|
| |
☙Emma☙ 17101 Actief "Never gonna give you up, never gonna let you down"
| |
| Onderwerp: Re: I meant it ma 28 dec 2015 - 18:12 | |
|
Tallshadow ________________________ Oh my word dit was niet normaal! De poes hield wederom een heel verhaal. In plaats van vier kwamen wel acht zijn kant weer op. In vergelijking leken de katers' woorden haast een flop. Opgeven echter kon hij niet. Al deden zijn hersenen hem op het moment denken aan een vergiet. De woorden wilden maar lastig komen. Wat wilde je, als je doel was de ander te dwarsbomen? Bovendien moest het wel aardig blijven. Want de gesprekken met Crow hielpen de eenzaamheid te verdrijven. Vandaar dat de kater voor de volgende woorden koos. Op hoop van zegen, al was het alsnog hopeloos. "Help, we wagen ons aan tien? Of ik dit kan moeten we maar bezien. Misschien eindigt dit wel in gegrien. Maar wat de toekomst wordt kunnen we nog niet voorzien. Het kan zijn dat ik verloren heb nadien, deze woorden doen mij inmiddels trouwens denken aan stramien.. Ik gok echter dat ik deze afslachting misschien verdien. Zoveel overwinningen heb ik namelijk al gezien, veel over jou bovendien." Hij knipoogde. "Toch moet ik mijn strategie misschien herzien, want ik kan geen normaal woord meer zeggen sindsdien." Om eerlijk te zijn was de kater de tel kwijt. Maar dat het er meer waren was een feit. Een verhaal ervan maken was echter nog niet de simpelste taak. Dat was toch ook niet het doel geweest van deze zaak?© Sykes |
| | | Floriske 2347 Actief When you're broken
there's no assurance
you made a better place
| CAT'S PROFILEAge: 58 manenGender: She-cat ♀Rank: - (ooit Senior Tunneler van WindClan) |
| Onderwerp: Re: I meant it ma 4 jan 2016 - 17:58 | |
| --
Crowpaw haalde diep adem en zette zich schrap, voor Tallpaws rijmende boodschap. Ze luisterde ademloos. Hij was absoluut niet broos. Ze telde de zinnen en ze telde er elf. Maar denk maar niet dat ik nu het onderspit delf! "Oh dear...", bracht Crowpaw uit, nadat Tallpaw zich had geuit. "Was jij soms bij een dichter in de leer? Je woorden zijn licht als een veer en tegelijkertijd sterk als een beer Eerst al dat gepraat over het weer doen we onszelf soms zo graag zeer? we maken het onszelf onmogelijk, iedere keer zodat ik nu weer in moeilijkheden verkeer" Nog even, Crow, nog maar een paar. Dan ben je weer voor eventjes klaar. "Ach, ik ben zo teer" Was haar fronst ooit zó diep geweest, als nu, terwijl ze vreesde dat ze er was geweest? "Ik val straks nog dood neer... Zodat... ik je nu bezweer: Tallpaw, toffe peer... toe, Tallpaw, wees een heer... en vraag mee niet om meer!" Ze lachte, trots als een pauw. Dat klusje klaarde ze toch maar even gauw! In haar hoofd telde ze haar zinnen na. Als ze eraan terugdacht, hoorde ze alleen maar blablabla. Maar rijmen had het gedaan en dat was het punt. Ze had niet gedacht dat ze dat had gekund. En toch, veertien rijmwoorden, het was gebeurd. Nu was het wachten op en vrezen voor haar volgende beurt. --
|
| | | ☙Emma☙ 17101 Actief "Never gonna give you up, never gonna let you down"
| |
| Onderwerp: Re: I meant it zo 10 jan 2016 - 2:26 | |
|
Tallshadow ________________________ Tall had niets anders verwachte dan deze mooie woorden. Toch kon hij haast niet geloven wat zijn oren hoorden. De poes leek zonder al zich al teveel met moeilijke gezichten te moeien, toch een hele rits woorden voort te kunnen vloeien. De kater probeerde het bij te houden, maar raakte haast in paniek toen de zinnen voortbouwden. Diep respect had hij, voor alles wat deze poes zei. Keer op keer overtrof ze zichzelf, om zo op te richten een woorden-gewelf. Nu tijd echter voor hem om een reactie te maken, en weer eens wat woorden uit te braken. Veertien overtreffen was de taak, niet makkelijk, zoiets deed je niet vaak! Beste Crowpaw met uw woorden raakt u een gevoelige snaar, was mijn brein voor zulk rijmtalent wel klaar? Alles wat u zegt sluit aan op mekaar, en het komt vloeiend uit uw mond, zomaar. Toch moet ik bekennen, ik ben nog niet helemaal gaar, want laten we eerlijk zijn met elkaar. We kunnen u op het moment nog niet uitroepen tot winnaar. Weest gerust, tegen uw woorden en zinnen geen bezwaar, maar de overwinning is ook mij heel dierbaar. Ik kan het niet verdragen te verliezen, vandaar, dat ik de zege nog even voor u bewaar. Ook al lijkt u onvermoeibaar, het is belangrijk de wedstrijd door te zetten, maar, ik geef toe, u bent een ware woorden kunstenaar. Zomaar veertien regels rijmen, ik ben de leerling, u de leraar." De kater fronste nu ook diep, nadenkende over enige woorden die zijn speech nog opriep. Na haar overgaan van elf naar veertien, zou hij zelf met vijftien geven het nazien. "Ik heb dan ook maar een enkele vorm van commentaar, en ik verzeker u, uit mijn mond is het betrouwbaar. Pas op voor de brandstapel, want u bent een werkelijke tovenaar." De kater knikte en hapte naar lucht, de woorden gezegd hebbende in eén zucht. Kijken waar Crowpaw nu mee zou komen, al had hij respect voor haar, zoals zij de woorden deed voortstromen.© Sykes |
| | | Floriske 2347 Actief When you're broken
there's no assurance
you made a better place
| CAT'S PROFILEAge: 58 manenGender: She-cat ♀Rank: - (ooit Senior Tunneler van WindClan) |
| Onderwerp: Re: I meant it ma 18 jan 2016 - 21:07 | |
| -- Tallpaw ging van start. En Crowpaw kreeg heel veel smart. Want hij praatte maar en praatte maar. Op deze manier werd hij nog de winnaar. Dat mocht ze uiteraard niet laten gebeuren. Zij moest ook gaan vertellen in geuren en kleuren. Maar over de achttien heen, oef, dat kreeg je niet één, twee, drie gedaan. Crowpaw rechtte haar rug: ze moest er gewoon voor gaan. Met die banaan. Ze moest kakelen als een kip en kraaien als een haan, om Tallpaw te kunnen verslaan. Maar doen zou ze het, daar kon je van op aan. Ze dacht even na tot ze een rijmwoord had gevonden. Een waarmee ze Tallpaws trots zou kunnen verwonden. Oké, Tallpaw, bereid je maar voor. Want hier komt-ie hoor!
"Tsjonge, Tallpaw, moest je even je ei kwijt? Zo veel woorden, en ook nog van goede kwaliteit Ik moet zeggen dat ik er wel een beetje onder lijd Ik doe het je niet na, tot mijn grote spijt maar: tot een poging ben ik wel bereid. Maar haha, wat zeg ik allemaal? Ik ga winnen, geheid en van jouw uitdaging krijg je nog spijt. Wees niet bang, ik zeg dit niet uit nijd, maar winnen zal ik, dat is een feit, al moet ik doorgaan terwijl een heel seizoen voorbij glijdt, tot een jaar voorbij schrijdt, ik heb de tijd. Nu moet ik wel oppassen dat ik overmoed vermijd, want velen zijn voor ons gevallen door hun driestheid, maar jij bent slim en ik ben ook geen domme meid: jij en ik doe niet aan zulke stupiditeit. Wij zijn aan elkaar gewaagd in deze titanenstrijd Er zal over ons gepraat worden wijd en zijd Het verhaal zal tot achter de Highstones worden verspreid! Maar even zonder gekheid Dit is een uitdaging waar ik me graag in vastbijt Dat jij ermee kwam is wel iets dat voor je pleit dus Tallpaw, ik sta bij je in het krijt Maar goed, jij bent weer aan de beurt, dus vooruit met de geit."
Ze was trots, maar was ook iets kwijtgeraakt: namelijk de tel. Ze had de achttien overschreden, zo veel wist ze wel. Wat ook het precieze getal was, het waren er een boel. Maar ja, dat moest ook wel, want winnen was haar doel. Trots, maar ook een beetje angstig keek ze Tallpaw aan. Zou hij nu nog hoger gaan? Ze was trots op haar woorden, maar ze was ook afgemat. Wat als Tallpaw nu nog een antwoord had? Hem kennende had hij nog wel meer kaarten in zijn mouw. Maar zij was bijna van de kaart en stond nu in de kou. Als een kaartenhuisje was ze nu in elkaar gestort. Zou ze het huisje weer op kunnen bouwen, nóg hoger, zonder een rijmwoordentekort?
-- |
| | | ☙Emma☙ 17101 Actief "Never gonna give you up, never gonna let you down"
| |
| Onderwerp: Re: I meant it di 9 feb 2016 - 19:05 | |
|
Tallshadow ________________________ Een wisse dood was zijn deel, want de poes kwam met een nóg groter geheel. Een stroom aan woorden vertelde zij aan hem, na een tijdje was er voor de kater niets naast haar stem. De zwarte poes wist te vertellen, en de woorden uit te spellen. Zo lang ging ze door, dat hij de tel verloor. Geen idee had de kater meer, hoeveel ze rijmden deze keer. Het was dan ook een gok toen hij ging praten, wat als de overwinning hem hier zou verlaten? Een idee van hoeveel er nodig waren, had de kater niet in zijn hoofd kunnen opklaren. Dus begon hij maar met spreken, in de hoop te kunnen verslaan haar preken.
"Crow wat doe je mij aan? Dien ik voorbij deze lengte te gaan? Nog even en we doen dit als baan, of tot het kraaien van de haan. Laat me nou nog even in de waan, dan ik winnen kan gaan. Wat zal ik verder nog moeten doorstaan, als ik verlies zal dat misstaan.
Ben je dan niet met mij begaan? Door mijn wanhopen ontdaan? Over mijn wangen loopt haast een traan, dat we hier maar mee blijven doorgaan. Toch goed geen medelijden te hebben met mijn eigenwaan, en daar te zitten, zo onaangedaan. Ik zal dan wel gaan ertegenaan, in de hoop je nog te kunnen verslaan.
Al staat onze vriendschap alsnog bovenaan, het is belangrijk te weten dat je hier zelf in bent meegegaan. Ik stel geen garantie over hoe het je zal vergaan, als het met mijn beurt is gedaan. Want hoe kan ik de uitdaging weerstaan, want dat we aan elkaar gewaagd zijn is je vast niet ontgaan. Ons gesprek is een heuse achtbaan, ik heb zelfs soms moeite je te verstaan.
Toch is het einde niet ontstaan, want voor mij om te stoppen moet een orkaan, de bladeren de bomen uitslaan. Ik moet geveld worden door een orgaan, wat mijn lichaam mis vindt staan, Al deze woorden zo spontaan, aan hoeveelheid haast een oceaan. Nu echter zijn de rest van de rijmselen van mij weggegaan."
Met die woorden stopte de kater, de rest bewarende voor later. Hopelijk zou hiermee genoegen genomen worden, want de volgende keer beloofde nog wel wat horden. Toch voor nu was hij klaar, en was de beurt aan haar.© Sykes |
| | | Floriske 2347 Actief When you're broken
there's no assurance
you made a better place
| CAT'S PROFILEAge: 58 manenGender: She-cat ♀Rank: - (ooit Senior Tunneler van WindClan) |
| Onderwerp: Re: I meant it za 11 jun 2016 - 18:46 | |
| --
Ze telde zorgvuldig terwijl Tallpaw sprak. Ze floot ongelovig haar tong maakte een klak. Het was ongelofelijk en toch was het waar. Tweeëndertig rijmwoorden, kant en klaar. Crowcall huilde vanbinnen, maar verborg het goed. Verzin gewoon nóg meer, je kunt het, het moet! Ze haalde diep adem, dacht na en sprak vlug. Hier had die Tallpaw vast niet van terug!
"Tallpaw, je bent een zwijn, een kunstenaar, moordenaar, magere hein het zijn er te veel, het doet gewoon pijn het is te veel voor mijn arme brein o Tall, je bent werkelijk vilein en spijt heb je zeker geen grein jij vindt het vast maar al te fijn hoe ik onder al die rijmwoorden verdwijn
maar o, hoewel ik van wanhoop wegkwijn zijn je woorden voor mij als ambrozijn zoeter dan de beste wijn ze smaken duizendmaal beter dan tonijn ja, zelfs beter dan het lekkerste konijn als ik iets kon wensen uit een wensfontein zou het het genot van deze wedstrijd zijn het is voor mij als een ziekte en tegelijk het medicijn
Het is allang meer dan wat gein dit is groter dan een walvisbalein schitterender dan zonneschijn het is muziek waar ik op meedein de zinnen die je vlecht zijn sierlijk als een hermelijn en als maanlicht zo rein onze passie voor rijmwoorden is als een diep karmijn vuriger rood dan een echte robijn
En ff de overwinning nou 'mijn' wordt of 'dijn' deze discussie is nu al een goudmijn we verzinnen woorden sneller dan een kogel uit een karabijn we zijn scherper dan een burijn grootser dan het hemels baldakijn kruidiger dan komijn het is niet enkel schone schijn
Maar Tallpaw, hier trek ik de lijn en ik zeg dit zonder enig venijn ik ga door, en stop pas bij drie dozijn zodat ik de kans op een weerwoord verklein anders gaan we door tot we rimpelig zijn als een rozijn."
Ze hijgde van inspanning, ze had het zelfs heet, maar trots op haar rijmwoorden grijnsde ze breed. Afwachtend keek ze haar tegenstander aan. In de verte kraaide een haan. Ze zat doodstil, als was ze een steen. De spanning was om te snijden, kon hij hier nog overheen? Als hij nog door zou gaan, zou ze werkelijk sterven. Ach wee, en ze had niet eens kittens die haar bezittingen konden erven! Ergens moest een grens liggen van wat mogelijk was. Maar had zij hem al bereikt of zou Tall er komen alras? Als hij met nog iets kwam zou ze werkelijk niets meer weten. Haar limiet was bereikt, ze was uitgegeten. -- |
| | | ☙Emma☙ 17101 Actief "Never gonna give you up, never gonna let you down"
| |
| Onderwerp: Re: I meant it za 30 jul 2016 - 17:43 | |
|
Tallshadow ________________________ Wat zij hem nu aandeed, de kater zuchtte, het was ronduit wreed! Langzaam in zijn hoofd begon de som terstond, zesendertig woorden waren gekomen uit haar mond. Even dacht hij na over omvallen na het te beseffen, zesendertig.. dat was toch niet te overtreffen! Het was met hem gedaan, verslagen, hij, hoe kon het bestaan? Wel was het duidelijk dat opgeven geen optie kon zijn, dat doen was voor zijn eergevoel niet fijn. Dus zuchtte hij flink en wachtte even, traditiegetrouw, rijmwoorden schudde je immers niet zomaar uit je mouw. Het was een ware kunst er een paar te bedenken, laat staan er meer dan zesendertig te schenken. De opgave was groot, maar verliezen, no way, hij ging nog liever... de pijp uit.
"Oh Crowpaw, ik heb uw woorden geabsorbeerd, in mijn hoofd geluisterd en bestudeert, nog even nagedacht en bediscussieerd, nu voel ik mij redelijk gedupeerd. Het heeft jouw overwinning haast gegarandeerd, jouw naam in de sterren gegraveerd. Als eeuwige winnaar wordt je vereert, wat mij met jaloezie verteert, iets anders dan winnen is voor mij verkeerd, ik ben het rijmen hopelijk nog niet verleert."
"In dit betoog wordt elk woord geütiliseerd, om te zorgen dat de juiste triomfeert, oh Crowpaw, u wordt gesalueerd, door hem die met u rivaliseert, de overwinning symboliseert, het perfecte representeert, hij, die uw zege saboteert. Haast had ik mij gesacrifieerd, er wordt met uw toestand gesympathiseerd, maar het was tijd dat het werd gereviseerd."
"Het is in ieder geval duidelijk dat de juiste tegenstander is geselecteerd, in uw nabijheid is de kunst der rijmen gerevolutioneerd, het gemiddelde level ervan gequadrupleerd, dat u nog niet bent gepromoveerd! Ik raad u aan dat u hiermee propageert, zonde als alle roem u passeert, enkel omdat door mij meer rijmwoorden zijn gepubliceerd, misschien wel enkele door u in mijn hoofd geprojecteerd, aangezien u als mijn muse poseert, en mijn geest zich daarop oriënteert."
"Ik ben de eerste die van de regel profiteert, dat rijmwoorden niet door alfabet maar door klank worden gedefineerd, vandaar dat u nu met woorden wordt gebombardeerd, en met de regels geconfronteerd. Ik heb die regel niet zelf gefabriceerd, enkel gebruikt zodat hij als basis fungeert, zodat het nu officieel uw reactie passeert. De kans op overwinning is wat mij hier motiveert, al moet voorzichtigheid worden gehanteerd, voordat mijn hoofd explodeert."
"Uw poging wordt hierbij geguillotineerd, het spijt mij, maar mijn betoog is verder geavanceerd, met elk woord wat wordt gearticuleerd, elke zinsgroep geconfirmeerd, wordt u weer op mijn winst geattendeerd. Het is wel zo uw verhaal is gecompliceerd, lastiger en geïntensiveerd. Maar met de komende woorden wordt mijn overwinning gejustificeerd, want hier, nu het zich naar de vijftig navigeert, kan ik enkel zeggen: Goed geprobeerd"
De kater wist dat het sluw was de regels zo te utiliseren, maar was het kenmerk van een winnaar niet 'alles proberen'? Het mocht en was niet perse oneerlijk, en de overwinning was ook zo begeerlijk. Hopelijk zou het de haat van Crow niet opjutten, competitiedrift belette hem zijn manieren te benutten. Natuurlijk diende een heer de vrouw te laten winnen, hen te behandelen als keizerinnen. Het was hem echter niet gelukt, en nu ging de kater daar onder gebukt. Voortaan maar denken voor hij deed, dan was een volgend gesprek misschien nog aan hem besteed.© Sykes |
| | | Floriske 2347 Actief When you're broken
there's no assurance
you made a better place
| CAT'S PROFILEAge: 58 manenGender: She-cat ♀Rank: - (ooit Senior Tunneler van WindClan) |
| Onderwerp: Re: I meant it zo 2 apr 2017 - 17:32 | |
| --
In rijmen was Tall echt een ster. Hij blies Crowcall haast omver! Het was toch ongelofelijk, dit. Vijftig woorden, dat was nog eens een rit. Goed dan, nog één keer, ze gaf nog niet op. Maar ze wist het al: die vijftig waren haar strop.
"Oké, Tall, ik ga het nog proberen Maar ik besef dat ik nog veel van jou kan leren iemand die zo meer woorden kan jongleren kan ik alleen maar vereren. Toch hoop ik het tij nog te keren en jouw woordenvloed te bezweren want de overwinning blijf ik begeren en niemand kan mij daarvan bekeren Ik zal deze strijd niet annuleren in wat voor moeilijkheden ik ook zal verkeren
Jij behoort tot de hoge heren die terwijl ze netjes poseren hun tegenstanders choqueren en met woorden fileren het is veel om te verteren maar ik zal me dapper blijven verweren en al jou waanvallen pareren en dat zal ik durven zweren want ik laat me niet gekscheren en het rijmen zal ik nooit verleren
Om jou te citeren of eigenlijk te parafraseren: als jij van de regel kunt profiteren dan klanken rijm definiëren dan kan ik ook leuk saboteren door oude woorden te recycleren waar jij woorden op -eert kon presenteren kan ik de uitgang vervangen door -eren van oude stof maak ik nieuwe kleren om zo de zaak nog wat te compliceren
Misschien vind je dat deze tactieken mij compromitteren en zul je je in afschuw van mij afkeren maar zie het maar alsof ik je zo kan complimenteren want zonder deze truc kan ik niet langer navigeren enkel met plagiaat kan ik nog promoveren ik ben niet trots, maar door mij met zo veel woorden te confronteren heb je mij gedwongen met the dark side te sympathiseren ik moet je er dus op attenderen dat ik mijn acties zo nog wel kan justificeren al begrijp ik dat ik zo nooit echt kan triomferen
om mij nog te oriënteren zal ik ook wat onzin moeten selecteren zoals het voorbeeld van de beren die op een veldje broodjes smeren ik kwam vanochtend vroeg uit de veren zonder te beseffen dat deze dag mij geluk zou garanderen bij deze zal ik je salueren en met een overwinning congratuleren want hoewel ik bij de vijftig heb weten aan te meren zal ik niet proberen je met vuile trucjes te passeren."
Ze maakte een buiging en zo was het klaar. 't Was een soort gelijkspel, dat was waar. Toch vond Crowcall dat haar plagiaat, toch wel een beetje gelijkstond aan verraad, voor deze eerlijke en mooie sport; met haar trucjes sloeg zij de regels maar aan gort. Misschien zou Tall het juist als slim beschouwen, dat zij op een list had kunnen vertrouwen. Maar de overwinning was voor hem, dat stond voor Crow vast. Van spijt had ze tot haar verbazing geen last. Ze had niet gewonnen, maar één ding was zeker. Voor mooie herinneringen verdiende deze dag een beker. -- |
| | | | Onderwerp: Re: I meant it | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |