Little termite {Fantasypaw -TT 1}

{Spt}

De poes drukte haar poten tegen haar slapen waarbij ze draaiende beweging maakte om tot rust te komen. Haar blik stond nog steeds even geïrriteerd als daarnet wanneer ze terug liep naar het kamp en haar nieuwe apprentice met een paar zachte tikken wekte. "Fantasypaw, ik verwacht je aan de kamp ingang." Haar stem zachtjes en vriendelijk om niemand behalve Fantasypaw te wekken of argwaan te scheppen.

-Zoals ik had gezegd in pb, loopt silver nog steeds rond in het kamp en is nog NIET zwanger-

Fantasypaw lag met haar ogen stijf dichtgeknepen. Nog even, en ze zou in slaap vallen, hielt ze zichzelf voor. De grijze poes probeerde zo min mogelijk geluid te maken voor de anderen terwijl ze haar adem onder controle hielt. Het leek wel of ze niets geslapen had. De poes kreeg een paar tikjes. Ze kon zich er nog net van weerhouden om niet op te schrikken. 'Fantasypaw, ik verwacht je aan de kamp ingang,' zei een vriendelijke stem. Ze knikte en krabbelde voorzichtig overeind. Snel raspte ze met haar tong over haar vacht. Met een jaloerse blik op de andere, slapende katten trippelde ze naar buiten. Een koude wind verwelkomde haar. Ze rende een stukje om Silvergale in te halen. 'Wat gaan we vandaag doen?' vroeg Fantasypaw met stil en met een klein stemmetje. Haar mentor leek best wel aardig nu.

De poes legde afwachtend haar kop op haar poten terwijl ze voor de kamp uitgang bleef wachten. Uiteindelijk verscheen de apprentice voor haar snuit. Silver schudde haar vacht weer in model terwijl ze de leerling naar buiten begeleidde. "Laten we beginnen met het territorium te verkennen. Zijn er al plekken waar je geweest bent?" Vroeg ze vriendelijk. Hoewel het nog donker was en ze hoogstwaarschijnlijk weinig clangenoten zouden tegenkomen bleef ze toch op haar hoede. Je wist maar nooit.

'Laten we beginnen met het territorium te verkennen. Zijn er al plekken waar je geweest bent?' vroeg Silvergale. Opgewonden schudde Fantasypaw haar hoofd. Dat mocht toch niet? Ze had al veel te vaak gezien hoe kittens op hun donder kregen omdat ze het kamp uit waren geglipt. Eén keer kon ze bijna niet aan de verleiding weerstaan. Nu vond ze het bijna jammer dat ze het dan toch niet had gedaan. Dan kon ze indruk maken op haar mentor.  'Ik dacht dat dat niet mocht,' gaf ze toe met rode wangetjes. Misschien vond Silvergale het juist goed dat ze zich aan de regels hielt. Fantasypaw ging er vanuit dat ze zelf wel haar conclusies kon trekken van hoe personen waren.

Ze wist goed genoeg dat je als kitten het kamp niet mocht verlaten. Toch was ze teleurgesteld toen bleek dat ze met zo'n irritante poedel opgescheept zat die ook nog eens braaf de regeltjes volgde. Silver schudde haar schouder. "Whatever." Ze keek voor zich uit en lachte wat toen de rivier in haar zicht kwam. "Kom mee, dan laat ik je iets zien." Ze had nu al een idee, en aangezien het wel leek alsof ze helemaal alleen waren kon ze dit ongestoord gaan uitvoeren. Ze hield halt aan de snelstromende rivier en wachtte op de apprentice.

'Whatever,' zei haar mentor. Whatever? Was dat een of ander trainingswoord?  De poes wist niet dat ze dat moest kennen. 'Kom mee, dan laat ik je iets zien' Fantasypaw was blij dat ze weer naar normale woorden overging. Ze trippelde met getemperd enthousiasme achter Silvergale aan. Ze bleef meermaals staan om nieuwe dingen te bewonderen. Met een vragende glimlach hielt ze stand naast de warrior. Gebiologeerd staarde Fantasypaw naar het ijskoude water. Alles was zo nieuw! Het was een van de eerste keren dat ze het in volle glorie zag. Door de smeltende sneeuw en de regen stroomde het lekker snel. Ze vroeg zich af of ze ging leren vissen vangen in dat water. Het leek haar meer beangstigend dan leuk.