Fadepaw liep over de Shadowclan territory alleen wist ze niet hoe het territory eruit zag en ook niet hoe groot het was, het was vooral groot had ze gemerkt maar er leefde wel enorm veel katten. Ze tuurde rond, dit was vooral onverwacht. Ze dwarrelde rond en zag soms wel eens katten jagen maar zelf wilde ze dat ook doen maar wel op een rustig plekje waar minder van zulke onrust stokers waren. Ze stak haar snoet in de lucht en sloot haar ogen voorzichtig, ze ademde diep in en ook weer uit, ze opende weer haar ogen om haar kalmte te bewaren en liep weer door. Ze stapte steeds meer voorruit langs het bos, ook niet alleen dat. De dag was ook vroeg zo ze had nog veel te doen, de enige reden dat ze nog geen mentor had was dat ze zelf te druk was en irritant. Misschien kon ze wel met iemand anders mee trainen, ze haalde haar schouders op en liep trots veder. Ze liep over het gras wat langzaam alleen een hele harde steen was geworden, ze stapte terug en rook aan de lucht. Het stonk enorm maar wat het was wist ze nog steeds niet, tot ze iets voorbij zag razen. Het reed hard, snel deed ze nog meer stappen naar achteren. Het was gevaarlijk helemaal door het harde geluid maar het voelde geweldig, die wind. Ze keek het monster na en sprong de weg op met geen enkele angst, ze wilde de wind. De wind die door haar vacht streek, waar die monsters ook bleven ze moest die wind opvangen. Ze deed haar borst vooruit en ademde diep in en blaaste het weer langzaam uit, wachtend op de wind.
~Eerste post voor Starlingpaw