BT1 My little sweetheart

_{"Klinkt als een plan," grijnsde Blackpaw. "En ja, die grenzen zijn misschien wel eens handig, al ben ik wel al eens bij het Thunderpath geweest." Dauntrose lachte. Ze draafde terug naar de plek waar ze daarjuist nog had getraind. "Jij bent al getraind gewoon.", miauwde ze. Toen ze op de open plek aankwamen ging ze op de plaats staan waar Blackpaw daarjuist had gestaan. "We gaan het nu hebben over verrassingstechnieken."}

"Jij bent al getraind gewoon." "Nou, dat valt best mee," grinnikte Blackpaw. "Noem het talent." Ze stak even kort haar kop trots in de lucht. Ze wilde niet té zelfverzekerd overkomen, maar ze moest toegeven dat ze blij was dat de training tot nu toe goed verliep - behalve het boomklimmen dan. Het vechten lag haar, en haar oren schoten enthousiast naar voren toen Dauntrose aankondigde dat ze aan verrassingstechnieken gingen werken. "Okidoki! Wat gaan we doen?"

_{"Nou, dat valt best mee," grinnikte Blackpaw. "Noem het talent." Dauntrose lachte en duwde met haar schouder tegen Blackpaw. Toen ze op de open plek aankwamen ging ze op de plaats staan waar Blackpaw daarjuist had gestaan. "We gaan het nu hebben over verrassingstechnieken." Black keek al verheugd. "Okidoki! Wat gaan we doen?" Dauntrose schudde zich uit. Het was beginnen sneeuwen en haar vacht hing al vol vlokjes. "We gaan gewoon vechten en ondertussen doe ik een verrassingsaanval.", miauwde ze. Ze hupte heen en weer en knikte dat ze klaar was.}

De sneeuwvlokken begonnen uit de lucht te vallen, en al snel moest Blackpaw steeds haar poten omhoog tillen om ze niet onder te laten sneeuwen. "Okee," mauwde ze enthousiast, en stond springend op haar poten om weer warm te worden. "Ik ben klaar." Even wachtte ze, maar besloot toen dat zij de aanval zou beginnen. Als een klein kanonskogeltje sprong ze op Dauntrose af en greep naar haar oren.

_{"Okee," mauwde ze enthousiast. Dauntrose glimlachte bij het enthousiasme. "Ik ben klaar." Blackpaw besloot om zelf de beginnen en vloog op haar af. Haar concentratie was veel beter, maar Dauntrose kon nog wegduiken. Ze wentelde en sprong op de rug van Blackpaw. Hopelijk ging het gevecht zoals ze wilde, dan kon ze de beste en coolste truc leren.}

Dauntrose ontweek haar aanval en sprong behendig op Blackpaw's rug. Blackpaw weigerde zich om te draaien, zodat ze met haar buik naar boven zou komen te liggen; dat was haar zwakste plek, dus die wilde ze niet blootleggen. Dauntrose was veel zwaarder dan dat Blackpaw sterk was, maar ze besloot haar plan een kans te geven. Ze ging kort door haar poten, en stond daarna met een schok weer op. Dauntrose bewoog net genoeg mee voor Blackpaw om weg te schieten en weer veilig op haar vier pootjes te staan.

_{Blackpaw ging door haar poten en stond daarna met een schok weer op. Ze had het niet echt verwacht en gleed een beetje mee. Black schoot weg waardoor een poot in haar gezicht kwam. Perfect, hier had ze op gewacht. Ze bleef liggen met gesloten ogen en haar poten over haar gezicht. Ze kreunde zachtjes piepend. Nu maar hopend dat Black erin zou trappen.}

Tot haar schrik dook Dauntrose ineen. Blackpaw keek geschrokken op. Had ze haar geraakt? Dat kon toch niet zo hard geweest zijn? Maar shit man! Ze rende snel naar Dauntrose toe en keek van onderaf naar haar bedekte gezicht. "Sorry Daunt! Heb ik je geraakt?" Ze probeerde te zien of ze een kras had achtergelaten.

_{Ze bleef komedie spelen terwijl ze rennende pootstappen hoorde. Blackpaw ging recht voor haar staan, perfect! "Sorry Daunt! Heb ik je geraakt?" Ze wachtte nog eventjes en schoot dan overeind. Met al haar kracht gooide ze Blackpaw op de grond. "Zo... heb je dat gezien.", miauwde ze grijnzend met twinkelende oogjes. Dit was echt leuk.}

Met nog een zorgelijke blik in haar ogen, werd Blackpaw ineens met een enorme kracht naar achter gegooid. Met een klap kwam Blackpaw op haar schouder terecht, omdat ze door de schok niet in staat was geweest zichzelf op haar poten terecht te laten komen. Ze voelde een knak, en ze mauwde pijnlijk. Ze krabbelde overeind, en keek Dauntrose aan. "Ja," lachte Blackpaw, want het was een gigantisch goede move geweest. Iets té goed. "Dat was sluw." Ze reageerde opgewekt, want deze tactiek zou ze zeker onthouden. Maar in haar ogen was de pijn van de klap op haar schouder te zien.

_{Tot haar grote verbazing hoorde ze een knak. Haar haar schoot overeind, maar Blackpaw lachte alweer. "Ja. Dat was sluw." Ze knikte, maar wendde zich snel naar de schouder. Voorzichtig duwde ze er met haar neusje tegenaan. "Gaat het wel een beetje.", miauwde ze bezorgd.

Gebroken ??~}

Dauntrose kwam meteen naar haar toegerend en drukte haar neus tegen haar pijnlijke schouder. Snel trok ze haar schouder terug. "Ja, gaat wel," glimlachte ze zuur. "Maar por er maar niet tegenaan." Ze hield haar poot in de lucht, zodat ze geen gewicht op haar schouder hoefde te zetten. "Misschien moeten we het hier even bij laten," grinnikte ze. Ze wilde de plezier die ze deze middag had gehad niet laten verpesten door zoiets stoms.

~ laten we het op gekneusd houden ^-^

_{"Ja, gaat wel," glimlachte Blacpaw zuur. Dauntrose duwde haar neusje in de nek van Blackpaw. "Maar por er maar niet tegenaan." Ze knikte en probeerde voorzichtig voor steun te zorgen. "Misschien moeten we het hier even bij laten." Ze knikte weer. "Is goed. Je kunt beter even langs Acefray gaan." Haar stem had nu meer iets weg van een moeder. Ze glimlachte bezorgd. "We zullen de grenzen dan even uitstellen tot je weer normaal kunt lopen, ik wil niet dat het erger wordt ofzo."

xD okay.~}

Naar Acefray? "Is hij nu de medicine cat?" vroeg ze verbaasd. Ze kon zich niet herinneren dat daar iets over was gezegd tijdens de ceremonie. "Waar is Littlestream dan?" Zij was zeker weten niet dood, want ze had haar nog bij het gevecht met de das gezien. Waarom was ze afgetreden? Had Starclan gewoon een momentje gehad en haar doen aftreden? "Mag ik op je rug?" Tsja, als ze dan toch gewond was, kon ze er maar beter misbruik van maken, en een rugritje aanvragen.

_{"Is hij nu de medicine cat?" Ze draaide haar oortjes heen en weer. "Niet officieel, maar zo lijkt het toch." "Waar is Littlestream dan?" Ze glimlachte bemoedigend. "Nog steeds in de Medicine cat den denk ik. Ik weet ook niet echt goed wat er gebeurd is of zal gebeuren." Ze waren nog amper een meter van de plek waar ze daarjuist stonden. "Mag ik op je rug?" Ze zuchtte grinnikend en liet zich zakken. "Vooruit dan maar."}

Blackpaw was nu nieuwsgierig gemaakt naar wat er gaande was, maar ze ging er vanuit dat Shrewstar of Innerghost er wel een algemene melding van zou maken zodra alles geregeld was. Dan zou ze het vast wel horen.
"Jeahhh," mauwde Blackpaw en ze sprong met haar drie werkende poten omhoog tegen Dauntrose aan, en klom via haar flank op haar rug. "Hatsjik," riep ze, en wiebelde haar kont om aan te geven dat Dauntrose moest gaan lopen.

_{"Jeahhh," mauwde Blackpaw en ze sprong met haar drie werkende poten omhoog tegen Dauntrose aan, en klom via haar flank op haar rug. Dauntrose ging rechtstaan. Bijna meteen wiebelde Black met haar kont. "Hatsjik" Ze begon te wandelen. "Zal u me leiden naar het camp, madame de euhm..." Ze dacht even na. "Madame de katrijdster."}

"Madame de Katrijdster?" herhaalde Blackpaw vragend, maar haalde daarna haar schouders op. Prima, het klonk eigenlijk best machtig. "Ik zal u leiden, slaaf kat," mauwde ze uit de hoogte, en duwde haar twee achterpoten nog eens in Daunt's ribben. "Recht vooruit!" commandeerde ze.

_{"Madame de Katrijdster?" herhaalde Blackpaw vragend. Dauntrose knikte uitbundig, maar glimlachte. "Ik zal u leiden, slaaf kat," Ze miauwde 'expres' zielig en begon op een rustig tempo te rennen. "Recht vooruit!" Daar was ze al mee bezig. Eigenlijk was dit best fun.}

Onderwerp: Re: BT1 My little sweetheart