Met een soort halve grijns stond de jonge kater op. Een jonge poes duwde hem tegen de zij en geïrriteerd keek hij haar aan. 'Je ging toch trainen?' Helemaal vergeten! Gehaast kwam de kater overeind om zo snel mogelijk maar tegelijk arrogant en zelfverzekerd naar de uitgang te lopen. Eenmaal daar wierp hij een blik achterom en zag dat de poes zich had genesteld op de plek waar Draco eerst had gelegen. Grijnzend lachte hij even voor hij door de uitgang trippelde en vertrok richting de Highstones.
Algauw drongen de smerige geuren van clankatten zijn neus binnen en minachtend trok hij zijn neus op. De dichte mist die er hing veroorzaakte dauwdruppels die aan zijn vacht en poten bleven kleven en af en toe schudde hij zich uit al boeide de druppeltjes niet zo veel. In de verte zag hij zijn mentor al staan en de witte kater zette zich zelf aan tot een sprint. Draco was altijd al heel snel en de bodem van dit gebied zorgde ervoor dat hij zich beter kon afzetten en dus nog sneller kon gaan. Zacht hijgend kwam hij aan bij de oude bloodclanner, iets te vrolijk omdat hij een van zijn talent hier goed kon showen. Snelheid was altijd al een van zijn sterkere kanten. O, als Spider hem had gezien tijdens dat gevecht met de rogue. Nieuwsgierig keek hij naar de grijze kater, wat zouden ze vandaag doen?
Onderwerp: Little morning glory 
ma 6 okt 2014 - 21:40
