Weaknesses {+Sunset}

Er hing een bungelend konijn uit de bebloede bek, gestolen uit clan-territorium, van de wit met grijze kater. Er stonden weinig bomen op een bepaald gebied van een Clan, dus daar was het voor nu het beste jagen. Even keek Royal rond, op zoek naar gezelschap, maar toen dat niet te vinden was liet hij zich neerploffen. Hij voelde zich hier niet thuis, niet op zijn plek. Toch was Rogue ook niks voor hem geweest. Eigenlijk zat hij in de knoop met zichzelf. Hij wilde macht, maar nog meer verlangde hij naar... Naar vrienden? Familie? Liefde? Hij wist het niet, het enige wat hij wist was dat hij zich alleen voelde. Hij hoorde een geluid van naast zich komen, en hij keek op van zijn half opgegeten prooi. Een kleinere zwarte poes was een paar meter naast hem gaan zitten. Met een kleine glimlach pakte hij zijn prooi op en ging hij naast haar zitten. Hij schoof met zijn bruin gevlekte poot de prooi naar de kattin toe. "Honger?" Hij grijnsde zijn schuine lachje en keek de ander verwachtingsvol aan.

+ Sunset

Haar zilveren ogen keken geschrokken toen er opeens een kater naast haar kwam zitten en een dood konijn naar haar toe schoof. "Honger?" vroeg de kat aan haar, en Sunset knikte. "Dank je," antwoordde ze. na een kort knikje richting de kater gegeven te hebben, boog ze zich naar de prooi waar ze een bescheiden hapje uit nam. Hoe heette deze kat ook al weer? Royal, ja dat was het. Ze staarde de kater recht aan met haar zilveren ogen, en kuchte even toen er eeen botje in haar keel kwam. "Dus, waar heb je deze gestolen?" lachte ze vriendelijk, en ze nam weer een hapje van het konijn. Hij was van haar eigen clan, en ze was aardig vriendelijk aangelegd. Dus wie zei dat ze niet aardig mocht zijn? Meeste Bloodclan katten waren gemeen, maar zij niet.

Sorry voor flutje, zit op ipad xD ga zo mn vaders computer stelen, don't worry

"Dank je," De kater knikte vriendelijk terug en keek toe hoe ze at. Even zaten ze in stilte, alleen het kauwen te horen, tot de poes begon te kuchen. Wat bezorgd ging Royal staan en klopte ongemakkelijk op de smalle schouders van de zwarte poes. Wat was haar naam ook alweer? Hij wist zeker dat hij de naam wel is vaker had horen vallen, de naam van de poes met de zilveren ogen. Toen de kattin hem aankeek, wist hij het weer. Sunset, dat was het. "Dus, waar heb je deze gestolen?" Sunset lachte vriendelijk naar hem en Royal kon een grinnik niet onderdrukken. "Niet gestolen," begin hij onschuldig en hij trok een pruillipje "Geléénd! En hij komt uit een clangebied, ik weet de naam niet precies." Misschien kon hij wel vriendschap sluiten?

+ Don't worry, ik zit ook op de iPad :')

Lachend keek de zwarte poes naar de kater die niet eens wist waar zijn prooi vandaan kwam, en ze nam een hapje, waar ze alweer bijna in stikte door het lachen. De poes had nu al de hele dag geen ongeluk gehad, wat nogal bijzonder was voor haar doen. Met een vriendelijke glimlach staarde de poes omhoog, naar de gouden bladeren die in het zonlicht schitterden. Ze sloot haar prachtige zilveren ogen en liet de zon haar vacht verwarmen. Haar zwarte vacht glansde in het licht, en haar zilveren ogen waarmee ze nu naar de kater keek schenen als twee lampjes. "En wanneer ga je m teruggeven dan?" grijnsde ze, en ze nam nog een hap van het malse konijn. De she-cat grijnsde even zonder reden en staarde hem weer aan.

Sunset lachte zo hard, dat ze zich weer verslikte in haar vlees. Haar lach klonk zo schattig in Royal's oortjes, dat hij automatisch meelachte. De zwarte kattin sloot haar ogen en liet de zon haar vacht verwarmen. Ook de grijzige kat kreeg het warm, maar dat kwam niet door de zon. Onopgemerkt schoof hij ietsje dichterbij. Sunset opende onverwacht haar ogen en Royal verloor bijna zijn evenwicht. Hij grijnsde schaapachtig en keek wat awkward naar beneden. "En wanneer ga je m teruggeven dan?" Wat? Wat teruggeven? Oh, het konijn! "Nou, ze mogen best in m'n-" Wacht, zoiets zei je niet in het gezelschap van een dame. Hij had bijna gezegd dat de anderen wel in zijn uitwerpselen mochten graven! "Niet," grinnikte hij dus maar en keek op naar Sunset, die hem aanstaarde met haar zilveren ogen. Even staarde hij terug, maar kwam er toen achter en keek snel naar beneden. "Dus ehm, wat brengt jou hier in de Bloodclan? Ben je hier geboren of...?"

+ Hier komt het pijnlijke gedeelte over Sunset haar achtergrond :')

Ze lachte even toen de kater bijna zijn evenwicht verloor, en nog harder toen hij struikelde over zijn woorden. Maar die grijns verdween meteen toen hij begon over haar verleden, en ze staarde naar haar poten. "Rogue," antwoordde ze, waarna ze hem recht en doordringend aanstaarde. "gevlucht voor mijn vader, hij had mijn hele familie uitgemoord." bracht ze nogal moeizaam uit, ze staarde weer ongemakkelijk naar haar poten. Nu pas merkte ze dat hij iets dichterbij haar zat dan eerst. "En kennelijk was dat dus allemaal mijn schuld, hij werd boos op mij en uit frustratie had hij het beste idee om iedereen uit te moorden." Even sloot ze haar ogen en zag ze de beelden van haar vader die haar broertjes keel doorbeet, en haar moeder... Ze opende haar ogen, waar een paar druppeltjes traanwater waren gevormd. Waarom moest hij nou net díé vraag stellen? "Toen was ik als hopeloze kitten gevlucht en hier terecht gekomen,"

Toen de grijns van haar gezicht verdween, wilde Royal wel zeggen dat ze het niet hoefde te vertellen, maar ze was al begonnen. "Rogue," antwoordde Sunset en Royal knikte. "gevlucht voor mijn vader, hij had mijn hele familie uitgemoord." De grote kater kreeg medelijden. Wat was dat verschrikkelijk! "En kennelijk was dat dus allemaal mijn schuld, hij werd boos op mij en uit frustratie had hij het beste idee om iedereen uit te moorden." Royal keek de poes terug aan. "Het was niet johw schuld, die kat is gewoon gek in zijn kop." Klonk dat niet te... Flirterig? De zilveren ogen gingen dicht en toen ze een tijdje later open gingen, stonden ze vol met water. "Toen was ik als hopeloze kitten gevlucht en hier terecht gekomen," De grijze kat knikte nog een keer, en durfde toen met zijn staart haar rug aan te raken. "Hey, het is oké, hij komt vast niet terug. En als die komt, maak ik hem af!" Dus hij kón wel voelen, liefhebben, maar alleen niet zo makkelijk! Toch lukte het bij deze Sunset. Hoe kreeg ze het voor elkaar?

Een siddering trok even door haar lichaam toen de staart van de kater haar rug aanraakte, en meteen merkte ze de flirterige toon in zijn stem. De zwarte poes had al vaker katers gehad die met haar flirten, dus wist ze exact hoe ze hiermee om moest gaan. "Hey, het is oké, hij komt vast niet terug. En als die komt, maak ik hem af!" Sprak de kater, en een lachje verscheen op het gezicht van de poes, en ze legde haar staart vriendschappelijk om hem heen. "Dankje, Royal." Grinnikte ze, waarna ze weer een hapje van het konijn nam, en heel stiekem de kater in de gaten hield met haar schitterende, zilveren ogen. De tranen waren al verdwenen, en nu stond er een enorme glimlach op haar gezicht. Ze vond Royal aardig, en ze konden hopelijk wel gewoon vrienden worden, en niet elkaar afsnauwen omdat zij een Young-One is, en hij een member. "En waar kom jij vandaan?" Vroeg ze nieuwsgierig.

Er trok een warm gevoel door hem heen toen de poes haar zwarte staart over zijn witte vacht legde. "Dankje, Royal." Hij knikte eventjes en keek terug in haar zilveren ogen, die wel als maantjes leken te schijnen. "En waar kom jij vandaan?" Royal haalde vlug zijn schouders op. "Ik was een kittypet, ooit." Hij grinnikte bij de terugblik van die herinneringen. Hij was altijd al sterker geweest dan alle andere kittens en hij vond het snel saai om met hun schijngevechten mee te doen. Het was allemaal zo nep! "Ik verveelde me altijd heel erg en ging veel de straat op. Daar ontmoette ik het één en ander, kittypets, rogues, bloodclanners." De blauwe ogen keken naar de grond toen hij vervolgde. "Mijn moeder vond het nooit leuk, dat ik zo vaak op straat was. Ze wilde dat ik meer bij haar zou zijn. Maar ik werd weggehaald om bij andere Twolegs te wonen, ze laten kittens nooit bij hun ouders blijven... Toen ben ik weggelopen en op de één of andere manier hier beland." Hij keek terug in de zilveren maantjes en glimlachte.

"Wauw.." Sprak Sunset, gefascineerd door het verhaal van de witte kater, die ooit dus een kittypet was geweest. "Nog nooit gehoord dat een kittypet een Bloodclanner kon worden.." Vriendelijk lachte ze naar hem, en keek naar zijn ogen die recht in die van haar staarden. "Wanneer heb jij je halsband verdient? Mocht je die houden?" Vroeg ze nieuwsgierig. Zijzelf moest ook ooit een keer een kittypet vermoorden om een member te worden. Het was haar bijna gelukt toen er een twoleg bij kwam, maar die heeft zij mooi te pakken gehad. Ze grijnsde bij die gedachten van het beest die schreeuwend met een bloederig oor de kittypet begon te trappen. De she-cat schudde de gedachte weg en keek weer naar Royal. "En, bevalt het je hier?"

"Wauw.." Sunset leek verrast door zijn verhaal. "Nog nooit gehoord dat een kittypet een Bloodclanner kon worden.." Royal grinnikte. Hij knikte, nee, hijzelf was ook de enige die hij kende die het gelukt was. Was dat een voorteken op dat hij meer kon doen dan anderen? Dat hij de macht moet krijgen die hij verdiend had? "Wanneer heb jij je halsband verdient? Mocht je die houden?" Royal dacht even na. Hij was als kitten hier gekomen, en toen opgeleid. "Ik denk op mijn twaalfde moon, toen ik erop uit mocht om een kittypet te vermoorden. En natuurlijk had ik toen ik als kitten hierheen kwam een halsband, maar die moest ik afdoen en die mocht ik ook niet meer aandoen. Maar die was toch lelijk, deze halsband is veel mooier." Trots deed hij zijn kop iets omhoog, zodat onder zijn lange haren zijn lichtblauwe halsband tevoorschijn kwam. Hij paste mooi bij zijn ogen, al was het niet dezelfde kleur. Er blonken al drie tanden aan, één van de kittypet, één van een random kat die al dood lag - misschien was dat bedriegen, maar dat maakte hem niet uit - en één van een das, die hij ooit verjaagd had, en die ook veel groter was dan de kattentanden. Die zat helemaal vooraan, zodat hij extra opviel. "En, bevalt het je hier?" Royal hielt zijn kop scheef. "Misschien. Jij?"

Het liefst wilde de poes heel hard nee schreeuwen en zich dan verstoppen voor de kater die dan geheid woest en boos haar achterna zou zitten om haar eens nog een kopje kleiner te maken. "Ik weet niet." Met een glimlach keek ze hem aan, en ze grinnikte. "Sommige zijn hier nogal agressief." Ze wees zacht giechelend naar een grote kater die een andere kat voor zijn hoofd gaf en vervolgens tegengehouden moest worden door een paar anderen katten, die snel zijn halsband van zijn nek af klikte zodat hij daarmee net een of andere kat kon verwonden. Ze draaide zich nog steeds giechelend om naar Royal, en keek hem lachend aan. "Dat bedoel ik dus." Lachend duwde ze tegen hem aan met haar poot, en hield hem op de grond gedrukt, waarna ze haar kop voor zijn neus hield en grijnsde. "Got you."

"Ik weet niet." Sunset keek hem aan. "Sommige zijn hier nogal agressief." Royal lachte hard toen ze met haar staart naar het tafereeltje van de twee katten wees. "Ja, je hebt helemaal gelijk." Miauwde hij geamuseerd, en Sunset draaide haarzelf giechelig naar hem om. "Dat bedoel ik dus." De kleine kattin duwde hem, wat hij erg verbazingwekkend vond, om en ze keek hem recht in zijn gezicht aan. "Got you." Royal grinnikte. Deze poes was echt geen partij voor hém! Hij verslapte zijn spieren, en keek met een pruillipje omhoog. "Ja, ik merk het. Ik zit helemaal vast in de greep van de grote Member." Toen spande hij zijn spieren aan en veerde overeind, zodat de poes naar achter viel. Maar net voordat ze hard de grond zou raken, schoot zijn grote poot achter de zwarte rug en liet hij Sunset zakken. Hij ging boven haar staan en gaf haar een tedere lik over haar oor. "Now I've got you."

Een klein zacht gilletje schoot uit haar keel toen de kater haar naar achteren veerde en zij naar achteren viel. Een grote poot schoot achter haar rug, en lachend probeerde ze zich te bevrijden uit zijn greep, maar een tedere lik werd gegeven aan haar oor. "Now I've got you." Sprak Royal, en Sunset schaterde van het lachen. Ze duwde haar poot in zijn gezicht, en dankzij haar ontzettende lenigheid rolde ze zo uit zijn greep, en landde behendig op vier poten, waarna ze een adembenemende, grote sprong maakte tegen een boom aan, en in een flits schoot ze een paar bomen langs, en zette zich af met haar sterke achterpoten, en schoot als een zwarte komeet door de lucht waarna ze met een enorme vaart op de kater af vloog. Door har enorme vaart had ze genoeg kracht om de kater onderuit te halen, en met een grote glimlach pinde ze hem op de grond. "Nu nog deze kittypet Vermoorden en ik mag zijn halsband." Giechelde ze plagerig.

Sunset schaterde het uit en Royal kon zijn lachen ook niet meer inhouden. Maar, de zwarte kattin was veel te lenig voor zijn plompe, grote lichaam en al snel had ze zich bevrijd uit zijn greep. Opeens schoot ze weg, tegen een boom, en nog één, en nog één... Al snel was de massieve kater de kleine kattin kwijt. Totdat ze tegen hem aan botste en ze weer allebei op de grond rolden. Hij werd tegen de grond aan gepind in hij grinnikte. Deze poes had pit! "Nu nog deze kittypet Vermoorden en ik mag zijn halsband." Kittypet, huh? Een grijns doorbrak zijn gezicht. "Oh ja, zeker! Ik zie hem ook staan, daar verderop." En hij wees met zijn poot naar Lítill, de leider van de Bloodclan. "Kom, dan besluipen we hem samen." Maar, als de poes op zou staan, dan zou Royal haar meteen weer op de grond pinnen. Hij vond zichzelf geniaal dat hij zoiets bedacht kon hebben en een sluw glimlachje speelde rond zijn lippen.

+ Moet je je voorstellen hoe schattig dit er moet uitzien in het echt o3o

Ze zag hoe de kater wees naar Littíl, en Sunset giechelde. "Die heeft het veel te druk joh!" Ze wees naar de enorme kater die nog steeds last had van wat.. Agressieve trekjes? Even loste ze haar grip wat toen ze zag de de kater een van zijn clangenoten op de grond duwde en hem aan begon te vallen. Andere Bloodclanners kwamen er naartoe gestormd, ze zag soms de kop van de kater boven de menigte uit steken, waar bloed vanaf droop. Een rilling trok door de zwarte poes heen, toen een stuk of 4 Bloodclanners zich op de enorme, gestoorde kater wierpen. Een andere trok het lijk van een andere kat weg die de gestoorde kater had gedood. Een wild gevecht speelde zich af en steeds meer katten wierpen zich in de strijd. Op een gegeven moment werd het rustig, en werd de volgepropte halsband van de kater een stukje verderop gegooid, en werd het stil. "Gezellig." Mompelde de zwarte poes, en ze draaide zich weer naar Royal, maar door een of andere reden voelde ze een pijnlijke steek in haar staart, en sissend draaide ze zich om. Haar zwarte staart was rood gekleurd, en aan een bramenstruik zat wat bloed van haar geplakt. "Als dit mijn enige ongeluk voor vandaag is, ben ik blij!" Vloekte ze.

"Die heeft het veel te druk joh!" De glimlach verdween van de grijze snuit. Hij had net zo'n goed plan bedacht! Maar nu richtte ook hij zijn aandacht op het groepje. De katten waren in een hevig gevecht, en even had hij de neiging om zich erbij te gooien, maar bedacht zich toen omdat hij ook hier kon zitten, met Sunset. Opeens draaide de zwarte kattin zich sissend om. Haar zwarte staart had bloed, en toen hij haar zilveren blik volgde zag hij dat het gelukkig niet van een kat maar van een plant was. "Als dit mijn enige ongeluk voor vandaag is, ben ik blij!" Royal grinnikte en draaide de poes om met zijn pootje. Hij keek zorgvuldig naar de staart, maar zag dat het alleen een paar kleine wondjes waren. Hij boog zich voorover en trok er met zijn tanden een doorn uit, die nog was blijven haken. Hij keek even of de wondjes meer verzorging nodig hadden, maar dat hoefde ook niet. "Niet zo aanstellen mevrouw, er is niks aan de hand. Wat ben jij nou voor Bloodclanner? Ik wed dat je niet eens kan vechten!" En dat was een officiële uitdaging van Royal, en hij zakte door zijn voorpoten zodat zijn achterste omhoog stak, en hij zwaaide een paar keer met zijn staart. Hij zou natuurlijk niet met zijn nagels vechten, maar gewoon zodat er bijna geen schade zou zijn. Plus, hij wilde wel is weten hoe goed deze meid kon vechten.

"Is dat een uitdaging, meneer? Hoe kunt u een dame van nog geen elf manen uitdagen voor een gevecht, terwijl ze nog maar net een mentor heeft?" Sprak ze met een kakstemmetje, waarna ze door haar poten zakte, en greens. Wat ze niet had verteld is dat ze al sinds ze iets van 4 moons was, werd getraind door verschillende rogues. Ze scande even snel de omgeving, en vervolgens schoot ze met haar enorme snelheid onder de kater door, en trapte hem met haar sterke achterboten hard in zijn buik. Daarna greep de poes zijn staart beet, en sleurde hem naar achteren, waarna ze tegen een boom aansprong. Ze kaatste terug en beukte de kater omver. Grijnzend hield ze hem op de grond gedrukt, en liet hem weer los. Dit keer sprong ze op zijn rug, en zette haar klauw op het voorhoofd van de kater die ze hard naar achteren trok. De meeste katten werden hier duizelig van, en dan kon je ze -als je genoeg kracht zette- zo naar achteren trekken, zoals ze nu ook deed. Daarna pinde ze zijn lichtgrijze poten op de grond en keek hem ondersteboven aan, zodat hij helemaal niks kon doen. "Ik had ook training voordat ik hier kwam." waarna ze een zacht likje gaf op de plaats waar ze haar poot had neergezet toen ze hem naar achteren had getrokken.

Note: TOOOO CUTE <3

"Is dat een uitdaging, meneer? Hoe kunt u een dame van nog geen elf manen uitdagen voor een gevecht, terwijl ze nog maar net een mentor heeft?" Pf, iemand die nog maar net een mentor had, kon hij natuurlijk gemakkelijk a- Een harde trap in zijn buik perste alle lucht uit zijn longen. Hij kuchte even, zodat het net leek alsof er niks aan de hand was, maar het deed in werkelijkheid nog best veel pijn. Royal had geen tijd om bij te komen, want hij werd bijna gelijk naar achteren getrokken door de zwarte poes aan zijn staart. Toen ze losliet, wilde de grote kater opstaan, maar ze beukte hem vrijwel meteen weer omver. Een klauw werd op zijn voorhoofd gezet en duizeligheid overviel hem. Hij sloot zijn ogen, en toen hij ze opende hing de zwarte kop van de poes ondersteboven boven hem. Ze gaf hem een likje over zijn kop, maar het nam de duizeligheid niet weg. Toch grijnsde hij. "Oy mate, we zijn nog maar net begonnen!" En toen hij dit zei, stond hij op en ging voor haar staan. Hij drukte haar rug op de grond en blies, natuurlijk als een grap, zoals katten dat doen. Hij schraapte met zijn nagels langs haar kopje en hief toen een klauw, klaar om haar de genadeklap te geven. Met volle vaart kwam zijn klauw naar beneden, maar stopte vlak voor haar zilveren ogen en hij gaf een zacht klopje met zijn poot, waar de nagels ook alweer ingeklapt waren. "I've won," fluisterde hij en hij streek met zijn staart over haar poot.

+ Het is grappig dat hij helemaal aan het flirten is, en Fall is dan doodsbang voor haar xD

De zwarte poes giechelde toen hij een zacht klopje gaf, en dwong zichzelf in een vreemde positie zodat ze de kater met haar sterke achterpoten zo van zich af kon katapulteren. Ze sprong een boom in, waar ze in de zwarte schaduwen versmolt. Als een flits sprong ze eruit waarna ze met een enorme vaart op de kater af. Ze landde bovenop hem en greep hem stevig vast, waarna ze zijn halsband in haar bek greep. Giechelend hield ze haar kop voor zijn neus en drukte toen haar poot tegen zijn snuit aan. Ze rolde voorover en behendig stond ze weer vlak voor zijn neus, ze kwam ontzettend dichtbij en staarde hem diep en doordringend aan met haar felle, zilveren ogen. één enkele keer was een kater op zo'n moment flauwgevallen en toen had Sunset hem volledig uitgelachen. Na hem een tijdje aangekeken te hebben, wierp ze hem op de grond en sprong bovenop hem. "Nahw."

Note: I know, en Sunny voelt zich zo schuldig xD