You came from a lie|+Sniper

Zijn ijsblauwe ogen flitsten om zich heen of hij een belende kat zag. Niemand moest weten wat hij hier deed. En wat die Brat ervan wist kon het hem weinig van schelen. Zijn bruine pels tintelde even om te kijken of hij een gestalte zag. Plots richtte de Elitemember zijn blik op een paar zwarte hoopjes. Dat waren, geen twijfel mogelijk, zijn halfsiblings. Tornado voelde medelijden in zich opwellen bij het besef wie hun moeder was. Arm diertjes. Die hadden geen enkel idee wie zelfs hun vader was. De kater wou bijna wedden dat ze zelfs wijs werden gemaakt dat twee katers hun vader waren. Maar dat kon Tornado enkel niks schelen. Zolang ze onder zijn toezicht waren waren ze veilig. Dat had hij zijn vader beloofd. Hmm, welk mormel zou hem eerst opmerken?

- Sniper only

Zachtjes neuriënd huppelde ze rond de barn. Met een korte spronng belandde ze op een laaghangend stuk hout. Waar ze zich nog net aan kon vastklampen. Het was zo leuk om de oefeningen te doen, maar ook vermoeiend. Toch deed het haar wel wat. Elke keer dat ze dit leek leek het alsof ze meer kon. Dus vertrouwde Sniper erop dat ze binnen een korte termijn sterker zal worden dan haar sibling. Haar groene ogen richtten zich op een bruine kat dat zomaar de barn binnenliep. Had ze misschien ook een nestje hier ergens? Het poesje trippelde naar de onbekende kat toe. Oeps, bleek het een kater te zijn. Had hij soms al kinderen hier? Sniper besloot maar uit te zoeken wie het was. Haar ogen gericht op de kat. Hij was bruin met ijsblauwe ogen. Haar staart zwiepte etnhousiast heen en weer. 'Halloow,' begroette ze de onbekende bruine kat. 'Hoew heewt jijw?' Ze deed nog een stap naar voren. Om beter te horen wat de kat zou antwoorden.