. “Maar als jou dat een beter idee lijkt prima, wel jammer dat je dan nooit meer uit kan leggen aan anderen wat ze hebben en hoe ze die wonden moeten verzorgen. Echt jammer hoor.” Dit keer bewoog hij wel ineens. Hij schoot aan de rechterkant langs Acefray om razendsnel om te draaien en te proberen boven op hem te springen. “Wat zonde.” Mompelde hij kalm.

Onderwerp: Re: Black-y-locks