Don't make me growl in sunshine (Panthergrowl)

Zijn kop hield hij laag bij de grond toen er nog een windvlaag over de vlakte raasde. Het was geen storm maar een aardige wind, het was duidelijk te merken dat bladval er aan kwam. Met een paar snelle dansende passen overbrugde hij de laatste paar meters tot aan de Sunning Rocks. Met een krachtige sprong, sprong de jonge kater op de eerste rots en bleef daar even staan. Genietend van het uitzicht bleef de kater stilletjes staan. Hij keek nieuwsgierig rond, wetende dat hij best wel eens een Thunderclanner tegen kon komen. Vroeger waren de Sunning Rocks van hen geweest, nu waren ze deel van Riverclanterritorium. Met een zachte zucht ging de kater zitten, terwijl hij de laatste dagen peinzend overdacht. Een van de dingen die hem het meest was bijgebleven, was de ontmoeting met een rode krijger. Het leek haast wel of die kat een spook had gezien toen hij hem aan keek. Zover Lakepaw wist leek hij op niemand in het bijzonder, hij had geen overeenkomsten met sterke krijgers of de Deputy en Leader. Die zagen er allemaal heel anders uit. Enkel zijn zusje had net zoals hij dezelfde blauwe ogen, en was grijs, enkel minder donker dan zijn vacht. De kater had hem verteld dat hij hun vader was. Met een zucht begon de kater zijn poot te likken, hij kon er nog steeds niet bij hoe het kwam dat hij zo veel op een Windclanner leek. In ieder geval hield hij wel meer van water dan Windclanners normaal gesproken deden. Zijn bouw was te soepel en snel om van een Riverclanner afkomstig te zijn, al was de kater ook zeker niet klein. Zijn sierlijke kopje schoot omhoog zodra hij een Riverclangeur rook. Met een sierlijke sprong, landde hij op de grond voordat hij op de geur afdraafde. Zijn poten sierlijk en snel over het gras. De jonge kater kwam tot stilstand voor een van de Warriors van de clan. 'Panthergrowl,' groette de leerling hem dan ook met een respectvol knikje.