Irony is easier than hopeless silence~

Hij grijnsde naar haar toen ze zei dat dat goed was om te horen. Natuurlijk was dat goed om te horen, maar ze hoefde er niet verbaasd over te zijn. Ze wist vast wel dat hij al zijn energie stak in het aansturen van het groepje ongeregeld. Er kwam steeds meer structuur in en dat beviel hem prima, daardoor zouden ze sterker worden. Toen ze vroeg of ze zouden gaan jagen knikte hij. “Maar misschien is dit niet de meest handige plek.” Hij knikte naar het as voor hun poten. Er waren wel prooidieren, maar niet ontzettend veel omdat er bijna geen eten te vinden was. “Dus zeg het maar. Had je een plek in je kop om te jagen?” Vroeg hij toen aan haar. Hij richtte zijn blik weer op Sushi, zijn groengele ogen weer kalm en kil. Van de frustratie en spanning die hij even gevoeld had was niets meer te zien. Hij kon zich ergens heel snel weer overheen zetten en bleef er niet in hangen, tenminste op dat moment niet. Meestal kwam dat later als hij weer alleen was.

De zwarte kater grijnsde enkel op haar antwoord. Veel meer kon ze er niet over zeggen. Het was goed om te horen. Zien zou ze nog wel eens zien en ze wist zeker dat de katten van de elite haar nog zeker wel zouden uitdagen zoals ze altijd al gedaan hadden. Grijnzend sloeg ze even met haar staart. Ze was niet bang dat Bloodclan te sterk ging worden, ze vochten naast elkaar nu. Erg verbaasd was ze ook niet. Ze had de verschillen zelf ook wel gemerkt. De bloodclanners waren een stuk geschikter om echt gemene katten te zijn. Ze was niet veel kittypets meer tegen gekomen. Ze keek op van zijn woorden en liet haar blauwe kijkers even rond gaan. Ja, veel zou hier niet leven. Kort dacht ze na terwijl ze haar staart op de grond tikte. 'What do you say we take a look at the prey Foutrees has to over us hmm?' Grijnsde ze en keek hem aan. Dan konden ze meteen de clans irriteren.

Hij knikte meteen bij haar voorstel terwijl de grijns om zijn lippen groter werd. “Goed plan.” Stemde hij met haar in met een geamuseerde fonkeling in zijn groengele ogen. Ja, dat vond hij een heel goed plan. Misschien kwamen ze zelfs nog wel clankatjes tegen, dat zou het nog leuker maken. Dus stond hij op, waardoor er meteen weer een wolk as opwaaide. Hij zou nog wel een tijd bezig zijn om het as uit zijn vacht te krijgen, maar dat waren zorgen voor later. “Dames eerst.” Hij grinnikte plagerig naar haar terwijl hij de kant op knikte die ze op moest lopen, dat zij voor kon gaan. Hij kneedde even de grond onder zijn poten en gaf daarna een lik over zijn borst. Terwijl hij zijn oren alert spitste en hij even met zijn snorharen trok.

[Vervolgtopic bij fourtrees?]

Fourtrees, midden in alle vier de territoria, de kans dat ze er dan nog geen tegen zouden komen was erg klein. Og alle vier de clans waren stomweg te dom om echt op te letten. Vorige keer dat ze daar met Cyber en nog een aantal katten, inclusief clankatten gezetten had was er ook niemand gekomen buiten het afgesproken groepje. Niemand lette echt op dat gebied leek wel. Misschien dat de geur van Bloodclan meer op zou vallen, dat die hun aandacht wel trok. Want rogue deed dat dus blijkbaar niet. Ze grijnsde even terwijl ze naar de kater keek. 'Zeer vriendelijk van je nobele heer' grijnsde ze naar hem en stapte rustig in de richting van fourtrees terwijl ze haar spieren weer rustig aanspande en haar oren spitste.

{ Yup wil jij maken? }
{ Topic uit }

Onderwerp: Re: Irony is easier than hopeless silence~