Never stay in the past, stay today

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw zag hoe Thunderstorm begon te lopen, misschien niet snel maar op een of andere manier toch wel. Rustig bleef hij naast Thunderstorm lopen en ging zo lopen dat hun vachten elkaar raakte. Zodra ze aankwamen zag Flameclaw al een merel zitten maar was simpelweg te lui om wat te doen. Hij zag Thunderstorm haar oren spitsen en naar de merel knikken. Meteen daarna zakte ze in sluiphouding en zelf sloop hij achteruit. Zijn ogen vielen op een zeer dikke duif en snel zakte hij door zijn poten en besprong het soepel. Hij doodde het en greep zijn nek volledig vast en liep langzaam terug naar de plek vanwaar hij verdwenen was. Met een plofje gooide hij de duif op de grond neer en ging er met een poot op staan. '' Pam en toen was hij dood!'' Zei hij triomfantelijk en zette zijn borst trots vooruit. Hij keek naar de merel van Thunderstorm en snorde lief. '' Goed gedaan hoor.'' Sprak hij lief snorrend en ging even zitten

As they all fly away

'' Pam en toen was hij dood!'' zei Flameclaw en Thunderstorm lachte vrolijk terwijl Flameclaw snorde '' Goed gedaan hoor.'' zei hij en ze knikte terwijl ze haar merel bij de duif legde en plagend zei 'Praat niet alsof je mijn mentor bent, alstublieft!' ze lachte maar werd snel weer stil, haar gelach zou anders alle prooi wegjagen en dat wou ze natuurlijk niet. Ze knipoogde een keer lief naar Flameclaw en zakte opnieuw door haar poten, opzoek naar een nieuwe prooi. Terijl ze even rustig om zich heen keek op zoek naar prooi wat ze al snel gevonden had door een lichte geur en een beweging in haar oog hoek. Rustig slooop ze op de eekhoorn af die rustig aan een nootje zat te knabbelen en ze spande al haar spieren klaar om het domme beestje te vangen. PIEP!! was een laatste doodskreet van de eekhoorn waarnaar hij gedood werd door de vlijmscherpe tanden van Thunderstorm. Trots pakte ze het beestje op en dumpte het bij de andere prooi waarna ze speels op Flameclaw af sprong.

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw keek haar grinnikend aan.'' Praat niet alsof je mijn mentor ben, alstublieft!'' Ze lachte even en Flameclaw rolde met zijn ogen. '' Sorry hoor het was maar een compliment hoor.'' Hij grinnikte. Hij zag haar even knipogen en keek toe hoe ze weer door haar poten zakte, op zoek naar nog meer prooi. Langzaam sloop ze op een eekhoorn af. Zelf bleef de kater zitten, hij was nog steeds moe en moest ook straks nog terug naar kamp. En als hij nu nog meer energie ging verbruike kwam hij nooit meer terug. Hij zwiepte met zijn staart en hoorde de doodskreet van het eekhoorntje en lachte even in zichzelf. Flameclaw zag haar trots terugkomen met haar gevangen prooi en hij snorde even. Ze dumpte het beestje en sprong speels op hem af. Meteen sprong hij ozij en siste uitdagend maar wel speels. Hij stompte haar met zijn poot en ingetrokken nagels.

As they all fly away

Behendig dook Flameclaw opzij voor haar aanval en Thunderstorm kawm rustig op hara poten terecht waarna ze een stomp naar zich toe kreeg die zij op haar beurt weer behendig ontweek en vol op Flameclaw af sprong. Maar in plaats van tegen hem aan sprong ze behendig langs hem heen en haalde daarna een keeer uit met haar poot waarna ze weer naar een andere kant van hem sprong en toen op hem af sprong. Met haar nagels ingetrokken duwde ze tegen Flameclaw aan, speels maar toch krachtig. Ze duwde hem tegen de grond en gef hem een liefdevolle lik over zijn wang "Nu heb ik je!" zei ze plagerig terwijl ze haar staart een paar keer heen en weer zwaaide, genietend van al haar ogen blikken samen met FLameclaw, haar grote liefde.

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Nadat Flameclaw opzij was gesprongen kwam Thunderstorm weer netjes op haar pootjes terecht. Hij grinnikte terwijl Thunderstorm behendig zijn klappen ontweek, hij had er niet mee gericht en hield nog altijd zijn nagels ingetrokken. Toen sprong ze op hem af en het verbaasde hem dat ze niet op hem sprong maar langs hem heen. Zodra ze met haar poten naar hem uithaalde ontweek hij de klappen soepel. en keek haar rechtstreeks aan. Zijn snorharen trilden. Maar toen deed ze het onverwachte en sprong weer op hem af. Omdat hij dit niet verwachtte kon ze hem gemakkelijk omver duwen. Maar toch was het best een krachtige duw. Ze duwde hem tegen de grond en gaf hem een liefdevolle lik over zijn wang. '' Nu heb ik je!'' Had ze plagerig gezegd en Flameclaw had haar aangekeken en ha een lik terug gegeven. Hij gaf haar ee zachte en treiterende por tegen haar hoofd en snorde zachtjes. '' Wacht maar af jij, jij let nog wel een keer niet op en dan heb ik je!'' Zei hij grinnikend en probeerde haar zwakjes van zich af te duwen maar vond het eigenlijk niet erg dat ze heerlijk dichtbij zat. Hij kon er niks aan doen en snorde zeer luid.

As they all fly away

'' Wacht maar af jij, jij let nog wel een keer niet op en dan heb ik je!'' zei Flameclaw grinnikend en Thunderstor glimlachde "Dat wil ik nog wel een keer zien!" spinde ze terwijl ze van Flameclaw af ging en naast hem ging liggen, ze snorde behaaglijk. Thunderstorm liet haar blik door het bos dwalen maar toch bleef haar blik bij de zom hangen, de dag ging sneller dan ze wou, de zon ging alweer bijna oner, het zou nog een uur of twee drie duren maar niet heel veel meer. "Flameclaw" begon Thunderstorm met praten "Misschien kunnen we beter terug gaan naar het kamp" ze keek naar de prooi en daarna naar de dalende zon maar daarna dwaalde haar blik af naar Flameclaw en spinnend gaf ze hem een kopje. Ze voelde zich hier gelukkig, bij haar clan en haar vrienden, en bij Flameclaw, hierzo in de clan was haar plek dat voelde ze, en ze zou haar clan nooit verraden! evenals haar vriendinnen en Flameclaw, daar moest ze goed op passen!

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw keek haar aan met glinsterende ogen. "Dat wil ik nog wel een keer zien!" Zei Thunderstorm spinnend en Flameclaw grinnikte en zwaaide even met zijn staart en gaf haar een lik over haar wang.'' Wacht maar af,'' mauwde hij speels. Hij kon niet gelukkiger zijn dan hij nu was. Niks mocht er aan deze dag veranderen, alles was gewoon perfect. Thunderstorm kwam naast hem liggen en snorde luid. Het zonnetje dat op zijn vacht viel voelde heerlijk aan en hij spon zachtjes. Met gesloten ogen genoot hij van de geuren om zich heen. "Flameclaw," begon Thunderstorm naast hem te spreken. "Misschien kunnen we beter terug gaan naar het kamp." Hij zag dat haar blik even naar de prooi gleed en hij keek zelf ook even. Thunderstorm gaf hem spinnend een kopje en hij keek haar aan. Zelf gaf hij haar een kopje terug en snorde luid, maar hij wilde nog niet helemaal terug naar het kamp. Maar hij wist dat het moest omdat ze hen anders zouden missen en zich zorgen zouden gaan maken. '' Misschien moeten we dat maar doen,'' gaf hij met tegenzin toe. Ze konden vaker samen op pad gaan, daar was hij zeer zeker van. Gelukkig wist hij een ding zeker. Deze Clan zou hij nooit verlaten, niet dat hij dat ooit van plan was maar dan alsnog. Hij had alles wat hij nodig had en nooit zou hij meer vragen, misschien ooit, ergens in de toekomst kits. Maar dat kon altijd nog wachten.

As they all fly away

[ik was het vergeten *schaamt zich*]

'' Misschien moeten we dat maar doen,'' gaf Flameclaw, onderduidelijk met tegenzin toe en Thunderstorm grinnikte even terwijl ze behendig opstond en naar de prooi toe liep en haar blik door het bos liet dwalen, ze waren bijna de hele dag weggeweest, viel haar op, want de schaduwen waren al lang zoals iedere avond maar donker was het nog lang niet want het begon steeds later donker te worden, het was tenslotte nieuwblad. Ze keek even naar Flameclaw en pakte daarna een helft van de prooi op. Met een glimlach op haar gezicht zwaaide ze met haar staart als een soort onuitgesproken vraag of ze zouden gaan, niet dat ze zo'n haast had maar als ze nog langer bleven hangen hierzo dan zouden ze nog later aankomen in het kamp en dan zou de prooi al best oud zijn en iedereen hield van verse prooi toch? En daarnaast wou ze eigenlijk ook nog even naar Lightheart toe, ze kon haar wat van de vers gevangen prooi brengen en daarna konden ze geszellig gaan kletsen.

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw bleef nog even liggen nadat Thunderstorm was opgestaan en gaapte luid en lui. Langzaam draaide hij zich om en hees zichzelf op zijn poten en rekte zich uit. De schaduwen waren langer geworden dus het was al best wel laat. hij wilde helemaal niet terug, desondanks het feit dat ze een enorme buit hadden en niemand kwaad kon worden. Hij gaapte opnieuw en keek naar Thunderstorm, die al naar de prooi was gelopen en de helft al te pakken had. Langzaam liep hij naar haar toe en gaf haar een kopje voor hij zijn nek boog en de rest van de prooi opraapte. Hij keek naar de glimlach op Thunderstorms gezicht en snorde even. Langzaam begon hij terug te sjokken richting het kamp. Hij hield zijn tempo extreem langzaam om zoveel mogelijk tijd te rekken. Zijn ogen glansden in het avondlicht en zijn vacht was mooier dan ooit tevoren. Hij hield zijn kop trots omhoog om te laten zien dat hij een trots krijger was. Zijn loyaliteit aan de Clan was sterker dan ooit, zeker nu zijn banden binnen de Clan sterker werden. hij zwaaide vrolijk met zijn staart en keek vaak opzij naar Thunderstorm, niet om te kijken of ze er nog was ofzo. Nee gewoon om haar te kunnen zien. De geur van de prooi in zijn bek verdoezelde haar geur voor een groot deel en hij snoof even. Hij ging dichter bij haar lopen en probeerde haar geur op te snuiven, wat nog altijd niet helemaal lukte. Een zacht briesje deed zijn vacht even opwaaien.

As they all fly away

Thunderstorm glimlachte toen ze zag hoe Flameclaw opstond en langzaam naar haar en de prooi toe kwam sjokken. Voordat hij zijn helft oppakte gaf hij haar een lief kopje en ze spinde even. Daarna gingen ze lopen, Flameclaw liep echt extreem langzaam, niet dat zei het erg vond. Rustig liep ze met elegante stappen een klein stukje voor Flameclaw uit terwijl ze telkens even achter zich keek, waarom ze dat deed wist ze niet precies, ze deed het gewoon. Pas na een aardig poosje kwam het RiverClan kamp in zicht. Rustig bleef Thunderstorm voor de ingang stilstaan en keek naar Flameclaw, een glimlach kwam spontaan bij waar op waarna ze met haar staart naar Flameclaw zwaaide en daarna vooruit de ingang van het RiverClan kamp binnenliep. Ze liep richting de prooihoop en legde daar de prooi die zij beet had neer, toen Flameclaw er ook was glimlachte ze lief naar hem en vroeg 'Zullen we wat gaan eten?' want eigenlijk had ze best trek gekregen van haar avonturen van die middag, een keer bijna verdrinken, jagen en spelen was toch aardig wat voor één middag.

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw hield zijn ogen constant op Thunderstorm. Alsof hij bang was dat als hij wegkeek, ze verdwenen zou zijn. Thunderstorm liep met elegante stappen een klein stukje voor hem uit, en een zacht gesnor kwam weer op uit zijn keel. Het viel hem op dat ze telkens even acteruit keek, hij begreep niet helemaal waarom, maar ze zou we vast een reden voor hebben. Na een lange tijd kwam dan toch het RiverClan kamp in zicht. Even zuchtte hij heel zachtjes, hij wilde nog niet het kamp binnenwandelen. Dan was alle tijd die hij had , niet alleen met Thunderstorm. Hij zwaaide zacht met zijn staart en keek even naar de lucht. Voor de ingang van het kamp bleef Thunderstorm staat en keek naar hem, een glimlach sierde haar snuitje en ze zwaaide met haar staart naar hem. Flameclaw grijnsde even. Thunderstorm ging hem voor en betrad het kamp. Zachtjes volgde hij haar het kamp in. Flameclaw liep achter haar aan naar de Prooistapel en legde zijn vangst erbij. Zodra hij we was aangekomen keek Thunderstorm hem aan en glimlachte lief naar hem. ''Zullen we wat gaan eten?'' Vroeg ze aan hem en Flameclaw begreep dat ze ondertussen ook honger had. '' Ja, lijkt me een heel goed idee, ik sterf van de honger.'' Sprak Flameclaw grijnzend en rook meteen voor een dik uitziende muis. Geduldig wachtte hij tot Thunderstorm iets pakte.

As they all fly away

'' Ja, lijkt me een heel goed idee, ik sterf van de honger.'' zei Flameclaw grijnzend en Thunderstorm glimlachte vrolijk terwijl ze een vis van de prooi hoop pakte, ze wist niet precies wat voor soort het was maar dat maakte toch niet uit van alle vis leek op elkaar vond zij. Rustig wachtte ze totdat Flameclaw ook iets had en daarna liep ze rustig naar een plekje in de schaduw. Daar legde ze de vis neer en keek ernaar ze had honger. Rustig scheurde ze met haar tanden een stuk ervan af en begon daar op te kauwen, had was erg lekker en tijden geleden dat ze vis had gegeten bedacht ze zich plotseling, de afgelopen tijd had ze meestal voorkeur gegeven aan muis maar nu even niet. Ze keek even naar Flameclaw die een dikke muis had 'En is het lekker?' vroeg ze vrolijk aan hem waarna ze nog een stukje vis afscheurde en er op begon te kauwen.

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Het kamp gaf een soort van rust met zich mee, maar na de avonturen van vandaag had hij die rust wel nodig. Thunderstorm glimlachte vrolijk en pakte een vis van de stapel. zodra hij zijn muis vasthad liep ze hem voor naar een plekje in de schaduw. Flameclaw ging daar zachtjes naast hara liggen en nam een hap van zijn dikke muis. Het smaakte natuurlijk heerlijk, maar alles smaakte goed als je honger had. Vanuit zijn ooghoeken keek hij weer naar Thunderstorm en snorde even zacht. Hij merkte dat Thunderstorm naar hem keek en hij keek op. '' En is het lekker?'' Vroeg Thunderstorm vrolijk en Flameclaw knikte. '' Tuurlijk is het lekker, alles is nu lekker.'' Meteen nam hij nog een hap en keek even bedenkelijk. '' En dat van jou?'' Vroeg hij met volle mond. Hij wist dat het best onbeleefd was met volle mond te praten, maar dat kon hem nu niet zoveel meer schelen. hij hoefde zijn rustige en beleefde masker niet op te houden. Bij Thunderstorm kon hij zichzelf zijn, zoals hij ook bij zijn broer kon zijn. Hij was er blij mee, want altijd maar de rustige en grote warrior uithangen was ook niet leuk. Hij wilde ook wel eens wat lol maken. Gewoon gezellig je gedragen als een klein kitten. Hoewel hij dit nooit binnen het kamp zou doen, was het buiten het kamp geen probleem. Binnen het kamp zouden ze hem alleen maar raar aankijken. Hij keek afwachtend naar Thunderstorm en nam nog een hap.

As they all fly away

Onderwerp: Re: Never stay in the past, stay today