Memories can never dissapear

Zijn groene ogen staarde de lucht in. De bijna zwarte wolken voorspelde niet veel goeds, en al helemaal niet voor een langharige kat zoals hij. De rosse kater had drie keuzes op het moment. Of in de regen blijven staan en helemaal doorweekt regenen. Of snel ergens een schuilplaats gaan zoeken en de kans lopen om toch nog nat te worden als hij niet op tijd zou zijn. Of de laatste mogelijkheid, de grot binnen gaan. Hij wist best dat het heilige grond was voor de clans, de plaats waar er contact werd gemaakt met Starclan. Dat was iets wat je meekreeg en altijd bij je zou dragen als je in een clan was geboren. Als ook maar een clankat hem zou zien zou hij bij de clans in de problemen komen. De eerste druppels vielen al op zijn vacht om er vervolgens sierlijk af te glijden. Het leek hem beter om toch maar een andere schuilplaats te gaan zoeken. Rustig draaide hij om en begon te lopen. Waarheen wist hij nog niet precies.

{Eerste post voor Jafar}

Ze hadden hem verteld dat er hier veel prooi te vinden was en als iemand hem er naar vroeg kwam hij ook voor de prooi. Maar stiekem wou hij enkel hun grot bekijken, natuurlijk was het verboden en natuurlijk zou hij in de problemen geraken als ze hem snapte. Maar zijn nieuwsgierigheid dwong het hem te doen, alsof zijn hele binnenste schreeuwde om het te weten te komen. Dreigende wolken hingen boven hem en waarschuwde hem om het niet te doen. Toch liep hij koppig door, een rode vacht in de verte trok zijn aandacht. Was die nu hetzelfde van plan als hij? Maar de rode vacht liep al naar beneden, net als de waterdruppels op zijn vacht. "Hé, rode vacht?" Hij wist de naam van de kater niet en door de regendruppels kon hij de geur ook moeilijk plaatsen. Hij had geen zin in een doorweekte vacht, maar het kon nu even niet anders.

De straaltjes water van de regen liepen inmiddels al over zijn vacht naar beneden. Zijn lange vacht deed er altijd bijzonder lang over om te drogen dus daar zou hij de rest van de dag ook nog mee zitten. Hellhound had zijn kop naar de grond gericht zodat het water niet in zijn ogen zou lopen. "Hé, rode vacht?" Klonk een stem die hem deed opkijken. Een andere rosse kater kwam de berg opgelopen. Echter was die kat waarschijnlijk nog niet half zou oud als hij was. De geur van Elite kwam zijn neus binnen, een clangenoot dus. "Ja wat moet je van me?" Antwoordde Hellhound lichtelijk nors terwijl hij gewoon door naar beneden liep. Hij had in ieder geval geen zin in geïrriteer van andere Elite leden. Hopelijk zou het rosse katertje een beetje fatsoenlijk zijn.

"Ja wat moet je van me?" Die kater was duidelijk geïrriteerd, maar dat was te begrijpen met die regen. Daarom besloot de Bloodclanner om voor één keer is een beetje fatsoenlijk te doen. "Weet jij waar de grot van die clankatten is? Die heilige grot?" Zijn blauwe ogen twinkelde lichtjes toen hij richting de kater liep. De geur van de Elite hing rond hem, een clangenoot. Hij zocht in zijn hersenen naar een naam, maar vond er geen. Zijn lange rode vacht begon lichtjes doorweekt te raken, daar zou hij de hele dag mee zitten!

De rosse kater leek niet echt verveeld te zijn door hem dus kon het misschien nog een beetje fatsoenlijk worden. "Weet jij waar de grot van die clankatten is? Die heilige grot?" Vroeg de kater, waarschijnlijk een Young One, vervolgens met twinkelende ogen. Hij leek er oprecht in geïnteresseerd te zijn. Rustig stopte Hellhound een vossenlengte voor het katertje met lopen. "Die is daar boven. Waarom wil je dat eigenlijk weten Young One?" Vroeg hij aan het rosse katertje. Omdat hij de naam er niet van wist noemde hij hem maar Young One. Dat was hij namelijk en zo noemde hij alle Young Ones waarvan hij de naam niet wist.

"Die is daar boven. Waarom wil je dat eigenlijk weten Young One?" Hij was zich vergeten voor te stellen en mentaal kon hij zich wel voor zijn hoofd slaan. De meeste Elite katten waren nogal strikt als het op beleefdheden aankwam. "Jafar." Miauwde hij met een knikje. "Ik zou er graag een kijkje gaan nemen." Miauwde hij twijfelend, nu hij het zo hardop zei, klonk het niet echt als een goed idee. De regen kwam met bakken naar beneden, dus hij zou zijn keuze snel moeten maken. Naar boven gaan of toch niet?

"Jafar." Stelde de Young One zich aan de late kant pas voor. "Ik zou er graag een kijkje gaan nemen." Antwoordde het rosse katertje met een duidelijke twijfel in zijn stem. Hij was dus niet bepaald zeker van zijn zaak, dat was wel te merken. "Hellhound," stelde de Elite member zich voor. Op zijn dooie gemakje ging Hellhound zitten, op tijd een schuilplaats zou hij nu toch niet meer vinden. Dan maar gewoon helemaal doorweekt raken door de regen. "En waarom zou je dat dan wel niet willen, Jafar? Het is niet de meest logische plaats voor een Elite kat om te bezoeken."

De kater stelde zich voor als Hellhound, dat klonk best wel cool. De regen tikte op zijn neus, zijn vacht was doorweekt. Hij was nu toch al doorweekt, een schuilplaats had geen enkele zin meer en dat kreeg de rode kater voor hem ook door. "En waarom zou je dat dan wel niet willen, Jafar? Het is niet de meest logische plaats voor een Elite kat om te bezoeken." Hij grijnsde, dat wist hij zelf ook wel. "Ik wou het gewoon eens zien, het interesseerde me." Miauwde hij met een schouderophaal. "Maar misschien is het toch niet zo'n goed idee." Voegde hij er zachtjes aan toe. Straaltjes water gleden langs zijn poten en vormde sporen in de modder, zijn rode poten begonnen stilletjes vuil te zien.

Een grijns verscheen op de kop van het rosse katertje tegenover hem. "Ik wou het gewoon eens zien, het interesseerde me." Antwoordde hij met een schouderophaal dat er al weer een heel stuk zelfverzekerder uitzag. "Maar misschien is het toch niet zo'n goed idee." Vervolgde Jafar zachtjes. En daar ging de enige zelfverzekerdheid in zijn hele uitstraling weer. Hopelijk zou zijn mentor daar wel wat aan gaan doen. "Voor de clans is het de heiligste plaats die er is, als je er ook maar een tegenkomt zal die vechten tot zijn dood om je weg te krijgen." Vertelde Hellhound rustig waarna hij een paar keer over de natte vacht van zijn staart likte.

"Voor de clans is het de heiligste plaats die er is, als je er ook maar een tegenkomt zal die vechten tot zijn dood om je weg te krijgen." Daar had hij ook al aan gedacht. "Dan moet ik zorgen dat ze me niet tegenkomen." Zijn typische grijns hing om zijn lippen. Nu hij erover nadacht, was het toch niet zo'n strak plan. Hij zou zijn informatie wel uit clankatten krijgen. "Weet je, misschien is het toch niet zo'n slim idee." Deelde hij de kater mee. Zijn tong ruiste over zijn doorweekte schouder, niet dat het veel hielp.

"Dan moet ik zorgen dat ze me niet tegenkomen." Vertelde de rosse Young One met een grijns op zijn kop. Hellhound knikte daar bevestigend op, dat was de laatste plaats waar je een clankat tegen wilde komen. Als je toch naar een heilige plaats wilde moest je maar naar de Fourtrees, dat was een stuk minder streng tegen Bloodclanners. "Weet je, misschien is het toch niet zo'n slim idee." Gaf Jafar uiteindelijk toe. Toch wilde Hellhound weten waarom de Young One daar eigenlijk in de eerste plaats naar toe wilde. "Als het je oprecht interesseert kan ik er wel wat over vertellen, maar dat zul je moeten bewijzen. Vertelde Hellhound tussen de likken over zijn natte vacht door.

"Als het je oprecht interesseert kan ik er wel wat over vertellen, maar dat zul je moeten bewijzen." Zijn oortjes draaide naar voren. Wist deze Elitekat hier meer over? Interessant. Een lichte grijns verscheen om zijn lippen. "Hoe zou ik me dan kunnen bewijzen?" Miauwde hij, misschien iets te gretig. Zijn natte vacht was hij al totaal vergeten, dit was veel belangrijker dan zijn natte vacht.

Hellhound leek de interesse van de Young One te hebben gewekt. Een grijns was verschenen op Jafar's kop. "Hoe zou ik me dan kunnen bewijzen?" Vroeg hij dan ook aan de gretige kant. Dat hij zo enthousiast er over was, was voor de rosse kater eigenlijk al genoeg bewijs. Maar waarom niet een beetje misbruik maken van de situatie als het toch zo makkelijk kon. Even liet hij zijn groene ogen over het gebied glijden, zoekend naar opties. Al snel stuitte hij op een modderig plasje. Een grijns verscheen op zijn kop. "Dat plasje met modder," zei Hellhound met een knikje richting het plasje. "Rol daar een keer door en dan is het goed genoeg bewezen."

"Dat plasje met modder. Rol daar een keer door en dan is het goed genoeg bewezen." Hij schudde zijn kop. "No way!" Miauwde hij luid. Hij was dom geweest, als hij minder gretig was geweest had hij dat vast niet moeten doen. Maar door die vieze modder rollen, dat had hij er niet voor over. Hij was naar achter getrippeld toen de kater over de modderplas begon, maar besloot om niet terug naar voor te gaan. "Ik ga niet door die modder rollen." Miauwde hij vastberaden, de afkeer was in zijn ogen te lezen.

Meteen schudde de Young One met zijn kop. "No way!" Riep hij vervolgens aan de luide kant. Er was afkeer op zijn kop te lezen en ook was Jafar een stukje achteruit gegaan. Zo ver kon hij hem dus niet krijgen, jammer maar hij kon ook niet alles verwachten natuurlijk. "Ik ga niet door die modder rollen." Zei de rosse tabby met een zelfverzekerde stem. Dat zou hij dus niet gaan doen. Zo snel kon Hellhound geen andere dingen bedenken om de Young One te laten doen. "Wat stel je zelf dan voor," zei hij daarom op een rustige toon. Als het iets redelijks zou zijn kon het nog helpen, maar dat was natuurlijk ook niet te verzekeren.

"Wat stel je zelf dan voor," Hij grijnsde. "Dat je me gewoon de informatie verteld?" Miauwde hij vragend, maar zelfverzekerd. Zijn nonchalante grijns sierde zijn gelaat, helaas verpeste zijn natte vacht alles. Het leek erop dat de regen stilletjes aan ging stoppen - eindelijk. Zodat het enkel nog miezerde, waarbij de regendruppels op zijn vacht bleven liggen. Zijn tong ruiste gelijk matig over zijn natte vacht, niet dat het veel hielp natuurlijk. Het was het idee dat telde.

De regen veranderde inmiddels in miezer, beter maar nog steeds niet goed. Er verscheen weer een grijns op Jafar's kop. "Dat je me gewoon de informatie verteld?" Vroeg hij met een zelfverzekerde toon in zijn stem. Geamuseerd zwaaide de rosse kater een keer met zijn staart. Dacht de Young One nou werkelijk dat zoiets zo makkelijk ging? Licht schudde Hellhound zijn kop voor hij antwoordde. "Denk je nou echt dat het zo makkelijk is? De informatie die ik daar over heb krijg je bij bijna alle Rogues, Kittypets en Bloodclanners niet. Bovendien willen de katten uit de clans er ook vrijwel niets over kwijt." Vertelde Hellhound rustig maar dringend. Jafar moest duidelijk weten dat het niet zomaar wat oppervlakkige informatie was dat hij had.

"Denk je nou echt dat het zo makkelijk is? De informatie die ik daar over heb krijg je bij bijna alle Rogues, Kittypets en Bloodclanners niet. Bovendien willen de katten uit de clans er ook vrijwel niets over kwijt." Daar dacht hij kort over na. "Maar goed dat jij het wel weet dan." Hij wiebelde uitdagend met zijn wenkbrauwen en zijn staart zwiepte speels over de grond. De praatjes van de rode kater maakte hem alleen maar nieuwsgieriger, dat het moeilijk was om aan deze informatie te komen deerde hem niet. Die Elitekat wist het, dus dan zou hij het ook moeten delen met hem, vond hij.

››Kort O.o

"Wat denk je nou zelf Jafar, je zult er echt iets voor moeten doen, anders geef ik het simpel weg gewoon niet." Hij zuchtte, als hij er dan toch iets voor moest doen. "Maar door de modderrollen doe ik niet." Hield hij koppig vol. Zo laag zou hij nog net niet zinken voor de informatie. "Weet je, ik begin te denken dat je die informatie helemaal niet hebt." Miauwde hij uitdagend, iets wat hij misschien beter niet had kunnen doen. De regen was langzaam aan het stoppen en opgelucht likte hij nog eens langs zijn vacht. Regen en katten waren nu eenmaal niet zo'n geweldige combinatie.

››Omg, dat had ik nog niet eens gezien xD