Rainy day

"Ik ben wel een hoop leuke katten ontmoet, maar nog geen poezen waarop ik een oogje heb", Ze gaf hem een plagende blik toe en glimlachte. "En jij", miauwde de gestreepte kater. "Zijn er katers waarop jij verliefd bent?",zijn stem klonk nieuwsgierig én plagerig. Zou ze het hem vertellen? Nee,ze was er niet eens zeker van,het zou nog even voor haar zelf blijven. “Nee,nog geen. Ik hoop dat de ware in de ShadowClan zit”,zei ze en plakte een glimlach op haar snoet.

“Nee,nog geen. Ik hoop dat de ware in de ShadowClan zit”, glimlachte de zwart-witte shadowclan apprentice. Mazepaw knikte. "Dat hoopt iedereen", grinnikte de bruin-witte tabby. "Shadowclan is gewoon awesome",

"Dat hoopt iedereen", grinnikte de bruin-witte tabby. "Shadowclan is gewoon awesome", zei Mazepaw. Smoke grijnsde. “Tuurlijk! Anders was ik al lang rogue geworden”,grapte ze. Nee,ze zou altijd loyaal blijven aan de ShadowClan. ShadowClan was haar alles! Een glimlach bleef op haar lippen geplakt.

“Tuurlijk! Anders was ik al lang rogue geworden”, grapte de zwart-witte apprentice. Mazepaw grinnikte. "Natuurlijk", miauwde de bruine tabby. "Zonder awesome shafowclanners, zou er niets zijn aan shadowclan", grinnikte hij.

"Ja daar heb je gelijk in.", Grijnsde de zwart-witte poes, waarna ze haar kopje even onder de boom vandaan haalde, en snel terug trok wanneer er een dikke druppel op haar neus pletste. Er ontsnapte een zucht aan haar lippen. "Ik hoop dat het snel stopt", miauwde de zwart-witte poes. Mazepaw keek diep in gedachten verzonken toe hoe druppels de modder nog natter maakten, en schrok dan ook op wanneer Smokepaw tegen hem opbotste "Euh...s...sorry", miauwde ze. "Niet erg", mompelde de bruin witte kater, zijn woorden werden door een geeuw afgebroken, hij begon moe te worden.

"Niet erg", mompelde de bruin witte kater,maar zijn woorden vervaagde door een geeuw. “Ik denk niet dat we nog op tijd voor het donker in het camp kunnen zijn...”,zei ze nadenkend. “We kunnen hier overnachten,of we zoeken een boom met een grote holte erin zodat we daar kunnen slapen?”,stelde ze nadenkend voor. “Tenzij je liever nu naar het camp wilt.”,vervolgde ze rustig,grotendeels zijn blik mijdend.

“Ik denk niet dat we nog op tijd voor het donker in het camp kunnen zijn...”, Stelde Smokepaw vast. Mazepaw knikte, daar had ze waarschijnlijk wel gelijk in. “We kunnen hier overnachten,of we zoeken een boom met een grote holte erin zodat we daar kunnen slapen?”, stelde de zwart-witte apprentice voor. “Tenzij je liever nu naar het camp wilt.”, voegde ze er rustig aan toe. "Misschien kunnen we beter hier blijven", glimlachte de gestreepte kater. "Ik heb geen zin om in dit hondenweer door de modder heen te moeten", miauwde hij vervolgens, waarna hij op de zachte aarde ging zitten en zijn witte pootjes onder zijn lichaam verborg.