Never stay in the past, stay today

Thunderstorm schreef:: '' Is er soms iets?'' Vroeg Flameclaw en Thunderstorm schudde haar kop 'Nee' stamelde ze terwijl ze even een blik op de kater wierp die ondertussen ging zitten. Rustig draaide ze zich om en ging naast hem liggen met haar blik op de laatste restjes zonlicht gericht, de prooi die ze beet had gehad legde ze voor zich neer. Thunderstorm zuchtte en stond plotseling op 'Slaap lekker Flameclaw' zei ze tegen Flameclaw en ze spinde even en gaf hem een kopje. Daarna pakte ze het gedeelte van de prooi op dat zij had gedragen en liep het RiverClan kamp in. Met vlugge passen leip ze naar de prooihoop toe en legde de prooi daar neer en liep daarna met haar hoofd vol gedachten bijna de apprentice den in maar toen ze er een stap naar binnendeed bedacht ze dat ze daar helemaal niet moest wezen en liep ze naar warriorsden toe waar ze zich met een kop vol verwarde gedachten naast Moonstream nestelde en na een poos in een verwarrende slaap viel.

Dit was het laatste wat hij herinnerde van de vorige dag. Hij was die avond daarvoor nog ver weg van haar gaan slapen, hij kende haar toen niet eens zo goed. Maar de vorige nacht was hij in de buurt van haar gaan liggen. De jonge poes had Flameclaw al meerdere keren in een dag van zijn stuk geslagen. Eerst bij de rivier, toen was ze voor het kamp naast hem gaan liggen nadat hij was gaan zitten en daarna ook nog zodra ze opstond had ze zacht gesponnen en hem een kopje gegeven. Hij was zo'n vriendelijkheid niet gewend, van zijn broer misschien maar door zijn rustige karakter wat hij altijd opzette was hij nooit echt dichtbij een andere clankat gekomen. Hij wilde graag een betere vriendschap met Thunderstorm sluiten, hij wist niet zeker waarom maar ze wist op een of andere manier zijn stramme en rustige gedrag weg te jagen en plaats te maken voor een vrolijke, speelse kat. Hij kon dit best waarderen. Langzaam liep hij richting de watervallen waar hij zeer graag was. Hij kwam hier vroeger vaak met zijn moeder en hield van het uitzicht. Langzaam liep hij naar de rand zodat hij het perfecte uitzicht had. Zijn gedachtes gingen terug naar de tijd toen hij kit was en naar de eerste keer dat zijn moeder hem hierheen bracht. Hij was onmiddelijk verliefd geworden op dit uitzicht, vanaf het eerste moment. Vroeger was hij er ook vaak als leerling gekomen. Hij miste zijn moeder best en liet zijn oren opzij zakken en keek naar de grond. Toen schoot zijn blik op de blauwe lucht boven hem en hij zuchtte. '' Mam, was je nu maar hier.'' Mompelde hij voor zichzelf en zuchtte. Toen ging hij maar langzaam liggen en trok zijn poten onder zijn borst. Zijn ogen gericht op de waterval, maar zijn oren gespitst op de omgeving.

Onrustig sliep Thunderstorm die nacht, te verward door wat er die avond ervoor was gebeurd om een goede nachtrust te krijgen en ook werd ze al vroeg wakker. Slaperig knipperde Thunderstorm en keek verbaasd om zich heen, ze lag gewoon in de warriors den daar waar ze niet verbaasd over, maar waarover wist ze zelf ook niet. Voorzichtig om Moonstream niet wakker te maken stond ze op en liep de warriorsden uit terwijl ze haar blik over de slapende warriors liet glijden, Flameclaw lag er niet tussen. Rustig ging ze voor de ingang ervan zitten en gaf haar vacht een vlugge was beurt. Ze zou op jacht gaan, had ze besloten, gister had ze de helft van haar jacht gespeeld en maar weinig gejaagd, ze kon niet echt zeggen dat ze er spijt van had maar ze verweet het zich zelf eigenlijk wel een beetje, de clan komt altijd op de eerste plek. Langzaam liep ze naar de waterval toe, de plek waar ze altijd het beste dtot rust kon komen, de plek waar ze haar vriendinnen wel een shad ontmoet, een rustgevende plek, vond ze. Toen ze eraan kwam drong er plotseling een bekende geur haar neus binnen, een te bekende geur. Langzaam liep ze een stukje stroom afwaarts, net uit het zich van de kater en ging daar naast de rivier zitten en probeerde wat te vissen. Er kwam een vis aan zwemmen en Thunderstorm maakte zich klaar om hem te vangen, haar poot schoot uit, ze raakte haar even wicht kwijt en kwam met een luide PLONS! in het water teregt. Naar adem happend kwam ze boven en probeerde ze naar de kant te zwemmen, maar de stroming was zo dichtbij de waterval sterker dan ze gewend was en ze was daarbij ook nog eens moe, uitgepud zelfs. Opnieuw ging ze kopje onder terwijl ze ergens in gedachte een kwaam stemmetje hoord het heeft geen zin zei het stemmetje en Thunderstorm hoofd.

Flameclaw lag nog steeds voor zich uit te staren, hij miste zijn moeder best wel en wist dat als je hier in het water viel je een groot risico liep om te sterven. Hij stond langzaam weer op en zuchtte hij keek in de rivier en rekte zich even uit. Hij hoorde wel hoe er een kat viste maar het was Riverclan dus hij gaf geen krimp. Ineens hoorde hij een zeer luide plons en sprong op. Hij zag even de kop van Thunderstorm boven water komen en meteen weer verdwijnen. Hij schrok en keek meteen bezorgd. '' Thunderstorm!!'' riep hij bezorgd en begon langs de rand mee te rennen. Hij zag de waterval dichterbij komen en dacht heel bezorgd wat te doen. Hij rende zo snel hij kon en rekt aan het eind zijn nek uit en probeerde Thunder in haar nekvel te pakken. '' Hou vol!'' Riep hij. Hij miste naar nek en rende meteen door. Hij zag de waterval nu echt dichtbij komen en rende alleen maar harder. Zijn oren schoten naar achteren van alle inspanning. Hij was toen weer en stuk verdr naar voren en greep Thunderstorm nu wel in haar nekvel en verloor zowat zijn balans toen haar gewicht hem half meetrok. Met alle kracht in zijn gespierde poten trok hij haar zachtjes op de kant en stap voor stap kwam ze verder op de kant en langzaam trok hij har hele lijf uit het water en op de kant. Hij zag dat ze doorweekt was en begon het water al uit haar vacht te wassen zonder te beseffen wat hij deed. Hij dacht gewoon niet na en keek bezorgd naar de jonge poes die voor hem lag. '' Gaat het?'' vroeg hij bezorgd, hij probeerde niet te laten merken dat hij zich doodgeschrokken was en als het nodig was ook zelf erin gesprongen was alleen om haar te redden. Ze was op een of andere manier speciaal voor hem, hij kon het niet uitleggen. Maar er was iets met hem aan de hand en hij kon maar niet ontdekken wat het was. Hij zou zijn kalme zelf niet meer zijn bij haar in de buurt, dat had hij bij geen andere kat. Zelfs niet meer bij zijn broer.

Het water trok aan haar en haar dikke vacht was doorweekt, je hebt geen kans zei het stemmete in haar hoofd en na een laatste blik op de zon en de waterval sloot Thunderstorm haar ogen, ze had geen keus, ze zou Moonstream alleen achter laten en de rest van de clan En.... Flameclaw. Maar plotseling grepen sterke kaken en moed vervulde Thunderstorm terwijl ze zo goed mogelijk probeerde mee te werken met haar laatste restjes kracht. Haar redder sleepte haar de kant op en vroeg iets, langzaam en verbaasd opende Thunderstorm haar ogen Flameclaw! dacht ze blij toen ze de kater zag en ze probeerde op te staan maar ze was zwak en zakte door haar poten en ging dus maar moedeloos op de grond liggen, rillend van de kou, maar niettemin levend 'Flameclaw' mompelde ze terwijl ze oogcontact zocht.

Flameclaw bleef haar vacht drooglikkken en keek bezorgd naar de jonge poes. Ze opende haar ogen en hij zag de verbaasdheid erin. hij merkte hoe ze probeerde op testaan maar meten weer terug zakte. '' Rustig maar,'' murmelde hij zacht en duwde zijn neus tegen haar schouder. Hij ging zachtjes naast haar liggen,ze rilde van de kou en de grote kater was dan zelf wel moet maar hij probeerde haar een beetje op te warmen. Ze leefde gelukkig nog, hij wist niet waarom maar hij was er echt blij mee. '' Flameclaw,'' hoorde hij har mompelen en hij keek haar rechtstreeks aan '' Het komt wel goed.'' Murmelde hij troostend en bleef haar aankijken. Zachtjes begon hij haar vacht weer droog te maken door het te likken. Doordat hij tegen haar aanlag werd hij zelf ook wel wat vochtig maar het deed hem niks, zij was nu even belangrijker.

'' Het komt wel goed.'' Mopelde Flameclaw en Thunderstorm spinde even behaaglijk teriwjl hij naast haar kwam liggen. Zijn lichaam,swarmte verwarmde haar en langzaam begonnen haar stijve spieren en koude botten op te warmen. Ze gaf hem een lief kopje terwijl ze zichzelf een beetje tegen hem aan liet leunen en haar kop op haar poten neerlegde, ze was moe, heel moe. Rustg sloot ze haar ogen terwijl ze zich bijzonder gelukkig voelde zo, terwijl ze dichtbij Flameclaw lag en al snel in slaap viel.

Flameclaw keek heel rustig naar de jonge poes en luisterde hoe ze spon. Zoals altijd sloeg ze hem weer van zijn stuk af door hem een lief kopje te geven. Hij snorde zacht en liet zijn kop even tegen haar aan rusten. Hij merkte dat ze in slaap viel en legde zijn lichaam strakker tegen haar aan. Hij wilde echt niet dat ze kou vatte en bleef haar vacht drooglikken en kek bezorgd naar haar, moest hij haar nu terugsjouwen naar het kamp of wachten tot ze wakker werd? Hij wist het niet zeker, maar hij had niet genoeg kracht om haar mee te slepen terug naar kamp dus liet hij haar maar naast zich liggen. Hij zwaaide even met zijn staart.

Met een warm gevoel werd Thunderstorm na en minuutje weer wakker, Flameclaw likte haar vacht nog steeds. Lief gaf Thunderstorm Flameclaw een zacht duwtje tegen zijn kop met de hare en zij 'Hou maar op gekkerd! Ik ben ondertussen al weer warm hoor!' Ze pinde even. Nadat ze een klein tijdje rustig had gelegen terwijl haar energie weer terug kwam zei ze plotseling 'Flameclaw,' ze keek hem heel serieus aan "Ík denk dat ik iets kwijt ben'' ze spinde behaaglijk en zwaaide een keer vrolijk met haar staart terwijl ze genoot va de warmte die de zon op haar pels bracht en de rust om zich heen. Ze was ontspannener dan ze in tijden was geweest, nou ja, gister mischien maar toen was ze in het zelfde gezelschap, hat was Flameclaw die haar de mogelijkheid bracht zich rustig te ontspannen en gewoon honderd procent zichzelf te zijn.

(flut post)

Flameclaw merkte dat ze wakker werd, dit omdat ze hem een zacht duwtje met haar kop gaf.''Hou maar op gekkerd! Ik ben ondertussen al weer warm hoor!'' Zei ze en spon even. Hij stopte en keek haar onschuldig aan '' Je weet maar nooit hea.'' Hij snorde zachtjes en keek haar diep in haar ogen. Ze bleef nog rustig liggen en Flameclaw legde zijn kop op zijn voorpoten. De grote kater ademde heel rustig en keek voor zich uit.'' Flameclaw,'' zei Thunderstorm plotseling en keek hem aan. Ze klonk heel serieus en hij keek rustig op en keek haar aan. '' Ik denk dat ik iets kwijt ben.'' Ze spon behaaglijk en zwaaide met haar staart. Flameclaw keek haar niet begrijpend aan en schudde even met zijn kop. '' Wat??'' Hij probeerde te bedenken wat ze nou bedoelde maar hij wist het simpelweg echt niet. Hij voelde een bezorgd gevoel opkomen wat hij alleen kreeg als zijn broer in de problemen was geraakt of erger. Zijn gouden ogen zochten naar een spoor van het antwoord in haar ogen maar konden het niet vinden, terwijl de zon nog steeds naar beneden scheen op zijn vacht wachtte hij af op wt ze nou kwijt was.

'' Wat??'' vroeg Flameclaw verbaasd en Thunderstorm moest moeite doen serieus te blijven kijken. Hij leek zelfs wel een beetje van slag doordat hij het antwoord niet kon vinden. 'Nou,'zei Thunderstorm terwijl ze een keer vrolijk met haar staart op de grond sloeg 'Het is iets waar je niet zonder kan leven'zei ze mysterieus terwijl haar gouden ogen die van Flameclaw niet loslieten maar ze strak bleven aankijken. Plotseling dook er een spoor van twijfel in Thunderstorms ogen op en ze wende haar blik af, naar de zon. 'Mijn' ze sprak vol twijfel 'Hart' maakte ze haar zin af terwijl haar ogen zenuwachtig heen en weer dansde.

Flameclaw bleef haar recht aankijken. ''Nou,'' zei Thunderstorm en hij fronste even, nou ging het komen hoor. Ze sloeg met haar staart tegen de grond en hij dacht dat zij hem voor de gek hield.''Het is iets waar je niet zonder kan leven.'' Zei ze mysterieus en hij bleef haar niet begrijpend aankijken en zwaaide nu zelf met zijn staart. De jonge poes bleef hem strak aankijken en toen zag hij even iets van twijfel in haar ogen net voordat ze haar blik afwendde. Ze keek nu naar de zon en hij snapte het echt nog steeds niet. Zodra ze weer sprak hoorde hij iets van twijfel '' Mijn,'' begon ze en hij keek haar meteen aan. '' Hart.'' maakte ze haar zin af en langzaam begon hij het te begrijpen. Zacht en geamuseerd begon hij te snorren en dacht even na. '' Nou als je wil en er goed op kan passen mag je de mijne wel.'' sprak hij liefjes en keek haar recht aan. '' Ten minste als je dat wil dan hé.'' Hij snorde nog steeds en zwiepte zachtjes met zijn staart

'' Nou als je wil en er goed op kan passen mag je de mijne wel.'' sprak Flameclaw lief en Thundrstorm wist niet wat te doen dus hield ze het maar bij zwak gespin '' Ten minste als je dat wil dan hé.'' snorde Flameclaw en ze vond haar zelfvertrouwen terug 'Je vind één hart dus toch wel genoeg?' vroeg ze plagend terwijl ze haar kop tegen hem aan drukte en zielsgelukkig zuchte "Ik hou van je Flameclaw" zei ze lief terwijl ze zich volledig ontspande en lichtjes tegen FLameclaw aanleunde.

Never stay in the past, stay today Flameclaw-1

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw keek haar rustig maar vrolijk aan. ''Je vind één hart dus toch wel genoeg?'' vroeg ze plagend en Flameclaw grinnikte. '' Nou delen kan toch altijd, we kunnen leven op een half hart vind ik.'' Sprak hij geamuseerd en keek naar haan terwijl ze haar kop tegen hem aandrukte en zuchtte op een manier waaruit bleek dat ze blij was. "Ik hou van je Flameclaw" Zei ze lief en hij voelde dat ze zich ontspande en tegen hem aanleunde. De grote kater wist even niks te zeggen en was nu echt volledig van zijn stuk geslagen. Dat was echt nog nooit iemand gelukt. Hij keek naar haar en dacht lang na over zijn woorden en kwam toen op het simpelste. '' Ik hou ook van jou Thunderstorm,'' mauwde hij zacht en keek voor zich uit, '' je bent de enige die mij van mijn stuk af kan slaan weet je dat?'' Hij keek haar weer aan en gaf haar een zachte lik over haar oren.

As they all fly away

'' Ik hou ook van jou Thunderstorm,'' mauwde Flameclaw zacht '' je bent de enige die mij van mijn stuk af kan slaan weet je dat?'' Thunderstorm spinde geamuseerd en zij "Anders zou je ook wel erg snel van je stuk zijn geslagen he?" plagend gaf ze hem een duwtje terwijl hij zachte lik over haar oren gaf. Plotseling sprong Thunderstorm overeind en gaf ze een zachte lik over Flameclaw's kop waarna ze hem een speels duwtje gaf en zei "Mischien kunnen we ook nog even gaan jagen?" zehad weer energie, ze was weer boordevol energie en die moest ze ergens aan ktij kunnen en jagen, dat was goed, dat was voor de clan en hoe veel ze ook van Flameclaw hield, als hij de clan zou verlaten zou zij blijven, ze kon niet in één klap iedereen achterlaten die ze kende, waarmee ze was opgegroeid, maar ze zou hem wel proberen tegen te houden, wat zou ze zonder hem moeten? evenals haar zusje trouwens. Maar Moonstream en Flameclaw zouden de clan niet verlaten, daar was Thunderstorm zeker van en zielsgelukkig met haar leven spinde Thunderstorm even.

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw keek haar nog steeds aan en ontspande zich helemaal. Hij kon horen dat ze geamuseerd spon en hij wiebelde even met zijn oren. "Anders zou je ook wel erg snel van je stuk zijn geslagen he?" Zei Thunderstorm plagend en hij grinnikte. Ze gaf hem een duwtje en daarna een lik over zijn oren voor ze ineens opsprong. Thunderstorm gaf hem weer een lik over zijn kop en een speels duwtje. "Mischien kunnen we ook nog even gaan jagen?" Het was duidelijk dat ze weer een hoop energie had. Langzaam stond hij op een knikte. '' Is goed hoor.'' Hij snorde geamuseerd en zwaaide met zijn staart, zelf had hij nog steeds niet zoveel energie maar dat maakte niet uit. Het feit dat zij blij was gaf hem energie genoeg. Er moest wel wat extra gejaagd worden voor de clan dus dan deed hij ook wat nuttigs. Zijn loyaliteit aan de clan was natuurlijk groot, en hij droomde ervan ooit een hogere rang te krijgen, maar hij wist dat dat niet echt zou gebeuren. Hij was althans te jong en te onervaren. Vele krijgers waren geschiktere krijgers dan hij, en dat accepteerde hij maar. Hij spitste zijn oren en deed al een stap naar voren. Toen besefte hij dat hij niet wist waar ze heen wilde gaan en draaide zich half om en keek haar aan. '' Waar gaan we eigenlijk jagen?'' Hij grinnikte even en keek haar afwachtend aan

As they all fly away

'' Is goed hoor.'' zei Flameclaw en hij snorde even, geamuseerd, en stond op. Vrolijk zwaaide Thunderstorm een keer met haar nog lichtvogtige luizige staart terwijl ze naar Flameclaw keek. '' Waar gaan we eigenlijk jagen?'' vroeg Flameclaw en Thunderstorm tlde haar rechtervoorpoot op en zei vrolijk 'We kunnen gaan vissen' stelde ze voor terwijl ze een blik op de rivier achter haar wierp, daar waren niet veel vissen omdt het te dicht bij de waterval was maar als ze een stukje stroomop waarts zouden gaan zouden daar vast vissen zijn. Verwachtingsvol keek Thunderstorm naar haar geliefde Flameclaw "Maar we zouden ook kunnen kijken of we ergens volgens kunnen vinden'' Thunderstorm dansde even energiek heen en weer, vogels jagen! Dat had ze lang niet gedaan zeg! Maar ze had de laatste tijd vrijwel alleen maar gevist "Öf we kunnen de muizen en eekhoorns gaan pesten" stelde Thunderstorm ook nog voor terwijl ze naast Flameclaw ging staan en hem een kopje gaf "Kies jij maar"ze lachte vrolijk.

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw keek lief naar haar en wachtte geduldig op wat ze zouden gaan doen. ''We kunnen gaan vissen'' stelde Thunderstorm voor, maar als hij eerlijk zou moeten zijn bleef hij liever uit de buurt van het water. Hij was bang dat ze weer zou vallen en dat hij gewoon niet meer de kracht had om haar weer uit het water te redden. '' Nou..'' Flameclaw zwiepte even ongemakkelijk met zijn staart. "Maar we zouden ook kunnen kijken of we ergens vogels kunnen vinden.'' Zei ze toen en dat idee beviel hem beter. Hij zag hoe zijn Thunderstorm even energiek heen en weer danste en hij grinnikte. Het was echt duidelijk dat ze weer een hoop energie had. Zelf liet hij niet merken dat hij nog wel een beetje moe was van alle inspaningen. "Of we kunnen de muizen en eekhoorns gaan pesten." Stelde ze ten slotte voor en kwam naast hem staan en gaf hem een kopje. '' Kies jij maar.'' Ze lachte vrolijk en hij zwiepte met zijn staart en dacht even na. '' Als je wil kunnen we wel op vogels gaan jagen.'' Hij snorde even, gaf haar een lik over haar neus en snorde eventjes zacht. Hij keek haar liefdevol aan en gaf haar nu zelf een kopje.

As they all fly away

"Als je wil kunnen we wel op vogels gaan jagen.'' zei Flameclaw snorrend terwijl ze een liefdevol kopje van hem ontvind ze spinde even en zei "Oke" ze lachte vrolijk en zwaaide een keer met haar staart "Waar zullen we die vreemde gevleugelde vliegende eierleggende geverderde wezens?" ze lachte lief naar hem en zwiepte een keer met haar pluizige staart heen en weer. "We kunnen naar het kleine bos gaan?" stelde ze voor terwijl ze probeerde haar eigen energie een beetje onder controle te houden, dat idiote hyper actieve gedrag was voor apprentice's en kittens, als warrior kon dat toch niet meer??

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw keek haar rustig maar liefdevol aan. Ze spon zachtjes en hij grinnikte zacht, en geduldig wachtte hij op een antwoord. "Oke" Zei ze lachend en zwiepte met haar staart. "Waar zullen we die vreemde gevleugelde vliegende eierleggende geverderde wezens vangen?" Ze zwiepte alweer met haar staart en lachte even lief. "We kunnen naar het kleine bos gaan?" stelde ze voor en hij lachte even. '' Nou we kunnen die vreemde gevleugelde vliegende eierleggende geverderde wezens best in het bos gaan vangen.'' Zei hij grinikend het was aan haar duidelijk te zien dat ze heel veel energie had en hij sprong ondertussen op en rekte zich volledig uit. Zijn spieren waren een beetje stram geworden vanwege het koude water en vanwege het feit dat hij al een tijdje stil had gelegen. Hij sloeg zijn klauwen uit en trok ze weer in. Daarna schudde hij zijn vacht heftig uit en keek Thunderstorm rustig aan. '' Ben je er klaar voor?'' Vroeg hij en wachtte geduldig op haar.

As they all fly away

'' Nou we kunnen die vreemde gevleugelde vliegende eierleggende geverderde wezens best in het bos gaan vangen.'' Zei Flameclaw grinnikend en Thunderstorm knikte en rekte zich net als hem eventjes uit. '' Ben je er klaar voor?'' Vroeg Flamelcaw en ze knikte van ja en begon rustig, maar toch met een vaart te lopen, op naar het kleine bos!! Rustig liep ze naast Flameclaw terwijl haar oren vrolijk heen en weer.
Toen ze in het kleine bos aangekomen waren spitste Thunderstorm haar oren nog meer, ze wou elk enkel geluidje opvangen en vooral prooi vangen! Ze knikte even naar Flameclaw en concentreerde zich daarna op een merel die een paar vosselengtes verder op zat. Rustig en geconcentreerd liet ze zich door haar poten zakken en sloop op de merel af. Toen ze divhtbij genoeg was spande ze haar spieren en sprong op het zwarte vogeltje af, met een snelle beet doodde ze het en nam het in haar bek mee naar Flameclaw om te kijken of hij al wat gevangen had.

Onderwerp: Re: Never stay in the past, stay today