[Ontmoetingstopic Snake] Stupid bird

Kalm klom ze naar boven, soms prikte er een steentje in haar voetkussen maar dat negeerde ze. Dat had ze wel vaker meegemaakt en haar voetkussen waren sterk genoeg om dat te verdragen. Het pad waar ze op liep, liep soms een stuk naar boven en dan daalde het weer een stukje, maar ze wist dat ze steeds hoger kwam. Er waaide een gure wind tussen highstones door. Zeker verder naar boven werd het kouder, maar ook daar had Skinny Love geen last van. Ze had het nooit koud, behalve in de tijd dat ze heel ziek was geweest, maar toen was haar weerstand niet goed geweest. Als haar weerstand op peil was en ze voelde zich goed dan had ze het niet koud. Ze stopte even met lopen toen er een vogel kwetterend overvloog. Ze moest bijna bukken zo laag vloog hij over en ze schudde haar kop. Als ze honger had gehad had ze hem zo uit de lucht kunnen meppen. Gelukkig voor de vogel had ze geen honger. Ze keek door de bergen, herinneringen spookten door haar kop. Het waren geen vervelende herinneringen, maar gewoon herinneringen over een tijd die ze afgesloten had. Ze wilde verder lopen maar bedacht zich toen ze dacht iets anders op te merken. Het was heel klein geweest, maar wel groot genoeg om haar zintuigen te prikkelen en haar alert te maken. Ze wist dat ze niet meer alleen was. Ze spande haar spieren aan, uit voorzorg en draaide zich om. De blik in haar felgele ogen was opzoek naar diegene die haar erop gewezen had dat ze niet meer alleen was.

[Snake]

Vrolijker dan gewoonlijk liep de gespierde kater over de rotsachtige bodem. De koude wind liet zijn vacht opwaaien maar de dikke vacht beschermde hem tegen het ergste. De kater was hier nog nooit geweest maar het deed hem denken aan de plek waar hij vroeger als kittypet had gewoond. Natuurlijk was het vroeger anders geweest dan nu, geen wonder als je bedacht dat hij uit een ander land kwam maar de vertrouwde omgeving gaf hem een behaaglijk gevoel. Ontspannen liep hij over de rotsen terwijl hij de omgeving afzocht naar prooi. Echt honger had de kater niet maar een voorraad aanleggen had nog nooit iemand in de problemen gebracht. Bovendien kon je als rogue nooit weten of er genoeg voedsel te vinden was en dus was hij aangenaam verast met de muis. Snel als een slang dook hij op het beest en nog voor het beestje kon bewegen lag het al dood op de grond. Grijnzend at hij het op en dacht na over zijn jachttechnieken. Zolang de zwart witte kater snel genoeg was deed het er niet toe hoe de wind waaide, als hij in gebieden was waar je niet snel kon zijn had hij een probleem. Dan zou hij zich moeten gedragen als een slang, zoals de beesten die hij vroeger dagelijks had gezien en waar hij zelfs naar vernoemd was. Een vogel vloog de lucht in en verschrikt spande hij zijn spieren, de kater was niet maar alleen. Voor zich stond een bijzonder aparte poes, verbaasd vanwege het gebrek aan vacht bleef hij stil staan. Wachtend tot de kittypet hem zou zien staan en hij meer informatie had over de poes.

Toen viel haar blik op een kater tegelijkertijd met dat zijn geur haar neus bereikte. De kat rook naar rogue, er hing geen twoleg geur om hem heen. Ze liep iets dichter naar hem toe, nog steeds alert. Ze wist natuurlijk niet of hij haar iets aan wilde doen en eigenlijk ging ze er altijd van uit dat iemand haar iets aan wilde doen, dan kon het alleen maar meevallen. Ze zag dat de zwart witte kater haar opnam en zij deed hetzelfde. “Hallo,” zei ze kalm. Skinny Love haar stem klonk altijd kalm en beheerst. Ze was niet snel van haar stuk te brengen en ze kon tegen een stootje. Ze was al op leeftijd en daardoor wist ze hoe ze moest reageren en hoe ze niet moest reageren. Ze ging voor de kater zitten, een staartlengte van hem vandaan. Haar gifgele ogen keken afwachtend in die van hem. Haar spieren waren nog steeds aangespannen, klaar om op te springen als hij haar zou proberen te bezeren. “Met wie heb ik het genoegen?” vroeg ze daarna. Ze nam hem nog steeds op, zoekend naar zijn persoonlijkheid.

Al gauw had hij een redelijk beeld van de poes. Haar houding was rustig en ze leek geen bedreiging. Nog steeds alert volgde hij haar bewegingen, gevaar was altijd onverwachts. De kater had daar genoeg ervaring mee en voelde zich ongemakkelijk bij deze kalme poes. Alleen zijn ogen bewogen terwijl hij haar bestudeerde en een schatting maakte van haar leeftijd. Ze leek hem een oude en wijze poes waar niet mee te spotten viel al leek ze nog zo zwak. Haar ogen maakte wel duidelijk dat ze dat niet was. 'Hallo' antwoordde terwijl zijn staart langzaam heen en weer ging. Wetend dat hij waarschijnlijk de macht had over hun gaf hij ontspannen antwoord. 'Snake is de naam, en wat is de uwe?' Dat leek hem een redelijk antwoord en aangezien deze kittypet een stuk ouder was leek u hem het beste. Nog steeds waren de ogen van de poes op hem gericht en de kater likte snel zijn lippen af. Het beetje bloed dat daar had gezeten verdween en zijn vacht was weer perfect. Ergens zat de kaalheid van de poes hem in de weg, het was onbekend en onbekend was meestal niks goeds. Even dacht hij na over hoe hij de vraag moest formuleren voor hij hem kalmpjes stelde. 'Zeg, ik heb nog nooit een kittypet gezien als u, heeft u daar nooit last van?' Kalm en beheerst glimlachte hij even om te laten zien dat de vraag niet beledigend was bedoelt. 'Ik ben gewoon nieuwsgierig.'

Er kwam een blik van waardering in haar ogen toen hij haar aansprak met u. Er waren niet veel katten meer die dat deden, behalve als ze ze erop wees dat ze daarmee aangesproken wilde worden. “Aangenaam Snake, mijn naam is Skinny Love.” Stelde ze zichzelf voor aan de kater. Ze zag aan hem dat hij zat te dubben over hoe hij verder moest gaan met vragen, want ze wist eigenlijk al bijna zeker welke vraag hij wilde gaan stellen. Ze was heel benieuwd hoe hij zich daaruit ging redden en er ontstond een geamuseerd grijnsje om haar lippen. Ze hoopte eigenlijk dat hij het goed deed. Ze waardeerde zijn beleefdheid en daardoor had ze al geen zin meer om hem een snauw te geven, maar misschien zou dat veranderen als hij een domme opmerking zou maken. Alleen ze wilde niet op de zaken vooruit lopen dus ze wachtte kalm af. 'Zeg, ik heb nog nooit een kittypet gezien als u, heeft u daar nooit last van?' Het geamuseerde grijnsje om haar lippen werd nog groter, dat had hij toch best goed verwoord. Hij stelde de vraag die hij wilde stellen maar wel op een nette manier, zo werd ze niet vaak aangesproken. Vaak was het waarom heb jij geen vacht of heb jij het niet koud? Hij deed het netjes dus weer een pluspunt voor de kater. “Nee, ik heb er totaal geen last van. Ik weet natuurlijk niet beter want ik ben zo geboren, maar ergens vind ik het zelfs wel prettig. Ik kan mijn huid makkelijk schoon houden en ik blijf nergens achter hangen. Mijn lichaamstemperatuur is hoger dan die van jou, dus koud heb ik het niet. Nee, ik vind het juist fijn zo.” Vertelde ze toen. “Die beleefdheid moet je koesteren Snake.” Vervolgde ze met een glimlach.

Beleefd knikte hij toen ze vertelde wat haar naam was. Skinny Love een bijzondere naam voor een bijzonder kattin. Hij vroeg zich af wie de naam voor haar gekozen had, hij paste perfect bij haar. Snake had zijn naam zelf gekozen zodra hij een maan of zes was geweest, maar de naam van deze poes zou best door andere kunnen zijn gekozen. De vraag waar ze haar naam vandaan had leek hem echter niet gepast en dus hield hij het bij vragen over haar vacht, of beter gezegd, het gebrek daar aan. Met een kleine glimlach luisterde hij naar haar antwoord. Ze had gelijk, een vacht was niet altijd handig. De zwart witte kater was vaak genoeg terecht gekomen in een doornstruik. Een hogere lichaamstemperatuur leek hem ook handig voor de winter, zelf had hij nog wel eens last van kou ondanks zijn dikke vacht. Ergens deed dit verhaal hem ook wel weer verlangen naar toen hij nog een Kittypet was geweest, verwend en altijd warm. Al kwam dat laatste waarschijnlijk doordat hij in een ander land had gewoond waar de zon een stuk vaker scheen. Skinny Love ronde haar verhaal af en beleefd reageerde hij; 'zoals u het vertelt klinkt het zeker prettig, u moet eens weten hoe vaak ik naar vroeger verlang.' Hij lachte even en luisterde naar haar raad. De witte kater besloot dat ze wel een uitleg verdiende over zijn beleefdheid. 'Tja, vroeger kende ik meerdere katten. Vele van hun hebben mij wijze lessen geleerd' vertelde hij met een grijns.

Ze glimlachte toen hij zei dat het op die manier prettig klonk. “Het klinkt niet alleen prettig het is dat ook echt. Al zullen velen daar waarschijnlijk anders over denken en mij voor gek verklaren, dat moet iedereen zelf weten. Je kan doen met mijn uitleg wat je wilt, zolang je er maar over nadenkt.” Ze stopte even en nam de kater nog eens in haar op voordat ze verder ging. “Heb jij ook bij Twolegs gewoond Snake?” vroeg ze toen, omdat het leek alsof hij dat bedoelde. Als ze het fout had dan was dat maar zo. Hij bracht het gesprek in ieder geval wel die kant op. 'Tja, vroeger kende ik meerdere katten. Vele van hun hebben mij wijze lessen geleerd' Ze knikte even. “Het is altijd goed om van anderen te leren en je bent nooit te oud om te leren. Luisteren naar anderen brengt je zo veel verder, dan er niet bij stil te staan.” Ze ontspande zich iets meer. Ze had niet het idee dat Snake van plan was om haar wat aan te doen. “Was je trouwens ergens naar op weg?” vroeg ze toen met interesse in haar stem.

Hij knikte eenvoudig om aan te geven dat hij het met haar eens was. Nadenken was altijd belangrijk, schatten of je iemand aan kon, denken over de muis de je gaat vangen en ook wat je van andere dacht. Meestal deelde hij katten niet in op hun uiterlijk en wou eerst over hun innerlijk weten. Met zijn slimme woorden kwam hij dan algauw achter hun zwaktes en kon zich zo indien nodig verdedigen. Voor Skinny Love was dat echter totaal niet nodig en dus liet hij het gesprek gaan zoals het ging. Inmiddels was het de het de kant opgegaan van wat persoonlijkere dingen. Het vormde geen gevaar om deze poes te vertellen over vroeger en dus nam hij de tijd voor zijn verhaal. 'Inderdaad vroeger woonde ik bij de Twolegs, echter niet in dit land. Ik ben geboren in een land waar het altijd warm was en er een overvloed aan slangen en hagedissen was.' Even verschoof hij zich omdat een steen pijnlijk in zijn vacht prikte en ging toen weer door. 'Soms mis ik het wel eens, maar hier is het ook prettig.' Skinny Love leek zich te ontspannen en de zwart witte kater glimlachte weer. Het was prettig eens een normaal gesprek te hebben. 'Niet echt, ik verken gewoon de omgeving.' Het was de eerste keer dat hij hier maar de kater had het gevoel dat Skinny Love hier al vaker was geweest. Omdat hij geen zin had in onzekerheid stelde hij de vraag met een vriendelijke glimlach, 'bent u hier al eerder geweest? U lijkt er zo bekend mee.'

Ze knikte toen hij vertelde dat hij eerder inderdaad bij Twolegs had gewoond. “Dat vermoeden kreeg ik al.” Zei ze toen kalm. “Maar je komt ergens anders vandaan? Is het groot hierbuiten?” Ze was zelf nog nooit verder geweest dan het gebied van Warrior Cats. Ze had daar eigenlijk ook nog nooit de behoefde toe gevoeld. Het beviel haar prima hier, maar dat nam niet weg dat ze er wel nieuwsgierig naar was. Ze had wel eens enkele dingen van katten gehoord die buiten Warrior Cats vandaan kwamen, maar ze was er nooit heel erg diep op in gegaan. Meestal ook omdat de katten niet meer wisten of omdat ze haar irriteerden. “Wat mis je dan vooral?” vroeg ze naar aanleiding van zijn tweede opmerking. “Kende jij veel katten buiten Warrior Cats?” Ze bewoog haar oren om goed op te kunnen vangen wat hij verder nog te vertellen had. Ze grijnsde toen hij vertelde dat hij de omgeving verkende. “Heel goed, dat is ook slim om te doen. Katten die hun omgeving kennen overleven het vaakst. Niet alleen doordat ze dan weten waar ze moeten jagen, maar ook hoe ze hun omgeving moeten gebruiken om te vechten of te verdwijnen.” Haar blik gleed over de omgeving maar ving zijn blik toen hij weer begon te praten. 'bent u hier al eerder geweest? U lijkt er zo bekend mee.' Er verscheen een glimlach om haar lippen en ze knikte. “Ja, ik ben hier al vaak geweest. Ik ben nou eenmaal in dit gebied geboren en ik ken de omgeving helemaal, daarnaast ben ik niet altijd zo geweest.” Ze doelde erop dat ze niet altijd kittypet was geweest, maar dat ging ze niet hardop zeggen dat liet ze hem zelf uitvogelen. Het was iets wat niet veel katten wisten en dat wilde ze graag zo houden. Ze had geen zin in de roddels die het zou veroorzaken.

De normaal zo kille kater genoot van het gesprek en liet de kans om te vertellen over zijn geboorteplaats niet aan zich voorbijgaan. Met een licht dromerige blik begon hij zijn verhaal te doen over zijn land. 'Mijn oude baas reisde nogal veel, vooral omdat het land waar ik woonde inderdaad heel groot was. Eerlijk gezegd dacht ik vroeger dat het land de hele wereld bevatte, maar ik had het mis, we verhuisde naar hier. Natuurlijk moesten we eerste een hele reis maken, ik vloog zelfs door de lucht! Enthousiast vertelde hij dat laatste omdat het een fantastische ervaring was geweest. 'Zo ontdekte ik dat de wereld veel groter was dan ik altijd had vermoed, en nog steeds zijn er waarschijnlijk plaatsen die ik nooit heb gezien, al hoop ik dat ik ze ooit nog te zien krijg.' Zijn dromerige blik verdween en even stonden zijn ogen weer kil zoals ze meestal deden. Zodra hij dit echter van zichzelf merkte veranderde hij zijn blik weer in vriendelijk hopend dat zijn ogen Skinny Love niet al te veel hadden afgeschrikt. 'Soms mis ik de warmte wel en ook de vrienden die ik daar had gemaakt.' Antwoordde hij op haar vragen om daarna te luisteren naar haar wijze woorden. Deze poes was erg slim en had veel levenservaring, Snake wist dat luisteren verstandig zou zijn. Even overdacht hij de betekenis van de woorden, als ze hier was geboren dan kon ze geen kittypet zijn geweest. Voor zover hij wist woonde hier geen enkele twoleg, dat dacht hij tenminste. Met een knikje maakte hij duidelijk dat hij de kern van het antwoord had begrepen voor hij zelf een nieuwe vraag stelde. 'Is het prettig om bij de Twolegs te wonen?' De vraag ging niet over het onderwerp waar ze eerst over hadden maar was wel iets waar hij antwoord op wou. Zijn oude bazen had hij verlaten zodra ze hier waren aangekomen, zodoende had hij geen idee of ze hier het zelfde deden als zijn ex-bazen, maar hij wou het wel weten.

Ze luisterde rustig naar zijn verhaal, waarin hij vertelde over zijn verleden. Haar ogen werden even groot toen hij vertelde dat hij gevolgen had. “Hoe kan je nu vliegen? Katten hebben toch geen vleugels?” vroeg ze verbaasd en ze nam hem peilend op, op zoek naar een teken dat hij haar in de maling nam. Toen ze tot de conclusie kwam dat hij de waarheid sprak fronste ze bedenkelijk. “Hoe kan dat nou?” Herhaalde ze in zichzelf, daarna liet ze het van haar afglijden om verder te kunnen met het gesprek. “Ik zou die droom niet kunnen begrijpen dat je alles wilt zien, maar goed ik ben ook al op leeftijd. Misschien voel je je dan het prettigst op je eigen plek.” Ze grinnikte kort.'Is het prettig om bij de Twolegs te wonen?' Ze knikte meteen. “Ja, meestal wel. Ik lig graag bij het vuur of op een van de warme Twolegs, maar ze hebben geen verstand van eten en drinken. Het water heeft een raar smaakje en het voer smaakt nergens naar, daarom drink ik het liefst buiten en vang ik mijn eigen prooi.” Ze stopte even voordat ze verder ging. “Ik kan naar buiten wanneer ik wil en kan mijn eigen weg gaan. Al hebben ze nog wel eens de neiging om mij een extra vel aan te trekken of mij onder hun water te zetten en mij in te smeren met een vieze geur, maar dat probeer ik altijd zo vriendelijk mogelijk af te slaan. Al lukt het ze heel soms als ik niet genoeg oplet.” Ze grinnikte nog een keer. “Vond jij het niet prettig om bij Twolegs te wonen?” vroeg ze toen.

Onderwerp: Re: [Ontmoetingstopic Snake] Stupid bird