What Riverclan means

Het glimlachje op het gezicht van Silvercloud stelde Panthergrowl een beetje gerust. Had hij niet moeten optreden? Maar het was toch onacceptabel hoe Brookpaw zojuist gepraat had tegen haar mentor? Daar moest wat van gezegd worden. Echter was haar reactie niet hoe hij die verwacht had. Ze blies naar hem, hapte naar adem en trilde over heel haar lichaam. Verbaasd en ietwat geschrokken staarde Panther de apprentice aan. Wat had hij precies verkeerd gedaan? Was hij op haar staart gaan staan of zoiets? "Ik, euhm.. Sorry?" stamelde hij en trok zijn wenkbrauwen op naar Silvercloud.

Haar blik schoot naar Brookpaw toen ze plots begon te blazen naar Panthergrowl vanaf het moment dat ze doorhad dat hij er was. Wat de kater eerder gezegd had werd in de wind geblazen. Toch wist Silvercloud niet echt waar dit vandaan kwam. Was ze bang voor Panther of was het iets anders? Iets zei haar dat het de kater was. Silvercloud duwde zich af en belande op de droge oever. Ze stond namelijk nog steeds met haar poten in het water. Even ging har blik van de kater naar Brookpaw en weer terug. Ze moest nu dus een keuze maken. Koos ze voor haar apprentice die haar nog niets anders dan tegen had gesproken of de kater die misschien wel meer was dan een vriend. Even gingen haar oogjes naar de grond, waarna ze zich op richtte en half voor Brookpaw ging staan. De clan ging voor. "Misschien is het slim om terug naar het kamp te gaan," mauwde ze tegen de kater en trok even met haar oortje. Ze hoopte dat hij het niet verkeerd ging opvatten, maar op dit moment zag ze haar apprentice net iets boven hem. Hij zou het wel begrijpen.

Haar gehele lichaam trilde terwijl ze meer in elkaar kroop om zijn dood enge blik proberend te ontkomen. Het moment dat Silver ineens voor haar stond duwde ze zichzelf tegen de grote poes aan en trilde. "Help me." Fluisterde ze in tranen. Waarom wou hij niet weg gaan, waarom moest het monster hier blijven staan.

Het leek niet zo simpel te liggen als hij dacht. Blijkbaar had Brookpaw een zekere angst voor hem die hij niet wist te plaatsen. Maar Silvercloud leek het niet voor hem op te nemen en dat stelde hem teleur. Hij moest dus moeite doen om zijn gezichtsuitdrukking in de plooi te houden en niet te laten veranderen in een boze frons, wat maar half lukte, bij haar woorden; "Misschien is het slim om terug naar het kamp te gaan." Zijn haren gingen ietsje overeind en hij keek haar een beetje koel aan. "Mij best." mompelde hij en draaide zich met een ruk om, miauwde geen afscheid of iets in die richting maar liep gewoon weg. Dat zouden ze later wel afhandelen, als mevrouw de dramaqueen-apprentice er niet meer bij was.

- Panther topic uit

Even schoot haar ene oortje naar achteren bij wat Brookpaw zei, maar haar aandacht was nu vooral gevestigd op Panthergrowl die voor haar stond. Ze beet even op haar lip bij de koele reactie van de kater en trok kort met haar oortjes. Was dit fout geweest? Ze zwiepte een beetje gespannen met haar staart en draaide zich vervolgens met een ruk om naar de apprentice. "Wat stelde dit nu weer voor?" vroeg ze direct. Het was duidelijk aan haar te zien dat ze wat geïrriteerd was door het voorval van net en door haar eigen beslissing die ze genomen had.

Silver's staart zwiepte gespannen heen en weer. Het was al moeilijk om om te gaan met een mengelmoes van emoties en dit voorval maakte het er al niet beter op. "Het spijt me." Ook nu voegde haar apprentice, Brookpaw er nog een emotie aan toe. Een emotie waardoor ze kort met haar oortjes trok. "Het spijt me Silvercloud het spijt me zo erg." Even sloot ze haar ogen en fronste kort kort, terwijl ze in zichzelf tot 5 telde. "Het is niet erg," mauwde ze uiteindelijk en opende uiteindelijk haar ogen weer. "De clan gaat altijd boven alles." voegde ze er nog aan toe. "Butterstar heeft me je toevertrouwd om een sterke warrior van te maken waar de clan trots op kan zijn," Ze richtte zich nu op de apprentice. "Maar dan moet je me wel op de hoogte houden van bepaalde dingen die misschien wel handig zijn om te weten, waar ik rekening mee kan houden?" Haar staart zwiepte nog steeds wat gefrustreerd heen en weer, al was haar gezicht al wat zachter geworden. "Snap je wat ik bedoel? We gaan direct terug naar het kamp en ik wil dat je eerst nadenkt over hoe je dit aan me wilt vertellen." mauwde ze vervolgens. "Als warrior zul je soms ook moeilijk nieuws moeten overbrengen en ook dan zul je moeten nadenken over de woordkeuze die je wilt gebruiken om duidelijk te zijn." Ze probeerde het geval van net zo om te draaien dat ze er toch iets uit zou leren. Zwemmen zou voor later worden, maar niet alle kennis van warriors zat in het vechten, jagen en zwemmen. warrior zijn hield veel meer in dan dat. En daarbij stond ook nog dat je moest leren omgaan met problemen. Iets waar Silver nu zelf wat mee in de knoop zat.