[OPEN] If today was your last day.

Loci keek om zich heen. Hij bevond zich in één van de vele straatjes van de twolegplace en hij stond aan de rand van de straat. Hier kwamen nooit monsters langs en de tweebenen waren meestal ook niet in deze straat te vinden. Rustig at hij van een muis die hij net gevangen had. Het was geen klein diertje, maar je kon nog steeds de tekenen van het voedseltekort van bladkaal aan de muis opmerken. De kater zuchtte even nadat hij het diertje op had. Hij spitste zijn oren en hoorde een tweebeen aankomen. Rap schoot hij een ander steegje in en bleef daar staan. Hij hield niet van tweebenen en snapte niet hoe een kat het bij hen kon uithouden, maar het was Miki gelukt om het uit te houden. Hij schudde zijn kop. Waarom dacht hij weer aan haar? Hij zuchtte weer hij moest zijn gedachten op orde krijgen. Hij liep verder door de straat tot hij ergens tegen op botste. Boos deed hij een stap achteruit. ’Kun je niet uitkijken’ vroeg hij geïrriteerd. Waarom kon geen enkele kat hem met rust laten. Zijn hoofd werd geteisterd door gedachten aan Miki en aan zijn broer. Hij haatte zijn broer en dat zou altijd zo blijven. Niemand kon daar iets aan veranderen. Hij keek de kat van de botsing met zijn gifgroene ogen geïrriteerd aan. Waarom moest de kat hem onderbreken. Opeens werd hij overvallen door een gevoel van haat en zag hij zijn broer voor zich staan. Loci schudde zacht zijn kop en probeerde dat beeld weg te werken. Als dit in een gevecht zou eindigen zou dit niet zijn laatste dag zijn, maar de laatste van de kat tegenover hem.

"Of ik kan uitkijken?" De enorme kater stapte uit de donkere schaduw van het steegje, en plaatste zijn poot met een grijns op het hoofd van de young-one. "Misschien moet jíj beter uitkijken." Zijn gezicht stond woest, en hij hield zijn oren plat naar achteren. Zijn halsband met de enorme hondentanden eraan glimde vervaarlijk in het licht, en door zijn vacht een klein beetje omhoog te zetten, leek hij nog nét iets groter dan de reus die hij al was. "Zo zo kleintje, welke mentor mag jij hebben? Die mag jou eens leren om uit te kijken!" Gromde de kater chagrijnig, hij was al de hele dag chagrijnig, door zijn gebroken hart. "En als je daar geen zin in hebt, heb je die ook niet nodig." Met zijn staart wees hij naar de ogen van de kater, en lachte. "Of heeft het kleine katertje nog geen mentor? En is stiekem weggelopen bij z'n mammie?"

"Of ik kan uitkijken?" Loci zag de grote kater voor hem staan. De kater legde zijn poot op zijn hoofd. Loci trok zijn lip naar achteren. Als die onbeschofte kat hem wou uitdagen. Dan kon hij het krijgen. Loci haalde diep adem om de laatste gedachten aan zijn broer uit zijn hoofd te bannen en kreeg daarbij de geur van bloodclan te reuken. Hij richtte zijn blik op de kop van de kater en zag een halsband met hondentanden rond zijn nek zitten. ‘Een member dus.’ Dacht hij. . "Zo zo kleintje, welke mentor mag jij hebben? Die mag jou eens leren om uit te kijken!" Loci keek de chagrijnige kat woedend aan. Dus hij wou over zijn mentor beginnen. "En als je daar geen zin in hebt, heb je die ook niet nodig." Zei de kat terwijl hij met zijn staart naar Loci’s ogen wees. Loci keek hem woedend aan en die woede was dan ook duidelijk in zijn gifgroene ogen te zien. De kat lachte. "Of heeft het kleine katertje nog geen mentor? En is stiekem weggelopen bij z'n mammie?" ’Sixx is gestorven. Loci’s stem klonk hard en emotieloos en hij liet er een grom achter volgen. ’Je zou beter zelf een mentor zoeken als je hier heel vandaan wilt raken. zei hij zonder na te denken. Loci schudde de zware poot van de kater van zich af en zette een paar stappen achteruit. De kat was veel groter dan hem en als hij boven op hem zou raken zou Loci gewoon geplet worden. En dat vond Loci geen goed idee. Hij dacht niet meer na en met een donkere glans in zijn ogen keek hij de kater aan.

Onderwerp: Re: [OPEN] If today was your last day.