[SC x Twoleg Place] Irresistible

Mokkend liep Foxfire door het territorium. Wat was er zojuist precies gebeurd? Airpaw had haar verteld dat ze een crush had op Ripa, de kater die Leopardkit en meerdere anderen aangevallen had, en zij was daardoor zó boos geworden dat ze haar jongere zus een klap verkocht had. Maar uiteindelijk was het niet haar schuld, toch? Nee, dan had Air maar nooit met die BloodClanner om moeten gaan! "Bloody hell," murmelde ze en sloeg haar gouden ogen op naar de al wat donker wordende hemel. Één felle ster was te zien, maar verder leek het een donkere nacht te worden. De warrior richtte haar aandacht weer op haar omgeving en merkte dat ze wel erg dichtbij de rand van het territorium kwam. De grens van ShadowClan en het gebied van de twolegs, een gevaarlijke grens waar wel is monsters kwamen en ook BloodClanners niet ongezien bleven. Zuchtend ging zakte ze door haar poten heen en ging zitten, waarbij ze haar oren wat naar beneden liet hangen. Ze had het wel heel erg verknalt bij Airpaw, dat was wel duidelijk. Die zou haar nooit meer een geheim toevertrouwen...

- 1e post Yu.

Nachtwandelingen deden haar denken aan haar rogue tijd. Zeker deze nacht. Hij was helder, koud, en zonder maan. Het deed haar raar genoeg een beetje denken aan haar moeder. De poes schudde haar kop, en liep stevig door. Niet sentimenteel worden, Yu! Ze wandelde een tijdje door het two-leg gebied, dat zwakjes was verlicht door lantaarnpalen. Even later kwam ze in een donkerder stuk, maar dankzij haar ogen zag ze alles nog prima. De young-one stopte even om wat te drinken, en boog zich voorover om haar dorst te lessen bij een bijna opgedroogde regenpoel. Een ster was uitzonderlijk, hij weerspiegelde prachtig in het water. Het was nu dat ze een shadowclan geur rook. Wacht. Shadowclan? Dit tijdstip? Hier? Nieuwsgierig, maar op haar hoede volgde Yu het spoor. Het leek iets bekends te hebben, raar... Even later zag ze een silhouet van een kat zitten. Redelijk jong nog. De wind stond gunstig, dus de clankat zou haar waarschijnlijk niet ruiken. Nu pas realiseerde ze zich wie het was. "Vosje?" Hoewel ze die naam normaal altijd plagend uit had gesproken klonk hij nu meer verrast. Al haar voorzichtigheid was weg toen ze op de rossige poes af liep. Was ze nu warrior? Ja, ze was nu een kop groter dan zichzelf. Yu was sprakeloos, ze knipperde even. Ze had de neiging om zich tegen haar aan te drukken. Raar. "Wat doe je hier? En op dit tijdstip?" Het lukte haar uiteindelijk om toch iets uit te brengen. Haar stem klonk nieuwsgierig, met een kleine hint van bezorgdheid. Als ze nu een member zou tegenkomen zou ze nog niet jarig zijn.

"Vosje?" met een ruk keek Foxfire op, en keek zoekend om zich heen. Er was maar één iemand die haar zo noemde, en dat was die zwart-witte BloodClan poes. Met een zucht keek Fox naar de kattin waar ze nog steeds de naam niet van wist, en zag dat deze net zo verbaasd was als zijzelf om elkaar weer te zien. Hun vorige keer was lang geleden; toen was ze nog een apprentice geweest. Al kon de ander het verschil waarschijnlijk niet eens zien - zij kregen immers een rare halsband als ze een warrior werden. Na een lange - en toch wat ongemakkelijke - stilte zei de zwart-witte BloodClanner wat. "Wat doe je hier? En op dit tijdstip?" Fox haalde haar schouders op. "Nadenken en zo." mompelde ze en keek de ander aan. De laatste keer dat ze elkaar gezien hadden was zij nog groter geweest, maar nu stak Foxfire zeker een halve kop groter. "Wat is je naam eigenlijk?" miauwde ze toen uit het niets, nu wel erg nieuwsgierig. Ze hadden elkaar al vaak genoeg gezien om elkaars naam te mogen weten, of niet dan?

De ander haalde haar schouders op. "Nadenken enzo." Yu hield haar nieuwsgierigheid in toom door niet gelijk te vragen waarover. "Wat is je naam eigenlijk?" Deze vraag vertaste haar een beetje, maar al snel realiseerde ze zich dat ze de naam van de ander ook niet wist. "Yu." Sprak ze. Ze dacht terug aan hun eerste ontmoeting, toen ze nog apprentice was. Toen ze nog zo makkelijk verlegen werd. "Jij?" De zwart witte poes deed een stap dichterbij, en keek haar strak aan. Haar nek begon pijn te doen, maar ze negeerde dat. "Waar denk je over na?"

Gsm post

De vraag leek de ander net zoveel te verrassen als dat hij dat bij haarzelf had. "Yu." klonk het vanaf de zwart-witte poes en met een geïnteresseerde blik keek Foxfire naar haar. Yu, dat was best een mooie naam - maar wel heel erg kort, zeg. "Jij?" miauwde Yu toen tegen haar en Fox sloeg haar ogen naar de grond. Moest ze het wel vertellen? Eigenlijk was ze helemaal niet onzeker over dit soort dingen, maar nu ze ruzie gehad had met Airpaw over een BloodClanner kon ze het eigenlijk niet maken, toch? Maar ze kon het ook niet maken om het níét te vertellen. De zwart-witte poes stapte naar voren, zodat ze nu wel erg dichtbij stonden. Maar daar schonk de rode poes op het moment niet echt aandacht aan. "Foxfire.. Je had het best wel goed met Vosje," het laatste voegde ze er grinnikend aan toe en grijnsde. Een beetje vriendelijkheid kon geen kwaad... Of wel? "Waar denk je over na?" werd er aan haar gevraagd en een beetje te luchtig haalde Fox haar schouders op. "Ik had ruzie." miauwde ze als kort antwoord.

De poes leek even na te denken. "Foxfire.. Je had het best wel goed met Vosje," Verrek. Yu grijnsde terug naar Fox. Hier kon ze wel aan wennen. Het volgende antwoord kwam er behoorlijk luchtig uit. "Ik had ruzie." Te luchtig om hier in de nacht te zitten? "Waarom? Met wie?" Haar duidelijk nieuwsgierig karakter kwam nu naar voren. Ze realiseerde dat het onbeleefd was, en zette een stapje naar achter. "Ahh nevermind, niet mijn zaken!" Ze grinnikte een beetje Ze wou blijven praten, al was het op een border s'nachts. "Dus, hoe is het jou afgegaan nadat ik je twee keer met mijn aanwezigheid heb gezegend?" De zwart witte poes ging er bij zitten, helaas werd het lengte verschil nu wel duidelijker. Mousedung. De eerste keer dat ze elkaar zagen was ze veel beschermender geweest. Maar goed, toen was ze wel shadwoclan territorium binnen getreden.

Een grijns werd naar haar teruggestuurd en het voelde aan de ene kant fijn dat er geen vijandschap was, maar aan de andere kant ook zo verkeerd. Want had ze hier nou juist niet net ruzie over gehad met Airpaw? Dat die te vriendelijk was tegen een BloodClanner, waar Fox zo'n afschuw voor had? Maar was dat laatste wel waar? Haar gedachtes werden gestopt door de vraag van Yu, en ze haalde luchtig haar schouders op. "Ik had ruzie." miauwde ze dus maar simpel en sloeg haar ogen naar haar poten. Eigenlijk voelde ze zich hier best wel rot over. "Waarom? Met wie?" klonk het toen vanaf de zwart met witte poes en zachtjes grinnikte Foxfire wat ongemakkelijk. Ja, waarom kon ze moeilijk uitleggen, toch? Het leek ook al snel door te dringen bij Yu dat ze het niet zo graag wilde vertellen. "Ahh nevermind, niet mijn zaken!" Ahum, juist. Dat was wel het beste, als ze het maar niet zou vertellen. Fox grijnsde naar de ander; gelukkig begreep ze het wel. "Dus, hoe is het jou afgegaan nadat ik je twee keer met mijn aanwezigheid heb gezegend?" hierom moest de warrior lachen en ze proestte het vervolgens uit toen Yu ging zitten en duidelijk véél kleiner was dan zijzelf. Het was een grappig gezicht; de één die in de afschrikwekkende Clan zat was veel kleiner dan de ander. "I-ik.." probeerde ze, maar ze werd steeds onderbroken door haar eigen gelach. Oeps, nu had ze de slappe lach ook.

Vosje begon te lachen, en toen ze ging zitten proestte ze het uit. Hey, dat was niet aardig! "I-ik.." Ze moest opnieuw lachen. Yu fronste. "Hey!" Ze duwde haar hoofd tegen de schouder van de shadowclan warrior. Ze keek Fox aan met een blik van irritatie, maar die veranderde snel naar een speelsere. "Ik wordt tenminste niet verlegen als ik 'mooie dame' wordt genoemd." Ze stak haar tong uit, zodat de ander het goed kon zien. "Je was zo leuk vroeger, zo makkelijk om mee te dollen." En nu werd ze een beetje uitgelachen. Echt erg vond ze het ook niet, want klein betekende niet altijd zwak. Klein betekende dat je je makkelijk kon verstoppen, dat je makkelijk kon ontsnappen. Plus, wat ze niet in grootte had haalde ze in met tactiek. De young-one ging weer staan, zodat hun hoogte verschil minder was, en bracht haar kop heel dichtbij die van de poes. "Of ben je nog steeds zo?" Ze maakte oogcontact, en grijnsde toen. Ja, zelfvertrouwen had ze ook. Genoeg zelfvertrouwen om de meeste dingen te doen die andere beschamend vonden. Natuurlijk had zij ook haar grenzen, maar die lagen veel verder. Ze bleef Foxfire aanstaren, en was benieuwd naar haar reactie. Your move.

Foxfire moest alleen nog maar harder lachen toen ze een verontwaardigde "Hey!" van Yu hoorde komen. Wat ze echter niet verwachtte was lichamelijk contact en abrupt hield ze haar bek dicht toen ze de kop van de ander tegen haar schouder aanvoelde. Ze voelde de blik van Yu op haar gericht maar die ontweek ze een beetje. Pas toen ze weer naar de ander keek begon ze weer met grinniken, wat al snel weer overging op schaterlachen. Ze was gewoon zo... Klein! "Ik wordt tenminste niet verlegen als ik 'mooie dame' wordt genoemd." klonk het toen maar dit keer schrok Foxfire daar niet meer van. Nee, dat was al een hele tijd geleden en nu kon ze dat wel hendelen. "Je was zo leuk vroeger, zo makkelijk om mee te dollen." Nep verontwaardigd stak Fox nu haar tong uit. "Nou, lekker voor je. Voel je ook is hoe het voelt," miauwde ze met een grote grijns op haar gezicht. "Of ben je nog steeds zo?" klonk het en verbaasd keek de warrior naar de andere poes, die oogcontact met haar maakte. Maar dit keer gaf ze zichzelf niet zo makkelijk gewonnen en staarde ze recht terug in de groene ogen van Yu. "Neh, ik ben ouder." miauwde ze met nog steeds een grijns op haar gezicht van het lachen, al was ze nu niet meer als een hysterisch paard aan het grinniken.

"Nou, lekker voor je. Voel je ook is hoe het voelt," Ze grinnikte, en stelde haar volgense vraag. Tot haar grote teleurstelling keek ze recht terug, zonder blikken of blozen. "Neh, ik ben ouder." Teleurgesteld hield Yu haar kop scheef. Ze droop een beetje af, en duwde haar kop nog een keer tegen de warrior. Psh. "Ben je ook wijzer? Zooó gevaarlijk, hier om middernacht." Een scheve grijns groeide op haar snuit. Het was nog steeds donker, en nog steeds geen verdomde maan. "Waarom ben je eigenlijk hier om enkel na te denken? Of..." Soepel draaide de gevlekte kattin om haar heen, zodat ze zich nu aan de andere kant bevond. "Miste je me soms, Vosje?" Yu wiebelde met haar wenkbrauwen. Uitdagen was geweldig. Ze lachte kort, hopend op iets explosiefs te duiden. Iets interessants. Stiekem wou ze die slappe lach nog een keer horen, hij klonk zo leuk.

De teleurstelling van Yu was duidelijk te zien en Foxfire giechelde. Nee, ze zou zich niet zomaar meer klein laten krijgen, en al helemáál niet door iemand die kleiner was dan haar. Hehe. Toch was ze opnieuw een soort van geschokt van de gedurfdheid van de BloodClanner toen deze haar kop tegen de hare aandrukte en keek de ander dus ook wat schaapachtig aan. Oké, misschien was haar oude zelf toch nog niet helemaal weg. "Ben je ook wijzer? Zooó gevaarlijk, hier om middernacht." klonk het, in een toon die Fox maar plaatste als plagerig. Waarom gingen ze zo vriendschappelijk met elkaar om? Foxfire hoorde de ander weg te jagen in plaats van een gezellig praatje te maken. "Waarom ben je eigenlijk hier om enkel na te denken? Of..." Yu onderbrak haar gedachtes voor de tweede keer deze avond en liep een half rondje om haar heen. "Miste je me soms, Vosje?" de warrior bewoog ongemakkelijk met haar oortjes. "Ik kwam hier om na te denken," miauwde ze. Ze had de ander niet gemist, hoe kon ze, nadat de twee elkaar voor het laatst met vijandige termen hadden verlaten? Maar waren ze dat wel - vijanden? Of was dat alleen wat de Clan haar vertelde?

Ze leek ongemakkelijk. Mousedung, dat wilde ze niet. "Ik kwam hier om na te denken," De poes leunde weer tegen de oudere kattin aan. "Weet ik, ik plaag je maar." Ze zuchtte, en liet zich wat meer ontspannen. Hoewel het koud was buiten, had ze genoeg aan de lichaamswarmte van de ander. "Je naam is wel toepasselijk, net een haardvuurtje" Yu grinnikte. Misschien kon ze wel bevriend worden met Vosje. Het idee maakte haar absurt blij, wat haar een klein beetje ongerust maakte. Niet genoeg om er lang over na te denken. Waar ze wel over bleef nadenken was waarom ze Fox hier weer was tegen gekomen. "Fox? Als ik je iets vertel, vertel jij me dan waar je precies over nadenk?" Ze draaide zich even om, om oogcontact te maken met de ander. Haar ogen stonden ernstig, was vertrouwen niet een van de eerste dingen voor een vriendschap? Ach, zij wist het ook niet meer, qua vriendschap was ze een beetje uit haar vorm. Wat had ze bij Jafar gedaan? Hem veel afgekat, zijn masker weggehaald. Maar Vosje had geen masker, meer een muur. Bovendien dacht ze niet dat ze Jafar's techniek kon toepassen op de shadowclanner. Jafar was uiteindelijk ook weggegaan. Ze knarsetandde licht bij de herinnering eraan.

Opnieuw leunde Yu tegen haar aan. Het was een koude nacht, maar de twee werden zo warm van elkaar. Fox kon niet zeggen dat ze het niet prettig vond, maar ze voelde zich ontzettend schuldig tegenover Airpaw. Ze vroeg zich af hoe ze het kon, om hier te staan met een BloodClanner bij de grenzen zonder deze weg te jagen, zelfs tegen elkaar aan durfde te staan, terwijl ze precies over het contact met een BloodClanner ruzie had gehad. Toch kon ze hier niet aan denken toen Yu weer tegen haar sprak. "Weet ik, ik plaag je maar." een glimlach vormde zich op de lippen van Foxfire. "Weet ik." miauwde ze simpel terug en grinnikte zachtjes. "Je naam is wel toepasselijk, net een haardvuurtje," zei Yu. De warrior knikte met een ernstige uitdrukking op haar gezicht. "Ja, ik denk dat dat de reden is dat Shrewstar me zo heeft genoemd. Ik ben ook altijd het zonnetje in huis en zo," miauwde ze, haar stem uiterst serieus, al was het duidelijk dat ze een grapje maakte. Opeens kwam er een onverwachte vraag. "Fox? Als ik je iets vertel, vertel jij me dan waar je precies over nadenk?" de rood met witte poes spande haar spieren ietsje aan, maar relaxte ze gelijk weer. Die kleine beweging van onzekerheid had Yu waarschijnlijk kunnen voelen, aangezien die tegen haar aan geleund stond, maar Foxfire hoopte van niet. Wat moest ze doen? Ze kon moeilijk vertellen aan een BloodClanner dat ze ruzie had gehad met haar zusje over een BloodClanner. Toch? "E-euhm.." mompelde ze, en keek naar beneden, naar de poes die tegen haar aangeleund stond, die haar warmte gaf. "Oké, maar dan moet je niet boos worden." beantwoordde ze toen uiteindelijk maar.

"Ja, ik denk dat dat de reden is dat Shrewstar me zo heeft genoemd. Ik ben ook altijd het zonnetje in huis en zo," Yu grinnikte om haar sarcasme, een oprechte lach. Na haar vraag voelde ze de rosse poes aanspannen. Het liefst had ze fox weer op haar gemak gesteld... Wacht, wat? Niet over nadenken. "E-euhm.." Stamelde ze. De young-one keek omhoog, zodat ze de ander in de ogen kon kijken. Foxfire deed hetzelfde. Eh, dit was dichtbij. Maar ze keek niet weg, nee, ze was Yu, ze werd nooit ongemakkelijk. "Oké, maar dan moet je niet boos worden." Dat was een aparte reactie. Ze fronste, maar antwoordde gelijk. "Natuurlijk niet! Ik heb geen reden daarvoor." Ze zweeg even, tot ze realiseerde dat ze aan het staren was. "En zelfs had ik dat, ik zou niet boos op je worden." Sprak ze niet net iets te haastig? Wat gebeurde er precies? Ach, het maakte niet uit zolang de grotere kattin haar warm kon houden in deze nacht.

Foxfire besloot zich dit keer niet druk te maken om de afstand die zo klein leek te zijn tussen hen. Ze sprak gewoon door. "Oké, maar dan moet je niet boos worden." het was belangrijk dat Yu hier nu wel goed op zou antwoorden, anders zou ze het ook niet te horen krijgen. "Natuurlijk niet! Ik heb geen reden daarvoor." klonk het, en een glimlachje kwam op haar gezicht. Mooi zo. "En zelfs had ik dat, ik zou niet boos op je worden." De twee keken elkaar aan en Foxfire voelde een zekere warmte over haar gezicht heen gaan. Ze was aan het blozen - hopelijk voelde Yu dit niet. "Oké." miauwde ze toen, en grijnsde toen. "Maar jij zou eerst iets vertellen."

"Oké." Yu beantwoordde haar grijns met een grotere. "Maar jij zou eerst iets vertellen." Gespeeld geïrriteerd keek ze de ander aan. Ze kon haar facade niet lang doorzetten en grinnikte. Wat moest ze eens aan Vosje vertellen? Het eerste wat bij haar opkwam was vertellen dat ze Claw's dochter was. Hij had het immers ook aan iemand verteld. Maar die iemand zat in de elite. Nee, dat kon ze beter niet vertellen. Ze zou iets vertellen zodat de poes haar ging vertrouwen. Ze bleef oogcontact maken, al zou het pijn doen in haar nek. Ze boorde haar ogen in de oranje van de shadowclanner toen ze begon te praten. "Ik ben geboren als rogue, al was mijn vader altijd bloodclan." Begon ze langzaam, serieus. "Mijn moeder haatte me, en toen ik vijf moons oud was ben ik vertrokken bij haar." Het voelde raar om zo over haar verleden te praten. "Ik trainde een tijdje met andere rogues, maar ben uiteindelijk bij de elite gegaan om nog sterker te worden. toen was ik acht moons ofzo." Yu hield even haar mond, was dit uberhaupt wel interessant voor Fox? "Kortom, verknipte jeugd. En ik ben nog steeds rogue, dus daarom zwerf ik graag. Hier, of in shadowclan gebied." Bij haar laatste zin glimlachte ze de ander toe, in plaats van een spottende grijns te tonen. Ze keek even recht voor uit naar de horizon. Het was een fijn gevoel, warmte achter en zij en de koele nachtlucht van voren. De poolster straalde aan de hemel. "Nu jij." Ze glimlachte, en keek weer omhoog. Ze keek graag in die oranje ogen.

Rustig luisterde Foxfire naar het verhaal van Yu. Dat was nogal wat; een vader als BloodClanner en een moeder die niet van je hield? Het verbaasde haar dat de andere poes niet volledig evil was zoals de meeste daar, maar eigenlijk nog wel aardig was. "Kortom, verknipte jeugd. En ik ben nog steeds rogue, dus daarom zwerf ik graag. Hier, of in shadowclan gebied." om de laatste opmerking grinnikte de warrior zachtjes. Ja, dat had ze wel gemerkt in haar jongere jaren. Ze duwde haar lichaam ietsje dichter tegen Yu aan. Het was koud, hield ze zichzelf voor. Of was Yu gewoon zo prettig warm? "Nu jij." klonk het. Oh ja, zij moest ook nog vertellen waar ze over nadacht. "Nou ik had dus ruzie," begon ze, ietwat aarzelend. Hoe zei ze dit zonder Yu te beledigen? "Het ging euh.. Het ging over een BloodClanner. De ruzie was trouwens met m'n zusje," oké, het verhaal kwam nu in flarden en dan zou de wit met zwarte poes er niks meer van begrijpen. "Wacht, overnieuw." miauwde ze dus met een ietwat zenuwachtige grinnik. "Ik had ruzie met Airpaw, mijn zusje, omdat zij een BloodClanner leuk vond en ik dat niet goed vond omdat zij onze andere zus, die nu onder de naam Five gaat, hadden overgehaald om daarnaar toe te gaan. En toen uiteindelijk gaf ik haar een klap in haar gezicht, en daar heb ik gewoon heel veel spijt van.." het laatste kwam er verdrietig uit. Nu had ze het niet alleen bij Airpaw verpest maar ook bij Yu, want Foxfire was er wel zeker van dat die haar niet zou vergeven nadat ze ruzie had gehad over iemand van haar 'soort'.

"Nou ik had dus ruzie," Yu nestelde zich nog wat dieper in de vacht. "Het ging euh.. Het ging over een BloodClanner. De ruzie was trouwens met m'n zusje," Ze knikte, maar tot nu toe was de volgorde niet heel logisch. "Wacht, overnieuw." Was de poes zenuwachtig? Ze luisterde aandschtig, maar grinnikte mee om Foxfire op haar gemak te stellen. "Ik had ruzie met Airpaw, mijn zusje, omdat zij een BloodClanner leuk vond en ik dat niet goed vond omdat zij onze andere zus, die nu onder de naam Five gaat, hadden overgehaald om daarnaar toe te gaan. En toen uiteindelijk gaf ik haar een klap in haar gezicht, en daar heb ik gewoon heel veel spijt van.." Dat was een heel verhaal om aan te horen. DE verdrietige toon maakte haar ook een beetje minder enthousiast. Yu draaide zich, zodat ze recht tegenover de ander stond. "Foxfire," begon ze, terwijl ze oogcontact zocht, "Sommige kattin de elite zijn fout, en daar moet je ver van weg blijven. Maar er zitten een paar goeie tussen." Ze haalde diep adem, ze wou niet dat de poes zich verdrietig voelde, of nog erger, dat ze ging huilen. "Je was gewoon bezorgd als grote zus, dus die klap was in het moment. " Ze leunde weer tegen Fox, en liet haar kop ontspannen hangen. "Wie was het?" Misschien kende ze die kat, en ze had een akelig voorgevoel. Maar als dat het geval was, moest ze een hartig woordje met diegene spreken.

Yu stond op, leek wel weg te lopen. Zuchtend keek Fox naar de lopende poes. Natuurlijk was die nu boos; ze had immers ruzie gehad om een BloodClanner en dat was één van haar katten. Maar toen draaide Yu zich weer om en keek haar recht aan. Verwarring was op het gezicht van Foxfire te zien. Was ze niet boos? "Foxfire," klonk het, en meteen keek de warrior de andere poes aan, die in haar ogen keek. Ze keek terug. "Sommige kattin de elite zijn fout, en daar moet je ver van weg blijven. Maar er zitten een paar goeie tussen." zachtjes knikte de rode warrior. Ja, Yu was immers best goed, toch? "Je was gewoon bezorgd als grote zus, dus die klap was in het moment." hierbij knikte Fox opnieuw. Natuurlijk was het in het moment, maar dat betekende niet dat ze er geen spijt van had. Opnieuw leunde Yu tegen haar aan. Nu duwde de warrior haar kop tegen die van de jongere poes aan. Het voelde goed. "Wie was het?" werd er haar gevraagd. Aarzelend staarde Foxfire voor zich uit. Kon ze dat wel vertellen? Ze had Airpaw namelijk beloofd het niet door te vertellen. Toch kon ze dit niet voor zich houden, ze was nooit goed geweest met geheimen. "Ripa.." mompelde ze de naam. "Niet doorvertellen, hé!" voegde ze er snel aan toe.

Yu was een tikje verbaasd toen ze de kop van Foxfire tegen de hare voelde, maar ze ging niet verdwene weg zitten. Het was eigenlijk best fijn. "Ripa.." Ripa. Ugh. Niet alleen geloofde hij dat hij samen met Brat twee zwarte kits had gekregen, maar versierde hij blijkbaar ook nog shadowclan poesjes. Ze was geïrriteerd. "Nutteloze hoop vacht." Mompelde ze, bijna gefrustreerd. "Niet doorvertellen, hé!" Ze stopte met piekeren, en keek de poes aan. Vervolgens grijnsde ze enorm. "Natuurlijk niet!" Ze wou blijven praten, ze wou niet terug gaan. "Vind je mij dan niet gevaarlijk?" grapte ze, doelend op het eerdere. Ze liet haar kop rusten tegen die van Foxfire, en die was dichtbij, zo dichtbij. Wat zou haar vader wel niet denken.