Time for Miracles

Aangezien hij op elk plekje op Shadowclan gebied wel een andere kat van zijn clan had gezien, vond hij het niet nodig om dan ook te gaan jagen. De kans dat zijn prooi gezien werd door een andere kat was heel groot en hij had niet echt veel zin om zijn kop te stoten tegen die van een andere kat en vervolgens een gesprek te beginnen met diegene. Daar kwam meestal niets goeds uit voort. Dus trippelde hij rustig naar een van de wat sompigere uithoeken van het gebied, omdat een grens nakijken dan wel het meest nuttige was wat hij kon doen.
Maar misschien kon hij hierdoor ook wat meer duidelijkheid krijgen over wat er nou in Starclan's naam moest gebeuren met dat plan van Butterstar, want de geur van bedorven vis dreef zijn neusgaten al binnen en dat betekende maar een ding: Riverclan. Nog altijd was hij nog wel zo slim om zeker een vossenlengte afstand te houden tussen de grens en zichzelf, want zelfs al werkten de twee clans samen, er waren katten die heel erg gesteld waren op hun ruimte.

Tag -- Eerste post voor Futuresong!

Ja hoor, er verscheen een beweging in zijn zichtveld en het verbaasde hem dat hij het geluk had dat er geen sombere of sacherijnige Riverclan kat voor zijn neus stond. Nee, het was een bekende. Zo kon hij haar toch wel noemen? Ze had hem zelfs tot warrior benoemd met behulp van gras! Met een vriendelijke toon begroette ze hem en de kater waagde het erop een paar pasjes naar voren te doen, zodat ze een gelijke afstand tot de grens hadden en hij niet hoefde te schreeuwen om tegen haar te praten. "Hallo deputy van Riverclan!" Grijnsde hij en zwiepte wat vrolijk met zijn staart. "Of.." Hij keek bedenkelijk om zich heen. "..moet ik doen alsof ik niet blij ben je te zien? Dat je met een patrouille bent enzo?"

"Ik zal nooit snappen waarom je niet aardig tegen iemand van een andere clan zou moeten doen als deze geen reden geeft om dat te doen. Je kan zelf ook niet bepalen waar je in geboren word." Door deze reactie blies hij zijn adem uit en liet voor even die zorgen van zijn schouders glijden. Nu was hij even gewoon Ashdrizzle, niet Ashdrizzle die alle problemen van de wereld achter zich aan had. "Je hebt eigenlijk wel gelijk." Antwoordde hij en liet zijn grijze kopje wat schuin hangen. "Maar ja, als Riverclan en Shadowclan ooit zouden moeten vechten en wij tegenover elkaar zouden staan.. ik weet eerlijk gezegd niet of ik je dan iets aan kan doen, ook al kijkt iedereen toe." Ergens zag hij Futuresong wel als een vriend en vrienden viel je niet zomaar aan?

"Dan zou ik er maar voor moeten zorgen dat dat niet gebeurd." Ja oké, dat was waar. "Helaas kan ik er niets aan doen als Shrewstar en of Innerghost een slechte bui hebben. Alles kan gebeuren tijdens dat hele plan met die dassen." Glimlachte hij met een schouderophaal. "Ik neem aan dat een Deputy daar wel een rol in speelt!" Ja oké, dat was waar, maar Shrewstar en Innerghost zaten meestal wel op een lijn en als ze een oorlog wilden, dan kregen ze dat meestal ook wel.
"Maar gaat alles goed met jou? En dan met jou, niet met de clan." Dat hoefde hij ook niet te weten, het boeide hem niet wat voor een vissen zij vingen of of het gras goed groeide.

"Goed, denk ik? Ben moe, maar dat was het wel. Veel stres door de dassen." Een van zijn gestreepte oortjes viel wat naar beneden. Ja, hij wist wel dat elke Clan daar veel last van had, ook Riverclan, anders hadden ze die tocht nooit gemaakt naar hun kamp. "Persoonlijke aanvaring gehad met die rotbeesten dan?" Vroeg hij met een fronsje, als had hij haar niet zien hinken. "En Windclan." Hij besloot er niet echt op in te gaan. De mening van een Shadowclan kat over die Clan was allang bekend.
"Hoe gaat het met Ashdrizzle?" Hij glimlachte, maar die glimlach overleefde niet heel lang. "Uh.. nou, het kan altijd beter, laat ik het maar zo samenvatten." Ging hij door met een klein glimlachje.

"Nee. Maar ze hebben levens van onze clan afgenomen en dat... Dat is gewoon verschrikkelijk." Oh ja, natuurlijk, zeker als Deputy-zijnde werd ze daar vooral in gesleurd. Hij knikte dan ook maar, zonder echt iets erover te zeggen. Het was misschien een gevoelig vlak en hij wilde liever zonder bloed vlekken op zijn vacht weer vertrekken.
Het ging daarna over hem, helaas. "Je kan er met mij over praten, als je dat zou willen dan." Hij keek haar voor een moment aan en beetje zachtjes op zijn lip. "Dat weet ik wel." Glimlachte hij met een iets vrolijkere zwiep van zijn staart. "Maar het is allemaal zo snel gebeurd, dat ik niet eens meer weet wat nou wel waar is en wat mijn warrige kop erbij heeft verzonnen."

"Oke, als je het maar weet. Ik hoef het ook niet te begrijpen, als je maar niet opkropt. Dus je mag gewoon naar mij schreeuwen wat je brein tegen je zegt, ook al slaat het allemaal nergens op." Bij die woorden schoot hij in de lach en vergat hij weer eventjes wat voor een problemen hij in zijn clan had. "Als jij die ceremonie later schreeuwt, kan ik het ook wel als er iets is. Een deal?" Glimlachte hij toen.
"Maar ach, alles komt op zijn plekje, maak je maar echt geen zorgen om deze gevreesde krijger." Zei hij met zijn borst naar voren gestoken en al.

Nou, dat leek hem wel iets om naar uit te kijken. "Maar natuurlijk, sorry dat ik me zorgen over je maakte. Je bent natuurlijk een te grote vent om je ergens zorgen om te maken." Een van zijn oortjes draaide hij wat verrast weg. "Ach geeft niet, het is wel een teken van vriendschap!" Merkte hij wat optimistischer op, want ja.. niet veel katten in zijn clan begonnen opeens zulke vragen te stellen.

"Hmm, nog iets anders leuks te vertellen?" Gebeurde er nog iets leuks in zijn leven de laatste tijd? "Nou .. er zijn nieuwe kittens bij ons in de clan gekomen? Vier stuks." Glimlachte hij, natuurlijk het feit er buiten latend dat er twee waren vermoord door een loslopende Bloodclan kat. Dat was niet leuk en het zou een zwakte blijken van zijn clan.

"Das leuk, inderdaad. Ik houd van kittens." Hij zag haar wel als zo'n moeder type, maar niet zo'n kat die de helft van haar leven in de nursery zou blijven hangen. Zeker niet als Deputy zijnde. "Soms denk ik ook dat ik eraan toe ben, maar ik weet niet zo zeker of dat handig zou zijn." Zou haar rang een reden daarvoor zijn? Toch glimlachte Ashdrizzle alsnog. "Als je de juiste persoon hebt gevonden, zijn kittens het mooiste geschenk wat je ooit kan krijgen."
Maar ook zijn dochters waren de mooiste pareltjes uit zijn leven, ook al was hun jeugd niet vlekkeloos verlopen.

Door wat hij zei wierp ze haar blik op de grond. De juiste. Zo'n klein woord, zoveel betekenis. "Right! Dat is ook nog eens zo iets. Ik zou niet in mijn eentje kittens kunnen creeeren." Oke, dit was behoorlijk awkward. "Nja, de nursery is voor mij ook niet the-place-to-be, dus laat ik het gewon maar niet doen." Nee, het zou haar alleen maar frustreren, gezien ze altijd wel actie wou ondernemen.