A intruder in Windclan camp

De deputy keek op toen hij de stem van Everstar hoorde. Tamelijk hardhandig liet hij de rogue vallen en spuugde een beetje van haar vacht uit, alvorens te antwoorden. "Deze rogue" Hij spuugde het woord hatelijk uit, hij had werkelijk een hekel aan rogues. "Drong het camp binnen en had het lef om een prooi van de prooistapel te nemen." Er moest echt iets gedaan worden aan hun beveiliging, want iedereen die hier niet hoorde kon hier gewoon binnenwandelen alsof ze hier thuishoorden.

Die poes had serieus de tijd gehad om een prooi te stelen en op te eten? Hoe had dat kunnen gebeuren. Ze keek naar de rogue. Wat zou een gepaste straf zijn? Moordenaars waren ze hier niet, maar haar simpelweg het territorium uitzetten was te genadig. Ze mocht er niet ongestraft mee wegkomen. Ah, ze wist al iets. "Je zult teruggeven wat je van ons gestolen hebt", zei ze tegen de poes. "Je sluit je aan bij de eerstvolgende jachtpatrouille en de eerste prooi die je vangt is voor WindClan. Daarna kun je dit gebied verlaten en je hier nooit meer laten zien." Ze richtte zich tot Whitelion. "Jij kunt de patrouille leiden, Whitelion. Verlies haar niet uit het oog." En als hij daarmee klaar was wilde ze hem spreken. Ze moesten de grenspatrouilles vermeerderen en ervoor zorgen dat het kamp beter beveiligd was.

Ze keek de witte kater kort geïrriteerd aan toen hij haar redelijk hard op de grond liet vallen. Wat prooi terug betalen? Geen probleem. En Everstar hoefde heus niet te denken dat ze zo laf zou zijn om stiekem weg te gaan bij de patrouille. Oké. Dat zal ik doen. Hoeveel zou ongeveer moeten? En ja, jullie zouden inderdaad iets aan jullie beveiliging moeten doen. Ik kwam hier met gemak binnen. Het was puur pech dat ik zowat tegen iemand aan botste. Ik ben totaal geen patrouilles tegen gekomen. Het is maar dat je het weet, rogues komen hier regelijkmatig en zonder problemen eten. Ze wist dat ze een beetje brutaal klonk tegenover de leider. Maar het was niet haar leider en ze sprak alleen de waarheid. Met geluk zouden ze er het nut van de informatie inzien. Een jaag patrouille? Moet er serieus een hele patrouille mee? Als je me alleen laat jagen zou ik hem heus niet smeren. Andere katten maken alleen extra lawaai en geur mee, dat prooi alarmeerd. Dat was ook zo, maar ze had vooral liever niet dat andere katten toekeken terwijl ze haar straf uitvoerde. Ze stond op en keek het groepje Windclan katten dat stond toe te kijken boos aan. Genoeg gezien? Ze ging rustig zitten. Niet met haar kin uitdagend naar voren, maar haar hoofd ook zeker niet hangend.

Ripa had de Rogue gevolgd die hij eerder gezien had, deze leiden hem naar het kamp. Hij bleef lang verstopt, de Bloodclan geur kon je ruiken. Hij besloot haar te helpen, want heel veel Clanners kon je namelijk niet in je eentje aan. Hij hoorde namelijk best wel weinig, hij bleef stil zitten tussen de bos groei. Die stank van die Clanners stonk enorm, hij kon niet echt goed horen wat er gebeurden. Zij was de enige die hem versloeg, tot nu toe van wat hij kon herinneren. Hij zag dat de meeste katten kwaad op haar reageerden, zijn ogen versmalden. Hij wilde niet zijn enige uitdaging verliezen dus sprong uit zijn schuilplaats en ging naast de kattin staan, misschien kwamen er nu juist mee problemen misschien ook niet. "laat haar met rust." Sprak hij en zijn ogen versmalden, zijn lange klauwen waren uit geklapt. Het was eigenlijk geen enkel goed idee, hij staarde naar haar groene ogen. Het was nog al vreemd om op te komen voor een Rogue, het was namelijk een vreemde voor doening. Claw zal vast kwaad op hem worden maar dat zou hij later wel oplossen, hij had zijn tanden ontbloot. Klaar om aan te vallen, hij zou een van de katten die nu voor haar stonden als eerste pakken. Hij had vele wonden over zijn hele lichaam, ook littekens. Hij was namelijk wel klaar voor een uitdaging, helemaal nu. Hij sloeg met zijn staart, hij was een sterke kater. Vele gewonden kwamen door hem in het beeld, Bloodclan zou in actie komen.

OCC: It was a Must >=3

De poes was duidelijk in verwarring toen ze de kater herkende. Daar had ze laatst nog mee gevochten en nu hielp hij haar? Oké, dat was logisch... Ze hoopte dat hij katten niet onnodige wonden zou aandoen. Maar een paar Krabben die ze zouden herhinderen zou ze leren. In zwaargewonden of doden had ze geen zin. Maar deze plotselinge verschijning had jaar weer moed gegeven. Ze stond op. Ik vang wel een keer een muisje. Laat me nu met rust. Als een van de warriors zou tegen werken kon dat nogal vervelend voor hem uitpakken. Het was nog steeds heel veel katten tegen twee, maar ze hoefden het gevecht niet te winnen. Ontsnappen was nu de hoofdzaak. Ze keek Everstar en Whitelion aan. What your gonna do now? Vroeg ze in stilte aan de twee. Er was alweer een kat on opgemerkt het kamp binnen gedrongen.

Everstar keek de rogue geërgerd aan. "Sla niet zo'n hoge toon tegen ons aan. Je zult doen wat er van je gevraagd wordt. Dacht je dat ik jou in je eentje door ons territorium zou laten wandelen?" Plotseling verscheen er een tweede kat, eentje die ze maar al te goed kende. Het was die BloodClanner, die haar een paar nachten geleden aangevallen had. Waar haalde hij het lef vandaan om opnieuw haar gebied binnen te dringen. "Laat haar met rust", zei hij. Everstar lachte kort. "Of anders? Als je het hier waagt ons aan te vallen, ben je dood voor je één klauw op hebt kunnen tillen." Haar toon was van licht geamuseerd in kil veranderd. Die katten hadden bijen in hun kop. Ze dachten toch niet serieus dat ze een kans maakten tegen een hele clan? Wilden ze ontsnappen? Wisten ze soms niets van WindClan? Zelfs de apprentices hier konden die twee met gemak inhalen.

Waarom dacht Windclan dat zij het snelst waren? Rogues leven ook op hoogland en jagen ook op konijnen hoor. Een echt gevecht zou geen zon hebben, maar ze zou de katten die de kamp opening bewaakten wel aan. Zeker samen met de Bloodclan kat. Een andere keer zou ze haar wraak wel nemen. Ze wist niet hoe hard de kater kon lopen. Nu hij haar geholpen had zou ze hem niet achterlaten. En als ik nou eens niet wil jagen? Wat wil je dan doen? ondertussen bestudeerde ze het kamp. Er stonden niet veel katten bij de uitgang. Ze maakten een kans.

Ripa staarde de kattin aan die begon te praten, hij ging immers trots zitten. Hij staarde naar de kattin naast hem, de rogue. Hij wist niet echt goed wat hij moest doen maar zich opofferen om iemand te redden was oké, "Of anders? Als je het hier waagt ons aan te vallen, ben je dood voor je één klauw op hebt kunnen tillen." Sprak de kattin. Hij stapten naar voren met een grijns, een grijns die op zijn gezicht sierden. Hij staarde naar de Rogue en opende zijn mond om het haar te vertellen, "vlucht." Fluisterde hij zacht. Hij ontbloten zijn klauwen en sprong recht naar de oranje kattin waar tegen hij eerder had gevochten, hij kende haar niet en haar geur ook niet. Alleen dat het een kattin was en ook waarschijnlijk de leider, hij haalde uit naar haar gezicht met een grom. Eigenlijk wilde hij als eerste de witte kater pakken, hij liet een hard gesis horen en probeerde een harde klap tegen de kattin te geven. Zo'n Faceslap, hij had zijn klauwen ontbloot en liet hard een grom horen, zijn hart klopte van de spanning. Nu zouden alle katten zich focussen op hem in de plaats op de kattin, Hij keek haar strak aan en hapte naar haar gezicht uit. Na dat hij alles had gedaan sprong hij van de kattin af met een grijns, hij zwiepte kort met zijn staart. Nu was het dus op de vlucht slaan, alleen moest hij hier nog blijven om de kattin genoeg plaats te geven voor te vluchten.

Had hij soms pluisdistels in zijn kop? Hij had zojuist Everstar aangevallen. Ongeveer iedereen staarde nu geshockeerd naar die twee. Emerald snapte het wel. Maar hoe dacht hij hier weg te komen? Ze keek hem kort aan en hoopte dat hij het begrepen had. Ik ga hulp halen. Ze sloop een paar voslengtes weg. Daarna sprintte ze de open plek over. Ze duwde de katten bij de in en uitgang ruw opzij en vloog het hoogland over. Eerst weg bij het kamp. Ze ging in gedachten al haar vrienden en allianties langs. Clankatten kon ze hier niet bij betrekken. Andere rogues dan? Dat kon wel. Waarschijnlijk had Ripa ook wat vrienden in de Bloodclan. Maar het bevrijden van de kater zou stil moeten gebeuren. Vechten zou alleen gebeuren als het noodzakelijk was. Ze rende verder zonder achterom te kijken. Het was sowieso niet onopgemerkt gebleven.

En bedankt voor wachten op mij he ^^
-Wolf is wel weg hoeven jullie je daar geen zorgen om te maken.

Onderwerp: Re: A intruder in Windclan camp