Hunting and hunted

Onderwerp: Hunting and hunted zo 4 jan 2015 - 14:31

Grrmgrr... Klonk het door het verder stille woud. Chagrijnig sleepte Silverthorn zichzelf en een konijn door het woud. Ze at niet vaak konijn meer en nu wist ze weer waarom. Ze had het konijn, dat niet eens zo heel groot was, bij een beekje zien zitten en omdat de wind gunstig stond en ze zichzelf voor de verandering relatief fit had gevoeld, was ze op het konijn af geslopen en had ze hem besprongen. Daar had ze al gauw spijt van gekregen, want ondanks dat ze haar kaken direct in de vacht van het beest had weten te zetten, gaf die zich niet zonder slag of stoot op en kreeg ze na een flinke worsteling een zeer pijnlijke trap tegen haar rechter achterpoot. Woest had ze gegild en het konijn de genadeklap gegeven.

Na het gevecht had ze andere wilde katten geroken, dus had ze besloten de prooi mee te slepen naar een veiligere plek en dat was dus waar ze nu mee bezig was: een zwaar konijn wegslepen en dat terwijl haar achterpoot zo’n pijn deed, dat ze er nauwelijks op kon staan. Ze had haar kaken stevig in het nekvel van het konijn gezet en proefde het bloed. De neiging om hier te stoppen en de prooi op te eten was groot, maar ze wist dat ze dat niet mocht doen, daarvoor rook ze nog te veel vreemde geuren. Ze zou teruggaan naar het hol waar ze afgelopen ochtend had geslapen. Daar kon ze beschut zitten en als er andere katten zouden komen, zou ze zichzelf goed kunnen verdedigen.

Ze was bijna bij het hol, toen een nieuwe onbekende geur tot haar doordrong. Ze verstijfde. Ze rook dat deze kat wel erg dichtbij was. Als ze verder liep, zou ze de kat waarschijnlijk in de poten lopen. Maar ik kan ook niet terug, dacht ze geschrokken. Ze legde het konijn neer en keek om zich heen, maar zag nog niemand. Ze voelde hoe haar nekharen overeind gingen staan. Ik moet de prooi delen, misschien kan ik dan een gevecht voorkomen... Ze voelde hoe haar achterpoot trok van de pijn. Vervloekt nog aan toe, waarom moest ik dan ook zo nodig dat konijn aanvallen?

OOC: Open

Onderwerp: Re: Hunting and hunted zo 4 jan 2015 - 14:51

"Hoi, ik ben Lonelydeath." miauwde hij. "Ik rook je wond en ik dacht, ik ken wel redelijk veel medicijnen dus heb ik een medicijn voor je meegenomen. Dit is pulp van smeerwortel in een beukenblad. Druk dit op je poot en hou het daar dan een tijdje. Het verzacht de pijn." Hij wist dat de poes hem niet helemaal vertrouwde maar het was voor haar eigen bestwil. Hij was ook geen medicijnkat, niet eens een Clankat maar hij had voldoende kennis van de kruiden om haar te behandelen. Toen viel het konijn hem pas op. "Mooie vangst zeg."

Onderwerp: Re: Hunting and hunted ma 5 jan 2015 - 11:13

Silverthorn zag hoe een donkere kat naar haar toe kwam lopen. Ze zette zich schrap om te blazen, maar de vreemdeling sprak haar rustig aan. ‘Ik ben Lonelydeath,’ zei de kater en hij vertelde dat hij wat medicijnen voor haar had meegenomen, omdat hij haar had zien slepen met haar poot. Silverthorn keek hem wantrouwend aan. Waarom wilde hij haar helpen? Dacht hij soms dat ze haar konijn aan hem zou geven, als hij haar medicijnen gaf? Nou, dan had hij dat mooi verkeerd gedacht! Toch kon ze haar gedachten niet van de medicijnen af zetten. Ze wilde naar de kat toe hinken, om het medicijn te pakken, maar besefte dat ze dan het konijn moest laten liggen en misschien kon de kater het konijn dan wel weggrissen voordat zij er iets tegen kon doen. Dus bleef ze zitten. De kater leek het niet erg te vinden dat ze zo wantrouwend was. ‘Mooie vangst heb je daar,’ zei hij kalm. Silverthorn ontblootte haar tanden en gromde zachtjes, maar viel niet aan. Wat viel er ook aan te vallen? Als het uit zou draaien op een gevecht, zou ze toch verliezen.
Ze besefte dat het hopeloos was en liet haar vijandigheid varen. ‘Vooruit dan maar,’ mompelde ze. ‘Geef me dat spul maar... Maar van mijn konijn blijf je af!’

Onderwerp: Re: Hunting and hunted ma 5 jan 2015 - 11:21

‘Vooruit dan maar,’ mompelde de poes. ‘Geef me dat spul maar... Maar van mijn konijn blijf je af!’
"Ik hoef jouw konijn helemaal niet, ik eet geen konijnen, op mijn territorium leven ze niet eens. Ik jaag alleen maar op vis, muizen en vogels. Waarom zou ik dan jouw konijn stelen?" hij was eigenlijk van plan om wat kruiden te verzamelen, voor in zijn eigen kamp, dan zou hij eventuele bezoekers kunnen behandelen, mocht dat nodig zijn. Op zijn eigen territorium, voornamelijk moeras en bos groeiden niet alle kruiden die hij nodig had, misschien hier wel.

Onderwerp: Re: Hunting and hunted do 8 jan 2015 - 20:50

Tot haar grote verbazing wilde de vreemdeling haar konijn niet eens. ‘Ik eet geen konijnen,’ zei hij. ‘Op mijn territorium leven ze niet eens.’ Silverthorn keek hem stomverbaasd aan. Voor haar was vlees gewoon vlees en altijd welkom, of het nu van een konijn afkomstig was of van een vis. Maar ja, dat was zij. Ze had geleerd niet te kieskeurig te zijn, omdat ze niet de kracht en energie meer had om elke prooi die ze wilde op te jagen. Ze moest blij zijn met wat ze kon krijgen en in dit geval was ze zelfs héél erg blij met haar konijntje.
‘Oh,’ zei ze zachtes. ‘Sorry... Ik dacht echt dat je voor het konijn kwam. Zo zijn de meeste wilde katten nou eenmaal...’ Beschaamd keek ze naar haar vieze voorpoten, die aan weerszijden van het konijn stonden.

Onderwerp: Re: Hunting and hunted