Leave me alone!

Onderwerp: Re: Leave me alone! za 25 okt 2014 - 11:44

Toen de poot van de kater tussen haar ribben porde sloeg ze hem kuchend weg. "En dat zeg jij! Ik ben hier niet de enige die in zijn of haar verleden is blijven hangen, jij doet het net zo goed!" Kaatste ze boos terug, hoeveel moeite het ook kostte, de poes krabbelde overeind, en met tranen die in haar ogen prikten van woede staarde ze hem aan. Haar donkergrijze vacht plakte aan elkaar, en ze liep recht langs hem, waarna ze zich op haar slaapplek wierp waar geen spul meer zat om op te liggen. "Is het niet vreemd als ik nu tegen jou zou zeggen dat jij eens uit je verleden moet komen?" Snauwde ze, woest sloeg ze haar staart voor haar neus en sloot haar ogen, waarna pijnlijke tranen over haar gezicht gleden. "Heartbroken, ik weet net zo goed als jij dat we een beetje hetzelfde mee hebben gemaakt, ik doe mijn best! Ik wil niet voor altijd zo blijven hangen!" Met een boze grom draaide ze zich om zodat haar rug naar hem toe gekeerd was, en zij in het grijze pluis van haar staart staarde.

Onderwerp: Re: Leave me alone! za 25 okt 2014 - 21:37

Zodra ze sprak schoten zijn oren plat tegen zijn kop en voor het eerst voelde hij woede opkomen in zijn lichaam. ''Ja dat zeg ik, zie je mij in een hoekje liggen?'' Siste hij kwaad. Ze had geen recht hem te beoordelen, hij had zich aangepast met leven en ging door met wat hij kon doen. Hij trok zijn lip op om zijn tanden bloot te leggen terwijl ze langs liep. ''Waag het niet een oordeel op mij neer te leggen! Ik doe ten minste nog iets voor de Clan, vanaf het eerste moment dat ik weer terug hier was!'' Voor het eerst klonk zijn stem luid maar zonder twijfel woedend. Maar elk woord waakte hem alleen maar kwader en zijn staart begon heftig heen en weer te zwiepen. ''Oh echt waar, denk wat je wil denken. Maar waag het niet om nog een keer te zeggen dat ik blijf hangen in wat mij overkomen is! Ik voer mijn taken uit en zoals ze horen. Ik lig niet de hele dag zielig in mijn nest te druilen!'' Nu was het zijn beurt om te schreeuwen, ookal deed het echt pijn in zijn keel. ''Man kan het wat zachter?'' Klonk een stem vanuit de ingang en de rode kater richtte zijn ogen op de poes die haar kop naar binnen stak. De verbijstering op haar gezicht vertelde hem al dat ze niet had verwacht dat hij degene was die had geschreeuwd. ''Wauw, het scharminkel heeft eigenlijk een stem.'' Sneerde de poes voor ze snoof. Ze schudde haar kop en lachtte zacht. ''Klinkt nog steeds zo zielig als anders.'' Zei ze nog en trok haar kop terug voor Heartbroken een kans had om te reageren. Zijn vacht rees langzaam op terwijl hij naar de ingang staarde voor hij zijn woedende ogen weer op Brokenwing richtte.

Onderwerp: Re: Leave me alone! za 25 okt 2014 - 21:57

Sprakeloos staarde ze naar Heart, die naar haar was uitgevallen en angstig kroop ze naar achteren. Hij begon te schreeuwen dat ze een keer iets moest doen, en het gevoel dat ze waardeloos en nutteloos was welde in haar op. Misschien had die rogue toch gelijk, en was ze dat. Woede overspoelde haar. Maar ook angst en verdriet. Ze was zwak, onnodig en stond anderen alleen maar in de weg. Zonde van de prooi, die ze at tenminste. Ze kon amper lopen en was toch al half dood. Ze kon niet jagen, had geen fut om te rennen, was mager en gewoon tijdsverdoening. Er prikten tranen in haar ogen, en toen er een kat aan kwam om Heartbroken uit te schelden, was zij haar al voor en schreeuwde dat die poes maar op moest rotten. Vervolgens draaide ze zich naar de kater en glimlachte pijnlijk, en knikte gestoord. "Je hebt gelijk, ik bén nutteloos. Hij had gelijk, hij had zo veel gelijk." De andere woorden van die rogue hadden ook gesproken dat de wereld beter was zonder haar, en dat ze maar voor een monster moest springen. Misschien was dat maar een goed idee, aangezien ze gewoon een hoopje vacht was. "Ik zal je de groeten doen aan de monsters." en met een ruk draaide ze zich om, en stormde het kamp uit, richting het thunderpath.

Broken is topic uit, draaamaaaa xD

Onderwerp: Re: Leave me alone!