Memories can never dissapear

Het rosse katertje voor hem zuchtte, hij leek het te accepteren. Al verwachtte Hellhound nog wel wat tegenstribbeling van Jafar. "Maar door de modderrollen doe ik niet." Zei de Young One zelfverzekerd waarop de rosse kater bevestigend knikte. "Weet je, ik begin te denken dat je die informatie helemaal niet hebt." Zei Jafar vervolgens op een uitdagende toon. Langzaam begon de regen, die Hellhound's inmiddels had doorweekt, te stoppen. Rustig haalde de Elitekat zijn schouders op. "Als je het niet wil weten vertel ik het gewoon niet, geen problemen." Zei hij rustig waarna hij zijn voorpoot door begon te likken.

De rode kater hield de boot af, maar waarom snapte hij niet. "Als je het niet wil weten vertel ik het gewoon niet, geen problemen." Hij knarsetandde. Hij bevond zich in een lastig parket, langs de ene kant wou hij het ontzettend graag weten, maar langs de andere kant wou hij ook niet zwak lijken tegenover zijn mede-clangenoot. "Zeg je het nu nog, of niet?" Miauwde hij verveeld, waarna hij even kort opstond om zich uit te strekken. Zijn klauwen schoven automatisch uit hun hulzen toen hij zich uitstrekte en een geeuw verliet zijn bekje.

Iets in de ogen van de Young One vertelde hem dat hij ergens over twijfelde. Na die twintig moons was Hellhound inmiddels redelijk geworden in het lezen van lichaamstaal. Dat was handig als je tegenover wie dan ook stond. Zo kon je er uit opmaken of de desbetreffende kat behoorlijk loog, alleen de goede leugenaars waren op die manier niet te ontmaskeren. "Zeg je het nu nog, of niet?" Zei Jafar op een lichtelijk verveelde toon waarna hij zich uitrekte en geeuwde. "Alleen als jij er iets voor doet Jafar." Zei Hellhound rustig terwijl hij zacht met zijn kop schudde.

De rode kater bleef bij zijn standpunt, iets wat Jafar bewonderde, maar ook verafschuwde. "Alleen als jij er iets voor doet Jafar." Zijn staart tikte geërgerd op de grond. "Wat moet ik dan doen?" Zijn stem klonk verveeld, alsof hij het saai vond. Maar vanbinnen brandde hij van verlangen, verlangen om te weten, om antwoord te krijgen. De rode kater voor hem liet niks doorschijnen, weer iets waar Jafar jaloers op was. Jafar was dan wel een beter leugenaar, zijn lichaamstaal verraadde vaak nog te veel, naar zijn zin. Natuurlijk moest je dan wel al een expert zijn.

Rustig bewoog Hellhound's staart op en neer terwijl die van de Young One juist ongeduldig op de grond tikte. Jafar begon geïrriteerd te raken aan het feit dat hij het niet wilde vertellen waarschijnlijk. "Wat moet ik dan doen?" Vroeg de kater met een verveelde stem. Het feit dat het katertje het vroeg vertelde eigenlijk genoeg over het feit dat hij het wel wilde weten, ook al deed hij alsof het niet zo was. "Aangezien jij niet door de modder wil rollen verzin je zelf maar iets wat ik goed genoeg vind." Antwoordde Hellhound schouder ophalend. Toegeven aan de Young One zou hij niet. Jafar zou er echt iets voor moeten doen wilde hij de informatie hebben.

OOC: Dat setje zorgt er voor dat mijn concentratie behoorlijk slecht is X"D