Time to go hunting {2} // Z E A L P A W

(Dit post makkelijker dan met die sheet(A))

De hele weg had hij aan Glowpaw's zijde gelopen. Het voelde goed om nog eens iets te gaan doen met zijn broer. Het was altijd anders dan dat je met iemand ging jagen die geen familie was. Familie was iets wat hij dicht bij zijn hart hield. Wat er ook gebeurde, zij zouden altijd voor zijn eigen prioriteiten staan.
Zodra ze bij het desbetreffende stukje territoria waren gearriveerd ging Glowpaw stilstaan en volgde Zealpaw zijn voorbeeld op. 'Ruik jij iets?' Vroeg de roodkleurige kater die naast hem stond. Algauw stak hij zijn neusje in de lucht en snoof hij de frisse bosgeuren op. Hij wist de oude markering van tweebenen makkelijk te onderscheiden, maar ook de geur van eekhoorn was hem niet ontgaan. "Eekhoorn," Wist hij te zeggen, waarna hij zijn broertje even aankeek. Vervolgens gleed zijn blik over het gebied heen, maar wist hij nergens het rode lichaampje van het prooidier te zien. "Zie jij 'm ergens?" Vroeg hij zachtjes, om te voorkomen dat hij eventuele prooien zou verjagen.

'Recht boven je...' Sprak zijn broer algauw, waardoor de roodwitte kater in een fractie van een seconde zijn blik naar boven liet glijden. En net zoals Glowpaw al stelde, zat er een eekhoorn vlak boven hen. Damn! Hoe moesten ze die nou te pakken krijgen? Hoopvol keek hij naar zijn broertje, hopende dat hij met een goed plan zou afkomen. Hijzelf had al wel eekhoorns gevangen, maar dat was alleen wanneer die op de grond naar noten aan het zoeken waren geweest. Hij wist dus totaal niet wat te doen in deze situatie..

Toen hij zijn blauwe blik op zijn broer richtte zag hij dat deze hard aan het nadenken was. Wat als ze niets konden verzinnen? Wat als ze die eekhoorn niet konden vangen? Het was niet bepaald de tijd om prooi zomaar te laten gaan.. 'Oké, ik probeer hem naar de grond, oftewel naar jou toe te jagen, en dan vang jij hem, deal?' Een glimlach vormde zich op zijn rode gelaat toen hij het plan in zich opnam. "Deal," Miauwde hij instemmend terwijl hij een enthousiaste blik op Glowpaw wierp. Samen konden ze alles aan! Dus deze eekhoorn ook!

Met open ogen keek hij toe hoe zijn broer een sprong maakte en zich vervolgens vastklampte aan de stam van de boom. Zijn blik gleed naar de eekhoorn, welke algauw naar beneden vluchtte. 'Komt 'ie Zeal!' Hoorde hij zijn broer zeggen, waardoor hij algauw naar de grond dook en zijn ledematen in beweging zette zodra het prooidier op de grond was aangekomen. Met razendsnelle pootstappen ging hij achter de eekhoorn aan, het dier onderscheppende met zijn voorpoten zodra hij het had ingehaald. Echter deed 'ie opnieuw een poging om te ontsnappen zodra zijn lichaam tegen de grond viel, wat Zealpaw ertoe dwong om hem een beet in de nek te geven. Het verse bloed stroomde in zijn mond en hij moest zijn best doen om zich in bedwang te houden en niet meteen de pas gevangen prooi op te eten. Trots keek hij naar zijn broer en spitste hij zijn oortjes naar voren. "We whebben het gwedaan!" Mompelde hij trots met het pak vacht in zijn mond.

Toen zijn broer uit den boom sprong en hem een glimlach gunde, voelde hij zich alleen nog maar trotser. 'Nou en of!' Antwoordde de rossige kater waarna hij hem een kopje gunde. 'Waar gaan we die begraven?' Vroeg hij vervolgens. Zealpaw's blauwe ogen glommen nog steeds van de opwinding en hij haalde even zijn schouders op. "Aan jou de eewr." Miauwde hij grijnzend, hopende dat dit zijn broer ook het gevoel gaf dat hij de eekhoorn mee had gevangen. Zonder Glowpaw zat het prooidier vast nog in de boom, en waren ze met lege poten moeten terugkeren!

Hij keek toe hoe de rode kater de eekhoorn overnam en ermee naar een doornstruik liep. Het was best een goede plek om het prooidier te verstoppen, aangezien bijna niemand ooit het idee te krijgen om dáárin te lopen. Zodra Glowpaw klaar was en terugkwam, spitste hij eventjes zijn oortjes. 'Wat zullen we nu eens vangen? Ik heb treeeek' Een kleine glimlach vormde zich rond zijn lippen. Plots herinnerde hij zich dat hij enkele dagen geleden sporen van konijnen had opgevangen in het Thunderclan territorium. De dieren waren vast overgelopen van Windclan gebied naar hier, helemaal verward door alle drukte die er geweest was. "Zin om konijnen te vangen?" Zijn blauwe blik glom verwachtingsvol terwijl hij de andere apprentice aankeek en even met zijn lange staart in de lucht sloeg.

'Zijn die hier dan? Ruik je er een?' Vroeg zijn broer algauw, ergens blij zijnde dat het idee om konijnen te gaan vangen Glowpaw enthousiast maakte. Zealpaw knikte heftig en wees vervolgens met zijn staart richting een weg weer dieper het Thunderclan territorium in. "Ik heb ze gisteren daar ergens geroken, misschien zijn ze er nog." Klonk zijn stem opgewekt terwijl hij zijn heldere blauwe blik weer op de eveneens rode kater naast hem richtte.

'Laten we gaan! Waar wachten we nog op!' Glowpaw was al aan het trippelen, en het enthousiasme van de rode kater maakte Zealpaw zelf niet bepaald rustiger. Algauw knikte hij hevig, om vervolgens met grote sprongen terug de struiken in te springen. Hij vertrouwde er wel op dat zijn broertje hem volgde, ergens kon hij daar zelfs niet aan twijfelen. Zijn blauwe blik hield het pad voor hem stevig in de gaten, hopende dat hij de weg van de vorige keer nog kon herinneren. En dat deed hij ook! Na enkele minuten arriveerde hij al op de plek waar hij de konijnen gisteren ook geroken had en hield hij halt. Met pretlichtjes in zijn ogen draaide hij zich om naar zijn broer. "We zijn er!" Kondigde hij enthousiast aan, zijn oortjes rechtop naar voren spitsende.